Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2016

Σύγχρονοι εγκληματικοί Ασσασίνοι, σε μια αιματηρή ρεπλίκα της ιστορίας…



Του Α.Θ.Ρ., (από το ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ που κυκλοφορεί)…

  Η γνωστή δοξασία του Μαρξ για την ιστορία, που …επαναλαμβάνεται σαν φάρσα… Μόνο που στην συγκεκριμένη περίπτωση, η τραγική φάρσα είναι γεμάτη πόνο, αίμα, φρίκη κι αθώα θύματα…
  

  Δεν γνωρίζω, πόσο θαυμαστές είναι οι σύγχρονοι ανεγκέφαλοι θρησκευτικοί τρομοκράτες, που κάθε τόσο δίνουν το αποκρουστικό τους παρόν στο προσκήνιο του πλανήτη, με κείνους τους σκοτεινούς δολοφόνους Ασσασίνους, της εποχής των Σταυροφοριών.

  Ένα στρατιωτικό – θρησκευτικό τάγμα φανατικών Σιιτών ήταν οι Ασσασίνοι, που κτυπούσε δολοφονικά και κατατρομοκράτησε για 200 χρόνια, μέχρι τον ξεκληρισμό τους, απ’ τους Μογγόλους νέους κατακτητές της Μέσης Ανατολής και της Κεντρικής Ασίας.

  Μόνο τα Χριστιανικά τάγματα των Ναϊτών και των Ιωαννιτών δεν λύγισαν στη δολοφονική δράση των Ασσασίνων.

  Στόχος των ορκισμένων αυτών μαχητών – δολοφόνων, ήταν ο ηγέτης της στοχοποιημένης δύναμης, που θεωρούσαν εχθρό τους, στις δοξασίες και τις επιδιώξεις τους.

  Εκτός από του Χριστιανούς ηγεμόνες των Σταυροφοριών, είχαν για στόχο τους και τους Σουνίτες Μουσουλμάνους, Άραβες και Σελτζούκους Τούρκους.

  Ο περιηγητής της εποχής, Μάρκο Πόλο, τους περιγράφει σαν μια εντυπωσιακή παραδοξότητα στα τόσο περίεργα που γνώρισε στα ταξίδια του.

  Το μόνο θετικό, που μπορείς να προσάψεις –αν υπάρχει θετικό σε δολοφόνους- είναι, ότι δεν κτυπούσαν τυφλά αντιπάλους, αλλά μαχαίρωναν τον στοχοποιημένο προγραμματικά από καιρό, ηγέτη αντίπαλο τους.

  Αυτό το πετύχαιναν με μακρόχρονη μελέτη συστηματική και σχέδιο επιτελικό, να διεισδύσει στο στενό περιβάλλον του ηγεμόνα – υποψήφιου θύματος, ένας έξυπνος, εκπαιδευμένος, μορφωμένος Ασσασινός, σαν έμπιστος, αφοσιωμένος και χρήσιμος για τον ηγέτη, άνθρωπος!

  Οι δολοφονίες των ηγετών, γίνονταν πάντοτε δημόσια, για εκφοβισμό, εντυπωσιασμό και παραδειγματισμό του Λαού και κατέληγαν όπως ήταν φυσικό, στην εξόντωση του δολοφόνου Ασσασινού, απ’ τους φρουρούς του ηγεμόνα.

  Εννοείται, ότι ο ευτυχισμένος εκτελεστής, θα κατέληγε πάραυτα στην αγκαλιά του Προφήτη –γεγονός για το οποίο ήταν βέβαιος- σε ανθοστόλιστους κήπους, με τρεχούμενα νερά, πάμπολλες παρθένες «ουρί» στη διάθεση του και σερμπέτια και πιλάφια, στους αιώνες των αιώνων! Αμήν! Αμήν!

   Υπάρχει δελεαστικότερη πρόταση για άντρα, στον κόσμο αυτό; Ποιος λογικός μπορεί να αντισταθεί; Δεν γνωρίζω το «πρωτόκολλο» τι προβλέπει για τον παράδεισο των γυναικών… Δεν άκουσα για αρσενικά ουρί… εσείς;

  Ένας Ασσασινός, μαχαίρωσε και θανάτωσε τον Γάλλο Βασιλιά της Ιερουσαλήμ! Γύρω στα 1200.

  Απ’ τον φόβο του μαχαιρώματος, οι ηγέτες φορούσαν μόνιμα φολιδωτό σιδερένιο επενδυτή!!!

  Προσπάθησαν επανειλημμένα να μαχαιρώσουν τον μεγαλύτερο στρατηλάτη της εποχής, τον Σαλεντίν, χωρίς αποτέλεσμα.

  Οι απόγονοι, γιός και εγγονός του Μογγόλου Τζένγκινς Χάν, ξεπάτωσαν τα φρούρια – σφηκοφωλιές των Ασσασινών και τους εξαφάνισαν απ’ το προσκήνιο της αιματηρής παρουσίας τους στην ιστορία.

  Δεν ξέρω, την εποχή των Σταυροφόρων πόσο αποτελεσματική ήταν η φρούρηση των ηγεμόνων, γιατί στην αντίστοιχη σημερινή εποχή και πολύ σωστά, ένα φρούριο προστασίας παρέχει την πρέπουσα ασφάλεια στους ηγέτες όλου του κόσμου, κι αυτό έγινε απ’ τον φόβο της τρομοκρατίας.

  Τον Βασιλιά Γεώργιο τον Α’, τον πυροβόλησε και τον σκότωσε ένας τρελός στη Βασ. Όλγας, στο Φάληρο της Σαλονίκης, όταν βγήκε μόνος του, μ’ έναν φρουρό, να κάνει περίπατο, λίγο μετά την απελευθέρωση της πόλης.

  Τον Πρόεδρο Λίνκολν, που ελευθέρωσε τους σκλάβους – μαύρους της Αμερικής, τον πυροβόλησε ένας ρατσιστής μέσα στο θέατρο, νομίζω τον σκότωσε.

  Τον διάδοχο της Αυστροουγγαρίας, Φραγκίσκο Φερδινάνδο, τον σκότωσε ένας αυτονομιστής Κροάτης, στο Σαράγεβο, κι έγινε το φονικό αφορμή να ξεκινήσει ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος.

  Τον Βενιζέλο, αφού διπλασίασε την τότε Ελλάδα, τον πυροβόλησε και τραυμάτισε ένας βασιλικός.

  Τον Τζων Κέννεντυ, τον πυροβόλησαν από μακριά και σκότωσαν, αφού είχε την αφέλεια να παρελαύνει με ανοιχτή λιμουζίνα στο «καουμπόικο» Ντάλας του Τέξας, όπου τα’ όνομα Κέννεντυ, σήμαινε …Λένιν!

  Τον Όλαφ Πάλμε, τον σκότωσε ένας, στον δρόμο, καθώς έβγαινε με τη γυναίκα του, χωρίς ασφάλεια, από κινηματογράφο της Στοκχόλμης.

  Θυμάμαι που γράφαν οι εφημερίδες παλιά, κι είχαν και φωτογραφίες με τους βασιλιάδες των Σκανδιναβών, να κυκλοφορούν με ποδήλατο στη πόλη, ή να κάνουν τα ψώνια στο σούπερ μάρκετ της γειτονιάς τους.

  Πράγματα αδιανόητα –και πολύ σωστά- σήμερα, με τον κίνδυνο που έχει εξαπλωθεί απ’ τα χτυπήματα της τρομοκρατίας.

  Ο στόχος των τρομοκρατών είναι η τρομοκράτηση και το ‘χουν πετύχει σε μεγάλο βαθμό… Είναι αυτό το παραλυτικό – διαλυτικό αίσθημα φόβου… Δεν αλλάζει τίποτε, ούτε λιγοστεύουν οι άνθρωποι σκοτώνοντας 10 – 20 – 100 – 1000 αθώους κι ανυποψίαστους ανθρώπους… η νίκη τους επιτυγχάνεται με την επιβολή του φόβου.

  Η βόμβα, που σίγουρα ανατίναξε πρόσφατα το αεροπλάνο των δύσμοιρων Ρώσων τουριστών, στην επιστροφή τους απ’ τις διακοπές τους στο Σινά, βάζει τον διαλυτικό – ύπουλο φόβο στον κάθε επιβάτη αεροπλάνου, στον κάθε αμέριμνο τουρίστα.

  Οι τυφλοί πυροβολισμοί κι οι βόμβες στο θέατρο, το εστιατόριο, το στάδιο, την εφημερίδα στο Παρίσι, σκόρπισαν εκτός από τραγικά διαμελισμένους πολίτες, τη παγωνιά και την αμφιβολία, την ανασφάλεια, την αδυναμία, το ανίσχυρο, μπρός στην ύπουλη, σκοτεινή, εγκληματική δύναμη της τρομοκρατίας, που με δυσκολία αντιμετωπίζουν, οργανωμένα, πλούσια κράτη.

  Φόβος και τρόμος στον εμφύλιο, για το στρατό, τους πολίτες, δεν ήταν τα κανόνια –τα ανύπαρκτα- των ανταρτών… Ήταν οι νάρκες! Αυτές έτρεμε ο στρατός κι η χωροφυλακή, κι οδήγησε πολλούς αθώους πολίτες στα στρατοδικεία με τιμωρία τον θάνατο – σαν ναρκοθέτες…

  Έχουμε τέτοιες καταδίκες στο Αμύνταιο, με αθώα θύματα.

  Οι νάρκες τρομοκρατούσαν, κι ο μύθος των … «μεραρχιών»… των αόρατων ανταρτών…

  Στην Αθήνα, οι αστοί, προς το τέλος της κατοχής, έτρεμαν τα βραδινά «χωνιά», που μέσα στην ησυχία της νύχτας, πίσω απ’ τα κλειστά παντζούρια, άκουγαν τη στεντόρεια φωνή του οργανωμένου νεολαίου που …ανακοίνωνε την προ των πυλών επέλαση του ΕΛΑΣ, του έως τα τότε αόρατου για τον μέσο πολίτη.

  Τελικά, στο φως της ημέρας και με δάκρυα στα μάτια, κι ενώ κατείχαν όλη την Ελλάδα εκτός απ’ το κέντρο της Αθήνας, παρέδωσαν, μετά τη Βάρκιζα, τον τιμημένο οπλισμό τους, που τους μετέτρεπε σε πρόβατα έτοιμα για σφαγή.

  …Ο ορισμός της απομυθοποίησης της αόρατης υπερδύναμης, που στο φως της ημέρας …παραδίνεται αμαχητί…

  Η τρομοκρατία, αυτή η παντοδύναμη, αφανής, ύπουλη απειλή, που στην ουσία είναι εξαιρετικά σπάνιο να σε πλήξει εσένα, εμένα, τον μέσο πολίτη, γίνεται υπέρ - όπλο ανίκητο, σαν την μολυσματική νόσο που εξαπλώνεται ραγδαία και παραλύει απ’ τον φόβο της, τις αντοχές του ανθρώπου.

  Ο φόβος του μέσου ανθρώπου, εκεί στοχεύουν εκείνες οι φρικτές εικόνες που προβάλουν οι Τζιχαντιστές, να σφάζουν ανθρώπους σαν πρόβατα στο σφαγείο…

  Όπλο του η επικοινωνία, η προκλητική διαφήμιση απαίσιων εγκλημάτων, εικόνα, που μπαίνει στο σαλόνι δισεκατομμυρίων ανθρώπων και παραλύει τους νευρώνες αντίστασης τους και την προσπάθεια λογικής αξιολόγησης τους.

  Η πιθανότητα να πέσει θύμα ένας πολίτης σε τρομοκρατική ενέργεια, είναι απειροελάχιστη σε σχέση μ’ αυτή του τροχαίου ατυχήματος. Κι όμως, τρέμουμε στη σκέψη της, κι όχι στο «αθώο» βολάν του γυαλιστερού αυτοκινήτου μας, που πολλές φορές διακινδυνέψαμε μ’ αυτό τη ζωή μας…

  Οι σύγχρονοι δολοφόνοι Ασσασίνοι μέσα στην αντιηρωική κι απομυθοποιημένη εποχή μας και μπρος στην εμφανή αδυναμία τους να πλήξουν τον αντίπαλο Βασιλιά – ηγέτη, κτυπάνε τυφλά, τον υπήκοο του – πολίτη.

  Οι βόμβες τους μοιάζουν με τα τυφλά χτυπήματα, τη δεκαετία του ’70, των νεοφασιστών με βόμβες σε αίθουσες αναμονής, κινηματογράφους, θέατρα, που σκορπούσαν τυφλά τον θάνατο και τον τρόμο, χωρίς διάκριση.

  Χωρίς καμία δικαιολόγηση της τρομοκρατίας, σε συνθήκες Δημοκρατίας, ποτέ ιστορικά, τρομοκρατικές ενέργειες αριστεριστών, ήταν τυφλές στους στόχους τους επί δικαίων και αδίκων…

  Γιατί ακόμα και το έγκλημα έχει το χειρότερο του. Κι ο δολοφόνος έχει τη διαβάθμιση του, στη κρίση των δικαστών, κι ιδίως τη Λαϊκή κρίση.

  Είναι άλλο πράγμα ο Ασσασίνος να ορμά με το μαχαίρι στο χέρι πάνω στον σιδερόφραχτο ηγέτη, κι άλλο να βάζεις ύπουλα βόμβα στις αποσκευές ενός αθώου αεροπλάνου, που φέρνεις τη πατρίδα ηλιοκαμένους, ευτυχισμένους τουρίστες με τα παιδιά τους…

  Κι επειδή, όσο κι αν κρύβουν παράνοια κι εγκληματική φανατίλα η ψυχοσύνθεση κι ουσία του τρομοκράτη, στο βάθος, πάντα υπάρχει ένα γενεσιουργό αίτιο που την ενεργοποιεί, είναι λοιπόν καλό, οι κυρίαρχες Δημοκρατίες που πλήττονται, να δούνε τα αίτια κυρίως κι όχι μόνο τις αφορμές. Που γεννούν και γιγαντώνουν τη τρομοκρατία. Τα αντίμετρα δεν είναι ο αυταρχισμός, τα κράτη «φρούρια» κι όλο και νέες αγορές καινούργιων όπλων.

  Είναι επίθεση Δημοκρατίας, Δικαιοσύνης, λογικής, ευημερίας, πολιτισμού, ελευθερίας.

  Αυτό, είναι ένα ανίκητο ανταγωνιστικό πακέτο, στη μπούργκα του σκοταδισμού, της εκμετάλλευσης, της μαυρίλας, του φανατισμού.

  Είναι, το σταμάτημα της ανάμειξης των μεγάλων σε ξένα οικόπεδα, για το ξεζούμισμα τους και το διαφέντεμα τους.

  Είναι, η στήριξη οικονομική, τεχνολογική, πολιτική, των τριτοκοσμικών, να ξεφύγουν απ’ τη μέγγενη της φτώχειας, της αμάθειας και να μείνουν στο τόπο που γεννήθηκαν.

  Κανείς δεν ξεσπιτώνεται να ζήσει μια οικογένεια σ’ ένα παγωμένο δωμάτιο της Γερμανίας, ξένος για πάντα μέσα σε ξένους, χωρίς σοβαρό λόγο.

  Είναι η φτώχεια, ο πόλεμος, η απόγνωση που γεννά το φανατισμό, τη μισαλλοδοξία, τη τρομοκρατία…

  Φυσικά, υπάρχουν και οι περιπτώσεις που εμπίπτουν στην αρμοδιότητα του ψυχίατρου και του ζουρλομανδύα… Άγγλοι – Γάλλοι – Βέλγοι νεολαίοι, να τρέχουν να ντυθούν τη κελεμπία και το σαρίκι και με το μαχαίρι στο χέρι, να σφάζουν μπρός στη κάμερα, αθώους αιχμαλώτους… Φρίκη και παράνοια…

4 σχόλια:

  1. Θα είχε περισσότερο...σασπένς και η λεπτομερειακή περιγραφή της εκτέλεσης του Τσαουσέσκου στην σημερινή Ρουμανία παλαιώθεν Βλαχία. Σε γενικές γραμμές το ιστορικο γράφημα σου κύριε ΑΘΡ είναι τέλειο .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ρακοπουλε..ασε τα ευκολα με τους...Ασσασινους...κι αν εχεις κοτσια...γραπσε για τα μπλοκα των αγροτων..Να δω ομως..ξεκαθαρη θεση..Οχι ..μασλατια πολιτικαντικα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλομελετα φιλε μου 12.50..κι ερχεται..Φιλοι καλοι οι αγροτες..αλλα φιλτατη η αληθεια..οσο κι αν ποναει..Το λαικιστικο παραμυθι των τελευταιων 40 χρονων ειναι αυτο που μας εφερε στο πουθενα..Α.Θ.Ρ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η εποικοδομητική κριτική και οι εναλλακτικές προτάσεις - απόψεις είναι απαραίτητες και ευπρόσδεκτες, ειδικά όταν το ζητούμενο είναι η ανταλλαγή ιδεών.
Τα σχόλια εκφράζουν τις απόψεις των αποστολέων τους και η ευθύνη (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Κάθε υβριστικό, προσβλητικό ή άσχετο με το θέμα της ανάρτησης σχόλιο, θα διαγράφεται όποτε εντοπίζεται από την ομάδα διαχείρισης.
Ευχαριστούμε για τη συμμετοχή σου.