Σύμμαχοι, φίλοι, κι άσπονδοι εχθροί…

(Γράφει ο Α.Θ.Ρ. – Από το ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ που κυκλοφορεί)

  …Ο φίλος στην ανάγκη φαίνεται… λέει θυμόσοφα ο Λαός μας, κι έχει τα δίκια του.

  Κι ο Καζαντζίδης λέει …αν τους έχεις τέτοιους φίλους, τι τους θέλεις τους εχθρούς…

  Όχι ότι υπήρξαμε, ιδίως τα τελευταία χρόνια, τα καλύτερα παιδιά του μαχαλά, αλλά και το αυτομαστίγωμα και οι κατηγόριες απ’ τους ίδιους μας γνωστούς και φίλους, πρέπει κάποτε να σταματήσουν, γιατί απ’ ότι φαίνεται, δεν ήμασταν οι μόνοι σατανάδες στον αθώο – αγγελικό κόσμο της Ε.Ε.

  Εκείνη η καυτή ερώτηση του Έλληνα δημοσιογράφου, στην πρώτη συνάντηση Σόϊμπλε – Βαρουφάκη, για τον Χριστοφοράκο και τις Γερμανικές μίζες στα ελληνικά λαμόγια, μεσάζοντες και πιθανώς και δημόσια πρόσωπα… ήταν όλα τα λεφτά!

  Ναίαι, τα πιάνανε, πολύ κακώς, κάκιστα κάποιοι δικοί μας, αλλά, αλλά, κάποιοι δικοί σας, κουνούσαν επιδεικτικά δεσμίδες με κολλαριστά πακέτα με Ευρώπουλα…

  Ξεροκατάπιε αμήχανα, αιφνιδιασμένος, ο παγωμένος προτεστάντης – τεύτονας, στην ερώτηση που του χαλούσε το ύφος του, από την έδρα εισαγγελέα κακουργιοδικείου.

  Προς το τέλος της κατοχής και μετά τη συντριβή τους στο Στάλινγκραντ, εγκαταστάθηκε στο επιταγμένο δωμάτιο του πατρικού σπιτιού μου, απέναντι από το σημερινό Γυμνάσιο –στην αυλή του οποίου είχαν τις βενζίνες και τα πετρέλαια τους οι Γερμανοί-, κοντά στους ήδη δύο στρατιώτες Γερμανούς, προστέθηκε κι ένας σαρανταπεντάρης με ξυρισμένο κεφάλι, χοντρός σαν γουρούνι, δεκανέας, ο Βίλυ, επικεφαλής της φρουράς των καυσίμων.

  Έχω γράψει και παλιότερα για το καθημερινό συσσίτιο των Γερμανών –τα μαγειρεία τους ήταν στο Α’ Δημοτικό- που ήταν σε σχεδόν μόνιμη βάση …πατάτες «μπλούμ», με βούτυρο που έμοιαζε με βαρβολίνη αυτοκινήτου…

  Το φαγητό που περίσσευε στις καραβάνες τους, η γιαγιά μου το έριχνε στο γουρούνι. Κι ο παππούς μου ο Άγγελος, αστειευόμενος για το χάλι του φαγητού τους, έλεγε …ούτε το γουρούνι δεν τρώει το φαγητό τους!!!

  Ο τύπος, ο νεοεγκατασταθείς, που κατάλαβε το χαμένο πλέον γόητρο του «ανίκητου» 3^ου Ράιχ και σίγουρα δεν ήταν φαν – Χιτλερικός, έκαμνε καθημερινά λαθρεμπόριο πετρελαίου με τους χωρικούς της περιοχής μας, ανταλλάσοντας ένα μπουκάλι πετρέλαιο με μια κότα, ή ένα μπουκάλι τσίπουρο!! (διεφθαρμένοι Γερμανοί, κύριε Σόϊμπλε)!

  Καθημερινά, έψηνε η γιαγιά μου Σουλτάνα μια κότα για πάρτη του κι έπινε σε κάθε γεύμα του ένα νεροπότηρο τσίπουρο! (σνάπ!).

  Πάντοτε σχεδόν, πρότεινε στους δύο φαντάρους να πάρουν μεζέ απ’ τη ψητή κότα και να πιούν ένα ποτήρι μαζί του, αυτοί όμως αρνούνταν κι έτρωγαν τις λιγδωμένες πατάτες τους.

  Φώναζε, λοιπόν, μισοπιωμένος ο Γερμαναράς, απευθυνόμενος στους δικούς μου, σε άπταιστα Ελληνο – Γερμανικά …Αυτό (δείχνοντας τους) μαλάκας!! Scheiβe!! (σκατά)…

  …Άλες καπούτ (όλα χάθηκαν), συνέχιζε το παραλήρημα του, που συνοδεύονταν από γερμανικά τραγούδια της εποχής της Μάρλεν Ντίτριχ.

  Πράγματι, σε λίγους μήνες, τρύπησαν τα βαρέλια με τα πετρέλαια, τα παράτησαν να τρέχουν κι έφυγαν ήσυχα, όπως είχαν έρθει…

  Μάλιστα, ένας Γερμανός, ανεβασμένος στην καρότσα του φορτηγού της αποχώρησης τους, φώναζε σαν αποχαιρετισμό …Αντίος Αμύνταιοοο!

  Αναρωτιέμαι πολλές φορές, πόσο μεγάλο κακό μας έκαναν οι Άγγλο – Αμερικάνοι διαχρονικά κι έχουμε η πλειοψηφία δεξιο-αριστερών Ελλήνων, ένα έμμονο μίσος, αν όχι αντιπάθεια, στις δύο αυτές Δημοκρατικές χώρες, που σχεδόν πάντοτε, σε βάθος χρόνου, βρέθηκαν δίπλα μας.

  Μέχρι το ’65 τρώγαμε στα σχολεία κίτρινο τυρί Εdam, άσπρο βούτυρο και πίναμε σκόνη γάλα, απ’ την βοήθεια της ΟΥΝΡΑ (της Αμερικής).

  Το σχέδιο Μάρσαλ ανασυγκρότησε κι ανέστησε μια κατεστραμμένη, τη δεκαετία ’40 – ’50, χώρα. Φτιάξαν τις γκρεμισμένες γέφυρες, τα λιμάνια, δώσαν εφόδια στους αγρότες, βαπόρια στους ναυτικούς, ακόμα και πολλά απ’ τα ρούχα που φορούσαμε, ήταν απ’ τη βοήθεια τους.

  Πάντοτε υπήρξαμε σύμμαχοι και συμπολεμιστές, σε όλους τους πολέμους.

  Φιλέλληνες Άγγλο – Γάλλοι και Ιταλοί, πολέμησαν και θυσιάστηκαν για τη λευτεριά μας απ’ τον Σουλτάνο.

  Άγγλο – Γάλλοι και Ρώσοι, με το κτύπημα του Ιμπραήμ και τη ναυμαχία του Ναυαρίνου, μας ελευθέρωσαν.

  Οι Υψηλάντηδες, ανώτεροι αξιωματικοί του Τσάρου, ήταν αρχηγοί της Φιλικής Εταιρείας, η οποία είχε έδρα και δράση, κύρια στην Ρωσία. Σίγουρα, σε γνώση του Τσάρου.

  Ο Καποδίστριας, ήταν υπουργός εξωτερικών του Τσάρου, απ’ όπου παραιτήθηκε για ν’ αναλάβει το θνησιγενές Ελληνικό κράτος.

  Η λαϊκή μούσα της σκλαβωμένης χώρας, με το αλάθητο κριτήριο της, παρηγοριόνταν με την προσμονή του …Μόσκοβου που θα ‘φερνε το σεφέρι…

  Η νίκη στον Ρωσο – Τουρκικό πόλεμο, γύρω στα τέλη του 1700, των χριστιανών Ρώσων, έφερε τη συνθήκη που έδινε δικαιώματα κι ελευθερίες στους σκλαβωμένους χριστιανούς της χερσονήσου του Αίμου.

  Μετά απ’ αυτή τη συνθήκη, κτίζονταν πλέον ορθόδοξες εκκλησίες στις κατεχόμενες χώρες.

  Στους Βαλκανικούς πολέμους, τον Μικρασιατικό πόλεμο, ήμασταν σύμμαχοι με τους Άγγλο – Γάλλο – Ιταλούς.

  Στον Πρώτο Παγκόσμιο, συμπολεμιστές εναντίων των Γερμανο – Βουλγάρων.

  Στον Δεύτερο, πάλι σύμμαχοι με τους ίδιους εχθρούς απέναντί μας.

  Στα Δεκεμβριανά και τον εμφύλιο, οι Άγγλο – Αμερικάνοι στήριξαν το Αστικό καθεστώς –ως όφειλαν- στον μοιρασμένο σε επιρροές τότε κόσμο, μετά τη διάσκεψη της Γιάλτας.

  Το ίδιο ακριβώς έκανε ο Στάλιν, στη δική του επιρροή, ενώ διόλου αναμείχτηκε στο δικό μας εμφύλιο. Καθαρές κουβέντες, γενικά παραδεκτές.

  Στο Κυπριακό οι Άγγλοι, σαν αποικιοκράτες, πολέμησαν τον ξεσηκωμό για λευτεριά της ΕΟΚΑ, χωρίς όμως μαζικές εκτελέσεις, αντίποινα αθώων, θηριωδίες αμάχων.

  Ήδη απ’ το ’50, 5 χρόνια δηλαδή μετά το πέρασμα της Ναζιστικής λαίλαπας απ’ την Ευρώπη, κι ενώ τα ερείπια ακόμη κάπνιζαν κι οι νεκροί ήταν άταφοι, φορτώθηκε έντεχνα και αποτελεσματικά, το έγκλημα της Γερμανίας στους κακούς ναζιστές, σαν να ‘ταν μια μυστήρια φάρα απ’ τον Άρη που ήρθε στην Γερμανία και ξαφνικά, αφού μακέλεψε τον κόσμο, εξαφανίστηκε.

  Το ’53 διαγράφηκαν τα χρέη της κι άρχισε με Αμερικανική βοήθεια η ανοικοδόμηση της, που κατέληξε σ’ ένα κυρίαρχο βιομηχανικό κράτος, που εξουσιάζει σήμερα την Ευρωπαϊκή Ένωση.

  Πήγαμε μετανάστες τη δεκαετία του ’60 και ήρθαν τουρίστες στη γαλανή Ελλάδα.

  Ανοίξαμε καλές σχέσεις και κλείσαμε τις παλιές πληγές –διαγράφοντας στην ουσία τα εγκλήματα τους απέναντί μας-. Μέχρι ενός σημείου σωστά και λογικά, ξεπεράστηκε η διαχρονική εχθρότητα μεταξύ μας. Αγοράσαμε Μερσεντές, BMW, ΖΙΜΕΝΣ, BOSCH, γεμίσαμε τα σπίτια μας με ηλεκτρικά και ηλεκτρονικά δικά τους προϊόντα, προσπαθώντας σαν κράτος να ξεχρεώσουμε με ροδάκινα, αγγουράκια και πορτοκάλια, πράγμα αδύνατο.

  Η Krauss – Maffei, η στρατιωτική τους βιομηχανία, μας είχε τους καλύτερους πελάτες στη φαγωμάρα μας με Αλβανούς, Fyromαίους, Βουλγάρους και κυρίως Τούρκους.

  Leopard τανκ, υποβρύχια –που γέρνουν-, όπλα, σιδερικά, υλικά, Mirage απ’ την Γαλλία κι ελικόπτερα απ’ την Ιταλία, που πέφτουν στο Αιγαίο ή χάνουν με το χρόνο τη χρησιμότητας τους και γίνονται παλιοσίδερα – μπάζα, χρυσοπληρωμένα…

  Δεν άκουσα –δεν ξέρω εσείς- τι ποσοστό του Δημόσιου χρέους μας εκπροσωπούν αυτά τα χρυσοπληρωμένα όπλα, που μας κατατάσσουν στις πρώτες παγκόσμια θέσεις για αμυντικές δαπάνες σαν χώρα!

  Ας μας πούνε, τι χρωστάμε σε δάνεια, για νοσοκομεία, σχολεία, δρόμους, λιμάνια και τι για …σπαθιά και ακόντια…

  Και ποιοι τελικά και πόσο κερδίζουν απ’ την αντιπαλότητα μας με τους γειτόνους;

  Κι αφού ανήκουμε σε μια ένωση κρατών, που ανατολικά της σύνορα είναι το Αιγαίο, γιατί δεν στέλνουν περιπολία καμιά φρεγάτα, κάνα αεροπλάνο, να ξελαφρώσουν απ’ τη φύλαξη και τα υπέρογκα έξοδα τους, την Ελλάδα;

  Ακόμα, σήμερα που βουλιάζουμε, θα πρέπει να μάθουμε τι πληρώνουμε στα μουλωχτά στο ΝΑΤΟ – για να μας προστατεύει από ποιους; Τους Αρειανούς;

  Σήμερα, που μπαίνουμε στην πρέσα των διαπραγματεύσεων για το μνημόνιο, χωρίς κόμπλεξ και σεμνοτυφίες, τα ερωτήματα και οι θέσεις αυτές πρέπει να μπουν στο τραπέζι, μαζί με τα οικονομικά, αφού αποτελούν μέρος της αιτίας της οικονομικής κατάρρευσης της χώρας.

  Ακόμα – ακόμα και σαν PLAN ΩΜΕΓΑ, αν τα πράγματα γίνουν τόσο στριμόκωλα και μας δείχνουν την πόρτα εξόδου από ευρώ και ευρωζώνη, να τους θυμίσουμε ότι κάποτε φωνάζαμε στις πλατείες «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο»… και αφού δεν μας θέλετε στην Ε.Ε., φεύγουμε κι εμείς, σαν θυμωμένοι χωριάτες, απ’ το ΝΑΤΟ! Εδώ το έκανε ο Ατλαντικός Γέρο – Καραμανλής, έστω και θεατρινίστικα.

 Τότε θα δεις Ομπάμα κι όλους τους Ευρωπαίους να τρέχουν προς Αθήνα…

  Με τον απρόβλεπτο γι’ αυτούς Ερντογάν ανατολικά κι έναν επαναστάτη (Τσάβες) Τσίπρα εδώ, καταρρέει η νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ!

  Τότε θα δούμε διαπραγματεύσεις και σου – μου – του… κι εμείς δεν εννοούσαμε… και μας παρεξηγήσατε …και τέτοια… γαλατικά σπαραξιδιάρικα και …πάρτε νέα Μεσογειακά προγράμματα και νέα πακέτα Ντελόρ, να συνέλθετε…

  Ο βλοσυρός Πούτιν, που κάλεσε τον Τσίπρα με νόημα στην επέτειο της συντριβής των Γερμανών τον Μάη στην Μόσχα, σαν άλλος Μέγας Πέτρος και Αικατερίνη, περιμένει το κενό στην περιοχή, να μπει στο ζεστό Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο …ένα ξερονήσι για βάση χρειάζεται και μια συμφωνία ενοικίασης… Κι άσε τα Ρωσάκια να βολτάρουν με τις φρεγάτες τους απέναντι απ’ τα Τουρκικά παράλια, με τη σημαία του Αη Νικόλα στον ιστό – προστάτη του Ρωσικού Ναυτικού!

  Μα, μα, μα, τι είναι αυτά; Γίνονται τέτοιες αλλαγές πλεύσης στην πολιτική; Θα καταστραφούμε…

  Μπορεί δύσκολα να γίνονται, όμως μπορεί ευκολότερα να χρησιμοποιούνται σαν προειδοποίηση, αν όχι απειλή, όταν σου βάζουν οι φίλοι στο λαιμό τη θηλιά.

  Τα προσεχή 100 χρόνια θα κυριαρχήσει αυτός που θα ‘χει στρατιωτική ισχύ, μεγάλο ζωτικό χώρο, τεράστιες πλουτοπαραγωγικές πηγές, γλυκό νερό και σημαντικό πληθυσμό.

  Ακόμα και η υπερθέρμανση του πλανήτη που θα καταστρέψει πολλές χώρες, ευνοεί τις αμέτρητες προς εκμετάλλευση –τώρα παγωμένες- στέπες της Ρωσίας…

  Παραδοσιακός φίλος, ομόθρησκος, γείτονας, με προοπτική σε βάθος χρόνου, παραμένει ταμπού –έστω και σαν μια ακραία επιλογή- για την χαμένη για χαμένη Ελλάδα μας.

  ΥΓ 1. Θα παρακαλέσω αυτούς που με βρίζουν στο διαδίκτυο… να μην με αποκαλέσουν πράκτορα της Κα – Κε – Μπε ή της Οχράνα…

  Και να ξέρουν –αν δεν ξέρουν- ότι, ο Μέγιστος Θ. Κολοκοτρώνης ήταν φανατικός Ρωσόφιλος.

  ΥΓ 2. Πείτε στο Λαό και στους Ευρωπαίους πολίτες, κύριοι Δραγασάκη, Βαρουφάκη, Τσίπρα, πόσο ποσοστό του χρέους των 300 δις αφορά τις αμυντικές μας δαπάνες; Και τι αντίστοιχο ποσό ξοδεύουν Γερμανία, Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ολλανδία, Βέλγιο, Λουξεμβούργο;

  Είμαι σίγουρος, ότι το μισό χρέος είναι ακόντια, σπαθιά, κανόνια, αεροπλάνα, τανκς και …μίζες, απ’ τους Γερμανούς του Σόϊμπλε…

  Άιντε να μην βρίσω …και εκτεθούμε… Έλεος πια…

  Όχι με την Ρωσία και την Κίνα να πάμε, αλλά μέχρι με την Β. Κορέα, εκείνου του θεόμουρλου Κιμ Ουν Γιονγκ… στην ανάγκη…

  Έχουν πέσει πλέον τα ταμπού, σ’ έναν κόσμο που επικρατεί ο απόλυτος κυνισμός και κυβερνιέται από τους τραπεζίτες.

  ΥΓ 3. Σε μια χώρα που ο υπουργός οικονομικών της (Γκίκας Χαρδούβελης) βγάζει έξω εκατοντάδες χιλιάδες Ευρώ δικά του, τη στιγμή που εννοείται δίνει μάχη να σωθεί η χώρα, η σαπίλα έχει φτάσει στο μεδούλι της…