Το 2002 σκοτώθηκαν στον πλανήτη Γη, σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα, περισσότεροι από ένα εκατομμύριο άνθρωποι. Την ίδια χρονιά υπολογίσθηκαν οι θάνατοι από «πνευμονιοκοκκική πνευμονία» σε 1,6 εκατομμύρια ανθρώπους παγκόσμια!
Τα χρόνια αυτά η γκλαμουράτη κι αλανιάρα Ελλαδάρα μας, φιγουράριζε στην 24η – 25η θέση των πλουσιοτέρων χωρών του κόσμου.
Το 2007 σε έρευνα που έγινε στην ευρύτερη Ευρώπη για την αποτελεσματικότητα κλασικών αντιβιοτικών (πενικιλίνη, ερυθρομυκίνη) στον πνευμονιόκοκκο που σκότωσε 1,6 εκατομμύρια ανθρώπους στον πλανήτη, οι μόνες χώρες που δεν έδωσαν στοιχεία –πιθανόν δεν ασχολήθηκαν με το θέμα- είναι… η Ελλάδα, Αλβανία, FYROM, Σερβία, Βοσνία!!!
Η Τουρκία, Βουλγαρία, Ρουμανία, Πολωνία, Βαλτικές χώρες, Κύπρος, απάντησαν με στοιχεία στην έρευνα που έχει πρακτικό κι όχι θεωρητικό ενδιαφέρον.
Η γενικευμένη απέχθεια μας στα στατιστικά στοιχεία, δεν αφορά, άρα, μόνο στα οικονομικά –που μαγειρεύαμε για χρόνια- και μας οδήγησαν στο σημερινό οικονομικό χάλι και τη χλεύη του πολιτισμένου κόσμου, αλλά και σε ζητήματα υγείας.
Το τραγικό της υπόθεσης είναι ότι, η έρευνα έγινε και από χώρες που πληρώνουν τους δημόσιους υπαλλήλους τους 300–500€ το μήνα… Το οποίον σημαίνει ότι, η ζωή και η ιστορία δεν σταματάει όταν κόβεται κάποιο επίδομα από μισθούς ύψους Ευρωπαϊκής χώρας του Βορρά για προσφερόμενη εργασία Δημόσιας Υπηρεσίας, αφρικανικής χώρας!
Το πρώην Βρετανικό προτεκτοράτο και νυν επαρχία της Κίνας, Χονγκ Κονγκ, ένα νησί – κράτος 10 εκατομμυρίων κατοίκων, με ελάχιστη έκταση, χωρίς διόλου πρώτες ύλες, πρωτογενή τομέα και βιομηχανία, επένδυσε για το μέλλον του στην παιδεία, χωρίς να αυξήσει τα κόστη της. Θεώρησε –και πολύ ορθά- ότι όπλο μιας χώρας, χωρίς έκταση και πρώτες ύλες, σ’ έναν όλο και πιο ανταγωνιστικό κόσμο, μπορεί να αποτελέσει η επένδυση στην παιδεία και στο παραγόμενο απ’ αυτήν προϊόν.
Ήδη, τρία από τα εννέα πανεπιστήμια του φιγουράρουν στα καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου.
Εμείς, για σύγκριση, βρισκόμαστε κάτω από τα εκατό καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου!
Σε παγκόσμιο μαθητικό διαγωνισμό του ΟΟΣΑ που συμμετείχαν 60 χώρες, στα μαθηματικά, τις επιστήμες και τη γλώσσα, πιάσαν από τις πρώτες θέσεις τα Κινεζάκια του Χονγκ Κονγκ!
Ο υπουργός Παιδείας που ανέλαβε το εγχείρημα της αναβάθμισης της Παιδείας –χειρούργος στο επάγγελμα ο ίδιος- ξεκίνησε από τους Παιδικούς Σταθμούς με αξιολόγηση των δασκάλων κι έφτασε στους πανεπιστημιακούς. Έκλεισε 500 σχολεία!
Συνταξιοδότησε πρόωρα την «σκαρταδούρα» και απέλυσε 9.000 εκπαιδευτικούς που απέτυχαν στα κριτήρια της αξιολόγησης. Το 30% των εκπαιδευτικών βαθμολογήθηκαν κάτω απ’ τη βάση στα tests αξιολόγησης.
Και για να μην φανεί ότι στοχοποιώ μια τάξη εργαζομένων, στους γιατρούς η αξιολόγηση θα έδειχνε πιο φοβερά πράγματα άγνοιας απ’ τους εκπαιδευτικούς, στα καθ’ ημάς…
Γι’ αυτό στο δικό μας Δημόσιο ισχύει η εξέλιξη προς τα πάνω –βαθμολογικά - μισθολογικά- με την πρόοδο του χρόνου κι όχι την αξιολόγηση!!
Σαν το παλιό κρασί… Εκ προοιμίου, ο παλιός είναι καλύτερος απ’ το νέο! Η γνωστή «παλιοσειρά» του στρατού που όλοι σέβονται…, έστω κι αν παρουσιάζει συμπτώματα Alzheimer!!
Στα Πανεπιστήμια ο Κινέζος Υπουργός διεμήνυσε ότι, τέλος στη χρηματοδότηση μόνο από το Δημόσιο κορβανά! Σε κάθε δολάριο επιχορήγησης που θα φέρνουν απ’ τον ιδιωτικό τομέα, θα παίρνουν ένα δολάριο κρατικό!!
Αυτό κάναν όλα τα διάσημα Πανεπιστήμια του κόσμου. Δεν έχουν Δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία του… «βρέχει χιονίζει, η καραβάνα γεμίζει»!!
Στα δικά μας τώρα, μακάρι η «κρίση» που βρίσκεται στα χείλη και τη ζωή όλων μας, να ήταν μόνο οικονομική…
Εδώ και 30 -40 χρόνια, με ρυθμούς όλο και πιο ξέφρενους τα τελευταία 10 χρόνια, ζούμε σ’ ένα ψεύτικο σκηνικό – ντεκόρ, χώρας, μόνο με πρόσοψη «αρτιφισιέ», χωρίς σχέδιο, θεμέλια, υποδομή, δοκάρια, βάσεις, αποχέτευση και υποδομές. Μόνο πλακάκια πορσελάνης, σποτάκια αλογόνου, τηλεόραση πλάσμα, ύφος και αέρα πατέρα…
Ήταν επόμενο να βουλιάξουμε στα λύματα που τόσα χρόνια ηθελημένα οι γνώστες κι αφελώς οι πολλοί, παραβλέπαμε… Και θα ‘ναι πολύ δύσκολη έως αδύνατη η σωτηρία απ’ την ολοσχερή κατάρρευση της «ψευτοκατασκευής» που λέγεται Ελληνικό κράτος. Το μόνο που αξίζει στην περίπτωση μας είναι το οικόπεδο (Ελλάδα) και ό,τι το συνδέει με την ιστορία και την αίγλη του παρελθόντος. Οικόπεδο κεντρικό, παραθαλάσσιο, προσήλιο, πανέμορφο, γεμάτο μύθους, ιστορίες, ήρωες, θεούς και ημίθεους, φως και χρώμα, μοναδικά στον κόσμο όλο.
Οι σημερινοί κάτοχοι του είμαστε κατά το πλείστον, κακομαθημένοι κληρονόμοι, εγωιστές, μικροαστοί, καλοπερασάκηδες νεόπλουτοι ή νεοπλουτίζοντες, που το μόνο που μας νοιάζει είναι η βολή μας. Είδος που χάθηκε αυτά τα χρόνια είναι ο φιλότιμος, λαϊκός, αυθεντικός, δημιουργικός Έλληνας, που ήταν ο πλούτος κι ελπίδα για τον τόπο, όταν φτώχυνε άλλοτε.
Οι διάφοροι Ψωμιάδηδες, οι Μπέοι, οι Μαρινάκηδες, οι, οι… είναι σύγχρονα είδωλα του Ελληναρά της συμφοράς και εικόνες αυτής της παρακμιακής Ελλάδας, της πουράκλας, της ψευτομαγκιάς, της κομπίνας, του φτηνού εθνο-λαϊκισμού που βουλιάζει στα απόνερα της ιστορίας και τη χλεύη του πολιτισμένου κόσμου.
Και σίγουρα, πριν δημοσιοποιηθούν κάποια απ’ τα «ρεζιλίκια» τους, θα είχαν πάμπολλους φίλους και θαυμαστές και στους «διαμαρτυρόμενους» της Πλατείας Συντάγματος, που δεν σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους, κατά τα άλλα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η εποικοδομητική κριτική και οι εναλλακτικές προτάσεις - απόψεις είναι απαραίτητες και ευπρόσδεκτες, ειδικά όταν το ζητούμενο είναι η ανταλλαγή ιδεών.
Τα σχόλια εκφράζουν τις απόψεις των αποστολέων τους και η ευθύνη (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Κάθε υβριστικό, προσβλητικό ή άσχετο με το θέμα της ανάρτησης σχόλιο, θα διαγράφεται όποτε εντοπίζεται από την ομάδα διαχείρισης.
Ευχαριστούμε για τη συμμετοχή σου.