Τι φοβούνται και τι γκρεμίζει (τις δημοσκοπικά πανίσχυρες!) κυβερνήσεις… και το οποίο έρχεται, οσονούπω!

(Του ΑΘΡ, από το ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ που κυκλοφορεί)…

  Κι αν ο διάβολος τρέμει την αγιαστούρα και το λιβάνι, εφιάλτης και εξολοθρευτής των κυβερνήσεων, είναι τα «εθνοπροδοτικά» (κατηγορίες με στοιχεία, ή απλά βρόμικες συκοφαντίες), η αμείλικτη ακρίβεια κι ο καλπάζων πληθωρισμός, το γλυκό (κι εν πολλοίς αδιευκρίνιστο) όνειρο της… Αλλαγής, τα σκάνδαλα, η ερευνητική δημοσιογραφία, η έξυπνη σάτιρα, κι η γελιοποίηση κι αποδόμηση σοβαροφανών κι υπηρετών, τενεκεδο – πολιτικών!

  Η Μαλβίνα Κάραλη, ανέφερε και μια εκδοχή, για τη πτώση των κυβερνήσεων… «Οι κυβερνήσεις δεν πέφτουν, όταν έχουν ακόμα να φάνε, ή όταν φοβούνται ότι θα πάνε φυλακή»!

  Μια σειρά πολιτικών, που δεν θα τους έλεγες και ¨μικρούς», απ’ τη μεταπολίτευση κι εδώ, υπήρξαν θύματα του ενός ή του άλλου γεγονότος, απ’ τα προαναφερθέντα.

  Ο πραγματικά ηγέτης της δεξιάς, ο Κ. Καραμανλής, πανίσχυρος με 57% το ’74, έπεσε ηρωικά (μέσω Ράλλη) το ’81, στον ανατέλλοντα αριστερο – σοσιαλιστικο – εθνικό ήλιο του Ανδρέα – ΠΑΣΟΚ.

  Μια επελαύνουσα φρικτή «κακοκαιρία» για τη δεξιά, που κράτησε πάνω από 10 χρόνια κι έπεσε μετά από μία βρώμικη σκευωρία, για «πακέτα 5/χίλιαρα μέσα σε κουτιά Pampers»,

που κατέληγαν στον Ανδρέα! (Ήθελε να κτίσει σπίτι στα 70 του ο άμοιρος… Ακόμα δεν είχαν εδραιωθεί οι  offshore εταιρείες, που ξεπλένουν και διακινούν δισεκατομμύρια, αξιοπρεπών ανά τον πλανήτη πολιτικών)… Και οι έρευνες των αρχών, καταλήγουν στο… πιάσ’ το αβγό και κούρεφ’ το!

  Τον αντίποδα, για μισό αιώνα του Ανδρέα, του Κ. Μητσοτάκη, που δεν πρόλαβε να χαρεί τετραετία, έριξε το «Μακεδονικό», με τη κρυφή τότε διπλωματία του με τον Γκλιγκόροφ, για τα… βαφτίσια με όνομα της γείτονας χώρας, που δεν πρόκανε να κάνει…

  Τρεισήμισι χρόνια πάλευε ο Μητσοτάκης να ξεπουλήσει τσιμέντα, συγκοινωνίες, ΕΣΥ, ΟΣΕ, ΔΕΗ, ΟΤΕ, κι ενώ πολεμούσε καθημερινά με Κολλά, Σταμούλο, τον «αναρχικό» Επαμεινώνδα Σκυφτούλη, έπεσε σαν σάπιο αχλάδι, απ’ το πολιτικό του «τέκνο», τον Α. Σαμαρά! Τρατζικ!

  Κι έρχεται ένα νέο Πασοκ, μ’ έναν βαριά άρρωστο Ανδρέα και μια νταρντανο «θεούσα» και κυρίαρχη Μιμή με την αυλή της και το κακό συναπάντημα.

  Αυτήν γκρεμίζει μέσα στη γελοιοποίηση και τη σαπίλα της παρακμής, ένας πολιτικός – «λογιστής», σοβαρός και άχαρος σαν βορειο – Ευρωπαίος πολιτικός, ο Κ. Σημίτης. Μια άλλη τελείως εικόνα απ’ τις γραφικότητες της Ελλάδας των Καραμανλο – Παπανδρεο – Μητσοτάκηδων…

  Κι έκανε έργο, είν’ αλήθεια ο Σημίτης, σε εκσυγχρονισμό και έργα. Μόνο που τριγύρω του, κάποιοι δικοί του υπουργοί, στελέχη, παρακοιμώμενοι, δεν έγλειφαν απλώς το κρατικό «μέλι», αλλά γλείψαν και τον τενεκέ… που πλέον ήταν μόνο γεμάτος δάνεια και χρέη.

  Και γκρέμισαν τα σκάνδαλα των συνεργατών του, του «Λογιστή» Σημίτη, κι όχι η δεξιά που περίμενε να πέσει σαν ώριμο φρούτο, στην αγκαλιά του γόνου και πολλά υποσχόμενου τότε Κ. Καραμανλή (του μικρού!), που βγάλαν απ’ το Καραμανλικό «άλμπουμ» οι Ηρακλειδείς της «εθνικής» μας παράταξης.

  Και μπήκε με φούρια και λεβέντικα (είχε και το παράστημα) ο «μικρός» Καραμανλής στο γκουβέρνο του σαπιοκάραβου Ελλάς, μόνο που δε θα τον έλεγες όμως και τόσο φανατικό της δουλειάς, κι άφησε αμολητούς τους συνεργάτες του να «δουλεύουν» και ν’ αλωνίζουν και τον πολυπράγμονα ηγούμενο Εφραίμ του Βατοπεδίου, να πουλάει «αέρα» και να τον ανταλλάσει με φιλέτα του Δημοσίου…

  Έγινε κι εκείνο το ακαταλαβίστικο κατασκοπευτικό των τηλεφώνων του Μαξίμου, κι ο ηρωικός Καραμανλής, που θα εξολόθρευε τους «νταβατζήδες» που λυμαίνονται τον Δημόσιο πλούτο, το μόνο που πρόλαβε να κάνει, πριν τον ρίξει άλλος γόνος, απ’ το άλμπουμ Παπανδρέου, ο Γιωργάκης, ήταν να γίνει χειρουργός, από νηπιαγωγός, η Νατάσα και να πάρει πτυχίο Πανεπιστημίου απ’ το Ανοιχτό Παν/μιο Πάτρας ο κολλητός του Ρουσόπουλος και να γίνει καθηγητής σε Κυπριακό Παν/μιο! Μάλιστα! Καλά, θα μου πείτε, κοτζάμ πρωθυπουργός, αλίμονο να μην μπορεί να κάνει τέτοιες ψιλοδουλειές… Αλίμονο!

  Εκείνο το «Πρώτο Θέμα» που τώρα θεοποιεί τον Κυριάκο, νομίζω ότι αυτό κύρια με τις τρανταχτές σκανδαλιάρικες αποκαλύψεις του, γκρέμισε τον Καραμανλή τον Β’. Και μετά την άραξε ευτυχείς στις ταβέρνες της Ραφήνας! Σίγουρα το Μητσοτακέϊκο, όλ’ αυτά τα παθήματα προκατόχων τα σημείωνε, κι έλεγε… τόσα εδώ, τόσα εκεί πρέπει να δώσουμε, τόσα παραπέρα, για να δούμε… θεού πρόσωπο εν καιρώ… Μάλιστα!

  Κι απορώ, πως του ξεφεύγουν ως τα τώρα, η «δημοκρατία», η «Εστία», το «Αντινιούζ»… Θα τον σκάσουν τον Κούλη οι ακροδεξιούληδες…

  Ο Γιωργάκης, σαν Γιωργάκης, μας έβαλε όλος χαρά, με φόντο το Καστελόριζο, στο ΔΝΤ και με τον ακράτητο Βενιζέλο να του στρώνει γράσο σε απόμερες στροφές, που όντως συνάντησε, αφού το χρέος είχε γίνει θηλιά στο λαιμό μας και οι αγορές πλέον δεν κερνούσαν ούτε καφέ στον υπουργό οικονομίας που ζητούσε νέο δάνειο, τα βρόντηξε και παρ’ ολίγο ν’ αφήσει στο τιμόνι του σαπιοκάραβου τον κολλητό του Πετσάλνικο, απ’ το Μαύροβο! Θα σκέφτηκε ότι, παραλίμνιο χωριό είναι, όλο και θα ξέρει από τιμόνι σαπιοκάραβου… Από τύχη γλυτώσαμε να πατικώσουμε στη λάσπη της λίμνης…

  Ο Καλαματιανός κι Ελληναράς Αντώνης Σαμαράς, που έγινε πλέον πρωθυπουργός, με τον ασυγκράτητο Βενιζέλο υπαρχηγό μιας «γαλέρας», μ’ ένα τσούρμο πειρατές, αρχίσανε το μαστίγωμα στους σκλάβους κωπηλάτες, τα μπινελίκια για τεμπέληδες, σπάταλους, καλοπερασάκηδες που πρέπει να συμμορφωθούν, να γονατίσουν, να ανασκολοπιστούν, για να μπορέσει η γαλέρα (με το προσωπικό που ήταν λέρα), να πιάσει απάνεμο λιμάνι, Ευρωπαϊκό και να ‘χει για νόμισμα Ευρώ! Κι αρχίσανε τα κόψε – κόψε και ξανακόψε και φτου κι απ’ την αρχή, μέχρι που γίναμε… Πανί – πανί!

  Άρχισαν τα μνημόνια πάνω στα μνημόνια, σελίδες ολάκερες σαν βρώμικα σεντόνια… Μέχρι και την Ακρόπολη ζήτησαν οι τοκογλύφοι, οι ξεδιάντροποι Γερμαναράδες, πήραν λιμάνια, αεροδρόμια, δρόμους, Δημόσια έσοδα και φόρους.

  ΕΝΦΙΑ, ΦΠΑ, σου ξου μου, μέχρι και τα κορδόνια για τα… πόμολα! Επόμενο ήταν το ποτήρι της αγανάκτησης να ξεχειλίσει, να ‘ναι γεμάτο το Σύνταγμα από αναρχικούς, θεούσες, λογικούς και παρανοϊκούς, ακροδεξιούς, αριστερούς, συνταξιούχους και αστούς και να ‘ναι έτοιμο το ελικόπτερο να απελευθερώσει απ’ τη Βουλή τους σωτήρες μας πολιτικούς! Που οι πλείστοι απ’ αυτούς δεν τολμούσαν να εμφανιστούν στα στέκια τους, που μέχρι πριν λίγα χρόνια χασκογελούσαν γεμάτοι οίηση, λεζάντα, αλαζονεία, αυτοπεποίθηση και μικροαστική βλακεία.

  Ο Λαζόπουλος κυριαρχούσε στο θέατρο, την TiVi και ξεσκέπαζε και γελοιοποιούσε πολιτικούς και σύστημα, που για δεκάδες χρόνια έμοιαζε κυρίαρχο, ατράνταχτο, αναντικατάστατο, απαραίτητο και σοφό, για τον αδαή Λαό!

  Εκείνον τον έρμο Κούλη, τον είχε πάντοτε πρώτη μούρη, που έφερνε το γέλιο στο κοινό! Ποιος Συριζα, ποιο Κουκουέ, ποιοι αριστεροί, ποιοι ακροδεξιοί γκρεμίσανε απ’ τον θρόνο τους, τους ανθρώπους της δεξιάς;

  Το ποτάμι, ασυγκράτητο στην ορμή του, έσερνε κούτσουρα, τη φτωχοποίηση μέσα απ’ την αγανάκτηση, την απόγνωση, την απαξίωση, τη γελιοποίηση του παλιού, του αδιέξοδου, του γνωστού, κι έφερε το νέο, το αδιάφθορο, το άγνωστο και γνωρίσαμε όλοι μας έναν άλλο –αγρεβάτωτο- πρωτόγνωρο κόσμο, να μπαίνει στο καθώς πρέπει Μαξίμου, απ’ το οποίο έφευγε αγενέστατα, απ’ τη πίσω πόρτα, ο θυμωμένος Καλαματιανός!

  Ένας Τσίπρας, πρώην πρόεδρος 15/μελούς, μια νταρτνανοζωή αρειμάνια, ένας καθηγητής ασιδέρωτος Τσακαλώτος, ένας θεοσεβούμενος αριστερός Φίλης, ένας ακατανόητος σταρ Βαρουφάκης, αξύριστοι, ατημέλητοι, απλοί σαν όλους μας οι πιο πολλοί!

  Παγωμάρα, σκεπτικισμός, αναγούλα απ’ τη μεριά των αστών.

  Πανηγύρια κι ελπίδα για το καλύτερο απ’ τους άλλους… Μόνο που η αχλάδα έχει πίσω την ουρά! Κι η εξουσία η αφιλότιμη, έχει εμπόδια και παγίδες και μνημόνια αδιέξοδα, απρόβλεπτα, έχει Μάνδρες και Μάτι και «Μακεδονίες» κι αντιπάλους που περιμένουν στη γωνία με «πολυβόλα» να στην… πέσουν!

  Έχει συκοφαντίες, οργανωμένες διαμαρτυρίες και Κολονακιώτικες κυρίες που ουρλιάζουν, δήθεν από πατριωτικό – θρησκευτικό οίστρο… Και παρασέρνουν δυστυχώς και τον λιγότερο ενημερωμένο, αλλά όχι φανατισμένο απ’ τον Λαό.

  Κι έτσι εκεί που όλοι γελούσανε στο άκουσμα «Μητσοτάκης» και να σου ο πορφυρογέννητος Κούλης μας, σιδερωμένος και καμαρωτός, μ’ όλο το Μητσοτακέϊκο Α.Ε. αντάμα, κουμανταδόρος και αρχηγός!

  Και δώστου τα διαγγέλματα, το ύφος και τα ψέματα και με μπουκωμένα τα ΜΜ Έψιλον να τον γλείφουν, να τον στολίζουν αντί να τον… ξεσκίζουν και να τον ξεσκονίζουν!

  Κοντά 4 χρόνια τώρα, με 35 χιλ. νεκρούς σε διαδρόμους και σε ΜΕΘ (πρωταθλητές σχεδόν στον κόσμο όλο στο χαμό), με την ακρίβεια να καλπάζει σαν αραβικό άτι (πρωταθλητές στη τιμή ηλεκτρικού, του αερίου, της βενζίνης), με ανικανότητα να μην θαφτούμε σε δύο πιθαμές χιόνι, να μην καούμε σαν τον Διάκο στη φωτιά, να μην πνιγούμε στις πλημύρες, στα νερά, με τον Φουρθιώτη να δίνει εντολές σε υπουργούς και στη  Novartis, να δικάζουν αντί ενόχους, αυτούς που σκαλίζουν, ψάχνουν και αποκαλύπτουν πονηρούς, θα πρέπει όντως να ‘σαι μεγάλη «λέρα» για να κρατάς αβύθιστη τέτοια σκανταλιάρικη γαλέρα!

  Εκτός, εκτός αν ζούμε σε κόσμο εικονικό, ψεύτικο, φουσκωμένο και παραμορφωτικό… Τότε, η μόνη πιθανότητα να δοθεί στο θέμα λύση, είναι η γελοιοποίηση, το ξεκατίνιασμα, το ρεζιλίκι.

  Είμαι σίγουρος, ότι τη ζημία στον Κούλη που κάνει το «Ράδιο Αρβύλα», ο Ζαραλίκος, ο Κ. Πουλής, το Luben, είναι ασύγκριτη μ’ αυτήν του Τσίπρα, του Κουτσούμπα, του Βαροφίκου…

  Η ακρίβεια που άρχισε απ’ το 2021 να καλπάζει σαν άτι Αραβικό, είμαι σίγουρος πως είν’ αυτή που θα θάψει τον Κούλη και το Μητσοτακέίκο μαζί!

  Η ακρίβεια, το ξεπούλημα κι οι… ακροδεξιοί! Κι είναι γνωστό, ότι η «τσέπη» δεν λογαριάζει ευτυχώς ή δυστυχώς, ούτε δεξιό, ούτε εθνικόφρονα, ούτε ακόμη και τον «αγνό» κι άφαντο μακεδονοαγωνιστή, γκρεμίζει και γκρεμοτσακίζει κυβερνήσεις, που μέχρι πριν λίγο φτάνανε στον… ουρανό! (έστω και με πετσωμένες ψευτοδημοσκοπήσεις και χρυσοπληρωμένους παραμυθατζήδες που κολυμπάν στο ψέμα, μέχρι τον λαιμό).

  Εγώ είμαι σίγουρος, ότι η 21^η Μάη, είναι η μέρα η καλή, που θα φέρει την ανατροπή!

  Ελπίζω, να μην γίνει η ελπίδα μου αυτή σαν την πρόβλεψη κι ελπίδα των Χιλιαστών, που περιμένουν πάνω από 2 χιλ. χρόνια τώρα, να δούνε ζωντανό τον Ιησού στη γη! Ορθόδοξοι είμαστε (έστω λίγο ανορθόδοξοι), κι όχι αγαθοί Χιλιαστές!

  Το «αχλάδι» σαπισμένο, βρώμικο και σκουληκιασμένο, θα πέσει και θα γελάσει σύντομα ο κάθε πικραμένος!

ΥΓ1: Αυτή η «φτιάξη» των δήθεν… ρυθμισμένων δανείων ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Παπαθανάσης και μύριοι όσοι επιφανείς έχουν πετύχει στη διαπραγμάτευση τους με τις… φιλάνθρωπες τράπεζες, είναι ο ορισμός της λαμογιάς, της ξευτίλας… της κοροϊδίας!

  Δηλαδή, δέχεται η τράπεζα για ένα δάνειο – χρέος 400 εκατ. Ευρώ της ΝΔ να πληρώνει 100, 1.000, 10.000 το μήνα και γίνεται αυτό «ρυθμισμένο»! Το ερώτημα είναι, σε πόσους αιώνες θα ξεχρεωθεί; Κανείς δεν απαντάει σ’ αυτό το αθώο ερώτημα! Στο πότε, δηλαδή! Μια πιθανή ημερομηνία αποπληρωμής, σίγουρα είναι… του αγίου @τσου ανήμερα!

  ΥΓ2: Το 2017 η εφορεία (ΑΔΑΕ), επί ΣΥΡΙΖΑ, για χρέος προς το Δημόσιο 3.629 εκατ. € της Real Fm, ιδιοκτησίας Ν. Χατζηνικολάου, του έκανε έγγραφη υποθήκη στο σπίτι του, 1.485τ.μ. (παλάτι είναι;).

  Το 2020 επί Μητσοτακέϊκου, αλλάζει ο νόμος για χρέη (μάλλον μεγαλοχρέη), καταργείται η υποθήκη του αρχοντικού του Χ’’Νικολάου! Σίγουρα ο Χ’’Νικολάου, δε θα συμπαθεί τον ΣΥΡΙΖΑ! Λέτε; Δεν πιστεύω…

  ΥΓ 3: Η ΕΥΠ τελευταία, είναι όλο επιτυχίες! (και μακάρι δηλαδή να παρακολουθούνε και τους… σταθμάρχες του ΟΣΕ, θα γλυτώναμε τα Τέμπη). Όμως ξετρύπωνε μια κατάσκοπο Ρωσίας, με μαγαζί στο Παγκράτι! (Τίποτε άλλο…). Ξετρύπωσε δύο νεαρούς Πακιστανούς, που σκόπευαν τρομοκρατία (χωρίς όπλα…).

  Σίγουρα, μέχρι τις εκλογές, θα έχουμε κι άλλη τεράστια επιτυχία… Να ανακαλύπτει τον Πολάκη να καπνίζει κρυφά, στις τουαλέτες μιας ταβέρνας!

  ΥΓ4: Εσείς είστε υπέρ ή κατά του φράχτη; Το αμείλικτο δίλημα των προσεχών εκλογών, απ’ το «επιτελικό» μας κράτος! Φοβερό δίλλημα!

  Εγώ προσωπικά είμαι υπέρ του να μην τρακέρνουν τα τραίνα… Να μην πληρώνω στο Σούπερ μάρκετ περισσότερο απ’ τον Γερμανό, τον Άγγλο. Να μην ξεπαραδιάζομαι για Ιδιωτική Υγεία, Παιδεία. Να παίρνω τη σύνταξη μου άμεσα, κι όχι να μου χρωστάει ένα κράτος – μπαταξής σύνταξη του ΤΣΑΥ απ’ το 2017 μέχρι το 2021 και να με γράφει στα παπάρια του (στα «επιτελικά»), στις διαμαρτυρίες μου.

  Ο «φράκτης» κι αν ακόμα φράξει όλη τη χώρα μας, δεν μας προφυλάγει απ’ το …κακό! Οι κλέφτες, τα λαμόγια, οι μαφιόζοι, οι παπατζήδες, οι παραμυθατζήδες, είναι μέσα απ’ τον φράχτη, δίπλα μας, καβάλα μας! Απ’ αυτούς, ποιος θα μας σώσει κύριε Κούλη μας;

Συνεχίζεται…