Τραγικά κι ανεπανόρθωτα εθνικά εγκλήματα, που εξέθρεψε και προκάλεσε ο ακραίος – ανεγκέφαλος εθνικο-λαϊκισμός…

(Του Α.Θ.Ρ., από το ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ που κυκλοφορεί)…

  Φάτσα – κάρτα, οι Έλληνες της Κύπρου, κάτοικοι της διχοτομημένης Λευκωσίας, βλέπουν απ’ τα παράθυρα τους, στα όμορφα πλουσιόσπιτα των αστών αλλά κι απ’ τα διαμερίσματα της εργατιάς,

 

 χαραγμένη στα πλευρά του κουρσεμένου – αλλοτινού περήφανου Πενταδάκτυλου, 44 χρόνια τώρα, τη σημαία του Τούρκου εισβολέα – κατακτητή, της όμορφης πατρίδας μας.

  Και μπορεί, εδώ και αρκετά χρόνια, οι πλείστοι τους να μπαινοβγαίνουν για ψώνια, χαβαλέ, καζίνο, φτηνό ψάρι, στη κατεχόμενη μεριά του νησιού τους, ή άλλοτε για προσκύνηση των τόπων που γεννήθηκαν και που άφησαν τους τάφους των παππούδων τους, διωγμένοι απ’ την αντάρα του πολέμου, όμως, εκείνη η τεράστια σημαία – σύμβολο με το μισοφέγγαρο, τους θυμίζει τραγικά την αδιάψευστη πραγματικότητα της κατεχόμενης – διχασμένης – πληγωμένης πατρίδας τους, κοντά τώρα μισόν αιώνα.

  Είν’ αλήθεια, ότι τα 44 αυτά χρόνια άλλαξαν ριζικά την όψη, τη ζωή, την ευμάρεια του Ελληνοκύπριου, που απέδειξε ότι είναι ένας δραστήριος, ενεργητικότατος, δημιουργικός λαός, που δεν το ‘βαλε μοιρολατρικά κάτω, με τη συμφορά που τον βρήκε, απ’ την επίθεση ενός άγριου θηρίου που όρμησε ασυγκράτητα, ερεθισμένο και προετοιμασμένο με σχέδιο, εναντίον του.

  Κι εκτός απ’ την αξιοσύνη του αδελφού αυτού Μεσογειακού λαού, τα μέγιστα συντέλεσε, όλ’ αυτά τα χρόνια, για τη πρόοδο που συντελέστηκε στο νησί, όσον αφορά το επίπεδο ζωής των ελληνοκύπριων, που με πείσμα, με διπλωματία, με διορατικότητα οδήγησαν ένα νικημένο – διχοτομημένο νησί, με το 1/3 των κατοίκων του πρόσφυγες, να στέκεται σήμερα στα πόδια του, καλύτερα τουλάχιστον οικονομικά και σε επίπεδο ζωής των κατοίκων του, απ’ τη μητέρα του Ελλάδα!

  Καλοκαίρι του ’69, κάλεσε με προσωπική του επιστολή, ο νεοχρισμένος απ’ τη χούντα τότε, Δεσπότης Φλώρινας, ο μακαριστός Καντιώτης, όλους τους φοιτητές της επικράτειας του να μας μιλήσει στη Φλώρινα και να μας ευλογήσει!

  Τα χρόνια εκείνα, δε συγκρίνεται με τίποτε ο αριθμός των φοιτητών μ’ αυτούς του σήμερα…

  Όλοι κι όλοι χωρέσαμε σε μια αίθουσα, στο χώρο του οικοτροφείου.

  Με λεωφορείο της γραμμής πήγαμε κι ήρθαμε, αφού τότε τα ΙΧ ήταν σπάνια, όσο σήμερα τα χελιδόνια κι οι πελαργοί…

  Αφού μας μίλησε γενικόλογα και πατερναλιστικά και μας ψιλομάλωσε για τα μαλλιά και τις φαβορίτες μας, μας παρουσίασε τον κύριο ομιλητή της «ημερίδας», που ήταν, όπως τον σύστησε, ένας καλός πατριώτης, Κύπριος αδελφός μας…

  Σφόδρα παραξενευτήκαμε οι πλείστοι μας, γεγονός που φαίνονταν απ’ τα απορημένα βλέμματα που διασταυρώναμε μεταξύ μας, όταν άρχισε ο ομιλητής ένα παραλήρημα σκληρό κατά της πολιτικής Μακαρίου, που τον αποκαλούσε μάλιστα, για το λαϊκό του όνομα και σχετικό απέχθεια …ο Μούσκος!

  Πρώτη μου φορά άκουγα τέτοια φτηνή πολιτικολογία με έντονο φανατισμό, εναντίον ενός καταξιωμένου στη συνείδηση των πλείστων Ελλήνων, που έφερε μάλιστα και το σχήμα του Αρχιεπισκόπου, ο Εθνάρχης της Κύπρου, κι είχε ηγηθεί του Αντιαποικιακού Αγώνα του ’59, της Κύπρου.

  Ίσως ήμασταν νέοι κι ανήξεροι, ίσως τότε άρχιζε το «πριόνισμα» εκείνης της ανθρώπινης γιγάντιας Βελανιδιάς που κρατούσε στα χέρια του, ανεξάρτητη, αδέσμευτη, ελεύθερη την Κύπρο, κι έχαιρε δυσανάλογη εκτίμηση, στον πλανήτη όλο, σε σχέση με το μέγεθος του νησιού του!

  Ίσως, εμείς ήμασταν ένα «target group», για να δούνε τις αντιδράσεις του πολίτη στη σχεδιασμένη επίθεση, που είχε και δύο – τρείς δολοφονικές επιθέσεις, εναντίον της ζωής του Μακαρίου.

  Θυμάμαι, ιδίως τα χρόνια κυριαρχίας του άλλου γίγαντα των Αδέσμευτων, του Τίτο, όταν περνούσαμε τον έλεγχο διαβατηρίων της τότε Μακεδονίας, για Bitola, κι έβλεπε ο αστυνομικός τους το Κυπριακό διαβατήριο της γυναίκας μου, σπάνια να μη μουρμουρίσει χαμογελαστά, με έκφραση συμπάθειας …Α! Α! Κύπαρ!

  Ακόμα και τώρα, πολλές φορές, ακούμε το φιλικό ανθρώπινο επιφώνημα …Α! Α! Κύπαρ!

  20 Ιούλη του ’74, πρωί, βρεθήκαμε με τον κολλητό μου, μακαρίτη τώρα Πέτρο Μυλωνά, που είχε ένα σαράβαλο Φολκς Βάγκεν, να πάμε όπως σχεδιάζαμε, στο πανηγύρι του Προφήτη Ηλία, στο ακμαιότατο τότε, που έσφυζε από κίνηση και ζωή, Λέχοβο.

  Η είδηση απ’ το ραδιόφωνο της εισβολής στη Κύπρο, πάγωσε τα σχέδια και τη διάθεση μας για το πανηγύρι και τη βόλτα.

  Όμως, στην ασφάλεια της απόστασης και με σίγουρη την αναβολή στράτευσης λόγω σπουδών, εύλογα τη παγωμάρα της τουρκικής εισβολής, τη γλύκανε το αβέβαιο πλέον, ολοφάνερα, μέλλον της χούντας…

  Άλλωστε, λίγες μέρες πριν, είχαμε ακούσει στη συχνότητα της «Ντόϊτσε Βέλε», δήλωση του εμβληματικού τότε ΥΠΕΞ των ΗΠΑ, του Κίσινγκερ, ότι …επίκειται πολιτική αλλαγή στην Ελλάδα!!!

  Έτσι, καθαρά και ξάστερα. Γεγονός, που επαληθεύτηκε 3 – 4 μέρες αργότερα, με την άφιξη του Κ. Καραμανλή.

  Λίγες ώρες νωρίτερα, σαν τους τρομαγμένους ποντικούς που την κοπανάνε πρώτοι όταν πάρει νερό το καράβι, οι γαλονάδες – Ελληναράδες που μας καβάλησαν 7 χρόνια, απρόσκλητοι σωτήρες, εξαφανίστηκαν απ’ το προσκήνιο.

  Τότε, που ένα «μπάμ» στον Έβρο, τη Ρόδο, τη Χίο, τη Μυτιλήνη, το Αιγαίο, θα μας άφηνε –αλλοίμονο- μια κουτσουρεμένη Ελλάδα, οι παλληκαράδες των κούφιων πατριδοκάπηλων κι Ελληνο-χριστιανικών πομφολύγων, με το φανφαρόνικο ύφος, τον ανερμάτιστο λόγο και τα βλακώδη, αν όχι σατανικά σχέδια κι έργα τους να ενώσουν την Κύπρο με την Ελλάδα, σα να ήταν βάρκα που θα ρυμουλκούσαν με ασφάλεια στον εθνικό μας κορμό, τότε αυτοί που θα ‘πρεπε να ζωστούν φυσεκλίκια –αφού γι’ αυτό τους πλήρωνε ο φορολογούμενος Ελληνικός Λαός-, αυτοί εξαφανίστηκαν, σαν τρομαγμένοι λωποδύτες!

   Αμέτρητες τέτοιες τραγικές – «ηρωικές» φιγούρες, παλιότερα αλλά και σήμερα, αληθινά άγρια λιοντάρια στην ειρήνη, αλλά κιοτήδες, γλειψιματίες και κρυμμένοι στην αντάρα της μάχης και της καταστροφής, γνώρισε και γνωρίζει διαχρονικά ο γνήσιος πατριώτης, που στέκεται σοβαρά στο πόστο και το ρόλο του, πάντα, χωρίς δεύτερη σκέψη.

  Είτε πρόκειται για τη καθημερινή μάχη της βιοπάλης, είτε, στο κάλεσμα της «εν κινδύνω» πατρίδας.

  Κι όπως ο «Καρακτσής» δεν είναι ορθοπεδικός, κι ο κομπογιαννίτης – φαρμακοτρίφτης γιατρός και φαρμακοποιός, έτσι κι η εξωτερική εθνική μας πολιτική, η διπλωματία, η ιστορία, δε μπορεί να γίνεται απ’ τον …μαστρο – Μήτσο, τη κυρά Σούλα, τον δεκανέα καραβανά, ή τη μακαρίτισσα τη θεία μου τη Νίκη, που φώναζε …ποιος είναι Νέα Δημοκρατία;

  Αυτός, εκείνος, ο δείνας, και αναφερόταν σε υπαρκτά ονόματα Αμυνταιωτών –φανατικών δεξιών- που τα χρόνια όμως της κατοχής, είχαν …μηδίσει, …εμείς είμαστε η πραγματική Νέα Δημοκρατία! συνέχιζε ακάθεκτη, …όχι θεία, εμείς είμαστε ΠΑΣΟΚ, της έλεγα!

   Αυτή όμως είχε ταυτισμένη στη συνείδηση της, την πατρίδα, την Ελλάδα με τη Νέα Δημοκρατία!!!

  Έτσι πουλήθηκε και πέρασε στον απλό άνθρωπο, το «εμπόρευμα» Νέα Δημοκρατία, ΕΡΕ, Δεξιά, Εθνικοφροσύνη, Βασιλιάς, Λαϊκό κόμμα και …του φούρναρη ο κόπανος!

  Και το εμπόριο της πατριοσύνης, της Χριστιανοσύνης, της Ελληνοσύνης, αποδίδει γερά ακόμη και σήμερα και κάποιοι επιδίδονται με ζήλο στη καλλιέργειά του.

  Χωρίς διόλου να τους προβληματίζει, ότι τέτοιες εγκληματικές πολιτικές, πριν έναν αιώνα, ξεπάτωσαν τον Ελληνισμό απ’ τον Πόντο, τη Θράκη, τη Μικρασία, την Πόλη.

  Πριν μισό αιώνα, τον Ελληνισμό της μισής Κύπρου. Και στο όχι μακρινό μας μέλλον –αλλοίμονο-(!) έχει προγραφεί απ’ το γειτονικό μας μεγαθήριο, το μισό Αιγαίο με τον Ελληνισμό του…

  Αυτός ο ultra πατριωτισμός, που …όλα τα σφάζει και όλα τα μαχαιρώνει, έχει δυστυχώς τέτοιες τραγικές καταλήξεις.

  Σωστός πατριώτης, θα πει πρώτα – πρώτα, σωστός άνθρωπος. Άνθρωπος λογικός, συνετός, αφανάτιστος, όχι μισαλλόδοξος.

  Άνθρωπος κανονικός, που απεχθάνεται τη βία, την υπερβολή, την επιβολή, τη διαβολή. (Τι όμορφη γλώσσα μας κληροδότησαν εκείνοι οι σοφοί Έλληνες, που δήθεν τιμούμε)!

  Άνθρωπος, που έχει τη δύναμη ν’ ακούσει και την άλλη άποψη, του υποτιθέμενου ή αληθινού εχθρού.

  Άνθρωπος νοικοκύρης, κι όχι χουλιγκάνος. Γιατί και το άγριο θηρίο σπάνια επιτίθεται, χωρίς καμία αληθινή ή υποτιθέμενη αιτία.

  Αμέτρητες χιλιάδες απλών ανθρώπων που πιστεύουν ότι είναι αγνοί πατριώτες και παρασύρονται σε ακρότητες, είναι απλά, αθύρματα πονηρών, ινστρουχτόρων πατριδοκαπηλίας, που εμπορεύονται και ζουν απ’ το εμπόριο της πατριωσύνης.

  Βαρύτερη όμως ευθύνη κι απ’ τους εμπόρους πατριωσύνης, έχουν τα μεγάλα κόμματα, που βλέποντας το ποτάμι να φουσκώνει και να κατεβάζει κούτσουρα και κοτρώνες στο διάβα του, κατάλληλα διαμορφωμένο απ’ τους διαμορφωτές κοινής γνώμης (μυστήριες οργανώσεις, ΜΜΕ, μεγαλοπαπάδες, συμφέροντα ακόμα και μεγάλων κρατών (Ρωσία;) συνταυτίζονται με κάθε ακραία, απορριπτική, αρνητική θέση, στην όποια επίλυση χρόνιου εθνικού ζητήματος, ενώ όταν κυβερνούσαν, πιθανόν να ‘χαν την άποψη που σήμερα πολεμούν! (Κυπριακό – Μακεδονικό, με δεκάδες χρόνια συνομιλιών, αρνήσεων κι απορρίψεων).

  Μια φαύλη μικροπολιτική, αντεθνική τακτική, που δε λογαριάζει κατοπινές οδυνηρές συνέπειες, απλά, κάποια προσωρινά κομματικά σημερινά οφέλη. Αλλοίμονο!

  …Η ιστορία ένα μας διδάσκει… Ότι κανείς δε διδάσκεται απ’ αυτήν!!!

ΥΓ 1.

Ποιος θα το φανταζόταν, ότι μετά κάποιες σκοτεινές δεκαετίες, που τα «ρούβλια» ήταν ένα απ’ τα κατηγορητήρια εξαγοράς των «κατασκόπων» αριστερών, που πολλές φορές τους οδήγησαν στο εκτελεστικό, θα αποκαλύπτονται σήμερα σαν «αργύρια» εξαγοράς αγνών «εθνικοφρόνων|» δεξιών, μεγαλοπαπάδων κι άλλων σκοτεινών εμπόρων του εθνικισμού των συλλαλητηρίων, που καταγγέλλουν προδοσίες και κινδύνους απ’ τους φοβερούς κι επικίνδυνους για τη ύπαρξη μας, βόρειους Μακεδόνες… γι’ αυτό, ποτέ μη λες ποτέ!

  Και φυσικά, εμείς θέλουμε γιγάντωση του ΝΑΤΟ, κι οι δεξιοί και οι Ελληνοχριστιανοί παρέα με το ΚΚΕ, να επεξεργάζονται το αντίθετο! Πα! πα! πα!

  …Φυσάει βοριάς απ’ το νοτιά, κι όλα τα παίρνει πέρα… Ονειρική εποχή ανατροπών. Δεν ξέρω αν είχε προφητέψει κάτι παρόμοιο ο ηγούμενος Εφραίμ του Βατοπεδίου… Σίγουρα όμως, κάτι θα του ‘χε πει ο φίλος του ο Πόυτιν!

  Τράμπ, Τράμπ ρε και ξερό ψωμί! Ολέ! Ολέ! Και Μελάνια… ολέ! Άντε πάλι βλέπω τον Κούλη ανεξεταστέο… να τον καλεί ο Πρέσβης των ΗΠΑ σε ακρόαση. Πιάσαν για τα καλά οι ζέστες, μάλλον…

ΥΓ 2.

  …Είσαι μεγάλος «βαρταλέτσικας» (γυρίστρας), με αποπαίρνει η Ρούλα που δε συμπαθεί τους Αμερικανο – Νατοϊκούς λόγω Κυπριακού και προσφυγιάς.

  …Ως προχθές ήσουν με τον Πούτιν και τον Ιβάν Σαββίδη και τώρα, θέλεις Τράμπ και ΝΑΤΟ… σκέτος βαρταλετσικας (το γιώτα δεν ακούγεται στη προφορά).

  Α! ρε Αλέξη τι μας κάνεις… Τα ίδια θ’ ακούς και συ απ’ την Περιστέρα…

  Όμως, «τα πάντα ρει» όπως είπε κι ο Ίωνας Ηράκλειτος (στο κέντρο της Bitola, σε τοίχο παλιάς οικοδομής, είναι γραμμένο στα ΕΛΛΗΝΙΚΑ)!!!

  Εγώ απορώ, πως θα δικαιολογηθεί ο Κούλης στ’ αδέλφια του τους Αμερικανο – Νατοϊκούς;

  Άκουσα, του ‘βαλε ο πρέσβης τιμωρία, να φέρει γραμμένο 100 φορές το καθένα… «North Macedonia, Gorna Macedonia, Severna Macedonia»!

ΥΓ 3.

  Όταν με τα τανκς της χούντας, κάποιοι – πολλοί «πατριώτες» Ελληνοχριστιανοί, σούπερ σε μέγεθος, ανέτρεψαν και παρ’ ολίγον να σκοτώσουν το νόμιμο Πρόεδρο της Κύπρου, κι έφεραν μέσα σε πέντε ημέρες στο νησί τους Τούρκους σαν εγγυητές της ομαλότητας, γιατί κάποιοι παρόμοιας εγκληματικής – εθνικής λογικής, να μην πυρπολήσουν την Αττική, να φτιαχτεί το κλίμα αναταραχής που θα ρίξει τον Τσίπρα και θα ακυρωθεί έτσι, η λύση του Μακεδονικού; Λέω τώρα…

  Εγώ, μισώ την συνομωσιολογία και τα σκοτεινά σενάρια, έλα μου, όμως, που πολλές φορές στη ζωή βγαίνουν επεισόδια, που ξεπερνούν τον μακαρίτη Φώσκολο…