Στα ασκηταριά της Μεγάλης Πρέσπας… (ΒΙΝΤΕΟ)

  Η νότια όχθη της Μεγάλης Πρέσπας, πολύ κοντά στο τριεθνές, ήταν τόπος όπου κατέφυγαν και ασκήτευσαν μοναχοί στη βυζαντινή και μεταβυζαντινή εποχή.

  Κατά μήκος της ακτής, μέσα στις εσοχές του βράχου, διατηρούνται μικρά ασκηταριά, ενώ την εικόνα συμπληρώνουν οι βραχογραφίες που σώζονται στη χερσόνησο ακριβώς απέναντι από το χωριό Ψαράδες.

 

  Πιο κοντά στους Ψαράδες βρίσκεται το ασκηταριό της Μεταμόρφωσης, του 13^ου αιώνα, ακολουθεί το ασκηταριό της Μικρής Ανάληψης του 15^ου αιώνα, και αυτό της Παναγίας Ελεούσας, που οι ντόπιοι έχουν αφιερώσει στον Άγιο Πέτρο. Είναι το πιο απομακρυσμένο, αλλά και το πιο μεγάλο και αξιόλογο, διακοσμημένο με τοιχογραφίες του 15^ου αιώνα.

  Βρίσκεται μέσα σε μια σπηλιά, σε μια κάθετη ρωγμή του βράχου και αφού ανέβεις αρκετά σκαλιά φτάνεις στο εκκλησάκι – ασκηταριό το οποίο χτίστηκε το 1410 και σώζεται σε αρκετά καλή κατάσταση.

  Στο χώρο του ιερού διατηρούνται οι παραστάσεις της Θεοτόκου Βλαχερνίτισσας, του Μελισμού με τους συλλειτουργούντες ιεράρχες και της Πεντηκοστής, ενώ η καμάρα του ιερού καλύπτεται από την Ανάληψη του Χριστού. Η ζωγραφική μπορεί να χρονολογηθεί στα τέλη του 14^ου αιώνα.

  Η προσέγγιση των ασκηταριών γίνεται με βάρκα, που νοικιάζει κανείς στο χωριό Ψαράδες, ενώ το ρόλο του ξεναγού αναλαμβάνουν οι εξυπηρετικοί και με αρκετές γνώσεις ντόπιοι βαρκάρηδες.

* Σημερινός ξεναγός μας ήταν ο Γερμανός Χριστιανόπουλος , ιδιοκτήτης της ταβέρνας «Η Συντροφιά».