Πουλάμε ήλιο, φως, θάλασσα, αρχαιότητα, ικανότητες, ταλέντο, ομορφιά …κι αέρα πατέρα!

(Του Α.Θ.Ρ., από το ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ που κυκλοφορεί)

  Αφορμή παίρνω, παρατηρώντας τις κινήσεις και τα πηγαινέλα μιας δίμετρης αεροσυνοδού της SAS (Σαουδικής Αεροπορικής), με τα πληθωρικά, πάνω από 80 κιλά της, που πάει και έρχεται αμήχανα κι ασυντόνιστα, μ’ ένα μόνιμο παγωμένο χαμόγελο στο πρόσωπο της, πότε φέρνοντας ένα ποτήρι χυμό, πότε λίγο γάλα, πότε νερό που της ζητούν, πράγματα που λείπουν απ’ το καρότσι σερβιρίσματος που σέρνει και που έχει πάνω του μόνο μια κανάτα ζεστού καφέ και ποτηράκια!

 

  Αυτόματα, τη συγκρίνω ιδίως με κείνες τις μοναδικές, αιθέριες, ζωντανές, αυθεντικά χαμογελαστές, πανέξυπνες και ευγενικές, με γνήσια ελληνικά χαρακτηριστικά αεροσυνοδούς, ιδίως της Aegean…

  Αυτό, στη πτήση Σαλονίκη – Κοπεγχάγη.

  Στην αλλαγή αεροπλάνου, εκεί, για Όσλο, πάλι της SAS, μια από τις δύο αεροσυνοδούς, περνάει τα …60 της. Όλες αχτένιστες κι απεριποίητες, σαν να πηγαίνουν στο εργοστάσιο της VOLVO, ή για σκι στον παγωμένο βορρά…

  Φυσικά, το δικό μας «πακέτο», έχει και αμέτρητα στραβά κι αδιόρθωτα στο χρόνο. Εκείνες τις φοβερές τουαλέτες σε δημόσιους χώρους, στις εισόδους της χώρας, που γίνονται ο καθρέπτης της εισόδου του ξένου, σε μια τριτοκοσμική χώρα, που έφτασε κατά πολύ περίεργο τρόπο, πριν δεκαριά χρόνια, να μοστράρει στις 25 πλουσιότερες χώρες του κόσμου!!!

  Εκείνους τους εθνικούς δρόμους, πλην μεγάλων αρτηριών, που οι λακκούβες τους, η φθαρμένη και μη διαγραμμισμένη άσφαλτος γίνονταν αιτία να είμαστε πρωταθλητές στα τροχαία.

  Είναι λογικό, λόγω ασύγκριτων οικονομικών μεγεθών, να μη μετράω την ποιότητα, τον πλούτο, το μέγεθος, την οργάνωση αεροδρομίων, όπως της Κοπεγχάγης, του Όσλο, με τα «φτωχούλικα» δικά μας. Ούτε καν μ’ αυτά της Κύπρου.

  Μια βαλκάνια – Ευρωπαϊκή χώρα είμαστε, είτε το θέλουμε είτε το αρνούμαστε και μόνο μ’ αυτές μπορούμε να συγκρινόμαστε, για να μην απογοητευόμαστε στη σύγκριση.

  …Στη Γερμανία, οι δρόμοι είναι πάρκα…

  …Στη Γαλλία, οι υπηρεσίες είναι έτσι…

  …Στην Αγγλία, τα νοσοκομεία…

  …Στον Καναδά, τις ΗΠΑ, οι φόροι είναι λίγοι…

  Το Όσλο, είναι σε πληθυσμό κάτι σαν τη Σαλονίκη, βέβαια σε έκταση κι ανοιχτούς χώρους, είναι τελείως ασύγκριτο.

  Γεμάτο πάρκα σε κάθε γειτονιά, κατάφυτα από πλατάνια, βελανιδιές, καραγάτσια. Τεράστια, θηριώδη δέντρα.

  Ένα πεντακάθαρο βαθύ ποτάμι, τρέχει γάργαρο, χωρίζοντας τη πόλη στα δύο.

  Όμορφα πέτρινα γεφύρια, κι ένας ατέλειωτος πεζόδρομος στις όχθες του, γεμάτος περιπατητές και αθλούμενους.

  Το 30% των κατοίκων του Όσλο είναι ξένοι, μετανάστες ή πρόσφυγες.

  Τα πεζοδρόμια, τα τραμ, οι πλατείες, γεμάτες μελαψούς, μαύρους και μαντήλες…

  Οι πλείστοι πρόσφυγες του είναι απ’ τη Σομαλία. Τους δέχθηκε φιλάνθρωπα τη δεκαετία του ’80, όταν μαίνονταν ο πόλεμος Αιθιοπίας – Ερυθραίας - Σομαλίας.

  Τώρα, έχει σφίξει τη κάνουλα υποδοχής προσφύγων. Κυβερνάει η δεξιά, με σύμπραξη της ακροδεξιάς… Μπρρρ…

  Το Όσλο είναι μια ακριβή πόλη για τα δικά μας δεδομένα. Ιδίως τα σπίτια και τα ενοίκια.

  Σίγουρα όμως είναι ανεκτή για τους δικούς της εργαζόμενους, που αμείβονται με μισθούς Νορβηγίας.

  13€ την ώρα καθαρά, ο μισθός του γκαρσονιού! 2.800 – 2.900 καθαρά, του δάσκαλου! 2.500 – 3.000 του εργάτη στη βιομηχανία!

  Το σοσιαλιστικό – κοινωνικό κράτος της Νορβηγίας, για πολλές δεκαετίες, περίπου εξίσωσε την αμοιβή του επιστήμονα με του εργάτη!

  Τώρα που κυβερνά η δεξιά, δεν τόλμησε ν’ αλλάξει συνήθειες δεκαετιών… όπως θ’ αλλάξει ο Μητσοτάκης τα «στραβά» του ΣΥΡΙΖΑ…

  Τσιγάρα και οινόπνευμα, είναι απλησίαστα. Ελάχιστοι νέοι τους καπνίζουν, απ’ ότι βλέπω.

  Μια μπύρα, 8€ στην καφετέρια. Ο καφές τους φθηνότερος απ’ της Σαλονίκης!

  Ταβέρνες και εστιατόρια, φωτιά! κι ασύγκριτα με την πανδαισία γεύσης και τιμών, ελληνικής ταβέρνας.

  Φυσικά, υπάρχει η διέξοδος που είναι προσιτή, περίπου σε τιμές Ελλάδας, Βιετναμέζικων, κινέζικων, Ινδικών, Τούρκικων ταβερνών, που αφθονούν.

  Το ποτό, είναι σχεδόν στη δίωξη…

  Τα σούπερ μάρκετ πουλούν μόνο μπύρα, κι αυτή σε συγκεκριμένες ώρες της ημέρας!

  Σκληρά ποτά και κρασί, πωλούνται σε κρατικά μαγαζιά, εκτός Σαββάτου – Κυριακής, 2 -3 σ’ ολόκληρο το Όσλο!

  Χωρίς να ‘χουν στο παρελθόν σοβαρό πρόβλημα αλκοολισμού, από μόνη την αυστηρή Λουθηριανή Προτεσταντική λογική της εγκράτειας, οι Νορβηγοί έκαναν εχθρό το αλκοόλ.

  Η νεολαία στα μπιστρό, σχεδόν όλη, πίνει μόνο μπύρα.

  Αυτός ο βαρύς Προτεσταντισμός τους, είναι συνυφασμένος με τη ζωή, τις συνήθειες, την αρχιτεκτονική της πόλης και των ανθρώπων της.

  Σε αντίθεση με τον Καλβινικό Προτεσταντισμό των Ολλανδών, που θεοποιούσε την εργασία, το εμπόριο, το χρήμα, τις τράπεζες, τη …νταλαβέρα, ο Λουθηριανός των Νορβηγών, έχει για προτεραιότητα του την εγκράτεια, την ηθική, την οικογένεια. Όσο κι αν έχουμε εντύπωση για ελευθεριάζουσες συμπεριφορές των Σκανδιναβών…

  Οι Νορβηγοί παντρεύονται μικροί, κάνουν οικογένεια και παιδιά γρήγορα, έστω κι αν εύκολα χωρίζουν αργότερα…

  Γεμάτοι νέα ζευγάρια, με 2 – 3 παιδιά οι δρόμοι, τις ηλιόλουστες μέρες στο Όσλο. Περίπου ημίγυμνα τα μικρά τους, εκμεταλλεύονται τον απαραίτητο ήλιο, τέλη Απρίλη, σ’ ένα Όσλο με 12 – 15 βαθμούς Κελσίου.

  Αμέτρητοι νεολαίοι με κοντά παντελόνια και κοντομάνικα μπλουζάκια, όταν εμείς φοράμε ακόμη χειμερινά! Εικόνα, που στην Ελλάδα βλέπεις μόνο το καλοκαίρι….

  Είναι σκληρός και γυμνασμένος λαός οι Νορβηγοί! Δεν είδα χοντρό ή χοντρή, κοιλιά και προγούλια, δικά μας… Αυτό που λέμε βλακωδώς… κιμπαριά…

  Στη Νορβηγία συνυπάρχει ο Προτεσταντισμός κι ένας αθώος εθνικισμός, δεμένα με μια δημοκρατική, πολιτισμένη κι ανεκτική κοινωνία. Τα πρόσωπα τους είναι καθαρά, αθώα, απονήρευτα, χωρίς ύφος, μόστρα, νταηλίκι, μαγκιά…

  Πως θα σας φαινόταν, αν εμφανιζόσασταν την 25^η Μαρτίου, τη δική μας επέτειο απελευθέρωσης της χώρας, όλοι, άντρες και γυναίκες, ντυμένοι με φουστανέλες και σιγκούνια, ολημερίς, για να τιμήσουμε τη μέρα;

  Ε! λοιπόν, οι Νορβηγοί, την 17/5/1905 ημέρα ανεξαρτησίας της χώρας τους απ’ τους Σουηδούς, παλιότερα, ήταν κάτω από τους Δανούς, όλοι σχεδόν για να τη τιμήσουν, ντύνονται με τις παραδοσιακές τους στολές, που έχουν πατροπαράδοτα η οικογένεια στο σπίτι τους! Ακόμα και οι αριστεροί!

  Το ίδιο θα γίνει στους γάμους, τη βάπτιση, τη πρώτη κοινωνία, που γίνεται στα 13 χρόνια του παιδιού!

  Μια καινούργια παραδοσιακή στολή που αγοράζουν, κοστίζει 10.000€!

  Ο Χίτλερ πίστευε, ότι καθαρά Άρια φυλή, ήταν πρώτη απ’ όλους αυτή των Νορβηγών! Γι’ αυτό έστησε εκείνα τα «εργοστάσια» διασταύρωσης Γερμανών με Νορβηγίδες για «παραγωγή» όμορφων ξανθών μωρών! Η τρέλα της ευγονικής του Ναζισμού…

  Ο έντονος Προτεσταντισμός των Νορβηγών, δεν συνδέεται με ιδιαίτερα θρησκευόμενο λαό. Οι εκκλησίες τους, πάμπολλες και πανέμορφες,  είναι άδειες. Κάποιες στο κέντρο, γίνονται χώρος συναυλιών και εκδηλώσεων.

  Αλώστε ο Λούθηρος δεν ήθελε διαμεσολαβητές μεταξύ πιστών και θεού, που τότε ήταν το πανίσχυρο καθολικό παπαδαριό και σε μας το αντίστοιχο Ορθόδοξο και χαλούσε τη σούπα σε κατεστημένα εξουσιακά συμφέροντα, τη τότε μεσαιωνική εποχή.

  Ένας σκληρός, αθλούμενος λαός οι Νορβηγοί, χαίρεσαι να βλέπεις, όταν δεν βρέχει, γεμάτα πάρκα, κατάχαμα στο κιτρινισμένο απ’ τον χειμώνα γρασίδι, παρέες νέων να συζητούν, να γελούν, να πίνουν τη μπύρα τους, σε συνθήκες 10 – 15^ο C!

  Χαρούμενοι, ελεύθεροι, απροσποίητοι, χωρίς εκείνο το μπλαζέ ύφος και με τον φραπέ και το κινητό στο χέρι, να ξεροσταλιάζουν στις καφετερίες…

  Παντού ποδήλατα, ιδιωτικά και Δημόσια. Εκείνο που εντυπωσιάζει, είναι η παντελής έλλειψη από μηχανές και μηχανάκια, που γεμίζουν καπνό και θόρυβο της Ελλάδα.

  Οι ντελιβεράδες του Όσλο, μ’ ένα τεράστιο τετράγωνο σακίδιο στη πλάτη, καβάλα σε ποδήλατα, περνούν δίπλα σου αθόρυβα, ακίνδυνα και σβέλτα.

  Αυτοκίνητα ελάχιστα, ιδίως στο κέντρο, αφού υπάρχουν παντού διόδια και κάμερες και σου στέλνουν μετά το μπουγιουρντί!

  Οι μισοί κάτοικοι του Όσλο, δεν έχουν ΙΧ αυτοκίνητο! και δεν βλέπεις θηριώδης τζιπούρες όπως στην Ελλάδα, σε μια χώρα με χιόνια, το μισό χρόνο!

  Εκτός, αν χιονίζει στο Κολωνάκι!

  Έχουν κι αυτοί μανία την ιδιοκατοίκηση σαν την αφεντιά μας, σ’ αντίθεση με τους Αγγλο – Γαλλο- Γερμανούς. 80% έχουν δικό τους σπίτι.

  Τα σπίτια και τα ενοίκια στο Όσλο, πανάκριβα, αφού υπάρχει έντονη ζήτηση απ’ τα νέα ζευγάρια, που κάνουν νωρίς οικογένεια.

  Οι φόροι τους υψηλοί, αλλά το κράτος παρέχει υψηλής ποιότητας κοινωνική μέριμνα και ασφάλεια, που κάνει έναν λαό χωρίς άγχος, χωρίς λοβιτούρα για κάποια αρπαχτή, για εξασφάλιση του κομποδέματος για τη «κακιά ώρα», που έχουν οι Βαλκάνιοι και οι τριτοκοσμικοί λαοί του πλανήτη.

  Τα έσοδα απ’ την εξόρυξη του πετρελαίου, δεν τα’ αγγίζει κανένας. Πάνε σε λογαριασμό, για εξασφάλιση των επόμενων γενιών!!!

  Το κυνήγι της καριέρας και η πίεση του εργαζόμενου, που χαρακτηρίζει τους Αγγλοσάξονες, λείπει στους ήρεμους Νορβηγούς! Είναι ασύγκριτα πιο χαλαροί στη δουλειά και το περιβάλλον της.

  Αγαπούν πολύ οικογένεια και παιδιά, αν και παίρνουν εύκολα διαζύγιο.

  Η αρχιτεκτονική των κτιρίων, δημόσιων και ιδιωτικών, τελείως απλή, σχεδόν μουντή, χωρίς φτιασίδια και ξεχωριστά σχέδια, σχεδόν ομοιόμορφη, αν εξαιρέσουμε βέβαια τα κουκλόσπιτα με έντονα χρώματα ξύλινα σπίτια της επαρχίας, στη Νορβηγία.

  Σκούρο τούβλο, σε οικοδομές 3 – 4 ορόφων, χωρίς μπαλκόνι οι πλείστες.

  Σχεδόν όλα τα διαμερίσματα δεν έχουν πατζούρια και κουρτίνες, ούτε φυσικά σιδεριές και μαντρότοιχους, που στήνουμε Μουσουλμάνοι και ορθόδοξοι κλειστοφοβικοί και ανασφαλείς.

  Η εγκληματικότητα είναι πράγμα άγνωστο στην όμορφη αυτή χώρα!

  Το ωραίο είναι, ότι ένα 10ήμερο στο Όσλο, δεν είδα ούτε περιπολικό, ούτε αστυνομικό!

  Γυναίκα η πρωθυπουργός, γυναίκα η Δήμαρχος του Όσλο και της δεύτερης πόλης τους του Μπέργκεν, γυναίκα η αρχηγός του τρίτου κόμματος!

  Το Όσλο είναι η πρώτη πόλη στον κόσμο σε ηλεκτροκίνητα αυτοκίνητα. Ο Δήμος, έχει παροχές ηλεκτρικού για φόρτιση, δωρεάν, σε πολλά σημεία.

  Είναι απόλυτα οικολόγοι και ευαίσθητοι για το περιβάλλον οι Νορβηγοί.

  Αν εξαιρέσουμε το τουριστικό κέντρο της πόλης, όλη η άλλη πόλη είναι πνιγμένη στα ξερά φύλλα των δέντρων που έπεσαν πέρυσι και θρυμματίζονται στα πατήματα ανθρώπων και τροχών!

  Καθίσαμε σε καφετέρια κοντά στο κέντρο, σε φαρδύ πεζοδρόμιο, τα πόδια των πελατών πατούσαν μια πιθαμή ξερόφυλλα!

  Όλα ανακυκλώνονται στο Όσλο. Σε εισόδους πολυκατοικιών, είδα απλούς κάδους κομποστοποίησης, ξερόχορτων και φύλλων.

  Χιλιάδες εργατοώρες προσωπικού των Δήμων, στην περήφανη Ελλάδα μας, σπαταλούνται στο κυνήγι …ξερών φύλλων που θα γίνονταν σε λίγο διάστημα φυλλόχωμα.

  Στα πεζοδρόμια της πόλης, εκτός κέντρου, πατάς μόνιμα ένα ριγμένο σύντριμμα πέτρας, που ρίχνεται για τον χειμωνιάτικο πάγο αλλά δεν απομακρύνεται, γι’ αυτό, το όντως ενοχλητικό στη βάδιση υλικό.

  Σε μας, σίγουρα, θα καλούσε ο Αφτιάς, ο Παπαδάκης, σε ανοιχτή γραμμή και θα μάλωνε αυστηρά τον αμελή Δήμαρχο που δεν έμασε τα συντρίμμια έγκαιρα και γλίστρησε η κυρία Σαλιμάνγκουρα… Δεν είμαστε χώρα κύριε μου…

  Μια άλλη, πολύ περίεργη συνήθεια των Νορβηγών, είναι να βγάζουν τα παπούτσια τους, όταν επισκέπτονται κάποιο σπίτι, γνωστού ή αγνώστου…

  Το νερό της βρύσης, παντού είναι πεντανόστιμο, πόσιμο, χωρίς άλατα ή μυρωδιά χλωρίου.

  Περιστασιακοί εργάτες που έρχονται κάθε άνοιξη και φεύγουν το φθινόπορο, αφού δεν έχουν σπίτι να μείνουν, είναι οι Ρομά, Ευρωπαίοι πολίτες της Ρουμανίας, που ψευτοζούν μαζεύοντας νάιλον, αλουμίνια και χαρτί, το μισό χρόνο και αναχωρούν με τα σαραβαλάκια τους για Ρουμανία, στο δέος του χειμώνα.

  Το κέρδος ενός ταξιδιού, είναι αυτή η γνώση και οι εικόνες που συναντάς και κάποια πράγματα που ούτε τα διανοείσαι, αλλά σε κάνουν τόσο σοφότερο, ώριμο και πλουσιότερο, σε γνώση και εμπειρία.

  Εκείνο που με πληγώνει εμένα σαν Έλληνα, είναι αυτή η φτηνιάρικη εικόνα μιας νάιλον γκλαμουριάς που κυρίεψε τη νεολαία μας, ακόμα και σ’ αυτή τη δύσκολη φάση που περνάμε και γέμισε τους τόπους με πανομοιότυπους, σαν κλωσσόπουλα κλωσσομηχανής, ψεύτικους τύπους ανδρών και γυναικών, με ίδια μαλλιά, ίδια νύχια, ίδια μυαλά, ίδια κινητά, ίδια ενδιαφέροντα, χωρίς καμία διαφορά, καμία ουσία, καμία πρωτοτυπία η ιδιορυθμία.

  Άνθρωποι, που κάποιοι απ’ αυτούς έχουν τόσες ικανότητες, να γίνονται μίμοι και κακέκτυπα αντίγραφα κάθε αβάσταχτης ανοησίας κι απόλυτης κενολογίας του φαίνεσθε και του τίποτα…

ΥΓ 1.

  Αν σκέφτεται να μεταναστεύσει στη Νορβηγία για δουλειά, κομμώτρια, μακιγιέρ αισθητικός, μανικιουρίστα, κατασκευαστής δωδεκάποντων γοβών, πλαστικός χειρουργός ή έμπορος πανάκριβων καλλυντικών, ας το ξανασκεφτεί πριν ξεκινήσει…

  Στη φαλιρισμένη Ελλάδα, θα βρει ακόμα τόπο να καζαντίσει…

  Εγώ, ένα 10ήμερο, δε συνάντησα στο Όσλο γυναίκα ή άντρα που να χρειάζεται τους ξεχωριστούς και πολύτιμους για μας, αυτούς τους επαγγελματίες. Περαστικά μας.

ΥΓ 2.

  Ένα κιλό λάδι, Κρητικό, Ελληνικό, είδα στο σούπερ μάρκετ της γειτονιάς, πωλείται στο Όσλο 23,00€!!!

  Ας φορτώσουν ένα καράβι λάδι οι σύντεκνοι Κρητικάτσιδες κι ας αφήσουν τις τσικουδιές και τα ξεροτήγανα κι ας το ξεμπαρκάρουν στο Όσλο…

  Δε χρειάζεται να τετραγωνίσουμε τον κύκλο, γι’ αυτόν προσπαθούσε πριν 2500 χρόνια  Πυθαγόρας, ο Αρχιμήδης και οι αρχαίοι μας μαθηματικοί. Λαδάκι, που παράγουμε άφθονο να καταφέρουμε να πουλήσουμε αδέλφια… Τόσο δύσκολο ειν’ αυτό;

ΥΓ 3.

  Όταν βλέπεις στα πεζοδρόμια, στα πάρκα, αμέτρητα καροτσάκια με μωρά, να σπρώχνουν 20ρηδες – 25ρηδες, νέα ζευγάρια, σε Δυτική χώρα, έχει ελπίδα και προοπτική αυτή η χώρα.

  Στην Ελλάδα, αυτή η προοπτική έγινε άπιαστο όνειρο, μ’ ότι συνεπάγεται για την ύπαρξη της…

  ΥΓ 4.

  Οι Νορβηγοί είναι ο μόνος λαός της γης, που αποκαλεί την Ελλάδα με τα’ όνομα της… HELLAS!!!

ΥΓ 5.

  Κλείνω, με την πιο εντυπωσιακή εικόνα που είδα στο Όσλο…

  Πρωί, με 12 – 13^ο έξω από έναν παιδικό σταθμό, απ’ τους πάμπολλους που βλέπεις, ιδίως μέσα στα πάρκα μπόμπιρες και κουκλίτσες, όλα κατάξανθα, εκτός απ’ τα σκουρόχρωμα προσφυγάκια 2 – 3 χρονών όλα τους, με επιβλέπουσες δύο δασκάλες, 25 – 30 αυτές, με μια σακούλα στο ένα τους χεράκι και νάιλον γάντι στο άλλο, μαζεύουν γόπες, χαρτιά, πλαστικά, με γρηγοράδα και σοβαρότητα, σαν κάτι συνηθισμένο γι’ αυτά!!!

  Καημένες δασκάλες, σ’ εμάς τι μπινελίκια θα τρώγατε απ’ όλους μας, αν τρυπούσε κάποιο αγκαθάκι το αθώο δακτυλάκι του εγγονού μας…

  Μάλλον εμείς είμαστε η Άρια φυλή, κακώς εκτίμησε γι’ αυτήν ο Χίτλερ…

  ΥΓ 6. Τελικά όλο και κάτι καινούργιο δεν μ’ αφήνει να κλείσω κι να σταματήσω να σας ζαλίζω…

  Το «καταπίστευμα» που έχει στην άκρη και το διαχειρίζεται σαν προίκα για τις επόμενες γενιές έσοδο απ’ τα πετρέλαια η Νορβηγία, φτάνει σήμερα τα 826.631.519.994 δις Ευρώ!!!

  Τρείς φορές το χρέος της Ελλάδας μας, αδέλφια…

  Έξω στο δρόμο όμως, στα πεζοδρόμια, τις πλατείες, τα καφέ, τα μπαρ, το Όσλο, το ντύσιμο τους, το στυλ τους, το ύφος ανδρών και γυναικών (πανέμορφων), σε σχέση με αυτό της χώρας μας, μοιάζει να χρωστάνε αυτοί τα μαλλιοκέφαλα τους και να’ χουμε εμείς αυτόν τον «μπεζαχτά» για τα παιδιά των παιδιών μας! Θαύμα! Θαύμα! Θαύμα!

  ΥΓ 7. Στο γυρισμό, πρωτομαγιάτικα, το Όσλο έδειξε το αληθινό πρόσωπο του καιρού. Παγωμένη βροχή με χιονόνερο και σκοτεινιά, μέρα μεσημέρι. Τώρα, με την κρατική τους αεροπορική εταιρεία, προσέχω ότι έχουν περισσότερη οργάνωση απ’ ότι οι Σουηδοί. Καλοκάγαθο και μόνιμο χαμόγελο στα πρόσωπα δίμετρων αεροσυνοδών και καρότσι γεμάτο τα προσφερόμενα…

  Μόνο, που σαν κέρασμα δεν συ προτείνουν ούτε καφέ, ούτε νερό. Όλα πληρώνονται επί τόπου. Τσιφουτιά του κερατά, που χαλάει την εικόνα τους. Έλεος!

  Α! ρε Ελλαδάρα με τα χουβαρνταλίκια, τη κιμπαριά, τα ωραία σου… και τις μακακίες σου…

  Τελικά …είμαστε άρχοντες… έστω μπατίρηδες, ξεπεσμένοι, ρημαγμένοι …αλλά άρχοντες!

  Κι αυτή μας η εικόνα, μαζί μ’ έναν ζεστό ανοιξιάτικο καιρό που βρήκαμε εδώ, φέρνει γεμάτο το αεροπλάνο Νορβηγούς για διακοπές, ανοιξιάτικα, στη γαλανή Ελλάδα μας…

  Αυτό είναι το δικό μας …καταπίστευμα. Κι η ελπίδα για την ανάσταση μας…