Δευτέρα 7 Μαρτίου 2016

Ένας εχθρός του λαού…



(Του Α.Θ.Ρ. απ΄ το ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ που κυκλοφορεί)…
  Σε μια επαρχιακή, μικρή πόλη της Νορβηγίας, που αγωνιά για την ανάπτυξη και τη προοπτική της, ξεκινάει ένα φιλόδοξο επιχειρησιακό πλάνο εκμετάλλευσης των έως τότε παραμελημένων πλούσιων ιαματικών πηγών, που υπήρχαν στο Δήμο τους.
  
  Είμαστε στο τέλος του 19ου αιώνα, κι η Ευρώπη ζει τον πυρετό της βιομηχανικής επανάστασης και τη ξεγνοιασιά και την ελπίδα για ένα νέο, πλούσιο και μοντέρνο κόσμο, που άφησε πίσω του τον αραχνιασμένο παλιό.
  Έναν κόσμο, που έτρεχε τώρα όχι με βοϊδάμαξα, αλλά με την αστείρευτη δύναμη του ατμού, που άνοιγε νέες προοπτικές και δρόμους.
  Οι δύο ανθρωποκτόνοι πόλεμοι της Ευρώπης δεν υπάρχουν, ούτε στη πιο νοσηρή φαντασία κάποιου ακραίου συγγραφέα.
  Η «Μπελ εποκ» με τις καλοντυμένες κυρίες με καπελίνα, που τώρα καπνίζουν στα καφέ των πόλεων και στα σαλόνια των αρχοντικών και φλερτάρουν ρομαντικά, δείχνει τη σίγουρη κι ανέμελη γλυκιά ζωή, που ανατέλλει για τους Ευρωπαίους.
  Μέσα σ’ αυτή την παραζάλη της προ των πυλών ανάπτυξης, με τις αμέτρητες καινούργιες θέσεις εργασίας, τα ξενοδοχεία, τα ρεστοράν, τα καζίνο, τους πλούσιους παραθεριστές που έτρεχαν τότε από μόδα στις λουτροπόλεις, όπως τρέχουν σήμερα στη Μύκονο και τη Σαντορίνη, οι κάτοικοι της μικρής επαρχιακής μας πόλης, ζούνε το όνειρο μιας ανατέλλουσας πλούσιας και σίγουρης ζωής γι’ αυτούς και τα παιδιά τους.
  Υπάρχει –ιδίως σήμερα- σχεδόν για όλους, καλύτερο και πιο ευτυχισμένο όνειρο;
  Το προβλέψιμο κι αναμενόμενο χρυσοφόρο μέλλον της μικρόπολης, από στόμα σε στόμα, κι από υπερβολή σε υπερβολή, στα λεγόμενα των κατοίκων, είναι ήδη περίπου δεδομένο και χειροπιαστό, χωρίς ίχνος αμφισβήτησης από κανένα. Από τη Δημοτική Αρχή μέχρι τον τελευταίο Δημότη.
  Κάτι ανάλογο δηλαδή, με τη δική μας πίστη, πριν δεκαριά χρόνια, ότι χρόνο με το χρόνο, θα αλωνίζουμε χρυσά αυγά χωρίς πως, γιατί και διότι…
  Έτσι, γιατί έτσι πρέπει… Κι έτσι είν’ ωραίο…
  Και συνήθως, το ωραίο κι ευτυχισμένο όνειρο, λίγο πριν την διάψευση του, με το ξύπνημα του χαμογελαστού κοιμισμένου, βρίσκεται στην ακραία κορύφωση του…
  Ο συμπατριώτης τους, στη Νορβηγική κωμόπολη, Δρ Στόκμαν, είναι ο τοπικός τους, μοναδικός και πετυχημένος γιατρός, που ζει και δουλεύει γιατρεύοντας τους, χρόνια τώρα, με ζήλο κι αυταπάρνηση, κι είναι σχεδόν όλοι τους ευχαριστημένοι μαζί του.
  Μέχρις εδώ όλα είναι καλά και άγια και, σίγουρα, χαίρεται κι ο γιατρός με τη προοπτική που ανοίγεται για τη πόλη του και τους ανθρώπους της, που σίγουρα θα ‘χει θετικά επακόλουθα και στη δική του πελατεία.
   Τα πράγματα αρχίζουν ν’ αλλάζουν ραγδαία γι’ αυτόν, όταν βλέπει, έστω κι αραιά στην αρχή, περίεργα κρούσματα μιας άγνωστης ως τα τότε αρρώστιας, σε προσερχόμενους στο ιατρείο του κατοίκους της κωμόπολης.
  Σε έρευνα που πραγματοποιεί (επιδημιολογική), όπως ορίζει η Ιατρική επιστήμη, διαπιστώνει ότι το νερό των Ιαματικών πηγών απ’ τις οποίες υδροδοτείται κι η πόλη του και προορίζεται για τον κινητήριο ατμό της αναπτυξιακής τους προσπάθειας, που στήριξαν τις ελπίδες τους όλοι κι εκτόξευσε τα όνειρα τους, είναι απλά ύπουλα μολυσμένο κι ανθυγιεινό για ανάλογη χρήση.
  Το μολύνουν, συγκεκριμένα, τα διαχεόμενα ανεπεξέργαστα λύματα γειτονικού εργοστασίου, που μόλυνε τον υδροφόρο ορίζοντα της περιοχής. Μάλιστα το εργοστάσιο είναι στενού, συγγενικού του προσώπου!
  Κι εδώ μπαίνει το ζοφερό δίλλημα για τον συνετό επιστήμονα, στο οποίο όμως διόλου δεν σκοντάφτει.
  Να σιωπήσει; ή να αποκαλύψει;
  Να σκοτώσει το όνειρο που έκτισαν για το μέλλον της πόλης και το δικό τους, οι πατριώτες του; ή να σιωπήσει ένοχα και να μην κοντράρει το ήδη φουσκωμένο ποτάμι της ξεσηκωμένης κοινωνίας;
  Ένα ποτάμι άγριο, που παρασέρνει κούτσουρα και πέτρες, δικαίους και αδίκους, κι αν σταθείς απέναντί του θα σε πνίξει, αν δε σε σκοτώσει και δεν σε ξεβράσει.
  Η ιστορία, για όσους δεν κατάλαβαν, είναι το κλασικό θεατρικό έργο, που έγραψε το 1882 ο κορυφαίος παγκόσμιος δραματουργός, ο Νορβηγός Ερρίκος Ίψεν και παραστατικά μας βάζει στο κλίμα της υποχρέωσης να σταθείς όρθιος στο φουσκωμένο άγριο ποτάμι, που μια καταιγίδα το έκανε απειλητικό και απροσπέλαστο.
  Το ποτάμι του Ίψεν, είναι ο θυμωμένος, άγριος όχλος, ο πριν λίγο φιλήσυχος γείτονας, πατριώτης, φίλος, συγγενής, που μια πίστη, μια ιδεοληψία, μια άποψη, γιγαντωμένη από τυφλό φανατισμό, τον μεταμορφώνουν σε τυφλό πολεμιστή κι αμείλικτο εχθρό και διώκτη, όποιου δεν συμφωνεί μαζί του.
  Ο επαρχιώτης Νορβηγός, μύστης της επιστήμης του, της αλήθειας, της συνέπειας, της ευθύνης που επιτάσσει ο Ιπποκρατικός Όρκος, δεν δίστασε να δημοσιοποιήσει τον κίνδυνο που επιφύλασσε για τους ανθρώπους που θα ‘καναν χρήση τα μολυσμένα Ιαματικά νερά της πόλης, στα οποία είχαν εναποθέσει τις ελπίδες τους για το μέλλον τους οι κάτοικοι.
  Φυσικά ο Δήμαρχος κι οι Αρχές της πόλης, αρνήθηκαν με απολυτότητα και κατήγγειλαν σαν αιρετικούς τους «βέβηλους» ισχυρισμούς του γιατρού, που κατέστρεφαν απόλυτα το κοντινό φωτεινό μέλλον της πόλης τους.
  Όπως φυσικά θα ‘κανε και κάθε τυπικός πολιτικός που αξιολογεί και εκτιμάει τα γεγονότα, όχι με το πραγματικό τους βάρος, αλλά με τις επιπτώσεις του στο πολιτικό τους μέλλον και τους προγραμματικούς σχεδιασμούς του.
  Το ποτάμι της οργής, της αγανάκτησης, του αναθέματος, μέρα με τη μέρα, με τον «κατινισμό» της αγοράς και της ανεύθυνης και ανέξοδης θέσης, του κάθε άσχετου αλλά ελεύθερου πολίτη, φούσκωνε κι αντάριαζε άγρια, με στόχο τον «εχθρό του λαού» πλέον, γιατρό.
  Η υπερβολή, η διαβολή, η διαστροφή, η άγνοια, ο φανατισμός, η ανωνυμία, η ψυχολογία του όχλου με το ακαταδίωκτο δικαίωμα του, γίνεται ένα φοβερό όπλο, που μπορεί να σκορπίσει θανατερά, τη τυφλή του βία.
  Το φουσκωμένο ποτάμι, που μέσα του παρέσερνε δικαίους και αδίκους και κανείς δεν κόταγε να του αντισταθεί, κατέληξε σαν άγριος χείμαρρος έξω απ’ το σπίτι του συμπατριώτη τους γιατρού.
  Βρισιές, κατάρες, απειλές, πέτρες στα τζάμια και παραλίγο φωτιά, που θα κατέκαιγε την στοχοποιημένη, κατατρομαγμένη κι ανίσχυρη οικογένεια του. Οι Αστυνομικές αρχές διαχρονικά, αποφεύγουν τα φουσκωμένα ποτάμια, όπως ο …διάολος το λιβάνι…
  Την ίδια εποχή, στις νότιες Πολιτείες της Αμερικής, λευκοί χριστιανοί, μέλη της κου – κλουξ – κλαν, έκαιγαν τα σπίτια ανθρώπων μαζί με το περιεχόμενο τους, με μόνη αιτία το χρώμα του δέρματος των άτυχων ιδιοκτητών.
  Και αυτοί που το ‘καναν, με τα καλυμμένα με κουκούλες πρόσωπα, ήταν σίγουρα αξιοσέβαστοι νοικοκύρηδες, χριστιανοί, καλοί πατριώτες!!!
  Γεμάτη αμέτρητες αιματηρές, φονικές, τραγικές, απάνθρωπες διώξεις, για την «άλλη δοξασία», είναι η Παγκόσμια ιστορία του ανθρώπου.
  Εγκλήματα φρικτά από επίσημα κράτη, κυρίαρχες θρησκείες, τη δύναμη του ξεσηκωμένου όχλου, την οργανωμένη ομάδα κουκουλοφόρων, αλητών, ψευτοεπαναστατών, οργανωμένων συμφερόντων.
  Εγκλήματα κατά του ανίσχυρου πολίτη, που τυγχάνει να μην συμφωνεί με το «ευαγγέλιο» τους.
  Σχεδόν τίποτε, έως πολύ λίγα, έχουν αλλάξει στην πορεία των αιώνων της ανθρώπινης ιστορίας. Του ανθρώπου, που σε λίγο θα κάνει ταξίδια αναψυχής στους πλανήτες, αλλά δυσκολεύεται, έως αρνείται, να ακούσει μια άλλη, διαφορετική απ’ τη δική του άποψη.

  ΥΓ. 280 χρόνια μετά τη ρήση του Βολταίρου …διαφωνώ με ότι λες, αλλά θα αγωνιστώ μέχρις θανάτου μου, να έχεις το δικαίωμα να το λες… Όπισθεν ολοταχώς…

6 σχόλια:

  1. ΚΑΛΑ ΘΑ ΚΑΝΗΣ ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΤΙΓΡΑΦΗΣ ΞΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

    ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΠΛΑΣΤΟΓΡΑΦΙΑ ΦΙΛΤΑΤΕ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Γινε πιο συγκεκριμενος κυριε 10,37..
    Κι εγω αν ειναι οπως τα λες παυω απ αυτη τη στιγμη να σ ενοχλω με τα γραφομενα μου..Δεν ειμαι τοσο φτηνος να μοστραρω μουρη με αντιγραφες..Εκτος αν εννοεις τον τιτλο και τη κεντρικη ιδεα ενος κλασσικου εργου.Α.Θ.Ρ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΓΙΑΤΡΕ ΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΝΟΣ Ο ΠΑΡΑΠΑΝΟ ΕΙΝΑΙ ΨΕΥΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΚΑΗΜΕΝΟΣ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κατι θελεις να μας πεις εσυ αλλα δεν σε καταλαβαινω.Μιλας με παραβολες.Παντως μου αρεσε η ιστορια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ο Άγγελος πάντα σου έδειχνε τον ,δρομο, από φοιτητής ακόμη.Άλλο αν δεν μπορείς να τον ακολουθήσεις,γιατι είναι δύσβατος! τι? Τον αποπαιρνεις? Γιάννης Σταιος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Εισι αγενεστατος καιπροκλητικοτατος.Μνησικακος,κενου πνευματικού και πολιτικού περιεχομενου και απαράδεκτος! Δεν έχεις θέσεις και για αυτο πάρουν σιαζεις αντιθέσεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η εποικοδομητική κριτική και οι εναλλακτικές προτάσεις - απόψεις είναι απαραίτητες και ευπρόσδεκτες, ειδικά όταν το ζητούμενο είναι η ανταλλαγή ιδεών.
Τα σχόλια εκφράζουν τις απόψεις των αποστολέων τους και η ευθύνη (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Κάθε υβριστικό, προσβλητικό ή άσχετο με το θέμα της ανάρτησης σχόλιο, θα διαγράφεται όποτε εντοπίζεται από την ομάδα διαχείρισης.
Ευχαριστούμε για τη συμμετοχή σου.