Μια φωτογραφία, μια ιστορία…

  Αποφάσισα μετά από χρόνια να δημοσιεύσω αυτήν την αναμνηστική φωτογραφία και να γράψω λίγες λέξεις, γιατί το θεωρώ χρέος, αλλά και μεγάλη ευχαρίστηση, απέναντι σ’ αυτά τα παιδιά της κλάσεώς μου, που κάποτε γέμιζαν με τη λεβεντιά και τη νιότη τους την πόλη του Αμυνταίου.

 

 Πολλά από αυτά τα παιδιά παρέμειναν στον γενέθλιο τόπο τους, δεμένοι συναισθηματικά με αυτόν, ενώ άλλα αναγκάστηκαν να τον εγκαταλείψουν ψάχνοντας μια καλύτερη τύχη τόσο σε άλλα μέρη της πατρίδας μας, όσο και σε χώρες του εξωτερικού.

Όρθιοι από αριστερά: Παπαβασιλείου Δημήτριος, Ελληνίδης Γεώργιος, Μαυρίδης Ευστάθιος, Ελευθεριάδης Δημοσθένης, Μπρόικος Αθανάσιος, Ιωάννου Δημήτριος, Χατζής Τρύφων (Δήμαρχος), Έλκας Ιωάννης, Αθανασίου Δημήτριος, Διοικητής Α.Τ. Αμυνταίου, Καπετανόπουλος Κων/νος, Πετράκος Νικόλαος, Ζαφείρης Μιχαήλ, Μπάτσιος Κων/νος, Σιώκλης Σταύρος, Σπριγιάλης Κυριάκος, Παπαδάκης Πλάτων (Διευθυντής ΙΚΑ).

Καθήμενοι από αριστερά: Άλτας Γεώργιος, Τατσίδης Παντελής, Παπακωνσταντίνου Δημήτριος, Τουρούτογλου Δημήτριος, Βαλιάγας Στέφανος.

  Η φωτογραφία μάς θυμίζει την ημέρα της αποχαιρετιστήριας δεξίωσης που παρέθεσε ο αείμνηστος Δήμαρχος Αμυνταίου Τρύφωνας Χατζής (ας είναι καλά εκεί που βρίσκεται) στη Λέσχη Προσκόπων τον Μάρτιο του 1963 για τα παιδιά που θα έφευγαν στρατιώτες την χρονιά εκείνη, κλάσεως 1963 της 66ης Ε.Σ.Σ.Ο., γεννηθέντες το 1942. Πρόκειται για την μεγαλύτερη στρατεύσιμη σειρά του Αμυνταίου όλων των εποχών και αυτό προκύπτει από τον αριθμό των παιδιών (75 περίπου άτομα). Ίσως φαίνεται μικρός αριθμός, αλλά είναι πράγματι μεγάλος σε σύγκριση με το μικρό, τότε, πληθυσμιακά Αμύνταιο.

  Ράγισαν καρδιές, δάκρυσαν μάτια και έκλαψαν μάνες την ημέρα του αποχαιρετισμού. Μικροί, μεγάλοι όλοι στον σιδηροδρομικό σταθμό Αμυνταίου. Έφευγε ο μέχρι τότε αφρός του Αμυνταίου και σε συνδυασμό με την προηγούμενη και την επόμενη σειρά η πόλη άδειασε, «νέκρωσε» θα μπορούσα να πω, τουλάχιστον για μερικούς μήνες.

  Η αναχώρηση των παιδιών επέδρασε αρνητικά στην καθημερινότητα της μικρής μας πόλης, διότι πολλά από αυτά ήταν ενεργοί πολίτες τόσο ως μέλη σε διάφορους συλλόγους και ομάδες (ΕΡΜΗΣ, ΑΜΥΝΤΑΣ κλπ), όσο και ως πρωτεργάτες σε διάφορα πολιτιστικά δρώμενα. Αυτό είχε ποικίλες επιπτώσεις σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής του Αμυνταίου: η χορωδία του ΑΜΥΝΤΑ να σιγήσει, ο ΕΡΜΗΣ να «μείνει» από αθλητές, οι απόκριες χωρίς καρναβαλιστές, τα τσιρι-βάρβαρα χωρίς κανταδόρους και η πόλη μας να μετρά απώλειες από αγόρια (την ημέρα του αποχαιρετισμού έκλαψαν και πολλά κορίτσια για τα ταίρια τους…).

  Από την πρώτη δεξίωση του 1963 ο γράφων και μερικοί ακόμη φίλοι της σειράς, υποσχεθήκαμε στον εαυτό μας να επαναλάβουμε το πάρτι αυτό, όταν πλέον θα ωριμάζαμε ηλικιακά και συμπληρώνοντας τα 50 χρόνια (1992) προτείνοντας τον τίτλο «Τα Πενηντάχρονα της 66ης ΕΣΣΟ και κλάσεως 1963», κάτι πρωτότυπο για γλέντι και αντάμωμα σειράς.

  Διάφορες όμως συγκυρίες και κωλύματα κυρίως από τους μετανάστες του εξωτερικού (Καναδάς-Γερμανία-Αμερική) μας εμπόδισαν να πραγματοποιήσουμε τη συνάντησή μας. Υποσχεθήκαμε στον εαυτό μας να ξανατολμήσουμε κλείνοντας τα 70 (2012). Δυστυχώς όμως νέες δυσκολίες και πάλι χωρίς αποτέλεσμα η προσπάθεια. Οι πολλές απώλειες που είχαμε το 2012 (επτά τον αριθμό) μας επηρέασαν αρνητικά. Ήδη τα παιδιά που θα απουσίαζαν από το αντάμωμα έφτασαν δυστυχώς τον αριθμό είκοσι ένα. Ποτέ όμως φίλοι μου δεν είναι αργά. Εξάλλου κοντά είναι και το 2017 για να γιορτάσουμε τα εβδομηνταπεντάχρονά μας έστω και με μπαστούνια.

  Εύχομαι καλό παράδεισο στους φίλους που δεν μπορούσαν να περιμένουν άλλο τη συνάντηση και στους εναπομείναντες της σειράς, στα άτομα αυτά που υπήρξανε και αυτοί παιδιά κουράγιο και υπομονή, καλά γεράματα και προπαντός με υγεία.

Ζητώντας ταπεινά συγνώμη αν ξεχνάω κάποιον, η «σειρά» που δεν περιλαμβάνεται στη φωτογραφία:

Άιτας Σταύρος, Ανδρεανίδης Κων/νος, Ανδρεανίδης Νικόλαος, Ανδρικόπουλος Βασίλειος, Γεωργιάδης Νικόλαος, Γεωργιάδης Πέτρος, Γεωργιάδης Στέφανος, Γρομπανόπουλος Γεώργιος, Δημητρίου Νικόλαος, Εμμανουηλίδης Αθανάσιος, Εμμανουηλίδης Εμμανουήλ, Θεοδωρόπουλος Σταύρος, Καμαριώτης Αθανάσιος, Κύρκος Κων/νος, Κωτσόπουλος Δημήτριος, Λιάνης Γεώργιος, Μακρής Κων/νος, Μαλάμας Αναστάσιος, Μηντσούλης Βασίλειος, Μηντσούλης Μαρκούλης, Μηντσούλης Στέργιος, Μιχαηλίδης Νικόλαος, Μπάσιας Βασίλειος, Μπέφας Ιωάννης, Μπορόβας Αλέξιος, Μπούρας Νικόλαος, Παπαθανασίου Κων/νος, Παρλάνης Αθανάσιος, Πέμας Κων/νος, Πιάγκας Γεώργιος, Ρώμας Δημήτριος, Σίπκας Αναστάσιος, Σίπκας Χρήστος, Σιώπης Γεώργιος, Τζήκας Αθανάσιος Τόττης Γεώργιος, Τόττης Ιωάννης, Τουρούτογλου Αντώνιος, Τσάλκος Απόστολος, Τσαρτσίδης Αλέξιος, Τσιάμης Χρήστος, Τσιώκλης Πέτρος, Φουντουκίδης Χαράλαμπος, Φωτιάδης Δημήτριος, Χατζηκωνσταντίνου Αθανάσιος, Χατζηκωνσταντίνου Ευάγγελος, Χατζηκωνσταντίνου Νικόλαος και Χρηστίδης Δημήτριος.

Ο συνομήλικος και πάντα φίλος σας,

Νίκος Πετράκος