29χρονος κάνει έρωτα με την κοπέλα του σαν να είναι η τελευταία φορά, πριν του την πάρει ο ΣΥΡΙΖΑ…

  Ιδιαίτερα φορτισμένο ήταν το χθεσινό βράδυ για τον Δημήτρη Μ., ο οποίος έκανε έρωτα με την Ιοκάστη, κοπέλα του τα τελευταία 4 χρόνια, σαν να είναι η τελευταία φορά, πριν τη διαφαινόμενη έλευση του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία.

  Ο 29χρονος διετέλεσε ενεργό μέλος της ΔΑΠ κατά τη διάρκεια των φοιτητικών του χρόνων ενώ αποτελεί σταθερό ψηφοφόρο της Νέας Δημοκρατίας εδώ και περίπου μια δεκαετία.

    

  Παρακολουθώντας τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, στις οποίες το προβάδισμα του ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο παρουσιάζεται σταθερό αλλά έχει και ανοδικές τάσεις, ο Δημήτρης έχει πλέον συμφιλιωθεί με την ιδέα ότι ήρθε η ώρα της αριστεράς να αναλάβει την εξουσία, στερώντας του όσα έχει κατακτήσει με κόπο τα τελευταία χρόνια.

  «Δεν έχω πρόβλημα να έρχονται στο σπίτι μου οι αριστεροί αργά το βράδυ και να κάνουν πάρτυ πίνοντας κουτάκια μπύρας, ούτε να τους δανείζω κατά καιρούς το αυτοκίνητό μου. Αυτό που δεν θα αντέξω είναι να μοιράζομαι μαζί τους την Ιοκάστη μου, την οποία αγαπώ όσο τίποτα κι έκανα ηρωικό αγώνα για να την ρίξω», εξομολογείται και συνεχίζει: «Παλαιότεροι δεξιοί μου έχουν περιγράψει φρικτά σκηνικά όπου έρχονταν οι αριστεροί και τους έπαιρναν τις γυναίκες μέσα από τα σπίτια για να τις γλεντήσουν. Χριστέ μου βοήθα με, δεν ξέρω αν μπορώ να μοιραστώ το μωράκι μου με τους αριστερούς».

  Όπως περιγράφει ο Δημήτρης, κατάφερε να οργανώσει για τους δυο τους το τέλειο βράδυ, έναν αποχαιρετισμό τον οποίο η Ιοκάστη δεν θα ξεχάσει ποτέ: «Φεύγουμε σήμερα οικογενειακώς για το χωριό για να πάμε να ψηφίσουμε, καθότι ετεροδημότες κι έτσι χθες ήταν το τελευταίο βράδυ που θα την έβλεπα πριν έρθει η Αριστερά. Γέμισα το σπίτι κεράκια,  έβαλα στη διαπασών το "Αυτή η Νύχτα Μένει" και δεν την άφησα δευτερόλεπτο από την αγκαλιά μου. Ποιός ξέρει τι κατάσταση θα αντιμετωπίσω όταν επιστρέψουμε», αφηγείται ενώ η φωνή του «σπάει» στο ακουστικό.

  Επικοινωνήσαμε με στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να διαπιστώσουμε αν οι φόβοι του Δημήτρη έχουν βάση, με τα μέλη του να αρκούνται σε ένα πονηρό χαμόγελο κι ένα κλείσιμο του ματιού, όλο νόημα...