Kαι τώρα τι γίνεται; Θα βγει η Κύπρος από το ευρώ; Θα πτωχεύσει; Θα
χάσει τα πετρέλαια και το αέριο μαζί;
Τα πάντα παίζονται. Όλα είναι ρευστά και
κανένας δεν μπορεί να πει με σιγουριά κάτι. Το μόνο σίγουρο είναι ότι Μέρκελ
και Σόϊμπλε έσπασαν τα μούτρα τους. Έσπασε ο τσαμπουκάς τους!
Αυτό που
περίμεναν να συμβεί και να κλείσει ομαλά ήταν η εντός τριημέρου υποταγή στην
μπότα τους η μικρή δεύτερη Ελληνική πολιτεία “για να ξεμπερδεύουμε με αυτή την
κακιά φάρα”.
Έλα όμως που αυτή η κακιά φάρα
βρήκε στο πρόσωπο της μεγαλονήσσου τα ΟΧΙ και τα μολών λαβέ του Ελληνισμού προς
δόξαν των Ελλαδιτών χειροκροτητών και ευκόλως πεισθέντων για ψήφιση οτιδήποτε
παρά τω οιονδήποτε ακόμη και χωρίς ανάγνωση του προς ψήφιση περιεχομένου. Μια
φορά την πάτησαν το 74 με το πραξικόπημα, δεύτερη δεν το ματακάνουν. Βλέπεις
σαν παιδιά της Αφροδίτης γνωρίζουν πως το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού.
Γνωρίζουν πολύ καλά τις συνέπειες
μιας τέτοιας πράξης. Και όμως ούτε ένα ΝΑΙ! Γιατί ξέρουν πως πάνω από όλα είναι
Κύπριοι Έλληνες και γνωρίζουν άριστα τι ιστορία κουβαλούν πίσω τους. Γνωρίζουν
πολύ καλά τον πόλεμο που έκαναν και με τους “πολιτισμένους” Άγγλους αλλά και με
τους σφαγείς Τούρκους.
Σαν Έλληνας-Ελλαδίτης που διψάει
να ακούσει από υπεύθυνα Ελληνικά χείλη ένα αντρίκιο ΟΧΙ σ’ αυτούς που μας
κατέσφαξαν και εξανδραπόδησαν νιώθω υπερηφάνια και χαρά, και μια λέξη μόνο
μπορώ να ψελίσω άναυδος για το θράσος αυτής της κακιάς φάρας “Συγχαρητήρια! Με
κάνατε να νιώσω για πρώτη φορά ύστερα από χρόνια υπερήφανος ως Έλλην”.
Ηλίου φαεινότερον βέβαια είναι η
επίθεση που δέχεται παν ότι Ελληνικό. Και αυτοί μια χούφτα Ελληνική καρδιά και
ΑΟΖ κύρηξαν, και αέριο βγάζουν, και διαθέτουν γόνατα για ένα χοντρό ΟΧΙ. Και
είμαι σίγουρος πως και την τρόϊκα θα την κυρήξουν persona non grata.
Γη της λεμονιάς, της ελιάς γη της
αγκαλιάς, της χαράς
γη του πεύκου, του κυπαρισσιού
των παληκαριών και της αγάπης
Χρυσοπράσινο φύλλο ριγμένο στο
πέλαγο…
Αιέν αριστεύειν - Αρίσταρχος
Ο ωμός εκβιασμός της Μεγαλονήσου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά το ξεκίνησε η Κύπρος, δυστυχώς όμως, είναι απολύτως μόνη της. Αν λάβουμε υπόψη μας και την αλλαγή της στάσης του Ισραήλ, μετά το "συγγνώμη" στην Τουρκία, τότε πλέον καταλαβαίνουμε όλοι πως δεν υπάρχουν περιθώρια για περεταίρω ρήξη με τη γερμανική Ευρώπη, πλέον.
Η Μεγαλόνησος, εκβιάζεται για άλλη μια φορά, ωμά και απροκάλυπτα.
Η αλλαγή της στάσης του Ισραήλ δεν είναι αδιάφορη και με τα αμιγώς ελλαδικά συμφέροντα.
Μακροπρόθεσμα το Ισραήλ, θα χάσει. Βραχυπρόθεσμα μας είναι απαραίτητο σε Ελλάδα και Κύπρο.
Φαινομενικά η Κύπρος ηττήθηκε. Όχι όμως, αν δοθούν σκληροί αγώνες μέσα στην Ευρώπη αλλά και ουσιαστικά για την ίδια την Ευρώπη.
Δ. Μιχαήλ, Αμύνταιο.