Μια φορά κι ένα καιρό ένα μικρό τσαγκάρικο ήταν πάντα γεμάτο παπούτσια.
Το τραστ των μεγάλων τσαγκάρικων, έστειλε τους λογιστές του που πήγαν στο μικρό
κι έβγαλαν από το ένα παπούτσι το τακούνι, από το άλλο τα κορδόνια, από μια μπότα
τη σόλα κ.λπ.
Οι πελάτες που πηγαίνανε τα παπούτσια τους στο μικρό τσαγκάρικο τα πήραν
και τα πήγαν στο μεγάλο που ήταν μεν ακριβότερο, αλλά το θεωρούσαν ασφαλές. Το
ίδιο έγινε με όλα τα μικρά τσαγκάρικα.
Οι διαχειριστές του τραστ των μεγάλων τσαγκάρικων πράγματι δεν πείραξαν
τα παπούτσια, τα πούλησαν ολόκληρα σε βυρσοδεψία.
Και ζήσαν αυτοί καλά, κι εμείς …καλύτερα να μη ζούσαμε!
Μπουνιά με σούστα ε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΣαν καλή ιδέα να στήσουν τους δημοτηκούς συμβούλους στη σειρά και πάρτη να χεις!