Η επανάσταση του μαλάκα…

(Με αφορμή τις σημερινές διαδηλώσεις στη Σαλονίκη)...

  Απορούμε όλοι μετά από όλα όσα γίνονται τα δύο τελευταία χρόνια γιατί δεν έχουμε επαναστατήσει ακόμη...

  Η επανάσταση δε θα μπορούσε να προέλθει από ταξικό αγώνα... Αφού έστρεψαν τη μία κοινωνική τάξη ενάντια της άλλης και ο ιδιωτικός τομέας κατηγορούσε τον δημόσιο και τούμπαλιν για τα λεφτά που τελικά τα πήραν οι τραπεζίτες ήταν αδύνατο...

  Φυσικά με τις ευλογίες των εργατοπατέρων, των καναλιών και του λοιπού συρφετού που ονομάζεται σήμερα Σύστημα...   Να γίνει εθνικός αγώνας πάλι ήταν χλωμό... Από το να μας πάρουν το σπίτι καλύτερα να δίναμε τα πετρέλαια, τη γη, τον αέρα, ότι τέλος πάντων έχει αυτή η χώρα... Νομίζοντας πως θα σώσουμε την πάρτη μας... Γιατί αυτή κοιτάζαμε... Το μάθαμε καλά από τη Μεταπολίτευση... Άρα αποκλείεται να γινόμασταν μια γροθιά για να σώσουμε τη χώρα από τα αδηφάγα αρπακτικά που την έχουν περικυκλώσει...
  Ένα μόνο θεωρώ ότι μπορεί να μας ενώσει... Και προς αποφυγή των παρεξηγήσεων το λέω κοιτάζοντας τον καθρέφτη....
  Αυτό που μπορεί να μας ενώσει είναι ακριβώς η μαλακία που μας δέρνει...
  Ποιος δεν είδε ειδήσεις και από αυτά που άκουσε δεν ένιωσε ότι τον θεωρούν μαλάκα...;
  Ποιος άκουσε το «Λεφτά υπάρχουν!!!», το «Επαναδιαπραγμάτεση του Μνημονίου!!!» και το «ουδείς αναμάρτητος!!!» και δεν ένιωσε μαλάκας...; Πείτε μου έναν!!!
  Ωραία, τώρα που καταλάβαμε πόσο πολλοί είμαστε, μπορούμε να καταλάβουμε πόσα μας ενώνουν με το διπλανό μας χωρίς να αγχωνόμαστε αν του «έκοψαν» περισσότερα, ή το τι ψήφισε και να οργανώσουμε την επανάσταση του μαλάκα...
Και η νίκη είναι σίγουρη... Άλλωστε η μαλακία είναι ανίκητη...