Οι
υποψήφιοι βουλευτές των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ στην εκλογική περιφέρεια του Νομού
Φλώρινας, για τις Εθνικές εκλογές της 6ης Μαΐου 2012:
Γεωργαντά
Αγγελική.
Πετράκος Μιχάλης.
Χατζηιωάννου Χρήστος.
Πετράκος Μιχάλης.
Χατζηιωάννου Χρήστος.
Όχι προεκλογικά
παιχνίδια στις πλάτες των
μεταναστών και των τοπικών κοινωνιών
Με αφορμή τη
μεγάλη αναστάτωση που προκάλεσε σε όλη τη Δυτική Μακεδονία η αιφνιδιαστική εξαγγελία
του Υπουργού κ. Χρυσοχοϊδη για τη λειτουργία Κέντρου Φιλοξενίας (ή Κράτησης;)
Μεταναστών στη Νεάπολη του Ν. Κοζάνης έχουμε
να παρατηρήσουμε τα εξής:
Πάγια θέση
των Οικολόγων Πράσινων είναι η άμεση οργάνωση Κέντρων Πρώτης Υποδοχής (ΚΕΠΥ), αλλά και Κέντρων
Φιλοξενίας των μεταναστών, όπου θα τους παρέχονται αξιοπρεπείς συνθήκες
διαβίωσης και υγιεινής και όχι συνθήκες στρατοπέδου. Μέχρι
στιγμής δεν έχει διευκρινιστεί τι ακριβώς σχεδιάζεται στη Νεάπολη. Εάν
πρόκειται για ΚΕΠΥ, τότε μάλλον δεν γνωρίζουν στο Υπουργείο τη νομοθεσία, η
οποία ορίζει ότι τα ΚΕΠΥ εγκαθίστανται «σε επιλεγμένα σημεία της χώρας όπου
παρατηρείται, σταθερή ροή παρανόμως εισερχομένων», (Προφανώς τέτοια «ροή»
δεν υπάρχει στην περίπτωση της
Νεάπολης).
Κρίνουμε ως
απαράδεκτη την τακτική του κ. Χρυσοχοϊδη
να προχωρήσει πραξικοπηματικά, χωρίς
διαβούλευση, χωρίς σωστή οργάνωση και προετοιμασία, στην εγκατάσταση ενός «Κέντρου
Κράτησης» που μοιάζει με στρατόπεδο συγκέντρωσης παρά με οργανωμένο χώρο
φιλοξενίας. Είναι φανερό ότι ο Υπουργός στόχευε στη δημιουργία προεκλογικών
εντυπώσεων ότι κάτι κινείται στο μεταναστευτικό τέλμα. Η εξαγγελία έγινε, μετά
από συσκέψεις εν κρυπτώ με δημάρχους
και τοπικούς βουλευτές και εν αγνοία των περιφερειακών και δημοτικών συμβουλίων
της περιοχής και εν τέλει της κοινωνίας. Τέτοιες μεθοδεύσεις όχι μόνο δε λύνουν
το πρόβλημα, αλλά αντιθέτως ευνοούν ρατσιστικές συμπεριφορές και ενθαρρύνουν
ακραίες αντιδράσεις.
Άμεση
συνέπεια ήταν να δημιουργηθεί ένα κλίμα στοχοποίησης των μεταναστών, με
πρωταγωνιστές διάφορους αιρετούς και μη παράγοντες που συναγωνίστηκαν σε
δηλώσεις ξενοφοβίας, ρατσισμού και τοπικισμού για να μην πούμε και
«ανθρωποφαγίας». Φτάνει πια με το
εμπόριο «της τάξης και της ασφάλειας» ή της φυλετικής καθαρότητας. Ας μην
ξεχνάμε άλλωστε ότι η ελληνική κοινωνία γνώρισε (και γνωρίζει πάλι) από πρώτο
χέρι τον πόνο της ξενιτιάς. Οι Έλληνες μετανάστες της Αμερικής, της Αυστραλίας,
της Γερμανίας ξέρουν τι θα πει να ΄σαι μακριά από τον τόπο σου και να σε
αντιμετωπίζουν σαν παρείσακτο.
Ακαταλληλότητα του χώρου. Κοινή είναι η διαπίστωση ότι το παλιό στρατόπεδο της Νεάπολης
αποκλείεται να διασφαλίσει αξιοπρεπείς συνθήκες φιλοξενίας, υγιεινής και
ασφάλειας, όσο και να «ευπρεπιστεί».
Αναπάντητα
παραμένουν τέλος και τα εξής ερωτήματα: Με ποιους όρους θα παραμένουν οι μετανάστες στο Κέντρο, για
πόσον καιρό και ποια θα είναι η τύχη τους μετά;
Το ζήτημα της μετανάστευσης απαιτεί
σοβαρότητα, διάλογο, ψυχραιμία, ευαισθησία
και δράσεις σε πολλά επίπεδα για να αντιμετωπιστούν τα σύνθετα
προβλήματα που έχουν συσσωρευτεί από την αδιαφορία και τα αναποτελεσματικά
ημίμετρα όλων των κυβερνήσεων. Στόχος των τελευταίων ήταν μάλλον να κρύψουν το πρόβλημα «κάτω από το χαλί» παρά να το
λύσουν.
Στο δια ταύτα: Δεν είμαστε κατά της εγκατάστασης
ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΚΕΝΤΡΩΝ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ μεταναστών σε εκείνες τις περιοχές της χώρας που
θα προταθούν από μια τεκμηριωμένη μελέτη χωροθέτησης. Όχι όμως με παρασκηνιακές
μεθοδεύσεις και αιφνιδιασμούς, που πολώνουν αντί να πείθουν τις τοπικές
κοινωνίες. Ο αγώνας μας είναι διττός: Τόσο απέναντι στις προχειρότητες και τα
προεκλογικά παιχνίδια των κυβερνητικών εταίρων, όσο και στις ακραίες
αντιδράσεις που ρίχνουν νερό στο μύλο της ξενοφοβίας και ενισχύουν το γνωστό
σύνδρομο «μακριά από την αυλή μου».
Ως κόμμα έχουμε καταθέσει
επανειλημμένα τις πάγιες θέσεις του οικολογικού και πράσινου κινήματος για τους
μετανάστες, καθώς και συγκεκριμένες προτάσεις
για τη χώρα μας. Αυτές βασίζονται στις υποχρεώσεις της Ελλάδας που
απορρέουν από τις ευρωπαϊκές και διεθνείς συνθήκες, τις σχετικές αποφάσεις του
Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, αλλά και τις καλές πρακτικές
που έχουν εφαρμοστεί σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες
και στοχεύουν στη σφαιρική αντιμετώπιση των θεμάτων αυτών, με σεβασμό πάντα
των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
ΠΚ Οικολόγων Πράσινων Κοζάνης
ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ,
ΤΑ ΑΝΤΙΒΙΟΤΙΚΑ ΣΤΗΝ ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΑ
Ερώτηση Τρεμόπουλου στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
Ερώτηση για την υπέρμετρη χρήση αντιβιοτικών στην κτηνοτροφία, κατέθεσαν στο ευρωκοινοβούλιο οι Οικολόγοι Πράσινοι στον απόηχο της Παγκόσμιας Ημέρας Ευαισθητοποίησης για τα Αντιβιοτικά (18 Νοεμβρίου).
Η υπερβολική χρήση αντιβιοτικών τις τελευταίες δεκαετίες έχει οδηγήσει στην ανάπτυξη ανθεκτικότητας, γεγονός το οποίο αποτελεί πλέον ένα σημαντικό πρόβλημα στα νοσοκομεία και έχει οδηγήσει σε θανατηφόρα κρούσματα από βακτήρια ανθεκτικά στα υπάρχοντα φάρμακα. Ήδη ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έχει προειδοποιήσει για την πιθανότητα «μιας μετα-αντιβιοτικής εποχής όπου δεν θα υπάρχουν πια θεραπείες για πολλές κοινές λοιμώξεις». Η ιατρική κοινότητα είναι ήδη ενημερωμένη για το πρόβλημα και γίνονται προσπάθειες να μειωθεί η χρήση αντιβιοτικών στους ασθενείς.
Αντιβιοτικά χρησιμοποιούνται όμως συστηματικά στην εντατική κτηνοτροφία, ακόμη και όταν τα ζώα δεν είναι άρρωστα. Μάλιστα περίπου 50% της κατανάλωσης αντιβιοτικών αφορά τα ζώα. Οι βιομηχανικές, εντατικές συνθήκες σε κλειστά συστήματα εκτροφής καθιστούν κάτι τέτοιο αναγκαίο, καθώς τα ζώα βρίσκονται περιορισμένα και συνωστισμένα με αποτέλεσμα οι ασθένειες να μπορούν να εξαπλωθούν πολύ γρήγορα. Αντί οι κτηνοτρόφοι να αντιμετωπίσουν τα αίτια με στροφή σε εκτατικά συστήματα και σε καλύτερες συνθήκες διαβίωσης των ζώων, χρησιμοποιούν αντιβιοτικά για την πρόληψη των ασθενειών.
Η ερώτηση του Μιχάλη Τρεμόπουλου ζητά από την Κομισιόν να αναθέσει στις υπηρεσίες της Ε.Ε. συγκεκριμένες μελέτες, προκειμένου να διερευνήσει μοντέλα κτηνοτροφίας με λιγότερες ανάγκες για χρήση αντιβιοτικών και να εκδώσει σχετικές κατευθυντήριες συμβουλές για τους αγρότες και τους κτηνοτρόφους.
«Η αδιάκριτη και υπερβολική χρήση αντιβιοτικών, φέρνει όλο και πιο κοντά την προοπτική να μην υπάρχουν αποτελεσματικά αντιβιοτικά στο άμεσο μέλλον», δήλωσε ο Μιχάλης Τρεμόπουλος. «Παράλληλα, λοιπόν, με την ανάγκη για ορθολογική μείωση της χρήσης αντιβιοτικών στην ανθρώπινη ιατρική, υπάρχει και το θέμα της υπερβολικής χρήσης αντιβιοτικών στην εντατική κτηνοτροφία, κάτι που δημιουργεί σοβαρή απειλή για όλους μας. Οι συνθήκες εκτροφής πρέπει λοιπόν να σχεδιάζονται με τρόπους που να αφήνουν περιθώρια για ζώα υγιή και χωρίς αντιβιοτικά. Η ανθρώπινη υγεία, αλλά και η μέριμνα για τα άλλα ζωντανά πλάσματα συναντιούνται στο αίτημα για κτηνοτροφία λιγότερο εντατική και περισσότερο υπεύθυνη και βιώσιμη. Με την ερώτηση στο ευρωκοινοβούλιο ζητώ από την Κομισιόν συγκεκριμένες πρωτοβουλίες για αλλαγή πολιτικής σε ένα επείγον θέμα, που είναι ήδη ώριμο για εκατομμύρια Ευρωπαίων. Θέλω να ελπίζω ότι η πίεση των πολιτών θα φέρει σύντομα απτά θετικά αποτελέσματα».
Ακολουθεί το κείμενο της ερώτησης του Μιχάλη Τρεμόπουλου
Θέμα: Χρήση αντιμικροβιακών ουσιών στη ζωική παραγωγή
Τα συστήματα ζωικής παραγωγής με υψηλή πυκνότητα ζώων ευνοούν την ανάπτυξη και διάδοση μολυσματικών ασθενειών. Η παρεπόμενη συχνότερη χρήση αντιμικροβιακών ουσιών[1] παρέχει ευνοϊκές συνθήκες για την επιλογή, διάδοση και επιβίωση ανθεκτικών στις αντιμικροβιακές ουσίες βακτηρίων. Μερικά από αυτά είναι ικανά να προκαλέσουν λοιμώξεις στον άνθρωπο και τέτοιου είδους βακτήρια, ανθεκτικά στις αντιμικροβιακές ουσίες, μπορούν να μεταφέρουν τα γονίδια ανθεκτικότητάς τους σε ανθρώπινους και ζωικούς παθογόνους οργανισμούς[2].
– Σχεδιάζει η Επιτροπή να ζητήσει έκθεση από την Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων (ΕΑΑΤ) προκειμένου να εντοπισθούν τα συστήματα και οι πρακτικές ζωικής παραγωγής που ελαττώνουν την ευπάθεια στις ασθένειες και με τον τρόπο αυτόν μειώνουν τη χρήση φαρμάκων;
– Θα παράσχει εν συνεχεία η Επιτροπή κατευθυντήριες γραμμές με βάση την έκθεση της ΕΑΑΤ ούτως ώστε να βοηθήσει τους κτηνοτρόφους να επιτυγχάνουν καλή υγεία για τα ζώα χωρίς να προσφεύγουν σε τακτά χρονικά διαστήματα στην προφυλακτική χρήση αντιμικροβιακών ουσιών; Οι εν λόγω κατευθυντήριες γραμμές θα πρέπει, λόγου χάρη, να εξετάζουν τη δυνατότητα μείωσης του κινδύνου ασθενειών με τους εξής τρόπους:
1. ποφυγή του άγχους το οποίο μπορεί να προκαλείται από τον υπερβολικό συνωστισμό και την έλλειψη ευκαιριών για φυσική συμπεριφορά, και το οποίο μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα να τίθεται σε κίνδυνο το ανοσοποιητικό σύστημα των ζώων·
2. μείωση της πυκνότητας των ζώων (π.χ. μερική ελάττωση του πληθυσμού) ούτως ώστε να μειωθούν τόσο το άγχος όσο και οι κίνδυνοι μετάδοσης ασθενειών (η κατάργηση της «αραίωσης» –η οποία καθίσταται απαραίτητη λόγω της υψηλής αρχικής πυκνότητας των ζώων– θα μπορούσε να μειώσει κατά 25% τον κίνδυνο αποικισμού του βακτηρίου Campylobacter σε σμήνη κοτόπουλων πάχυνσης[3])·
3. καθυστέρηση του απογαλακτισμού των χοιριδίων ώστε να βοηθηθούν να αναπτύξουν ισχυρότερο ανοσοποιητικό σύστημα·
4. διερεύνηση τρόπων ώστε να δοθεί η δυνατότητα στα ζώα να αναπτύξουν καλύτερα τα δικά τους ανοσοποιητικά χαρακτηριστικά, καθώς και την ενθάρρυνση για απομάκρυνση από τη γενετική επιλογή για υψηλά επίπεδα παραγωγής, γεγονός το οποίο συνεπάγεται κατά πάσα πιθανότητα αυξημένο κίνδυνο ανοσολογικών και παθολογικών προβλημάτων.
[1] Για πρόληψη και θεραπεία.
[2] CVMP [Επιτροπή Φαρμάκων για Κτηνιατρική Χρήση] (2006), «Reflection paper on the use of fluoroquinolones in food-producing animals in the European Union: development of resistance and impact on human and animal health» [Έγγραφο προβληματισμού σχετικά με τη χρήση φθοροκινολών σε ζώα παραγωγής τροφίμων στην Ευρωπαϊκή Ένωση: ανάπτυξη ανθεκτικότητας και αντίκτυπος στην υγεία των ανθρώπων και των ζώων], Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων.
[3] Επιστημονική ομάδα της ΕΑΑΤ για τους βιολογικούς κινδύνους (BIOHAZ), «Scientific Opinion on Campylobacter in broiler meat production: control options and performance objectives and/or targets at different stages of the food chain» [Επιστημονική γνωμοδότηση σχετικά με το Campylobacter σε κοτόπουλα πάχυνσης για παραγωγή κρέατος: επιλογές ελέγχου και στόχοι επίδοσης ή/και στόχοι σε διάφορα στάδια της τροφικής αλυσίδας], EFSA Journal 2011, 9(4):2105.