Ο διαχρονικός κίνδυνος για τον Ευρωπαϊκο – Αμερικάνικο «παράδεισο» μας, ή μια παντοτινή ή φοβική, ανιστόρητη, πονηρή, βλακώδης και συμφεροντολογική μας εμμονή;

 Του Α.Θ.Ρ. (από το ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ που κυκλοφορεί)…

  Ανατρέχοντας στο ογκώδες (428 σελ.) πρόσφατο πόνημα του Μενέλαου Χαραλαμπίδη «Οι Δωσίλογοι», (8^η έκδοση), διαβάζεις δηλώσεις, απόψεις, πρακτικές των τότε κρατούντων και μεγάλης μερίδας του αστικού κόσμου, της Ναζιστο-Γερμανοκρατούμενης (’41-΄44) Ελλάδας, κι ιδίως Αθήνας, που τόσο μοιάζουν (περίεργα;), με αντίστοιχες επίσημες απόψεις κρατούντων της ελεύθερης, δημοκρατικής, ΝΑΤΟΪΚΗΣ Ευρώπης κι Ελλάδας σήμερα!

   Μήπως, εκείνος ο περίεργος Μάσκ, έχει πιάσει σε βάθος το φρόνημα το κρυφό του σημερινού Δυτικού Ευρωπαίου; Για παράδειγμα…

   Η γειτονική μας Ρωσία, είτε τσαρική, είτε σοβιετική, είτε εθνικιστική (με μόνο εξαίρεση τη ξεχαρβαλωμένη και ξεπουλημένη επί θητείας του μεθύστακα Γιέλτσιν), είναι ο… μπαμπούλας, ο εισβολέας, ο …«μπήξε ο δείξε», αγροίκος και απαίσιος ασιάτης, που επιβουλεύεται τα… τεράστια εδάφη του Λουξεμβούργου, την ομίχλη των Βαλτικών χωρών, τα ξερονήσια του Αιγαίου μας, με τη ζεστή μας θάλασσα, τη Γαλλική Ριβιέρα, το Λονδίνο, το Βερολίνο, τη Ρώμη, τις Βρυξέλλες και τα παγωμένα δάση της Σκανδιναβίας!

   Χιλιάδες χιλιόμετρα τέτοιων δασών, με σύνορα αφύλακτα στην ουσία, είναι περίεργο που εκατοντάδες χρόνια δεν τα κούρσεψε!

   Άλλοτε άθεος κι αντίχριστος, ολετήρας της Ορθοδοξίας μας, παλιότερα και πρόσφατα, φανατικά Χριστόφιλος κι ομόδοξος μας, ανάλογα με την κρατούσα εξουσία της χρονικής περιόδου, προσαρμόζεται η προπαγανδιστική μας επιθετική τακτική, σίγουρα με σχέδια ταλαντούχων επικοινωνιολόγων του Δυτικού οπλοστασίου, που ποδηγετεί το 90% της ενημέρωσης στην ελεύθερη, Δημοκρατική μας Αμερικανο – Ευρώπη!

   Σίγουρα τα δισεκατομμύρια των Κινεζο – Ινδο – Ασιατών έχουν άλλη ενημέρωση, ελεύθερη ή ελεγχόμενη, σε πραγματικά ή στημένα, για τον αιμοσταγή «κόμη Δράκουλα» Ρωσία, που ορέγεται το ευγενές κι εν πολλοίς «γαλάζιο» δυτικό μας αίμα!

   Το περίεργο όμως και πονηρά αποσιωπούμενο ιστορικό δεδομένο, είναι ότι εισβολή στον… αρκουδότοπο Ρωσία, με οικτρά συνήθως για τον εισβολέα αποτελέσματα, έχουν αποτολμήσει, σχεδόν όλες οι ευρωπαϊκές χώρες, μηδέ της ηρωικής Ελλάδας εξαιρουμένης, επί Βενιζέλου, στο πλευρό των συμμάχων μας δυτικών, να εξοντώσουμε το μπολσεβίκικο μίασμα, που μοίραζε στους κολλήγους τη γη των τσιφλικάδων Ρώσων! (1919, με 3 μεραρχίες Ελληνικού στρατού, στην Κριμαία, που κατέληξε ολέθρια σε κατάρρευση εισβολή!).

   Απ’ το 1200μΧ που υπάρχει η χώρα των Ρως, έχουν εισβάλει στη Ρωσία, Μογγόλοι, απόγονοι Τζέκινς Χαν, Σουηδοί – Βαράγγοι, Τεύτονες, ιππότες, Ιάπωνες, ακόμα και… Λιθουανοί! Φυσικά, οι κορυφαίες εισβολές είναι των Γάλλων με τον Ναπολέοντα, με 600 χιλ. σύγχρονο τότε στρατό, που μπήκε στη Μόσχα αλλά νικήθηκε τελικά απ’ τους Ρώσους και τον Ρωσικό χειμώνα και φυσικά τον Χίτλερ με τον φον Πάουλους, με 3 εκατ. Μηχανοκίνητο, κατακτητή της Ευρώπης στρατό το 1914, που έφτασε στα περίχωρα της Μόσχα, κι αυτός νικήθηκε το ίδιο με τους Γάλλους του Ναπολέοντα και γύρισε τη δυναμική του πολέμου υπέρ των συμμάχων Δυτικών τότε…

   Στην περίπτωση μας, παρά την επεκφρασμένη τότε, αντισοβιετική μας πρακτική, το 1944, τα τανκς του Τολμούχιν που ελευθέρωσαν την Βουλγαρία, σταμάτησαν, χωρίς δική μας αντίσταση, στα σύνορα μας με την Βουλγαρία! (Σίγουρα, σύμφωνα με τη συμφωνία της Γιάλτας για τις ζώνες επιρροής των Τσόρτσιλ – Στάλιν – Ρούζβελτ)…

   Αλλά και στον εμφύλιο μας, ’47-’49, δεν βρέθηκε νεκρός ή αιχμάλωτος Ρώσος στρατιώτης που θα γινόταν τεράστιο ζήτημα εκμετάλλευσης στους Δυτικούς, ούτε Ρώσικα όπλα είχαν οι αντάρτες που προσδοκούσαν εναγώνια ένα – δύο Ρωσικά αεροπλάνα, που ποτέ δεν ήρθαν…

   Και στην κατοχή οι Γερμανοί ναζιστές, παρέδωσαν Ανατ. Μακεδονία – Θράκη στους φασίστες Βουλγάρους, όχι οι Σοβιετικοί Ρώσοι! (περίπου σύγχρονα γεγονότα, που σκόπιμα προσπερνάμε…).

  Άλλωστε… και οι ατρόμητοι Γαλάτες του Αστερίξ δεν φοβόντουσαν τους κοσμοκράτορες τότε Ρωμαίους, αλλά είχαν μόνο φόβο… μη και τους έρθει κατακέφαλα, ο έναστρος ουρανός!

   Φαίνεται ότι οι λαοί, ανάλογα με τη κρατούσα πολιτικάντικη συγκυρία, επιλέγουν τους υποτιθέμενους εχθρούς και φίλους τους, άσχετα αυτό στο πόσο στέκει στην απλή λογική ενός μέσου, νηφάλιου, απλού ανθρώπου. Εμείς ας πούμε, κατά δήλωση του… στρατάρχη Κούλη Βοναπάρτη, «είμαστε σε πόλεμο με τη Ρωσία»! Μπρρρ…

   Αλλά χωρίς την προηγούμενη στημένη προετοιμασία, ακόμα και με ψέματα και με ιστορικές αποσιωπήσεις, είναι δύσκολο να ξεσηκώσεις κάποιον απ’ το ζεστό δυτικό του σαλόνι, να εκστρατεύσει στην παγωμένη Ρωσική στέπα, για τη δόξα και το χρήμα των «παρόχων ενέργειας», των εμπόρων όπλων, των τραπεζιτών, των μελλοντικών τσιφλικάδων στις ατέλειωτες Ρωσικές εκτάσεις!

   Το «κυνήγι της χαμένης κιβωτού» της αλλοτινής ιερής Ιερουσαλήμ των σταυροφοριών, της χρυσοφόρας χώρας των Ίνκας, του Αμερικάνικου Ελντοράντο, είναι σήμερα, χθες, πάντα, η κατάκτηση της αχανούς Ρωσίας!

   …Πρώτες ύλες ατέλειωτες, εδάφη για εκμετάλλευση αμέτρητα, νερά ποταμών, δάση, ωκεανοί, κι ένας πληθυσμός ελάχιστος, για τόση επικράτεια!

   Ε! τι άλλο να περιμένουμε και να ψάχνουμε στη Σελήνη, τον Άρη, την Αφροδίτη;

  Και τα διαστημικά ταξίδια του Μασκ… Βουρ, δίπλα μας είναι ο παράδεισος, που αλίμονο όμως έως τα τώρα έγινε κόλαση για τον εισβολέα του! Κι ευτυχώς δηλαδή, γιατί χωρίς το… Στάλινγκραντ, σήμερα στην Ευρώπη θα εξουσίασαν οι… άριοι ναζιστές Κασιδιαρέοι!

   Τεράστιος πρόλογος, που αδικεί τα στοιχεία του βιβλίου του Μεν. Χαραλαμπίδη, που είχα σαν ερέθισμα για το παρόν μου άρθρο… (που δεν χρηματοδοτεί η Ρωσική πρεσβεία) κλαψ! Κλαψ!

   Ο Κων/νος Λογοθετόπουλος, καθ. Ιατρικής Αθηνών, είναι ο δεύτερος μετά τον Τσολάκογλου κατοχικός πρωθυπουργός (δωσιλογικός). ήταν γαμπρός από ανιψιά, του Γερμανού στρατάρχη των Βαλκανίων, Βίλχελμ φον Λιστ!

   Σε ραδιοφωνικό του διάγγελμα (24/2/43), ο Κ. Λογοθετόπουλος αναφέρθηκε σε… «δυνάμεις του σκότους, ταραχοποιών, ανατροπέων, ψευδοϊδεολόγων του κομουνισμού, οι οποίοι στράφηκαν ενάντια στα ύψιστα συμφέροντα της πατρίδας, εκμεταλλευόμενοι την κρίσιμη στιγμή, κατά την οποίαν ο Ευρωπαϊκός πολιτισμός, δια να διασώσει την κληρνομίαν χιλιετηρίδων, αγωνίζεται να συγκρατήσει τας ορδάς των βαρβάρων, να μην καταλύσουν την γηραιάν μας ήπειρον και να εξαφανίσουν τας πνευματικάς και ηθικάς αξίας, τα έθνη,   ην οικογένειαν, την θρησκείαν και όλα τα ανθρώπινα ιδανικά»!

   …Όταν η Λητώ κι ο Άγγελος Κατακουζηνός βγήκαν μαυροντυμένοι στην πλατεία Κολωνακίου την 1 Μαΐου 1944, σε ένδειξη πένθους για την εκτέλεση 200 κρατουμένων κομμουνιστών στο σκοπευτήριο της Καισαριανής, έμειναν έκπληκτοι απ’ την αντίδραση γνωστών τους μεγαλοαστών, κατοίκων του Κολωνακίου.

   …«Γιατί μαυροντυμένοι; Τι σας συμβαίνει», τους ρωτούσαν ανήσυχοι.

   …«Διακόσιοι Έλληνες τουφεκίστηκαν σήμερα και ρωτάτε τι μας συμβαίνει; Όλοι θα ‘πρεπε να μαυροφορεθούμε»!

   …«Άγγελε, δεν είστε με τα καλά σας! Κομμουνιστές ήταν αυτοί που εκτελέστηκαν! Αυτοί μια μέρα θα μας πιούν το αίμα, θα μας πάρουν το βιός μας! Σύνελθε, σκέψου ρεαλιστικά!»!

   …«Παγώσαμε, δεν το φανταζόμασταν αυτό από του Αθηναίους!»

   …250 χιλ. νεκροί Έλληνες, από άμεσες ή έμμεσες συνέπειες του φοβερότερου λιμού στην Ευρώπη, το ’41-’42 και Γερμανόφιλοι και οι μεγαλοαστοί έχουν για εχθρούς τους αγωνιστές του ΕΑΜ, που έφτιαχναν συσσίτια, οργάνωναν απεργίες, συλλαλητήρια, τόνωναν τον πτοημένο Λαό και γίνονταν θυσία για τη λευτεριά!

   12/4/42, η πρώτη απεργία Δημοσίων υπαλλήλων στην κατεχόμενη Ελλάδα. Ο νόμος (ιδιώνυμο) αμείλικτος, με ποινή «θάνατος» για τους υποκινητές και απόφαση εκτέλεσης εντός 24 ωρών!

   Την 5/3/43 και για ένα 10/ήμερο, η Αθήνα συγκλονίστηκε από κινητοποιήσεις με οργανωτή το ΕΑΜ, κόντρα στην «πολιτική επιστράτευση» Ελλήνων, για αποστολή στα μέτωπα των Γερμανών, για τα εργασιακά…

   …7 νεκροί διαδηλωτές, όλοι μέλη του ΕΑΜ! Οι δύο σκοτώθηκαν από Γερμανούς, οι δύο από Ιταλούς, οι τρείς από έλληνες χωροφύλακες!

   Η «πολιτική επιστράτευση» απέτυχε, η κυβέρνηση Λογοθετόπουλου, έπεσε!

   Η πρώτη κατοχική κυβέρνηση δωσιλογικη του στρατηγού Τσολάκογλου, ήταν κατά βάση στρατιωτική, με φιλογερμανούς αξιωματικούς.

   Η δεύτερη, του Λογοθετόπουλου, κυρίως τεχνοκρατική.

   Η Τρίτη, του Ιωάννη Ράλλη, «πολιτική» ενός δεξιού – αστού πολιτικού, που πολιτεύονταν για δεκαετίες, κυρίως «πολιτική» με πολιτευόμενους προερχόμενους απ’ το «Λαϊκό κόμμα» (δεξιά) και των Φιλελευθέρων (κέντρο).

   Στο διάγγελμα του ο Ράλλης, με την ανάληψη της εξουσίας του, διακήρυξε… «Οι έλληνες να μην προβάλουν εμπόδια στον σκληρόν αγώνα που διεξάγει ο Άξονας κατά του επαπειλούντος τον πολιτισμόν, φοβερού κομμουνιστικού κινδύνου»!

   Τώρα πλέον και στις συνθήκες μιας προβλεπόμενης κατάρρευσης του ναζισμού (μετά το Στάλινγκραντ), στην ισχυροποίηση, με συνεχείς αντιστασιακές επιχειρήσεις κυρίως του ΕΑΜ (1943), το… «τροπάριο» των ναζιστών κατακτητών με τα φερέφωνα τους, των κατακτημένων Ευρωπαϊκών χωρών, είναι… ο κομμουνιστικός κίνδυνος! SOS! Χανόμαστε! Η Ρωσία, η «αρκούδα η Ασιατική» που θα καταστρέψει τον Ευρωπαϊκό (ναζιστικό;) πολιτισμό! Αλίμονο…

   14/1/44, σε νέο του διάγγελμα ο Ράλλης, παρουσιάζει το αντιστασιακό κίνημα των πατριωτών μας σαν… «συνονθύλευμα από κακούργους, μέλη διεθνών οργανώσεων κακοποιών και εντόπιους ληστάς, που εξοπλίζονται απ’ την εξόριστη Ελληνική κυβέρνηση και τους συμμάχους της, για να δολοφονούν αθώους κατοίκους, αξιωματικούς του στρατού μας και των σωμάτων ασφαλείας»!

   Ο Ράλλης ήταν ο δημιουργός των «Ταγμάτων Ασφαλείας» (Ταγματασφαλίτες τους είπε ο λαός), που σε συνεργασία με τον κατακτητή συμμετείχαν, αν δεν πρωτοστάτησαν, σε τραγικά πογκρόμ, σε χωριά και πόλεις, κι ιδίως Αθήνα και Πελοπόννησο.

   Ένας τραγικός απολογισμός θυμάτων, αναφέρει στο βιβλίο του ο Χαραλαμπίδης… «Μόνο στο νομό Αττικής, τουλάχιστον 1708 άτομα έχασαν τη ζωή τους απ’ τη δράση «Ελληνικών» δυνάμεων ασφαλείας»!

   Για να μη «βρεθώ εκτός θέματος» σε σχέση με την επικεφαλίδα του άρθρου, μόνο σπέρματα σχετικά ξεσηκώνω απ’ τα εμπεριστατωμένα δεδομένα του βιβλίου, που έχει θέμα του τους «Δωσίλογους» της φρικτής κατοχής, με στοιχεία, με ονόματα, με φρικαλεότητες, με προδότες, μ αρπαγμένο πλούτο, πάνω στον οποίο στήθηκε η νέο – μπουρζουαζία, ιδίως της Αθήνας, που ακόμη και σήμερα διαφεντεύει!

   Η κατοχή, εκτός απ’ το χαμό χιλιάδων αθώων Ελλήνων, άφησε πίσω της μια αβυσσαλέα, βίαιη ανακατανομή του πλούτου, πάνω στην οποία στήθηκε η μεταπολεμική Ελλάδα των πονηρών, των τζακιών, των εχόντων, των κυρίαρχων και νικητών!

   Μια εικόνα της αρπαγής πλούτου και του «μαυραγορισμού» παραθέτει ο Χαραλαμπίδης, με στοιχεία της εποχής.

   Σ’ ολόκληρη τη χώρα πουλήθηκαν το ’41-’44, 350 χιλ. ακίνητα (110 χιλ. αστικά, 239 χιλ. αγροτικά, 1.000 βιομηχανικά). Το 70% των πωλήσεων, έγινε στην πείνα ΄41-΄42! Η προπολεμική αξία των ανωτέρω, υπολογίστηκε στις 90.000.000 χρυσές Αγγλικές λύρες. Αυτά, στην κατοχή πουλήθηκαν 6.000.000.

   Το λάδι που ήταν και είναι βασικό διατροφικό στοιχείο του έλληνα, το αγόραζαν οι μαυραγορίτες στην Κρήτη 42 δρχ την οκά, στην Αθήνα πουλιόταν 310 δρχ η οκά!

   Σήμερα, οι πιο λάιτ δικοί μας μαυραγορίτες, το αγοράζουν στην Κρήτη 5 Ευρώ το κιλό και στο Σούπερ Μάρκετ, ο καταναλωτής, 10 Ευρώ το κιλό!

   Μεγάλη επιτυχία της Κουλοκυβερνησάρας μας, στον πόλεμο κατά της ακρίβειας, δεν το αμφισβητώ! Κλαπ! Κλαπ! Κλαπ! (Καλά, και σ’ αυτό το θέμα φταίει ο πόλεμος της Ρωσο-Ουκρανίας!).

   Η συνεργασία με τον κατακτητή, ξεκινούσε απ’ το …εξασφαλισμένο καθημερινό φαγητό, την μάλλινη χλαίνη και τα άρβυλα του πρώην εξαθλιωμένου αλητάμπουρα που ντύθηκε «ταγματασφαλίτης», μέχρι τον εργοστασιάρχη, τον εργολάβο, τον μαυραγορίτη, τον ιδιοκτήτη καζίνο, που έβγαλε άκοπο βρώμικο χρήμα, που επένδυσε σε ξεπουλημένα ακίνητα, οικόπεδα, μαγαζιά, εργοστάσια! Ανθρώπων που πεινούσαν!

   Όλα ή τα πλείστα, με στοιχεία, με ονόματα, με αποφάσεις, γεμίζουν πάνω από 400 σελίδες ντοκουμέντα!

   …Καλά, και η Νέμεσις; Η απονομή δικαιοσύνης, όταν ελευθερωθήκαμε; Πάπαλα! Διαχρονικά πάπαλα Ελληνικά…

  Αντιγράφω επί λέξει…

   «Η εικόνα της εξαιρετικής επιείκειας, αν όχι συνειδητής ατιμωρησίας που έδειξε η Ελληνική δικαιοσύνη, απέναντι στους ανθρώπους, οι οποίοι όχι μόνο συνεργάστηκαν, αλλά έγιναν όργανα του κατακτητή.

   Σε 12 δίκες Ελλήνων πρακτόρων των Γερμανικών υπηρεσιών, δικάστηκαν συνολικά 373 άτομα. Οι 334 αθωώθηκαν(!!!). μόλις 3 καταδικάστηκαν με βαριές ποινές, από 5 έως 10 χρόνια! 31 καταδικάστηκαν σε μικρότερες, από λίγους μήνες μέχρι 5 χρόνια.

   Οι μοναδικοί που πλήρωσαν ουσιαστικά το τίμημα για τις υπηρεσίες τους  (τις αιματοβαμμένες) στον κατακτητή, ήταν οι 38 «Έλληνες» πράκτορες των EΣ-EΣ και της Βέρμαχτ, που τους εκτέλεσε η ΟΠΛΑ και ο ΕΛΑΣ, στη διάρκεια της κατοχής και των Δεκεμβριανών!

   Η «λαϊκή Νέμεση», σε περιόδους αναταραχής, ανωμαλίας, επαναστάσεων, εξεγέρσεων και με τη δικαιοσύνη σε ύπνωση, αν όχι σε υπερβολικό κώμα, λειτουργεί σαν «κάθαρση» όπως ορίζει ο Αριστοτέλης την «κάθαρση» στην αρχαία ελληνική τραγωδία!

   …Ο ανθ/στης χωροφ/κης Ιωαν. Μόρφης, δικάστηκε 8 φορές, όλες εν ερήμην! Αθωώθηκε και στις 8 δίκες του! (που κρυβόταν ο αλητήριος;).

   Η φοιτήτρια Μαρία Λαδοπούλου, περιέγραψε στη δίκη του την περιπέτεια της στα κρατητήρια της Κρυστάλ, με βασανιστή της τον Μόρφη… «Αφού ρίχτηκα μετά ανελέητο ξυλοδαρμό στο πάτωμα, με ανοιχτές πληγές να αιμορραγούν, έσκυψε επάνω μου ο Μόρφης σαν ύαινα! Μου ρούφηξε απ’ την πληγή το αίμα που έτρεχε και κραύγασε… θα σου ρουφήξω το αίμα πουτάνα, δεν σε σιχαίνομαι!».

   Ο φοιτητής ιατρικής Ευστράτιος Παναγουλέας, όταν ρωτήθηκε στο κρατητήριο από γιατρό του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού για το ακρωτηριασμένο μισό αφτί του, είπε, πράγμα που κατέγραψε ο γιατρός… «Κατά τη διάρκεια της ανάκρισης, οι βασανιστές μου… τραγάνιζαν με τα δόντια τους το αφτί μου!».

   Ανάλογη πληγή περιέγραψε η Ευαγγελία Ράπτη, με απόσπαση τεμαχίου σάρκας απ’ το στήθος της!

   Ο Δ/ντης Ειδικής Ασφαλείας Αθήνας, ο Αλέξανδρος Λάμπρου, δικάστηκε 12(!) φορές! Στις 9 δίκες κρίθηκε «αθώος»! αν και εισέπραξε στις υπόλοιπες δίκες του, 7 φορές θάνατος (!!!), ο Λάμπρου αποφυλακίστηκε το 1952! Ο άνθρωπος που είχε ευθύνη για τη σύλληψη, βασανισμό, παραπομπή για εκτέλεση εκατοντάδων ελλήνων αντιστασιακών, παρέμεινε στη φυλακή… 6 χρόνια!

   (Δικό μου αυτό…) Έτσι γλύτωσε από την σίγουρη εκτέλεση του απ’ την ΟΠΛΑ, που είχε, πολύ πριν την αποφυλάκιση του εξαρθρωθεί! Λέτε να ‘ταν ασφαλές καταφύγιο για κάποιους «μεγάλους», εκείνα τα ταραγμένα χρόνια της οργής, μια ολιγόχρονη φυλάκα; Ίσως…

   Αυτή την παράμετρο, σίγουρα δεν εκτίμησαν εκείνοι οι αρχιβασανιστές της χούντας, Μάλλιος και Μπάμπαλης, που «γλύτωσαν» το ’75 με λίγους μήνες φυλακή απ’ την «πονόψυχη» δικαιοσύνη μας και γίναν θανατηφόροι στόχοι, για το 45άρι της 17Ν, ο Μάλλιος το ’76 κι ο Μπάμπαλης το ’79!

   …Παιχνίδια μυστήρια που παίζει κάποτε η μοίρα… Και μακάρι κάποτε, η Νέμεση, η κάθαρση εγκλημάτων, να απονέμεται από δικαστήρια που θα εμπνέουν ξεκάθαρα το δίκαιο, το ηθικό, το προβλέψιμο, το αποδεκτό, το αυταπόδεικτο, απ’ το… αλάνθαστο «περί διακαίου αίσθημα» ενός Δημοκρατικού, ελεύθερου, νηφάλιου Λαού! Γιατί, χωρίς δικαιοσύνη δεν υπάρχει Δημοκρατία, ευημερία, ελευθερία στον Λαό!

   Συγγενείς των εξόριστων – κρατούμενων κομμουνιστών στον Άγιο Ευστράτιο (Βόρειο Αιγαίο), αναγκάστηκαν ν’ απευθυνθούν στις Γερμανικές αρχές ζητώντας να παρέμβουν ώστε να σωθούν οι οικείοι τους, απ’ την εκδικητική μανία των αξιωματικών της Ελλ. Χωροφυλακής!

   Σε έγγραφο τους προς τον πληρεξούσιο υπουργό για την Ελλάδα του Γερμανικού Ράιχ, τον Γκύντε Άλτενμπουγκ, ανέφερα «ότι οι εξόριστοι κομμουνιστές καταδικάστηκαν σε μαρτυρικό θάνατο απ’ την πείνα, καθώς ο Δ/κητης Χωροφυλακής Π. Βουδικλάρης, κατέστησεν αδύνατον τον όντως ή άλλως δυσχερήν βίαν των πολιτικών τούτων εξορίστων και μετέβαλαν αυτόν, εις αληθή κόλασιν»!

   Και καταλήγουν στο έγγραφο τους… «Καταφεύγουμε με τας ελπίδας μας, εις την υμετέραν υψηλότητα και παρακαλούμε όπως ευαρεστηθείτε να ενεργήσετε, ότι είναι αναγκαίον…»!

   Ο κορυφαίος πεζογράφος μας Νίκος Καζαντζάκης, που δε θα τον έλεγες κομμουνιστή, απηυδισμένος απ’ τη φενάκη των δικών κορυφαίων δωσίλογων και πασίγνωστων βασανιστών, απευθύνει δημόσια διαμαρτυρία στον υφυπουργό εξωτερικών της Μεγ. Βρετανίας, που επισκέπτονταν την Ελλάδα… «Κι όταν έφυγε ο κατακτητής και περιμέναμε όλοι ελευθερία, δικαιοσύνη, δικαίωση των εθνικών μας ελπίδων, έγινε κάτι απροσδόκητο, μοναδικό στον κόσμο. Οι προδότες κι οι δοσίλογοι, πήραν ουσιαστικά την εξουσία, κι οι ελευθερωτές φυλακίστηκαν, εξορίστηκαν, κι ο λαός πεινά και τα εθνικά μας δίκαια κινδυνεύουν.

   Η αντεπανάσταση που την γέννησε ο τραγικός Δεκέμβρης, λυμαίνεται σήμερα την Ελλάδα, τον στρατό, την Χωροφυλακή, την αστυνομία, τον κρατικό μηχανισμό.

   Στην πολιτική, οικονομική αι κοινωνική ζωή, επικρατούν οι δυνάμεις του σκοτεινού αναχρονισμού, της απληστίας απ’ την οικονομική ολιγαρχία και της πατριδοκάπηλης ξετσιπωσιάς!».

   Και για να έρθω στο θέμα μας ξανά…

   Ο «κακός λύκος» των παλιών παιδικών παραμυθιών, που τώρα και πολύ σωστά, στα εγγόνια μας δεν υπάρχει πουθενά, είναι για εμάς τους μεγάλους, τους σοφούς(!), τους έξυπνους, τους γνώστες, διαχρονικά τους ενημερωμένους διαδικτυακά, η αιμοβόρα, η μογγόλα, η μουντρούχα η Ρωσία! Μπρρρ…

   Το καλό θα ήταν να ‘ναι και μουσουλμάνα με φερετζέ και τζιχαντιστού και άθεη και αναρχική, κι αντιχριστιανική, κομμούνα, απάτριδα και ναζιστική!

   Ε! καλά, μην τα θέλουμε κι όλα να ‘ναι τόσο βολικά! Κι απορώ με κείνες τις προτάσεις Τράμπ, ν’ αγοράσουνε οι ΗΠΑ, Γροιλανδία, Καναδά και Παναμά, γιατί μας σνόμπαρες την Ευρώπη, εμάς ρε αδελφέ, που οι πλείστοι θα φωνάζαμε… «Yes, yes mister» Τράμπ!

  Και θα ξεπουλιόμασταν και … μπιρ παρά; Για ξανασκέψου τα αυτά…

 ΥΓ:  50 σελίδες του «Δωσίλογοι», αναφέρονται με λεπτομέρειες, με ονόματα, στα φρικτά «μπλόκα» των Γερμανών, με πρωτεύοντα ρόλο και υπεράριθμη την παρουσία των «Ταγμάτων ασφαλείας» και της τότε «Ελληνικής» χωροφυλακής, στις συνοικίες της Αθήνας, ακόμη και το καλοκαίρι του ’44, όταν είχαν αρχίσει την αποχώρηση τους ήδη, απ’ τη Νότια Ελλάδα, οι Γερμανοί κατακτητές! Η φοβερή εικόνα του «κουκουλοφόρου Έλληνα», που «έπρεπε να βλέπουν στα μάτια» οι στημένοι στη σειρά άνδρες, από 15 έως 60 ετών, μέχρι να τους προσπεράσει και να ξαναβρούν την… ανάσα τους, νομίζω ότι περιγράφει σχηματικά, μ’ ότι εννοούμε… ναζιστική Γερμανική κατοχή!

   Το μεγαλύτερο «μπλόκο» αυτών των συνοικιών, ήταν αυτό της Κοκκινιάς την 17/8/44, 76 άτομα εκτελέστηκαν επί τόπου, αλλά σε παρακείμενους χώρους 148 σε σύνολο! 6.000 άτομα οδηγήθηκαν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Χαϊδαρίου («Δωσίλογοι»). Κάποιοι φύλακες και κάποιοι στην Γερμανία στα καταναγκαστικά έργα.

   Στις 9 δίκες που γίναν στην απελευθέρωση, «παρουσιάστηκαν» 24 κατηγορούμενοι! Αθωώθηκαν οι 22! Οι 2 καταδικαθέντες, το 1950 αποφυλακίστηκαν!

   Οι μοναδικοί που πλήρωσαν για το έγκλημα του «Μπλόκο της Κοκκινιάς», ήταν οι δύο από τους καταδότες, Δημήτρης Μ. και Βασίλης Μ., που εκτέλεσαν οι ίδιοι οι Γερμανοί!!! («Δωσίλογοι»).

   Ακόμα και οι ναζιστές είχαν μια… τσίπα! έτσι απάλλαξαν την ΟΠΛΑ απ’ την υποχρέωση να ξεβρομίσει ο τόπος!