Η θαυμαστή χώρα των μεγάλων αντιθέσεων…

 (Του Α.Θ.Ρ., από το ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ που κυκλοφορεί)…

  …«Αυτή τη χώρα δεν την έφτιαξε η Γουόλ Στριτ. Την έφτιαξαν, η μεσαία τάξη και τα συνδικάτα»! Όχι, δεν είπε την φράση αυτή κάποιος αρειμάνιος συνδικαλιστής, ο Κουτσούμπας, ο Τσίπρας, ο Λαφαζάνης, ο Βαρουφάκης, ούτε και η Ζωή Κωνσταντοπούλου, κι εκείνη η αψίκορη μισο-Αγιότισα, η Ραχήλ Μακρή. Την είπε ο νεοεκλεγείς Πρόεδρος της ηγερίας του καπιταλισμού, ο γέρο – Τζο Μπάϊντεν!

  Και συνέχισε, πιο ρεαλιστικά κι ουσιαστικά, ξεκάθαρα και ρηξικέλευθα… «Ανεβάζω λοιπόν άμεσα το φόρο, από 36% στο 39% στα ανώτερα φορολογικά κλιμάκια, που αφορούν τον μεγάλο πλούτο»!

  Εγώ είμαι σίγουρος, ότι ο Κούλης, αφού κατανοήσει πλήρως αυτό το φορολογικό «μπαμ», θα βγει σε ένα απ’ τα χιλιάδες ως τώρα διαγγέλματα του και θα ισχυριστεί ότι αυτός είπε πρώτος γι’ αυτό το φορολογικό «μπάτσο», στα αφράτα μάγουλα των Λατσο - Βαρδινο – Κοπελουζο – Μαρινάκηδων! Πα – πα – πα, χάλασε ο κόσμος! (θα πει ο Γ. Αφτιάς).

  Βέβαια, θα ήταν πιο ουσιαστική και κυριολεκτική η έκφραση του Μπάϊντεν, αν αντί για «μεσαία τάξη» έλεγε, οι εργαζόμενοι, η εργατική τάξη, ο λαουτζίκος, η εργατιά, οι μεροκαματιάρηδες…

  Μόνο, που τέτοιες έννοιες, στο Αμέρικα, είναι περίπου απαγορευμένες, σαν ταυτόσημες με τον διάολο – κομμουνισμό…. Μπρρρρ! Ξου! Απεταξάμην!

  Ας είναι. Είναι πρωτόγνωρα, σημαντικά και ελπιδοφόρα, που σηματοδοτούν κάποια στροφή προς τα κεντροαριστερά, προς τον εργαζόμενο (αυτόν που εδώ θα δουλεύει χωρίς υπερωρίες 10ωρο), τον μικρομεσαίο, τον άνεργο, τον νέο, τον συνταξιούχο… (Εγώ, απ’ το ’17 περιμένω κανονική σύνταξη, κύριε… μηδέποτε εργασθέντα, υπουργέ Χ’’Δάκη)… αλλά αντέχω ακόμα να σε προγκάρω…

  Μια στροφή, που σίγουρα –έστω με καθυστέρηση- θα επηρεάσει την Γερμανο – κυριαρχούμενη και Σόϊμπλε – κρατούμενη σφιχτοχέρα και κρυόκωλη Ε.Ε., που έχει μεγάλη ευαισθησία για τα …ανθρώπινα δικαιώματα της Λευκορωσίας! Τελικά, για τα δικαιώματα των παλιών μας φίλων Παλαιστινίων, μόνο ο Ερντογάνης νοιάζεται…

  Αλλά και πολύ πριν τον Μπάϊντεν, ο μεγαλύτερος ίσως παγκόσμιος μεγαλο – επενδυτής κεφαλαίων, ο Γουόρεν Μπάφετ, πριν μερικά χρόνια είχε πει για τη ξευτίλα φορολογική δικαιοσύνη του Δυτικού κόσμου, σε μια κρίση ειλικρίνειας… «η γραμματέας μου, ανάλογα με το εισόδημα της, πληρώνει πολύ περισσότερο φόρο από εμένα»!!!

  Νομίζω και ο Μπιλ Γκέιτς, είπε για την ανάγκη να πληρώνουν περισσότερο φόρο οι υπερπλούσιοι, που χρόνο με το χρόνο γίνονται πλουσιότεροι!

  Οι δικοί μας υπερπλούσιοι… σιγή ασυρμάτου, στην καλύτερη περίπτωση. Γιατί όταν ανοίγουν το απύθμενο στόμα τους, σαν τον μεγαλο – εφοπλιστή Πάνο Λασκαρίδη, λένε απίθανα και σιχαμερά πράγματα, του …λιμανιού!

  …«Οι εφοπλιστές δεν έχουν ανάγκη την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό», συμπληρώνοντας ότι … τον έχουν χεσμένο τον πρωθυπουργό και γι’ αυτούς δεν έχει καμία χρησιμότητα(!!!) Πα – πα – πα! κουβέντα μόρτικη και μαγκιόρικη!

  Μιλάμε για πολύ λιμάνι… Σκέτη Τρούμπα… Καημένε Κούλη, κουβέντα δεν είπες! Αλλού κι αλλού, τα ρίχνεις στους καραβόγατους, βούβα… Πως λέγαν παλιά οι Αρσακειάδες όταν τις φλέρταραν οι μάγκες… «η σιωπή μου, προς απάντηση σου»! Μάλιστα.

  Πριν 100 χρόνια, ο μεγαλύτερος αυτοκινητοβιομήχανος στον κόσμο, ο Αμερικανός Χένρυ Φορντ, όταν αύξησε τους μιστούς των εργατών του και λοιδορήθηκε γι’ αυτό απ’ το τότε βιομηχανικό κατεστημένο, είπε το αμίμητο αλλά τόσο αληθινό… «Αν δεν πληρώνονται καλά οι εργάτες, να μπορούν να αγοράζουν κάποτε αυτοκίνητα, εγώ σε ποιον θα τα πουλάω;»…

  Κι είναι αλήθεια αυτή η ουσία του υγιούς καπιταλισμού. Καλοπληρωμένοι εργαζόμενοι, ευχαριστημένοι (με πληρωμένες υπερωρίες, κε μηδέποτε εργασθέντα υπουργέ Εργασίας(!), καλά φτιαγμένα, ανταγωνιστικά και εγγυημένα προϊόντα, με τιμές λογικές και προσιτές, στη μεγάλη μερίδα των αγοραστών.

  Να υπάρχει κατανάλωση, που σημαίνει κέρδη, αλλά και δουλειές και νέες θέσεις εργασίας, κι ένα υγιές, αναπτυσσόμενο και καλύτερο, χρόνο με το χρόνο, επίπεδο ζωής των πολιτών.

  Βέβαια, όλα αυτά τα ωραία, πριν ανακαλύψει ο νεοφιλελευθερισμός την παγκοσμιοποίηση, τις ανοιχτές αγορές, την ελεύθερη κι ανέλεγκτη κίνηση των κεφαλαίων, τα φτηνά εργατικά χέρια του πολυάνθρωπου τρίτου κόσμου, όπου μεταφέρθηκαν οι πολυεθνικές της Δύσης.

  Και εκτός από μυριάδες προσφερόμενα φτηνά εργατικά χέρια, βρήκαν οι καπιταλιστές, αμέτρητους νέους –γυμνούς από αγαθά- πελάτες.

  Βρήκαν φορολογικούς παραδείσους, που παρκάρουν το περισσευούμενο χρήμα, ανέλεγκτο, αφορολόγητο, ανώνυμο κι ανυπολόγιστο, χωρίς να χρειάζεται να επενδυθεί σε παραγωγικές δραστηριότητες, έτοιμο να τζογαριστεί σε ετοιμόρροπες επιχειρήσεις και να δανείσει ανθρώπους και κράτη που βρίσκονται στην ανάγκη κι αδυναμία να διαπραγματευτούν.

  Στήθηκαν αμέτρητες of shore εταιρείες, που ξεπλένουν ύποπτο κτηθέν χρήμα από ναρκωτικά, λαθρεμπορία, πολέμους, πλιάτσικο.

  Ξεφύτρωσαν απ’ το πουθενά μεγιστάνες της αρπαγής, ιδίως μετά την κατάρρευση της Σοβιετίας, λήσταρχοι του ιδρώτα και της υστέρησης των ηρωικών σταχανοβιτών των λαών.

  Την φοβερή οικονομική κρίση στην Αμερική κι αργότερα στην Ευρώπη του 1930, ο Φραγκλίνος Ρούσβελτ την πολέμησε επιτυχώς με επιθετική πολιτική παροχών και θέσεων εργασίας, στο Αμερικανικό κράτος.

  Παροιμιώδης έμεινε η ατάκα του, που εξηγούσε με απλά λόγια την οικονομική πολιτική του Νιου Ντηλ, που ευαγγελίζονταν… «Ένας εργάτης κρατικός θ’ ανοίξει τρύπες, κι ένας άλλος θα τις κλείνει»… Έτσι χτύπησε τα εκατομμύρια των ανέργων και κατεστραμμένων νοικοκυριών, (όχι με επιδόματα και συσσίτια)!

  Τότε βέβαια –όπως και τώρα- έλεγχε το κράτος, το εθνικό του νόμισμα. Τώρα, τα «κλειδιά» στην Ε.Ε. τα έχει η Ευρωπαϊκή τράπεζα…

  Δυστυχώς, τα θαυμαστά και τα ωραία της Αμερικής, που έγινε αποκούμπι κάθε μετανάστη, ιδίως της ρημαγμένης απ’ τον πόλεμο Ευρώπης και που σε συνδυασμό με την απελευθερωτική συνδρομή της, στο ναζιστικό ζυγό της Γηραιάς Ηπείρου, έγινε ιδανικό ελεύθερης, Δημοκρατικής, μοντέρνας, πλούσιας χώρας –ένας επίγειος παράδεισος- τελείωσαν με τον «ψυχρό πόλεμο» το ’45, την ανάδειξη της σε παγκόσμιο χωροφύλακα και την ενεργή ανάμειξη της στις διαθέσεις και τα πιστεύω των λαών, για το είδος διακυβέρνησης που θέλαν.

  Ο εξοντωτικός οπλικός ανταγωνισμός, που κορυφώθηκε επί Ρήγκαν, έδωσε το επιθανάτιο χτύπημα στο αντίπαλο τότε κομμουνιστικό δέος της Σοβιετίας, που έδινε ζωή στην περιχαράκωση, τα κλειστά σύνορα, το διαφορετικό πολιτικοϊδεολογικό διακύβευμα, στον πλανήτη όλο.

  Στροφή στον μετα – καπιταλισμό της παγκοσμιοποίησης, με κομμουνιστικό όμως καθεστώς, έκανε κι η νέα ανερχόμενη πλέον ηγέτιδα Κίνα.

  Τώρα πλέον ο διεθνής χωροφύλακας ΗΠΑ, έχει αντίπαλο την τρομοκρατία, τα ανελεύθερα καθεστώτα που δεν ελέγχει η ίδια, τα ανθρώπινα δικαιώματα που καταπιέζονται στον πλανήτη, σε μια αρεστά στην ίδια καθεστώτα.

  Έχει τεράστιο καημό και πόνο για τους Λευκορώσους ακτιβιστές, αντίπαλους του Ρωσόφιλου Λουκασένκο, αλλά ούτε βλέπει, ούτε ακούει, ούτε πονά για τις πολυκατοικίες των ανθρώπων της Γάζας, που γκρεμίζουν τα βομβαρδιστικά των συμμάχων μας Ισραηλινών!

  Μαζί φυσικά με το Αμέρικα κι εμείς θεόστραβοι στο έγκλημα κατά των παραδοσιακά φίλων Παλαιστινίων, αφήνουμε πεδίο ελεύθερο, να διδάσκει για δίκαιο και εγκλήματα στο Παλαιστινιακό, ο δήμιος των Κούρδων Ερντογάν!

  Δημοκρατίες «αλα καρτ» (συμφερόντων), κι όχι δικαίου και λογικής…

  Όταν γίνει βαρετό το τροπάριο με την τρομοκρατία, ίσως χρεώσουν την επίθεση του κορωνοϊού στην Κίνα, στην Βόρειο Κορέα, το Ιράν, την Μογγολία.

  Γι’ αργότερα σίγουρο έχουν το σενάριο – δικαιολογία, για την επίθεση στην γη «πράσινων όντων» απ’ το Άλφα του Κενταύρου, κι αρχίσει νέο ράλι αστρικών όπλων, τροφή στο βαρύ βιομηχανικό κατεστημένο οπλικών συστημάτων, της καλής μας Δημοκράτισσας Αμερικής…

  Όμως, αυτή η σκληρή υπερασπίστρια της Δημοκρατίας μέχρι τη δεκαετία 60 – 70, είχε χωριστά σχολεία, λεωφορεία, νοσοκομεία, για τους μαύρους υπηκόους της! Είχε σε δράση τη Κου – Κλουξ – Κλαν, που έκαιγε στο Νότο, μαύρους, που σήκωναν κεφάλι. Σκότωνε στην ψύχρα προέδρους της, που ακόμα ψάχνουν τον αίτιο. Έφτιαχνε χούντες στον μισό κόσμο, μαζί και εμάς, πακέτο με Τουρκία.

  Αυτή η θαυμαστή χώρα, που έχει μάσει με υποτροφίες και δελεαστικά κίνητρα τα καλύτερα μυαλά του κόσμου όλου, εκλέγει για πρόεδρο της –πρώτο πολίτη- έναν αποτυχημένο ηθοποιό Ρήγκαν, με μπρογιαντισμένο μαλλί, έναν μισόβλακα Φόρντ (ο Νϊξον είπε ότι ο Φόρντ δεν μπορεί να μασάει μαστίχα συγχρόνως και να περπατάει… σκοντάφτει!)… Έναν αντίστοιχης ευφυΐας, γιό Μπούς, έναν Μουσολίνι – Τράμπ!

  Οι ίδιοι όμως ψηφοφόροι, επιλέγουν και Ρούζβελτ και Κένεντυ και Κλίντον και Ομπάμα και τώρα, τον γέρο – Μπάϊντεν!

  Στη Δημοκρατική αυτή χώρα, οι αστυνομικοί της πυροβολούν στο ψαχνό και σκοτώνουν –ιδίως αν πρόκειται για μαύρο-, όταν νομίσουν ότι θα βγάλει όπλο! Ή, πατάει με το γόνατο στο λαιμό έναν ακινητοποιημένο πεσμένο στο έδαφος μαύρο, για 8,5 λεπτά και παρά τις παρακλήσεις του… «σας παρακαλώ, δεν μπορώ να ανασάνω», όλ’ αυτά, ένας φασιστο – μπάτσος γεμάτος μίσος, φαρμακωμένος απ’ τα ρατσιστικά διδάγματα της Κου – Κλουξ – Κλαν.

  Φαντάζεστε κάτι αντίστοιχο στην «τριτοκοσμική» Ελλάδα μας σήμερα; Ούτε κατά διάνοια, κι είναι πολύ ωραίο και ξεχωριστό αυτό…

  Στη Δημοκρατική ατή Αμερική (ΗΠΑ), θεωρείται δικαίωμα συνταγματικό του πολίτη, να οπλοφορεί, ακόμα και με Καλάσνικοφ, με εύκολη άδεια νόμιμη, παρ’ όλα τα τραγικά περιστατικά –ιδίως σε ανήλικους- να μπουκάρουν στο σχολείο τους και να μακελεύουν αναίτια και στη ψύχρα, συμμαθητές τους!

  Η εικόνα με κείνους τους αλλόφρονες μισοπαρανοϊκούς εισβολείς με όπλα στο Καπιτώλιο της Ουάσιγκτον, οπουδήποτε αλλού αν συνέβαινε, θα εισέβαλαν κομάντος Αμερικανοί, προστάτες της Δημοκρατίας και της τάξης (όταν τους συμφέρει αυτό βέβαια, κι όταν δεν έχουν οι ίδιοι ανάμειξη στο πραξικόπημα… (21/4/1967)…

  Στην Αμερική, αυτή η εισβολή πέρασε σαν …παιδική αταξία! Σ’ αυτή την χώρα, με τα πιο ξεχωριστά μυαλά του κόσμου, φέτος, στον ετήσιο παγκόσμιο μαθητικό μαθηματικό διαγωνισμό, που σχεδόν πάντα τη πρωτιά παίρνουν οι Κινέζοι ή οι Ινδοί, φέτος το κέρδισαν 5 Αμερικανάκια!

  Το ωραίο της υπόθεσης όμως είναι ότι και τα 5, είναι Κινεζάκια με Αμερικάνικη υπηκοότητα και μετανάστες, τους γονείς – παππούδες τους.

  Σ’ αυτό το θαυμαστό χωνευτήρι του πλανήτη, εδώ και εκατοντάδες χρόνια, συντελείται ένα πρωτόγνωρο στην ιστορία ανθρωπολογικό μπόλιασμα φυλών όλης της γης, που θα γεννήσει τον υπεράνθρωπο, ή κάποιο ζόμπι…

  Αυτό που δένει, που ζευγαρώνει, που λατρεύεται, που βασιλεύει σαν ιδανικό στην Βαβυλωνία αυτή του σύγχρονου κόσμου, πάνω από θεούς, θρησκείες, εθνότητες, ομόδοξα και ομόαιμα, είναι το κυρίαρχο ΔΟΛΑΡΙΟ και το υποσχόμενο σε όλους… Αμερικάνικο όνειρο της επιτυχίας!

  Είναι αυτός ο παντοδύναμος, πράσινος Μαμωνάς, που κυριαρχεί και ενοποιεί ράτσες, ιδεοληψίες, δοξασίες, που δεν λείπουν, ιδίως οι πιο περίεργες (Μορμόνοι, εκατοντάδες παρακλάδια Προτεσταντικών εκκλησιών φανατικών)

  Και φυσικά, μια ισχυρή, αν όχι, κατ’ επίφαση Δημοκρατία για τους πολίτες της, (εκλέγουν τον δικαστή, τον αστυνόμο της πόλης τους).

  Φυσικά, ο χρόνος στην αδιάλειπτη κι αμείλικτη πορεία του, θα δείξει, αν με μόνο συγκολλητικό μέσο το ΔΟΛΑΡΙΟ, μπορεί να κυριαρχήσει στον πλανήτη (χωρίς ρίζες στο βάθος της ιστορίας) ένα εθνικό μύθο ή ιδεολόγημα, έναν αρχαίο πίσω της αξιόλογο πολιτισμό, Μουσεία γεμάτα θαυμαστά πειστήρια της προϊστορίας του, μια γλώσσα εθνικά δικής της κατασκευή, κι όχι δανεισμένη, γραφή και θρησκεία δική της, κι όχι δοσμένη. (δεδομένα, που μόνο η Κίνα παγκόσμια κατέχει).

  Όλα αυτά είναι στοιχεία που δένουν κι απογειώνουν την σημερινή κι αυριανή ανταγωνίστρια της Αμερικής, την Κίνα, πολύ σύντομα πρώτη παγκόσμια υπερδύναμη…

  Το μόνο σίγουρο για την Αμερική είναι ότι σε 100 – 200 χρόνια, με τις διασταυρώσεις λευκών – έγχρωμων – Ισπανόφωνων – Κινέζων κατοίκων της, θα είναι είδος υπό εξαφάνιση ο «Άριος» - λευκός Αμερικάνος (Αγγλο – Γερμανο – Ιρλανδός). Αν σε πεντάκιλο κάτασπρο χρώμα ρίξεις μια – δύο σταγόνες μαύρο, σπάει το χρώμα του λευκού…

  Κι είναι αυτή η εκδίκηση του μελαχρινού, του μαύρου, του μιγά Ινδιάνου, για τα δεινά της αποικιοκρατίας, της βίας, της εκμετάλλευσης, του θανατικού εκατοντάδων χρόνων, απ’ τη λευκή μειονότητα στους έγχρωμους του πλανήτη. Γεγονός, που θα πληρώσει η Αμερικάνικη αυτοκρατορία…

ΥΓ 1: Κάτι φαίνεται ν’ αλλάζει με την προεδρία Μπάϊντεν, προς το θετικό, για όλους και επηρεάζει σαν ντόμινο και τα παραπαίδια του, Έλληνες και Τούρκους, κι είναι καλό αυτό. Σίγουρα, είναι ακόμα πολύ νωρίς για έγκυρη εκτίμηση…

  Πέρα από μικροπολιτική, Βουκέφαλους υπερεθνικισμούς και απ’ τον καναπέ πατριωτισμούς, η εξομάλυνση με αμοιβαίες υποχωρήσεις, σε ακραίες κι αδιάλλακτες θέσεις Ελλάδας και Τουρκίας, είναι προς όφελος και των δύο, εκ της φύσεως υποχρεωτικά γειτόνων… Και περισσότερο για μας, που εκ των πραγμάτων απολαμβάνουμε καλύτερη ζωή απ’ τον μέσο Τούρκο …Κι η Εβραϊκή ιστοριούλα του Δαβίδ μα τον Γολιάθ, δυστυχώς, δεν έχει σίγουρη – διαχρονική πραγμάτωση…

  …Κι ύστερα, ώσπου να αντληθεί και να πουληθεί εκείνο το υπό διερεύνηση ακόμα κοίτασμα πετρελαίου – αερίου της Ανατ. Μεσογείου, σίγουρα λόγω «κλιματικής αλλαγής», θα κυριαρχεί κάποιο υβριδικό καύσιμο και το πετρέλαιο πλέον δεν θα χρειάζεται ούτε για …εντριβές, όπως παλιά το είχαν για φάρμακο οι παλιότεροι…

 ΥΓ 2: Οι κατά συνθήκην απαραίτητες αποσιωπήσεις…

  Αν σε μια επίσκεψη σας στο γιατρό που εμπιστεύεστε, για μια «οξεία εμπύρετη λοίμωξη», σας αναφέρει αναλυτικά ότι… με το κοινό κι εύχρηστο αντιβιοτικό που σας έγραψε μπορεί να πάθετε (έστω σπανιότατα) βαρύτατο αλλεργικό σοκ, με σοβαρό κίνδυνο για τη ζωή σας, ότι η κοινή ασπιρίνη ή το κοινό αντιφλεγμονώδες που πρέπει να πάρετε για τον πυρετό, μπορεί να σας προκαλέσουν βαρύτατη επικίνδυνη «γαστρορραγία», «ακοκκιοκυτταραιμία» (μοιάζει με λευχαιμία), «οξεία νεφρική ανεπάρκεια» και μύριες όσες βαριές καταστάσεις, σίγουρα θα του λέγατε… «γιατρέ, δεν χρειάζομαι τα φάρμακα σου, θα το παλέψω με εντριβές με πετρέλαιο και μαγικά μαντζούνια! Σ’ ευχαριστώ»…

  Ο στοχοποιημένος κι ασυγκράτητος Πολάκης, κάτι ανάλογο είπε για τα εμβόλια Covid-19, που είναι αληθινό, όμως πρέπει να αποσιωπάτε… Ότι δηλαδή τα εμβόλια έγιναν εσπευσμένα, χωρίς τις ως τα τώρα θεσμοθετημένες απαραίτητες μελέτες που απαιτεί η επιστήμη.

  Αυτό βέβαια, όχι εκ του πονηρού, αλλά απ’ την παγκόσμια πίεση για γρήγορο εμβόλιο –το μόνο όπλο- μπροστά στον κίνδυνο της πανδημίας, που σάρωνε τον πλανήτη!

  Μια αλήθεια είπε, που όμως πρέπει να αποσιωπάται για τη ζημία που μπορεί να κάνει, αν απαξιωθεί η ανάγκη του μαζικού εμβολιασμού.

  Και ακόμα που δεν είπε και είναι γεγονός. Τα κράτη, η Ε.Ε., που παράγγειλαν απ’ τις εταιρείες τα εμβόλια, υπέγραψαν συμβόλαιο με αυτές, ότι αναλαμβάνουν την ευθύνη σε τυχόν μαζικές επιπλοκές που θα επιφέρουν ασύμμετρες αποζημιώσεις στα θύματα των εμβολίων.

  Φυσικά όλα αυτά δεν αναιρούν την αξία και τη λογική όλων των κρατών του πλανήτη να εμβολιάσουν τους πολίτες τους, σαν πρώτο όπλο έναντι στην πανδημία!

  Πολλές φορές, η αλήθεια πρέπει να αποσιωπάται, όταν υπάρχει κίνδυνος παρεξήγησης από αφελείς συνομωσιολόγους, εξυπνάκηδες, μόνιμα αμφισβητίες και λάτρεις της παραδοξολογίας.

  Και η πατρίδα μας, δυστυχώς, έχει πάμπολλους «ψεκασμένους», κατά τα άλλα νορμάλ και καλούς ανθρώπους, που πιστεύουν ακόμη σε μέντιουμ, σε καφετζούδες ξεματιάστρες, σε ιδιόχειρες επιστολές του Χριστού που έστειλε στον Βελόπουλο, σε εικόνες που δακρύζουν (για το χάλι μας), σε κόκκαλα αγίων, στις …πλαστικές παντόφλες του Παϊσιου και στο «Άγιο φως», που ανήκει αποκλειστικά στα 10 – 11 εκατομμύρια Ελλήνων, απ’ τα 7 – 8 δισεκατομμύρια ανθρώπων του πλανήτη!!!

  Γι’ αυτό θεωρώ λάθος τη δήλωση Πολάκη. Εκτός, αν πιστεύει ότι όλοι είμαστε οπαδοί και πιστοί της λογικής, της επιστήμης, της αξίας του ανθρώπινου μυαλού…

  Το αστείο της υπόθεσης, στην περίπτωση μας, είναι να ‘σαι «ψεκασμένος» και παράλληλα λάτρης κι …απευθείας απόγονος εκείνων των πρυτάνεων λογικής, των αρχαίων Ελλήνων!

ΥΓ 3: Στην πρόσφατη σύνοδο του ΝΑΤΟ, ο Μπάϊντεν είχε συνάντηση με Ερντογάν και Ζάεφ(!!!) Με Κυριάκο, πάπαλα! Τα πετσωμένα ΜΜΕ, το έκαναν γαργάρα το άδειασμα… Ε! ρε και να άδειαζε τον Τσίπρα…