Το διεθνές δίκαιο, κι η μοίρα του αδυνάτου…

 (Από το ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ που κυκλοφορεί)…

  Αυτές οι σχεδόν καθημερινές αναφορές – παραπομπές, από Μητσοτάκη, Δένδια και λοιπούς κυβερνητικούς και μη πολιτικούς αξιωματούχους, μόνιμη επωδός για τη προσφυγή μας στο Διεθνές Δίκαιο, σαν μια αυτονόητη, απόλυτη κι ασφαλή σανίδα σωτηρίας του κάθε αδικημένου, δυστυχώς ιστορικά δεν ταυτίζεται πάντα, με ευνοϊκό για τα προσφεύγοντα, αποτέλεσμα.

  Κι αυτοί οι μυστήριοι αρχαίοι Έλληνες, είχαν απάντηση και παραδείγματα για όλα τα πολιτικά – επιστημονικά ζητήματα –εκτός των άλλων-, που διαχρονικά, ακόμη και σήμερα, φαντάζει τόσο επίκαιρη, αναγνωρίσιμη και χρηστική.

  Κι αν γινόταν να έρθει στη ζωή ο μακρο – συγγενής του Κυριάκου, ο μέγιστος Ελευθέριος Βενιζέλος, που ήταν βαθύς γνώστης της Αρχαίας γραμματείας και κορυφαίος μεταφραστής του Θουκυδίδη, θα του ‘λεγε του μακρο – ανιψιού του, σχετικά με το Διεθνές Δίκαιο, αυτά που έγραψε ο κορυφαίος ιστορικός, πριν 2500 χρόνια!

  Όταν οι Αθηναίοι –πανίσχυροι ιμπεριαλιστές της εποχής- διαπραγματεύονταν με τους αδύναμους κατοίκους της Μήλου, την πρόταση τους να υποταχτούν οι Μήλιοι στην Αθηναϊκή Συμμαχία (τοτινό ΝΑΤΟ), πράγμα που αρνούταν αυτοί αφού συγγένευαν φυλετικά, με την άλλη των Σπαρτιατών!

  …Κι οι δυό μας ξέρουμε, ότι στις ανθρώπινες σχέσεις, το δίκαιο λογαριάζεται όταν υπάρχει ίση δύναμη, για την επιβουλή του.

  …Και πώς, όταν αυτό συμβαίνει, οι δυνατοί κάνουν όσα τους επιτρέπει η δύναμη τους, κι οι αδύνατοι αποδέχονται όσα είναι υποχρεωμένοι ν’ αποδεχθούν.

  Το αποτέλεσμα της άρνησης των Μηλίων, να δεχθούν την επικυριαρχία των Αθηναίων, ήταν να σφαχτούν όλοι οι άρρενες, να εξανδραποδιστούν γυναίκες, παιδιά και στην έρημη πλέον Μήλο, α εγκατασταθούν 500 Αθηναίοι κληρούχοι – έποικοι! (βιβλίο πέμπτο, παραγρ. 89).

  Στην περίπτωση Ελλάδας, Κύπρου, που άμεσα μας αφορά 50 χρόνια τώρα, η μόνιμη καταφυγή μας στο Διεθνές Δίκαιο, εκτός από κάποιες βερμπαλιστικές αναφορές, ψηφίσματα που δέχονται το δίκιο μας, ιδίως της κατεχόμενης Κύπρου, χρόνο με το χρόνο οδηγούμαστε σε ουσιαστικές εθνικές υποχωρήσεις, που αντί να μειώνουν την ένταση στις διαφορές μας με τη γείτονα Τουρκία, την υποδαυλίζουν και τη φουντώνουν.

  Τίποτε στην ουσία δεν λύνεται και μετατίθεται απλά το πρόβλημα σε επόμενες γενιές, με πιο προωθημένη χρόνο με το χρόνο την Τουρκική προκλητικότητα και με την αφελή μας ψευδαίσθηση, ότι αποφύγαμε κάποιο «θερμό επεισόδιο»…

  Πολύ σωστά και δίκαια δικάστηκαν και καταδικάστηκαν στη Νυρεμβέργη, σ’ ένα Διεθνές Δικαστήριο οι Γερμανοί ναζιστές, ηγέτες απ’ τους νικητές – συμμάχους, για τα εγκλήματα πολέμου, κατά της ανθρωπότητας, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο (Δ.Δ.).

  Μόνο που δεν ακούστηκε απ’ το Δ.Δ., δίκη και καταδίκη, για την επίκαιρη τότε ρίψη δύο ατομικών βομβών σε Χιροσίμα – Ναγκασάκι, με 200 χιλ. θανάτους αμάχων, απ’ τους κήνσορες του Δικαίου, Αμερικανούς!

  Πόση υποκρισία και απύθμενη πολιτική σκοπιμότητα εμπεριέχεται στο νομικό πολιτισμό (εννοείται επιστημονικά ουδέτερο κι αντικειμενικό), που ορίζεται σαν ηθική Δικαίου, του νόμου, του πολιτισμού, που θα ‘πρεπε να ‘ναι το Δ.Δ.;

  Θυμίζει τον κακομοίρη πολίτη, στο δικαστήριο, με συνήγορο ένα γνωστό «Λεφτόγλου», με τους φιρμάτους ακριβοπληρωμένους μεγαλοδικηγόρους του!

  Εσείς δηλαδή, πόσα θα ποντάρατε στη δικαστική δικαίωση του κακομοίρη;

  Τα ‘λεγε όλ’ αυτά, πριν χιλιάδες χρόνια, με τους μύθους του ο Αίσωπος! …«θα σε φάω, γιατί λερώνεις το ποτάμι που πίνω το νερό μου», είπε ο λύκος στο αρνί του μύθου, που όμως το έρμο βρίσκονταν πιο κάτω στο ποτάμι, που υποτίθεται λέρωνε το νερό του λύκου!

  Και δεν έχουν αλλάξει πολλά στην ιστορία και στη ζωή, είτε πρόκειται για λύκους, είτε για ανθρώπους…

  Πόσο ν’ αντέξει η Κύπρος, κι είναι περίεργο πως αντέχει στην απειλή, τη πίεση, τον εξανδραποδισμό της, από έναν άρπαγα γείτονα 80 εκατομμυρίων που την μισο – κατέχει;

  Κάτι ανάλογο, ίσως όχι τόσο έντονα, ισχύει και για την αφεντιά μας, που όμως, σαν μικρόσωμα Κανίς, έχουμε σηκωμένη την ουρά μας ναζιάρικα, χρόνια τώρα, απέναντι σ’ ένα αγριωπό μαντρόσκυλο. Στηριγμένοι κατά βάση, κι εφησυχασμένοι, στην προστασία του Δ.Δ. της δήθεν νομιμότητας και τη φραστική στήριξη, Ευρωπαίων και Αμερικάνων!

  Η ουσία του προβλήματος, που σίγουρα όλοι ευχόμαστε να μην έχει δυσάρεστη κατάληξη, ντουφεκιές και κανόνια κι άρματα, μου θυμίζει το γνωστό ανεκδοτάκι με τον γάτο τον αρειμάνιο και τους ανησυχούντες ποντικούς, για την ασφάλεια τους: «Ένας ζωηρούλης και ποντικομακελάρης γατούλης ενός αγροτικού σπιτιού, είχε βάλει σε έντονη ανησυχία, αναστάτωση κι αναταραχή, με τις συνεχείς τους απώλειες σε θύματα, την παροικία των συμπαθών αλλά αδύναμων ποντικούληδων του σπιτιού.

  Κάποτε λοιπόν συγκάλεσαν γενική ποντικο – συνέλευση για να διαμορφώσουν μια κοινή δράση κι ένα σχέδιο αντιμετώπισης, στην επιθετικότητα του ποντικοφάγου γάτου.

  Κατέληξαν ομόφωνα στη απόφαση, να κρεμαστεί ένα κουδούνι στο λαιμό του γάτου, πράγμα που θα τους ειδοποιούσε έγκαιρα για τη παρουσία του, για να κρυφτούν στις ποντικότρυπες τους… Τόμπολα!

  Συμφώνησαν άπαντες στο έξυπνο και σωτήριο αυτό σχέδιο.

  Το πρόβλημα που προέκυψε άμεσα, ήταν …ποιος θ κρεμάσει το κουδούνι στο λαιμό του μακελάρη γάτου!».

  Ποιος θα κρεμάσει το «κουδούνι» στο λαιμό του δερβέναγα Ερντογάνη, Κούλη μου; Ποιος; Σίγουρα, όχι οι συμφεροντολόγοι σύμμαχοι μας.

  Παρά τις άσφαιρες ριπές –που ακούμε στα ΜΜΕ διαρκώς- για τα αγαθά της προσφυγής μας στο Δ.Δ., στην υποτιθέμενη –αλλά ανύπαρκτη- προστασία μας από Άγγλους, Γάλους, Πορτογάλους, Αιγύπτιους, Ισραηλινούς, Ρώσους, Κινέζους, Μπαγκλαντεσιανούς… για το «κουδούνι» στο λαιμό του Ερντογάνη, που λογικά θα πρέπει να κρεμαστεί από χέρι Ελληνικό;

  …Σιγή ασυρμάτου, εκκωφαντική! Εκτός, αν ακούστε κάτι εσείς!

  Κι ευτυχώς που ο θόρυβος που κάνουνε τα πλοία μας, τα πολεμικά, χαλάνε τα ραδιοκύματα της έρευνας υδατανθράκων στην υφαλοκρηπίδα μας… αποτελεσματικά!

  Φάτε τουρκαλάδες τη σκόνη μας και την ελληνική μαγκιά!

  Μόνο κακό, εκείνοι οι αρειμάνιοι «Μακεδονομάχοι» που εξαφανίστηκαν απ’ το προσκήνιο και τον αφρό. Σίγουρα, θα το μελέτησαν επιστημονικά, πως είναι άλλο να τα βάζεις μ’ έναν φοβερό λαό, άγριο και σιχαμερό, δύο εκατομμυρίων «γυφτο – σκοπιανών»(!) κι άλλο με τους συμμάχους μας Τούρκους, στο ΝΑΤΟ, των ογδόντα εκατομμυρίων! Τέλεια κι αποκαλυπτικά!

  Άλλωστε, πάντοτε οι δεξιούληδες (φυσικά όχι όλοι), ήταν ψυχροί υπολογιστές στο συμφέρον και τη τσέπη…

  Πασπαλισμένα όλ’ αυτά με λίγη γεύση …κουρκουμά και με το διαχρονικά «Πατρίς, θρησκεία, οικογένεια», λες και οι άλλοι, ήταν ρεμάλια και απάτριδες με γένια…

  Εκείνο το δοσιλογικό της κατοχής, το «βάστα Ρόμελ», όταν φαίνονταν ότι κατέρρεε το Γ’ Ράιχ, που σαν απέλπιδα κραυγή αναφωνούσαν συνωμοτικά, συνεργάτες, μαυραγορίτες, γερμανοτσολιάδες, Αντι – ΕΑΜικοί, δεν το φώναζαν αριστεροί!

  Φασίστες και ακροδεξιοί το φώναζαν και το πίστευαν. Άλλο να «γύρισε το ματσάκι» αργότερα, με τα τανκς και τους όλμους του Τσώρτσιλ και πλήρωσαν τα σπασμένα αυτοί!

  (Δυστυχώς, για όλ’ αυτά, δεν έγραψε ούτε γραμμή, εκείνος ο αρχαίος Έλληνας «θεός» ο Θουκυδίδης, που τον διαβάζουν και τον γνωρίζουν σοβαρά όλοι οι πολιτισμένοι λαοί, στα πέρατα της γης!).

  …Πού να μείνει ώρα σχολική γι’ αυτόν τον επιστήμονα «θεό» στο σχολείο μας το Ελληνικό!!! απ’ τα παραμύθια των Εβραίων για τον Σαμψών και τη Δαλιδά, που τα διδάσκονται σαν «ιστορία» οι μαθητές, απ’ τα νήπια μέχρι τα Πανεπιστήμια!

  Και δυστυχώς δεν αντιδρά σ’ αυτό κανείς, είτε δεξιός (φιλελές), είτε αριστερός, είτε Κουκουές!

  Χομεϊνιστάν πάνω απ’ όλα, το Γιουνανιστάν! Χομεϊνιστάν και …Εβραϊστάν!

  …Ούτε κολλάει, ούτε μεταδίδει κορωνοϊό το παπαδαριό, αλίμονο σε μας, τους λαϊκούς, τους αμαρτωλούς, τους ευκολόπιστους, τους αφελείς και τους πιστούς!

  Η επιστήμη (Τσιόδρας – Χαρδαλιάς), σηκώνει τα χέρια της μπρος στη δύναμη τους! (και φυσικά, κανείς δε τα βάζει μ’ αυτούς στο Ελλαδικό Χομεϊνιστάν…).

  Κι είναι εύλογο, όταν –ο μη γένοιτο- αρρωστήσει κάποιος μεγαλόσχημος «άγιος» δεσπότης από κορωνοϊό, να μην πιάσει τη θέση κάποιου λαϊκού στη ΜΕΘ, αλλά να τρέξει να βρει τη γιατρειά του, σε κάποιο θαυματουργό μοναστήρι, ή εκκλησία, που δεν τολμάει να προσβάλει ο κορωνοϊός!

  Δεν ξέρω εσείς, αλλά εγώ, αποκλείω ειλικρινά, να συμβεί αυτό! Είδομεν. Λέτε;

  Καλό Φθινόπωρο σε όλους! Έλληνες, ορθολογιστές, σκεπτόμενους, «ψεκασμένους», άπιστους, πιστούς και …Χομεϊνιστές!

  Εχθρός όλων μας, είναι ήμερα, ο ΚΟΡΩΝΟΪΟΣ, που ευτυχώς ή δυστυχώς δε ξεχωρίζει στο μακέλεμα, Έλληνες, Τούρκους, Εβραίους, Κογκολέζους, φίλους, συμμάχους ή εχθρούς!

  Κι αν γλυτώσουμε τη …διασωλήνωση στη ΜΕΘ, θα μπατιρίσουμε, σαν άτομα και χώρα, γεγονός που δεν συνειδητοποιήσαμε επακριβώς, το φοβερό του μέγεθος ακόμα!

  Η μόνη μας ελπίδα βρίσκεται στα έργα που ξεκίνησαν άμεσα, ευτυχώς, για το καζίνο στο «Ελληνικό»!

  Αν κέρδιζε τις εκλογές, τον Ιούλιο του ’19 η άξια Νέα Δημοκρατία, κι όχι ο ακατανόμαστος ΣΥΡΙΖΑΣ, όλα θα ήταν τέλεια, ευτυχή, πλούσια κι Ελληνικά, εθνικά, χριστιανικά, ηθικά και τα λοιπά!

  Αχ τι χάσαμε, οι γκαντέμηδες, παιδιά… και μη μου πείτε ότι έχω χάσει επεισόδια, τελικά, κι ότι η Νέα Δημοκρατία, κυβερνά! Έλεος πια!

ΥΓ 1. Ένα υπέροχο πανηγύρι, μοναδικό, είχαμε στο Αμύνταιο, να βγούμε, να βολτάρουμε, να φάμε λουκάνικα και Φαρσαλινό χαλβά, το έντερο μας να γρασάρουμε, να πάρουμε κάλτσες και βρακιά και μπιχλιμπίδια Ινδο – Κινέζικα, κι αυτό το χάσαμε παιδιά!

  Έλεος πια με τον κορωνοϊό, κι αν τελικά γλυτώσουμε απ’ τον ιό, οδεύουμε αύτανδροι, αλίμονο, από κατάθλιψη και ανέχεια, στο γαλανό μας, το βυθό, του Αιγαίου, τον Ελληνικό!

  Κι αγνοώ δυστυχώς τι λέει το Διεθνές Δίκαιο γι’ αυτό!

  Πάντως, με 15,2% του ΑΕΠ, βουτιά πάμε σούμπιτο, στον πάτο κανονικά. Και χωρίς να βάλει το χέρι το βαρύ του ο Ερντογάν!

  Το μόνο καλό που έχουμε, είναι που κυβερνά ο Κούλης την Ελλάς! …Ούτε επί ΣΥΡΙΖΑ δεν γίνονταν αυτά…

  Προβλέπω, σε λίγο να φωνάζουμε, άπιστοι και πιστοί, αντάμα, «βοήθα Παναγιά»!

ΥΓ 2. Που θα φίλευες, ρε κακομοίρη Τσίπρα, τον υπουργό των εξωτερικών Πομπέο, των ΗΠΑ, στο διαμέρισμα σου στην Κυψέλη;

  Θυμάμαι που έγραφε το «Ποντίκι» τότε παλιά, για τη βίλα στο Ακρωτήρι, του Μητσοτάκη, με τους επτά(!) καμπινέδες της!

  Θέλει να ‘χεις μπόλικες τουαλέτες στην Ελλάδα για να ‘σαι καβάλα και ν’ αρμέγεις αγελάδα…

  Τώρα πλέον που οι Αμερικάνοι θρονιαστήκανε για τα καλά στη χώρα, θα κοιμόμαστε πλέον ήσυχοι, …με τα μάτια όμως ανοιχτά!

  Από το 1946 – 47, μάλλον ήμασταν σε κατοχή απ’ τους βάρβαρους τους Νορβηγούς, γι’ αυτό δεν πήγαμε γενικώς καλά… Ευτυχώς! Ευτυχώς παιδιά!

Α.Θ.Ρ.