(Από το ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ που κυκλοφορεί)...
Ουδέν κακόν, αμιγές καλού. Ή αλλιώς, σε κάθε δυσκολία της ζωής, κρύβονται ευκαιρίες. Πέρα λοιπόν από την ευκαιρία που θα έχουμε αυτόν τον καιρό για να αναστοχαστούμε περί του σκοπού και των προτεραιοτήτων της ύπαρξής μας,
Ουδέν κακόν, αμιγές καλού. Ή αλλιώς, σε κάθε δυσκολία της ζωής, κρύβονται ευκαιρίες. Πέρα λοιπόν από την ευκαιρία που θα έχουμε αυτόν τον καιρό για να αναστοχαστούμε περί του σκοπού και των προτεραιοτήτων της ύπαρξής μας,
μπορεί να βγουν και πράγματα που θα μας πάνε μπροστά.
Ένα τέτοιο είναι και η εκπαίδευση από απόσταση. Θα μου πείτε: «μα δεν υπήρχαν τέτοια μαθήματα, ήδη;».
Φυσικά και υπήρχαν. Και μάλιστα πολύ καλά και διεθνώς αναγνωρισμένα, όπως του Πανεπιστημίου Κρήτης, τα οποία είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω τα τελευταία χρόνια (δείτε εδώ: https:// mathesis. cup.gr/). Οι συμμετέχοντες όμως ήταν συνήθως φοιτητές, καθηγητές, και γενικότερα ψαγμένοι και ήδη σπουδαγμένοι.
Η αλήθεια είναι, δυστυχώς, ότι τα εξ αποστάσεως μαθήματα στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση ήταν ανύπαρκτα.
Φυσικό θα μου πείτε, για μια χώρα που τα τελευταία 7 χρόνια βρίσκεται σε όλες τις έρευνες στην τελευταία ή προτελευταία θέση ως προς την ψηφιακή εξέλιξη. Καθόλου φυσικό, αλλά ας πάμε παρακάτω.
Τις τελευταίες ημέρες με το κλείσιμο σχολείων και φροντιστηρίων, παρουσιάστηκε η αδήριτη ανάγκη για εξ αποστάσεως μαθήματα. Όλοι άρχισαν να ψάχνουν, πανικόβλητοι, προγράμματα και πλατφόρμες για την συνέχιση των μαθημάτων.
Προσέξτε όμως: η εξ αποστάσεως εκπαίδευση δεν είναι εύκολο πράγμα. Δεν είναι να μπούμε στο skype και να αρχίσουμε την κουβεντούλα.
Το skype είναι καλό για να μιλάς με την θεία στην Αυστραλία, αλλά είναι ό,τι πιο πρόχειρο για να στηριχτείς και να κάνεις τηλεμάθημα.
Το τηλεμάθημα είναι σοβαρή υπόθεση, είναι κουραστικό, έως και εξουθενωτικό για τους μαθητές και τον καθηγητή, θέλει πολλή προετοιμασία, και κάποιες ελάχιστες ψηφιακές δεξιότητες.
Υποψιάζομαι ότι θα γελάσει και το παρδαλό κατσίκι με τα ευτράπελα που θα κυκλοφορήσουν στο youtube το επόμενο διάστημα.
Ζούμε σε μια χώρα, στην οποία υπάρχουν καθηγητές που δεν γνωρίζουν ούτε πώς να στείλουν ένα e-mail. Αυτοί αυτομάτως δεν μπορούν να συμμετάσχουν εξαρχής στην διαδικασία. Αλλά και αυτοί που μπορούν δε σημαίνει ότι γνωρίζουν πως να διδάξουν, αφού οι συνθήκες δεν είναι ίδιες.
Στην εικονική τάξη μπορεί να υπάρχει οπτική και ακουστική επικοινωνία, αλλά δεν είναι το ίδιο με τη φυσική τάξη.
Στην αρχή θα έχει πλάκα και οι μαθητές θα μας δώσουν λίγο χρόνο, αλλά αυτός θα τελειώσει γρήγορα και το ζητούμενο για τον καθένα μας θα είναι πλέον, να καταστήσει το μάθημά του ελκυστικό για τον μαθητή. Δύσκολο. Πολύ δύσκολο.
Φυσικά υπάρχουν και εκείνες οι φωνές που λένε ότι δεν έχουν όλα τα παιδιά internet, συνεπώς πως θα παρακολουθούν το μάθημα.
Πρόκειται για τους ίδιους που έλεγαν όταν εφαρμόστηκε το μέτρο για την ηλεκτρονική υποβολή της δήλωσης του φόρου εισοδήματος, ότι οι παππούδες δεν μπορούν να υποβάλουν ηλεκτρονικά τις δηλώσεις τους.
Στην τηλεκπαίδευση, όμως, έχουμε να κάνουμε με παιδιά που έχουν όλα smartphone και internet.
Συνεπώς αυτό δεν ισχύει. Πρόκειται απλά για την κεκτημένη ταχύτητα αποστροφής προς την τεχνολογία.
Αυτού γαρ και Ρόδος και πήδημα, λοιπόν. Ας σηκώσουμε τα μανίκια και ας αρπάξουμε την ευκαιρία αυτή την φορά, διότι και οι άλλες χώρες θα αντιμετωπίσουν τις ίδιες συνθήκες και σίγουρα κάποιες από αυτές θα τις ξεπεράσουν, φεύγοντας μπροστά.
Η Ελλαδίτσα δεν αντέχει άλλες προχειρότητες…
Γ.Μ.
παραΕκπαιδευτικός
Ένα τέτοιο είναι και η εκπαίδευση από απόσταση. Θα μου πείτε: «μα δεν υπήρχαν τέτοια μαθήματα, ήδη;».
Φυσικά και υπήρχαν. Και μάλιστα πολύ καλά και διεθνώς αναγνωρισμένα, όπως του Πανεπιστημίου Κρήτης, τα οποία είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω τα τελευταία χρόνια (δείτε εδώ: https:// mathesis. cup.gr/). Οι συμμετέχοντες όμως ήταν συνήθως φοιτητές, καθηγητές, και γενικότερα ψαγμένοι και ήδη σπουδαγμένοι.
Η αλήθεια είναι, δυστυχώς, ότι τα εξ αποστάσεως μαθήματα στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση ήταν ανύπαρκτα.
Φυσικό θα μου πείτε, για μια χώρα που τα τελευταία 7 χρόνια βρίσκεται σε όλες τις έρευνες στην τελευταία ή προτελευταία θέση ως προς την ψηφιακή εξέλιξη. Καθόλου φυσικό, αλλά ας πάμε παρακάτω.
Τις τελευταίες ημέρες με το κλείσιμο σχολείων και φροντιστηρίων, παρουσιάστηκε η αδήριτη ανάγκη για εξ αποστάσεως μαθήματα. Όλοι άρχισαν να ψάχνουν, πανικόβλητοι, προγράμματα και πλατφόρμες για την συνέχιση των μαθημάτων.
Προσέξτε όμως: η εξ αποστάσεως εκπαίδευση δεν είναι εύκολο πράγμα. Δεν είναι να μπούμε στο skype και να αρχίσουμε την κουβεντούλα.
Το skype είναι καλό για να μιλάς με την θεία στην Αυστραλία, αλλά είναι ό,τι πιο πρόχειρο για να στηριχτείς και να κάνεις τηλεμάθημα.
Το τηλεμάθημα είναι σοβαρή υπόθεση, είναι κουραστικό, έως και εξουθενωτικό για τους μαθητές και τον καθηγητή, θέλει πολλή προετοιμασία, και κάποιες ελάχιστες ψηφιακές δεξιότητες.
Υποψιάζομαι ότι θα γελάσει και το παρδαλό κατσίκι με τα ευτράπελα που θα κυκλοφορήσουν στο youtube το επόμενο διάστημα.
Ζούμε σε μια χώρα, στην οποία υπάρχουν καθηγητές που δεν γνωρίζουν ούτε πώς να στείλουν ένα e-mail. Αυτοί αυτομάτως δεν μπορούν να συμμετάσχουν εξαρχής στην διαδικασία. Αλλά και αυτοί που μπορούν δε σημαίνει ότι γνωρίζουν πως να διδάξουν, αφού οι συνθήκες δεν είναι ίδιες.
Στην εικονική τάξη μπορεί να υπάρχει οπτική και ακουστική επικοινωνία, αλλά δεν είναι το ίδιο με τη φυσική τάξη.
Στην αρχή θα έχει πλάκα και οι μαθητές θα μας δώσουν λίγο χρόνο, αλλά αυτός θα τελειώσει γρήγορα και το ζητούμενο για τον καθένα μας θα είναι πλέον, να καταστήσει το μάθημά του ελκυστικό για τον μαθητή. Δύσκολο. Πολύ δύσκολο.
Φυσικά υπάρχουν και εκείνες οι φωνές που λένε ότι δεν έχουν όλα τα παιδιά internet, συνεπώς πως θα παρακολουθούν το μάθημα.
Πρόκειται για τους ίδιους που έλεγαν όταν εφαρμόστηκε το μέτρο για την ηλεκτρονική υποβολή της δήλωσης του φόρου εισοδήματος, ότι οι παππούδες δεν μπορούν να υποβάλουν ηλεκτρονικά τις δηλώσεις τους.
Στην τηλεκπαίδευση, όμως, έχουμε να κάνουμε με παιδιά που έχουν όλα smartphone και internet.
Συνεπώς αυτό δεν ισχύει. Πρόκειται απλά για την κεκτημένη ταχύτητα αποστροφής προς την τεχνολογία.
Αυτού γαρ και Ρόδος και πήδημα, λοιπόν. Ας σηκώσουμε τα μανίκια και ας αρπάξουμε την ευκαιρία αυτή την φορά, διότι και οι άλλες χώρες θα αντιμετωπίσουν τις ίδιες συνθήκες και σίγουρα κάποιες από αυτές θα τις ξεπεράσουν, φεύγοντας μπροστά.
Η Ελλαδίτσα δεν αντέχει άλλες προχειρότητες…
Γ.Μ.
παραΕκπαιδευτικός


Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η εποικοδομητική κριτική και οι εναλλακτικές προτάσεις - απόψεις είναι απαραίτητες και ευπρόσδεκτες, ειδικά όταν το ζητούμενο είναι η ανταλλαγή ιδεών.
Τα σχόλια εκφράζουν τις απόψεις των αποστολέων τους και η ευθύνη (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Κάθε υβριστικό, προσβλητικό ή άσχετο με το θέμα της ανάρτησης σχόλιο, θα διαγράφεται όποτε εντοπίζεται από την ομάδα διαχείρισης.
Ευχαριστούμε για τη συμμετοχή σου.