Η επικοινωνία, σαν άσκηση πολιτικής και διακυβέρνησης…

(Του Α.Θ.Ρ., από το ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ που κυκλοφορεί)…

  Πόσο αληθινό κι αντικειμενικά σωστό, είναι πραγματικά ο νόημα κι ο ορισμός για την πολιτική, που εξέφρασε ο Μιτεράν τη δεκαετία του ’80, όταν όρισε την πολιτική σαν … «τη διαχείριση των συμβόλων»!

 

  Σήμερα, με την παγκόσμια κυριαρχία της πληροφορίας -που κατέχουν και μανιπουλάρουν- δύο τρία παγκόσμια δίκτυα, σε αποκλειστικότητα, σ’ ένα πλανήτη δεμένο «χειροπόδαρα» διαδικτυακά, αυτή η άσκηση πολιτικής διακυβέρνησης, μέσω της επικοινωνίας, γίνεται αδιαμφισβήτητος πλέον κανόνας, για όποιον θέλει να κυβερνά έστω και σαν θεατρίνος!

  Τι έγινε φίλοι μου εκείνος ο «φέρελπις» Γκουαϊδό, που ανέλαβε σαν θεόσταλτος (Αμερικανόσταλτος) Μωυσής να λυτρώσει το λαό της Βενεζουέλας που λιμοκτονούσε, κι «έπαιζε» το δράμα του κάθε βράδυ για μήνες, στα κανάλια των ειδήσεων της TiVi μας;

  Η πρώτη κυβερνητικά απόφαση –πριν ακόμη πάρει ψήφο στην Βουλή- της όντως φιλεύσπλαχνης, για τον Βενεζουελαδικό λαό, κυβέρνησης Μητσοτάκη, ήταν η αναγνώριση του Γκουαϊδό σαν επίσημο (αν και τζούφιο) πρόεδρο της Βενεζουέλας! Τόμπολα!

  Παρεμπιπτόντως, την προηγούμενη ημέρα είχε επισκεφτεί το Μαξίμου, για τα συχαρίκια, ο «φιλέλληνας» πρέσβης των ΗΠΑ!

  Στην πορεία, το έργο που έπαιζε σαν μακρόσυρτο σήριαλ του Φώσκολου, που ξερνούσε κι ο ίδιος τη πλοκή αυτών που έγραφε, από πού άρχισε και πού τελειώνει, έσβησε άδοξα, χωρίς Happy End και πυροτεχνήματα!

  Η απλή επικοινωνιακή λογική που έσυρε το γαϊτανάκι της υπόθεσης κι έγινε σήριαλ στα ΜΜΕ, ήταν… «Ε!, αφού ο ΣΥΡΙΖΑΣ είναι με τον Μαδούρο τον κακό, εμείς (και οι Αμερικάνοι βεβαίως – βεβαίως, είμαστε με τον κομήτη Γκουαϊδό»! (Αφού οι Τούρκοι είναι με τον Σάρατζ, εμείς είμαστε με τον Χαφτάρ! Ο Γιαννάκης κι ο Κωστάκης, που παίζουν κρυφτούλι στην αλάνα)…

  Μόνο που ο κομήτης Γκουαϊδό, με τη φανταχτερή, πλουμιστή ουρά, κάηκε στην πορεία… Και μακάρι να μην καεί κι ο Χαφτάρ, που ποντάραμε τα ρέστα μας, στο νούμερο του …βράστα κι άστα!

  Δε θέλω σίγουρα με τίποτε υπονοούμενη με το σήμερα προσομοίωση, αλλά ο πρώτος στην ουσία που αντιλήφθηκε κι εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο και μ’ επιτυχία, το «όπλο» της επικοινωνίας – προπαγάνδας στην πολιτική, ήταν ο Γκέμπελς κι ο Χίτλερ!

  Η Λένι Ρίφενσταλ, προσωπική φίλη του Χίτλερ και ταλαντούχα κινηματογραφίστρια (ο Χίτλερ ήταν μανιώδης κινηματογραφόφιλος), με τις τελειότατες ντοκιμαντερίστικες ταινίες του Χίτλερ και των ναζιστών, προμόταρε ανεπανάληπτα το μύθο, τη μαγεία ενός «ερχόμενου» ανίκητου κι αδιαμφισβήτητου σωτήρα! (Η Λένι πέθανε το 2003, σε ηλικία 101 ετών).

  Το πανίσχυρο όπλο της αποτελεσματικής κι επιστημονικοφανούς επικοινωνίας – προπαγάνδας, έπεισε, ενεργοποίησε, φανάτισε ένα άξιο, έξυπνο, πολιτισμένο, ιστορικό Ευρωπαϊκό λαό, που τον μετέτρεψε σε μια επαχθή εγκληματική, φαινομενικά ανίκητη μηχανή, που μακέλεψε τον 20^ο αιώνα και μακελεύτηκε κι ο ίδιος, σχεδόν, κι όλος ο πλανήτης.

  Η επιρροή κι η δύναμη αυτή της επικοινωνιακής προπαγάνδας δεν περιορίστηκε μόνο στα όρια της Γερμανικής επικράτειας και των συγγενών Γερμανικών κι ομοφρονούντων με το ναζισμό λαών του πλανήτη (Ιάπωνες, Ιταλοί, Ρουμάνοι, Βούλγαροι). Υπήρξε και υπερτροφική διείσδυση, σαν 5^η φάλαγγα, κι απλώθηκε και λειτούργησε υπονομευτικά και στις γραμμές των συμμάχων, αντιπάλων του ναζισμού – φασισμού.

  Φαντάζεστε σήμερα, που σταμάτησε το καθημερινό «μπίρι – μπιρι» απ’ τα «ανεξάρτητα» ΜΜΕ για τον «δικτάτορα» (εκλεγμένο) Μαδούρο, ότι έγινε επειδή ξαφνικά δεν «λιμοκτονεί» ο λαός της πετρελαιοβριθούς Βενεζουέλας;

  Το πιθανότερο είναι ότι ο Μαδούρο έβαλε «νερό στο κρασί» του, το αντιαποικιακό, κι άρχισε τα «σου – ξου – μου» με τα Αμερικάνικα μεγαθήρια του πετρελαίου των Τραμπ-άκουλων, που θα «κολεγιάσουμε» και μείς μαζί τους, όταν αρχίσει να τρέχει η κάνουλα των δικών μας (!) πετρελαίων…

  Οι λιγότεροι φόροι, εκείνη η σφαγιασμένη κι απροσδιόριστη «μεσαία τάξη» που θα ανάσαινε, η ανάπτυξη που θα ερχόταν μόλις ανελάμβανε ο χρυσοφόρος άριστος Μητσοτάκης, οι χιλιάδες θέσεις εργασίας που θ’ άνοιγαν, η κακιά Τασία που κάλεσε τους πρόσφυγες – μετανάστες (σε γεύμα), η «προδοτική Συμφωνία των Πρεσπών» που θα μας απαγόρευε να τρώμε (όχι στην μάπα) Μακεδονικό χαλβά, ο νόμος του Κατρούγκαλου, που έκοβε (τις κομμένες συντάξεις), ήταν τα ΤΟΠ σουξέ που παίχτηκαν σε συγχορδία, απ’ το 90% των ΜΜΕ, που κατέχουν δυό – τρεις βαρόνοι μιντιάρχες, προεκλογικά και 3-4 χρόνια προηγούμενα και φτιάξαν ένα κλίμα, που ακόμη κι ένας Κούλης να κερδίζει!

  Με την ομαδική μοναδική μιντιακή ομοβροντία που δέχτηκε στις εκλογές του ’19 ο ΣΥΡΙΖΑΣ, είναι επιτυχία που δε διαλύθηκε, σαν κομματική οντότητα.

  Τιμητές και νικητές, με στρατηγό μια βαριά μαζική επικοινωνιακή – επιστημονική επίθεση, ήταν αυτοί που οδήγησαν στην πρωτοφανή οικονομική κρίση και τα μνημόνια στη χώρα, πριν 10 χρόνια, απ’ την οποία την έβγαλε ζωντανή ο νικημένος ΣΥΡΙΖΑ!

  Η παράνοια ενός πολιτικού Αλτσχάιμερ, που θαμπώθηκε απ’ τα προσφερόμενα καθρεφτάκια και τις χάντρες! και τους σωτήριους «λαγούς με πετραχήλια», που τους προσφέρθηκαν αφειδώς κι επιμελώς!

  Κορυφαίοι «επαγγελματίες» μεγαλο - δημοσιογράφοι, από «όρθρου βαθέος» στα βοθροκάναλα και σχεδόν σ’ όλο το φάσμα του έντυπου τύπου και του ραδιοφώνου, σαν φροντιστές έμπειροι μεγάλων φροντιστηρίων μαθητών, μας εξηγούσαν σε επανάληψη, με καρτέλες και διαφωτιστικά διαγράμματα, τα «καλά κι άγια» που μας περίμεναν την επαύριον της πρωθυπουργίας του «άριστου Κούλη»!

  Οι μπουλντόζες του Άδωνη στο Ελληνικό, μαρσάριζαν ανυπόμονες ν’ αρχίσουν τα μεγαλειώδη έργα – καζίνο… Τώρα βέβαια μέιναν απ’ την αχρηστία, από μπαταρίες…

  Κι έμεινε άπατη η ανοικοδόμηση της βομβαρδισμένης απ’ τον ΣΥΡΙΖΑ, Αθήνας – Βαγδάτης, που θα’ δινε νέες θέσεις δουλειάς, ο έμπειρος τηλε – βιβλιοπώλης πατριώτης μας…

  Όσοι απ’ τους μαχητικούς ΣΥΡΙΖΟκτόνους δημοσιογράφους –ιδίως του ΣΚΑΪ- κάναν υπερωρίες και φώναζαν δυνατά στα πάνελ, γίναν όλοι βουλευτές του Κούλη (Παπαδημητρίου, Μαρκόπουλος, Λομβέρδος), στο αγωνιστικό μετερίζι της προπαγάνδας, έμεινε ο έγκυρος Πορδοσάλτε, με το βλοσυρό μάτι…

  Ο Αφτιάς ζήτησε Ευρωβουλή (15.000 μηνιαίως), έτσι έμεινε στον ΣΚΑΪ, με την εγκυρότητα …Μινχάουζεν…

  Παράλληλα με τιτάνιο και λίαν εξοντωτικό έργο τους στην Βουλή, οι καλοί μας προπαγανδιστές δημοσιογραφο – βουλευτές, πάλι μας ενημερώνουν μ’ εγκυρότητα για την προσπάθεια του έργου της κυβέρνησης (της αγίας), να καθαρίσει απ’ το Μαξίμου τον «κόπρο του ΣΥΡΙΖΟ – Αυγεία»! (Μέχρι χασίς κάπνιζαν στα υπόγεια του Μαξίμου, κατά τον έγκυρο Παπαδημητρίου!) Αίσχος! Φτού! Αντίχριστοι! Ξού!

  Βέβαια το «μπαλαμούτι» δεν αναφέρεται σε «προδοτική Συμφωνία των Πρεσπών», σε πρόσφυγες και μετανάστες που γίανε μιλιούνια, στο νόμο Κατρούγκαλου, που στο 99% τον άφησαν ακέραιο, για την 13^η σύνταξη που κόπηκε, για, για, για την ανάπτυξη που δεν έρχεται…

  Εμένα, αυτού του φυράματος δημοσιογράφοι, που εννοείται ασκούν λειτούργημα, κι έχουν αντικείμενο την έγκυρη ενημέρωση του λαού κι όχι τη φτηνή προπαγάνδα, μου θυμίζουν επαγγελματίες επώνυμους δικηγόρους που αναλαμβάνουν ειδεχθείς δολοφόνους, παιδόφιλους, αιμομίκτες, βιαστές, μεγαλέμπορους ναρκωτικών και γλυκανάλατα και θεατρινίστικα, στα ΜΜΕ, μας εξηγούν πόσο αθώοι, πόσο τίμιοι, πόσο καλοί άνθρωποι είναι οι καλοπληρωτές πελάτες τους, που είναι χωμένοι μέχρι το λαιμό στο έγκλημα!

  Τελικά, σε τι διαφέρει ένας έγκυρος δημοσιογράφος της αλλοτινής Σταλινικής «Πράβδας», της Μαοϊκής «Λαϊκής Ημερησίας», απ’ αυτούς στις ολιγοπωλιακές φυλλάδες 2 – 3 μιντιαρχών, που τις κρατάνε μόνο για εκβιαστικά πολιτικά – επιχειρηματικά παιχνίδια, κι όχι από «αγαθοσύνη» ή μεράκι, αφού μονίμως έχουν χασούρα;

  Η ψευδαίσθηση του «Ελευθέρου κόσμου» για τον πολίτη της Δύσης, μήπως του παρέχει την ελευθερία, σε πλούσιο και φτωχό εξίσου, να μπορεί να κοιμηθεί κάτω από μια γέφυρα, ενώ τον ξεχωρίζει όταν θελήσει ισάξια, κι ο φτωχός, να κοιμηθεί σαν «άρχοντας» στο «Μεγάλη Βρετανία»;

  Εκείνο το «ασφαλιστικό – συνταξιοδοτικό» με τα εκατομμύρια των (πέτσινων) αναδρομικών, του περιφερόμενου 7 μήνες τώρα στα κανάλια βλοσυρού Βρούτση, κοντεύουμε να το μάθουμε σαν τον …Εθνικό Ύμνο!

  Μόνο που το «καλάθι με τα πολλά κεράσια», που αρχικά λανσάρονταν σαν κοφίνι, όσο πάει και μικραίνει, μέχρι εξαφανίσεως…

  Δειλά – δειλά άρχισαν οι Αφτιάδες να υπονοούν, ότι πολλοί συνταξιούχοι αντί να πάρουν 50€ αύξηση, θα δώσουν και ρέστα, το κάτι τις τους, στο «καπέλο» που θα έβγαζε λαγό ο φακίρης Βρούτσης! Το σίγουρο είναι και κακό για τους μάγο – φακίρηδες των πολιτικο – επικοινωνιακών, ότι τα «θα» αυτά έχουν πέραση κι αποτέλεσμα μόνο στη στενή χρονικά προεκλογική περίοδο.

  Οι έμποροι, που σαν μεσαία τάξη περίμεναν το «φως το ανέσπερον» του Μητσοτάκη να ρέει στο ταμείο τους, είδαν στις φετινές εκπτώσεις ανέλπιστα κεσάτια…

  Οι φιλήσυχοι νοικοκυραίοι, που θέλανε «νόμο και τάξη» και βλέπουν οι παράνομοι όλο και πιο βίαια τώρα ν’ αλωνίζουν, όλοι όσοι δε γούσταραν τους αγρεβάτωτους και λαϊκούρες Συριζαίους και θέλανε γκλαμουράτους, κορδωτούς, οι Παοκτζήδες, Ολυμπιακοί και οι λοιποί, οι αθώοι, οι πονηροί, οι ευκολόπιστοι κι οι αφελείς, άρχισαν να το ξανασκέφτονται, κι ενδόμυχα, ακόμη και κρυφά να μονολογούν, αν και ακόμη είναι νωρίς… «ρε μπας κι αντί για γνήσιο, που πιστέψαμε, μας πάσαραν «μαϊμουδίσιο προϊόν;».

…Αδέλφια, κάντε υπομονή, κι αγώνα φυσικά μαζί,

και γι’ αυτό, που είμαστε σίγουροι εμείς,

θα γίνει γρήγορα αντιληπτό,

κι απ’ τον υπόλοιπο λαό!

  Το καλό της αστικής μας (ψευτο) Δημοκρατίας, είναι ότι έχει συχνές εναλλαγές και ποικιλία στους πρωταγωνιστές της ιστορίας.

  Τουλάχιστον, δεν πλήττεις αφόρητα, βλέποντας δεκάδες χρόνια τις ίδιες φάτσες στο γκουβέρνο, επί σκηνής, να αναμασάνε άνοστα τις ίδιες μαλ…ς. και σίγουρα, κάτι είναι κι αυτό! (Βέβαια, οι του παρασκηνίου μένουν ίδιοι και απαράλλακτοι, με λίγες μόνο διαφορές, λαμόγια και Αμερικανοί, είτε είναι καβάλα στο Μαξίμου οι μπλε, είτε οι πράσινοι, είτε οι ροζέ! Κι οι κόκκινοι είναι, τουλάχιστον προσώρας… ντεμοντέ!).

ΥΓ 1: Φαντάζεστε το χαμό, τις κραυγές, τις σπρωξιές, τα μπινελίκια, τη κλοτσοπατινάδα, τον φανατισμό που θα ζούσαμε σαν Αμύνταιο – Πτολεμαΐδα στην επίσκεψη Χατζηδάκη – Γεωργιάδη, με ευκαιρία το προγραμματισμένο για το 2023 λουκέτο των λιγνιτικών μονάδων της περιοχής μας;

  Θα έπαιζε η «μάχη» των εξαγριωμένων – θιγόμενων πολιτών, πρώτο θέμα στα κανάλια! Αν συνέβαινε αυτό, τα χρόνια διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ φυσικά, με Συριζαίους υπουργούς τότε…

  Εύκολα εξηγείται, για κάθε λογικό, αυτή η σημερινή «μουγκαμάρα» που σημαίνει πολλά και διάφορα…

  Από …ποιότητα, ποσότητα, φανατισμό, σχεδιασμό, επικοινωνία του ανθρώπινου δυναμικού, που έχει στις τάξεις του η κάθε φατρία. Και φυσικά, την κύρια ευθύνη «εμφυλιοπολεμικών» εικόνων διαμαρτυρίας, σχεδόν πάντα, την έχει η ηγεσία της αντιπολίτευσης.

  …Καλά, εμάς τους υπερ – έλληνες περισσότερο μας πονάει η …προδοτική «Συμφωνία των Πρεσπών», παρά η απολιγνιτοποίηση, που θα βάλει οικονομική ταφόπλακα σ’ όλη τη Δυτική Μακεδονία! (Το … «ψωμί – ελιά και Κώτσο βασιλιά», εκσυγχρονισμένο! Η ακόμα χειρότερα, «σφάξε με αγά μου να αγιάσω»!) Μπρρρ!

  Περαστικά μας. Και καλά σαράντα!

ΥΓ 2: Στην «ανοικτή» σύσκεψη στο Δημαρχείο μας με τους «φορείς» και τους αμέτρητους αστυνομικούς με πολιτικά, την οφειλόμενη – στοιχειώδη παρουσίαση του «βρόγχου» για την περιοχή που θα φέρει η απολιγνιτοποίηση, τη σήκωσε με σοβαρότητα, ο αντιπρόεδρος του Περιφερειακού Συμβουλίου, ο Γιάννης Λιάσης. (ίσως αυτό προσπαθούσε να αποφύγει ο προεδρεύων βουλευτής Αντωνιάδης, μπλοκάροντάς τον)…

  Και για να μη νομίζουμε ότι …συσκέψεις ανοιχτές μόνο με «φορείς», χωρίς την παρουσία και τη θέση της αντιπολίτευσης, που εκφράζει μέρος της κοινωνίας, σε ζήτημα τόσο σημαντικό για την ύπαρξη του τόπου, είναι ανακάλυψη της Δημοκρατίας, Ν. Δημοκρατίας. Θα αναφέρω –χωρίς κάποιο υπονοούμενο- ότι τέτοιου είδους συσκέψεις ανοιχτές, έκαμναν κι οι αλήστου μνήμης Ενβέρ Χότζα, Στάλιν, Μάο, που σίγουρα δεν πολυσυμπαθούν σαν πρόσωπα και πολιτικούς οι σημερινοί κυβερνήτες μας…

  Ξεχωριστά βάζω τους Μεταξά – Παπαδόπουλους, που έχουν πάμπολλους φαν, στην Δημοκρατική δεξιά μας…

  Εγώ, χαίρομαι που σε πάμπολλα –κι όχι μόνο στις γραβάτες- δεν ταιριάζουμε με τους δεξιούς μας συνέλληνες.

  Εκείνο το ψιλοφασιστικό «όλοι τους ίδιοι είναι», με αηδιάζει… Πολύχρονη καλή νύχτα σε όλους μας. Κι ιδίως στην «μεσαία τάξη» που θα «ελευθέρωνε» ο Μητσοτάκης…

ΥΓ 3: «Από πίτα που δεν τρώω (ούτε γουστάρω), δε με μέλει κι αν καίει»! (Ιδίως αν είναι και της …ΝΔ).

  Αλλά φίλε μου Άνθιμε, ένας θεσμικός Δήμαρχος, όταν τον πουν ανάξιο(!) το πρωί, έστω και τύποι σαν τον Άδωνι, δεν πάει το βράδυ στην πίτα που θα κόψει, αυτός που τον έβρισε  σκαιότατα! Έλεος!

  Βέβαια, όλα έχουν την εξήγηση τους και τη λογική τους. Κι όλα εδώ πληρώνονται… ευτυχώς ή δυστυχώς!

  Πάντως, είναι πλέον ολοφάνερο ότι …άρχισαν τα όργανα και το έργο είναι ακόμη στην αρχή!

  Καλά ξεμπερδέματα, Άνθιμε!

ΥΓ 4: Μ’ ένα επικοινωνιακό επιθετικό ρεσιτάλ πολιτικής σιγουριάς και υπεροψίας, γνωστός εκ των προτέρων, ενός ευνοϊκού και βολικού για τη ΝΔ, πολιτικο – κοινωνικού υποστρώματος, που έδωσε ψυχή και σώμα στα προστάγματα της ΝΔ, (Μακεδονικό, Αυτοδιοικητικές εκλογές) Χατζηδάκης και Γεωργιάδης, ήρθαν στη Δυτική Μακεδονία όχι σαν απολογητές της αιφνίδιας απολιγνιτοποίησης, αλλά σαν κομιστές ενός νέου πλούτου (!!!!) για τους ευτυχείς υπηκόους, της ακραίας αυτής γωνιάς της Ελλάδας.

  Πολιτικός ακροβατισμός; Πολιτικός αμοραλισμός; Μαυρογιαλούρικος παραλογισμός;

  Όλα αυτά μαζί, με επιλογή της γνωστής πολεμικής τακτικής, «η καλύτερη άμυνα, είναι η επίθεση»! Μόνο, που η αχλάδα έχει πίσω την ουρά! Και σύντομα, μια φτωχοποιημένη βίαια περιοχή θα ξυπνήσει απ’ την κομματική πρέζα και θα δώσει έστω και αργότερα, το γνωστό «φούμο», σ’ αυτούς που τον κορόιδεψαν.

ΥΓ 5: Οδηγίες προς ψηφοφόρους, για τις επόμενες Δημοτικές εκλογές στο Αμύνταιο: «Αγαπητοί – Δημοκρατικοί και ελεύθεροι ψηφοφόροι του Δήμου μας, για την επόμενη επιλογή σας για Δήμαρχο, αναμείνατε εντολές απ’ τον Άδωνι, στο τηλέφωνο σας!!! Οι παραβάτες της εντολής, θα τιμωρούνται…»!

  Προσοχή αδέλφια, εγώ έφαγα 14 μήνες φυλάκα! Μπρρρρ!

  Προβλέπω, στο μεταλιγνιτικό πλούσιο Αμύνταιο, Δήμαρχο εκλεγμένο παμψηφεί τον Άδωνι Γεωργιάδη! Με αντιδήμαρχο τον γνωστό (πέτσινο) μεγαλο - επενδυτή του τόπου μας…