Η ακριβή κι ακριβοθώρητη συγνώμη… (ψάχνεις «ψύλλους στ’ άχυρα)

  Κι όταν αναφερόμαστε, κι επιζητούμε τη συγνώμη, δεν το εστιάζουμε απλά στο ηθικό μέρος που εμπεριέχει η παραδοχή κι αναγνώριση του διαπραχθέντος λάθους, αλλά στη διερεύνηση, την εξήγηση, την κατανόηση των συνθηκών, των δεδομένων που οδήγησαν στο λάθος, γεγονός, που προφυλάσσουν από παρόμοιες πρακτικές

 και συμπεριφορές που οδήγησαν στο ατόπημα.

  Η συγνώμη κι ειλικρινής μετάνοια, είναι κορυφαία Χριστιανική παραδοχή 9πιθανόν και κάποιας άλλης θρησκείας) που διαγράφει προηγούμενες αμαρτίες και λάθη και συγχωρεί, κι ανοίγει νέους δρόμους στον ατακτήσαντα θνητό –όστις ου ζήσεται και ουκ αμαρτήσει- κατά τον ψαλμωδό, είτε γίνει από σκοπιμότητα, είτε αθέλητα.

  Πόσο όμως συχνή κι ειλικρινής ακούγεται αυτή η ακριβή συγγνώμη; Η παραδοχή του λάθους και η δήλωση της συγνώμης;

  Εννοείται βέβαια, ότι ο μετανοήσας και ικέτης της συγγνώμης αλλάζει «ρότα» και την ως τα τώρα τακτική και δεν …κουνάει το δάχτυλο και δεν καταγγέλλει, τσιρίζοντας και ιδρωμένος, σκευωρίες που τον ενέπλεξαν, συκοφάντες πολιτικοί του αντιπάλου…

  Κι όταν το συγκεκριμένο λάθος κοστίζει 320 δις Ευρώ Εθνικό κι ασήκωτο χρέος στις πλάτες γενεών, ακόμη κι αγέννητων και που δημιουργήθηκε τα τελευταία 30 χρόνια, τότε η συγνώμη που συνοδεύεται κι από ενδελεχή διερεύνηση του λάθους, πρέπει να αποτελεί πάνδημη απαίτηση, προς αυτούς που αμάρτησαν…

  Έστω κι αν αμάρτησαν, όχι για το παιδί τους, αλλά τη καρέκλα στη Βουλή, ή ακόμη χειρότερα, κάποιοι για το πουγκί τους…

  Φυσικά, οι ευθύνες αφορούν τα μέγιστα τους διαχειριστές και κουμανταδόρους, τα τελευταία 30 χρόνια, της «επιχείρησης Ελλάς», ΠΑΣΟΚΟΝΕΟΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ! Μικρό μέρος ευθύνης έχουν ΚΚΕ – ΣΥΡΙΖΑΣ, όσο δεν αντέδρασαν και δεν κατήγγελλαν δυναμικά την εθνική λεηλασία και τη ρότα του σκάφους προς τα βράχια. Μάλιστα, πολλές φορές σιγόνταραν, σε άλογες απαιτήσεις, κάθε πικραμένο και δήθεν αδικημένο…

  Τη συγνώμη και τη μετάνοια και κείνη τη τιμωρία που μας έβαζε η δασκάλα στο Δημοτικό, να γράψουμε 200 φορές …άλλη φορά δε θα το ξανακάνω, κύρια περιμένουμε απ’ αυτόν που με αυτάρεσκο, λιγούρικο κι ανούσιο χαμόγελο και αγωνιώδες σιγοντάρισμα, μεγαλόσχημων μιντιαρχών, εφοπλιστών, κεφαλαιοκρατών, φαίνεται στις δημοσκοπήσεις (έστω τσιμπημένες) να διεκδικεί την επόμενη κυβέρνηση.

  Μια συγνώμη βρε αδελφέ! Τίποτε άλλο… Ούτε καν υπόσχεση για …καταιγίδα επενδυτών, που θα φέρουν τα πάνω – κάτω, ούτε τότε που ήταν υπουργός του Σαμαρά π Μητσοτάκης, κι έτρεχε …το μέλι και το γάλα!

  Μια συγνώμη… Κάναμε λάθος σ’ αυτό, σε κείνο, στο άλλο! Έτσι, για φτηνή ικανοποίηση όλων των χρεωμένων ελλήνων. Των κατεστραμμένων νοικοκυριών, αυτών των τραγικών, που αυτοκτόνησαν από απόγνωση.

  Αυτών, που η ζωή τους ανατράπηκε και διαψεύστηκαν τα όνειρα τους.

  Αυτών που μέσα σε λίγα χρόνια, από νοικοκύρηδες κι ιδιοκτήτες βιοτεχνίας και μαγαζιού, βρέθηκαν στο παγκάκι άστεγοι, χωρίς κλειδιά στη τσέπη.

  Των νέων, που κατά χιλιάδες, με άπειρα προσόντα, πήραν των ομματίων τους και ξενιτεύτηκαν…

  Ζητάω πολλά; Μιλάω παράλογα; Ούτε Ειδικά Δικαστήρια, ούτε φυλακές, ούτε δίκες που κρατάνε χρόνια και κάνουν πλούσιους τους δικηγόρους και τους ψευδομάρτυρες. Ένα δημόσιο Συγνώμη! Κάναμε λάθος! Εκτιμήσαμε αλλιώς! Μας ξεγέλασε ο Χριστοφοράκος με τη SIEMENS! Ο Φρουντζής με τη NOVARTIS! Ο Παπαδημητρίου του ΚΕΕΛΠΝΟ! Οι Γερμανοί με τα υποβρύχια και τις φρεγάτες! Οι Γάλλοι με τα MIRAGE! Οι Αμερικάνοι με τα FANTOM!

  Και …ουκ εστίν αριθμός επενδυτών – λαμογιών, φερέλπιδων Αμερικανο – σπουδαγμένων, αετονύχηδων οικονομολόγων, δικών μας, σοσιαληστών και εθνικοφρόνων, περίλαμπρων στελεχών της αρπαχτής και θα ‘πρεπε ν’ αδειάσει ο Κορυδαλλός για να χωρέσουν όλοι αυτοί οι ξεχωριστοί, που κάποτε χειροκροτούσαμε αβλεπί και δίναμε τη ψυχή μας για τέτοια κατοπινά τομάρια, που θα ‘πρεπε να πεθάνουν μέσα στη φυλακή…

  …Αλλιώς τα υπολογίζαμε –αφού 200 χρόνια ήμασταν στο γκουβέρνο εμείς, κι αλλιώς μας βγήκαν…

  …Χρωστάμε σαν κόμματα στις Τράπεζες, κι εμείς… κλάψ – κλαψ…

  …Κάπου μια τετρακοσάρα εκατομυριόπουλα, ΠΑΣΟΚΟΝΕΟΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ…

  …Θα τα τακτοποιήσουμε με κάποιο νόμο – σφουγγαρόπανο, προσεχώς! Είμαστε μανούλες σε κάτι τέτοιους υπο – νόμους!

  …Σίγουρα, θα τακτοποιήσουμε και τα εκκρεμούσες δίκες των δικών μας, όταν μπούμε στου Μαξίμου… Τη θέση των δικών μας, θα πάρει ο Πολάκης, που καπνίζει δημοσίως, ο Βαξεβάνης, που γράφει ότι ο Κυριάκος είναι γείτονας, δίπλα – δίπλα και στη Τήνο στα εξοχικά και στη Κηφισιά στις βίλες, με τον Χριστοφοράκο …Τι σου είναι οι συμπτώσεις ρε παιδί μου!

  Κι εγώ στο Αμύνταιο, είμαι γείτονας με τον Λιάση!

  …Κι ο λαός; Θα ρωτήσει εύλογα ο τελείως αφελής. Θα ψηφίσει πάλι αυτούς που τον χαντάκωσαν και τώρα για να ξανάρθουν του τάζουν …λαγούς με πετραχήλια;

  …Δεν έχεις μνήμη; Μαλάκυνση κατάντησαν το μυαλό του οι Αφτιαδο – Πορτοσαλτο – Καψηδο – Πρετεντερο – Παπαχρήστοι;

  …Πόσα τέλος πάντων ξοδεύει ο Μαρινάκης, με κανάλια – εφημερίδες φερέφωνα; Και τι περιμένει να ρεφάρει με τον Κούλη καπετάνιο;

  Εύλογα ερωτήματα, χωρίς απάντηση όμως.

  …Ε!, ε! εμείς τώρα αλλάξαμε, διδαχτήκαμε απ’ τα λάθη μας…

  Το οποίον, σε απλά Ελληνικά, θα ‘μαστε πιο προσεκτικοί στα σου – ξου – μου μας με Χριστοφοράκους, με Φρουτήδες, Παπασταύρου, Μαρινάκηδες. Με off shore εταιρίες, με λίστες Λαγκάρντ, Μπόγιερς, paradise papers, με εισαγγελείς διαφθοράς (αχ εκείνη η Τουλουπάκη!), με FBI!

  …Πάθαμε χοντρό χουνέρι, ανέλπιστα, κι εκεί που δεν το περιμέναμε, ένα μας σώζει τώρα… Το Μαξίμου και βουρ στον πατσά!

  …Ο Τσίπρας κι ο Πολάκης φταίνε για όλα (ακόμα και για το χρέος!)

  …Α! κι η κατάπτυστη «Συμφωνία των Πρεσπών! Αυτή φταίει για όλα!

…Α! κι η συμφωνία για τη μισθοδοσία των ιερωμένων, που ήθελε να περάσει ο άθεος Τσίπρας!

  Τα τρία μνημόνια που φεσωθήκαμε μέχρι τους αστραγάλους και τα 320 δις χρέος …είναι απλά οδοντόκρεμες.

  Αλλά, αλλά, όταν υπάρχουν πάμπολλοι συνάνθρωποι –σίγουρα και κάποιοι σοβαροί- που πιστεύουν και παρακολουθούν αστρολόγους, αφού υπάρχουν σε όλα τα ιδιωτικά κανάλια τέτοιοι και καθημερινά δίνουν το ραπόρτο τους, πιστεύουν σε χαρτορίχτρες, καφετζούδες, μάγισσες, σε Σώρρα, Λώλα, σε κάθε παράλογο και θαυματοποιό της συμφοράς, με δίπλα ανοιχτό το χρυσοφόρο παγκάρι, γιατί φίλοι μου να μην πιστέψει και ποιος και σαγηνευτεί, απ’ το μειλίχιο γλυκοστάλαχτο, αλλά τόσο φτιαχτό, χαμόγελο του Μητσοτάκη;

  Γιατί να μη πιστέψει τους γραβατομένους και τόσο αξιοσέβαστους κυρίους, Λοβέρδο, Γεωργιάδη, Σαλμά, που ωρύονται για την αθωότητα τους και να πιστέψει το FBI, τους εισαγγελείς διαφθοράς (αχ – αχ ρε Τουλουπάκη! – έτσι θα μουρμουρά ο Άδωνις).

  Καλά φώναζε ο Τσίπρας στα νιάτα του «Αμερικάνοι, φονιάδες των Λαών!) και των δεξιών Ελλήνων πολιτικών!

  …Κι αν πάλι τα κάνει κουλουβάχατα ο Μητσοτάκης; (ο μη γένοιτο), αλίμονο, χαθήκαμε!

  …Μην απελπίζεστε αδελφοί! Σειρά θα έχουν ο Μπακογιάννης, η Ντόρα, η Αλεξία, ο, η, το… Όλο και κάποιος καπάτσος απ’ το Μητσοτακέϊκο θα βρεθεί! Ήταν να μην τρυπώσουν οι Μητσοτάκηδες στο κόμμα του Καραμανλή! Να ‘μαστε γεροί, να δούμε τη συνέχεια του έργου, ες αεί!

ΥΓ1: το άρθρο γράφτηκε πολύ πριν την απρόσμενη ήττα του ΣΥΡΙΖΑ στις Ευρωεκλογές – Περιφερειακές και Δημοτικές εκλογές της 26/5/2019.

  Τελικά οι Έλληνες, αποδεικνύονται πολύ εργατικός λαός, που δε φοβάται ακόμα και την 7ήμερη εργασία!

  Σύμφωνα με τα γκάλοπ, μόνο στους ανέργους πλειοψήφησε με διαφορά ο ΣΥΡΙΖΑ! Ακόμη και οι συνταξιούχοι, που στήνονταν στην ουρά των ΑΤΜ για την 13^η σύνταξη, μας μούντζωσαν. Άβυσσος η ψυχή του Έλληνος! Κι ιδίως του …Ελληναρά!

  Καλά η νεολαία, με η ψήφο της προσμένει το Ελντοράντο – Μητσοτάκη, όπως οι χρυσοθήρες του 19^ου αιώνα στην παγωμένη Αλάσκα. Η «εκδίκηση της μεσαίας τάξης» χαρακτηρίστηκε από δεξιά φυλλάδα, η ήττα ΣΥΡΙΖΑ!

  Εγώ λυπάμαι εκείνη την Εισαγγελέα Τουλουπάκη, που προσπάθησε να καθαρίσει την «κόπρο του Αυγεία» και θα «πληρώσει» τελικά, αντί για Λοβέρδους, Γεωργιάδηδες, Σαλμάδες και λοιπούς κοσμαγάπητους διωκόμενους.

  …Απ’ την ανάλυση των αποτελεσμάτων, αποδεικνύεται ότι η κύρια ευθύνη της οικονομικής κρίσης και ρεμούλας, που ρήμαξε την πλειοψηφία των πολιτών απ’ το 2008 και εντεύθεν, θα χρεωθεί στους …ανέργους, που ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ! Αθώοι όλοι οι υπόλοιποι, κατά το αποτέλεσμα. Περαστικά μας! Και «ανθ' ημών Γουλιμής»! (Έτσι είπε ο Τρικούπης όταν έχασε τις εκλογές το 1895 και δεν βγήκε ούτε βουλευτής ο ίδιος). Το κύριο σύνθημα των νικητών ήταν «Κάτω οι φόροι»!

  Τελικά, ο Νιόνιος είχε δίκιο που τραγουδούσε …«Εδώ είναι Βαλκάνια, δεν είναι παίξε – γέλασε»!

  Επιτέλους πατριώτες, τώρα πλέον τη Βόρεια Μακεδονία θα την αποκαλούμε …Σκόπια! Επιτέλους, σωθήκαμε… κατά βεβαιωμένες πληροφορίες μου, συμφωνήθηκε από Ζάεφ – Μητσοτάκη η τροποποίηση της «Συμφωνίας των Πρεσπών» στο θέμα της ονομασίας. Εμείς θα τους αποκαλούμε «Σκόπια – Σκοπιανούς», κι αυτοί «Αθήνα – Αθηναίους» εμάς. Τόσο απλό και εύκολο ήταν το θέμα! Και η συμφωνία, δε θα λέγεται «Πρεσπών» αλλά «Βεγορίτιδας». Θα γίνει στον Άγιο Παντελεήμονα. Ήδη υπάρχουν επαφές για το θέμα, με τον Δήμο μας…

  Έτσι αρχίζει η …ανάπτυξη, δουλειές για τους νέους μας, οι συντάξεις (με ιδιωτικές εταιρείες) και τα Νοσοκομεία σε συνεργασία με ιδιώτες επενδυτές…

  Ήδη, για το «Ξινό Νερό» ενδιαφέρεται Αραβικό fund του Εμίρη του Τιμπουκτού!, συνεργάτη γνωστού …επενδυτή – πολιτευόμενου.

  Διευθυντής του εργοστασίου θα είναι …μελαχρινός – μουσάτος, πολυπράγμονας «παράγοντας» του (Δημοκρατικού) Ξινού Νερού! 100 – 150 – 200 και βάλε θέσεις εργασίας …βάλε, βάλε! Με χωνιά θα γεμίζουν ένα – ένα τα μπουκάλια! Άρχισε επιτέλους η ανάπτυξη!

  Στο τέλος προβλέπω, να ζητάει ο λαός ευθύνη και συγνώμη απ’ τον ΣΥΡΙΖΑ (αν ώ μη γένοιτο χάσει (7/7/19) για το μπλέξιμο του με το Μητσοτακέϊκο!

  Το ‘χουμε χάσει τελείως το τσιπάκι… Το γαρ πολύ της θλίψεως, γεννά παραφροσύνη… (Ν. Γκάτσιος)

ΥΓ 2. Προπολεμικά και στη κατοχή, υπήρχε ένας γραφικότατος, ετοιμόλογος ζητιάνος στη Φλώρινα, που ζητιάνευε δεκάρες!

  Αν κάποιος χουβαρδάς του έδινε πενηνταράκι ή δραχμή, έλεγε αυτόματα «Δεν έχω ρέστα, δεν είμαι τράπεζα κύριε»!

  Σε κάποιο μπλόκο των Γερμανών, στο κέντρο της πόλης,  που έτρεπε τους Φλωρινιώτες σε φυγή, αυτός συνέχιζε το δρόμο του στην Παύλου Μελά, αδιάφορος, αγνοώντας τα άγρια «ράους –ράους» των Γερμαναράδων…

  Ένας Γερμαναράς, με το υποκόπανο του όπλου, γκρέμισε τον φίλο μας στο δρόμο… Και τότε άκουσαν οι φοβισμένοι – φευγάτοι Φλωρινιώτες, τον «ζήτουλα» πατριώτη τους να φωνάζει πέφτοντας… «πίπτομεν, αλλά δεν υποκύπτομεν»! (αφιερωμένο στη νέα Δημοτική Αρχή του τόπου μας).

  Κι έχουμε ξαναπέσει και ξανασηκωθήκαμε άλλες τόσες φορές, γιατί δεν υποκύψαμε!

  Άντε και καλά ξεμπερδέματα, για όλους μας…