Μία πνευματικὴ ἀποτίμηση τῆς 25ετίας τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου…

  Ἀφορμὴ γιὰ τὸ ἄρθρο αὐτό μοῦ ἔδωσε ἡ θλίψη ποὺ αἰσθανόμουν ὅταν ἄκουγα νὰ μνημονεύουν, κατὰ τὴν ἱερότερη στιγμὴ τῆς Θείας Λειτουργίας, οἱ ἐπίσκοποι τῶν λεγομένων «Νέων Χωρῶν» τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας, τὸν Πατριάρχην Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαῖον, καὶ μάλιστα ὡς «ὀρθοτομοῦντα τὸν λόγον τῆς Σῆς Ἀληθείας», ἀποτεινόμενοι εἰς τὸν Θεόν, χωρὶς φόβον καὶ χωρὶς ντροπή!

  

 Μὰ ἔφυγε τελείως ἀπὸ τὶς καρδιὲς τῶν ἐπισκόπων αὐτῶν ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ; Δὲν καταλαβαίνουν ὅτι λέγοντας αὐτὰ κοροϊδεύουν τὸ Θεὸ καὶ ὅτι «φοβερὸν τὸ ἐμπεσεῖν εἰς χεῖρας Θεοῦ ζῶντος, ἐξ ὧν οὔκ ἐστιν ὁ ἐξελέσθαι δυνάμενος»; (Χρυσόστομος) Μνημονεύουν τὸν μεγαλύτερο βλάσφημο καὶ μεγαλύτερον αἱρεσιάρχην ὅλων τῶν αἰώνων τοῦ Χριστιανισμοῦ ὡς  «ὀρθοτομοῦντα τὸν λόγον τῆς Ἀληθείας»! Οὖτον ποὺ δὲν ἄφησε τίποτα ὄρθιο μέσα στὴν Ὀρθοδοξία!

  Ἀλλὰ ἂς ἔλθουμε εἰς ὁρισμένα ἐκ τῶν «ἀρρήτων ρημάτων» τοῦ «ὀρθοτομοῦντος τὸν λόγον τῆς Ἀληθείας», γιὰ νὰ μὴν λέγουν ὅτι τὸν ἀδικοῦμε:  Εἰς τὸ μήνυμά του πρὸς μία Παγκόσμια Διάσκεψη πού ἔγινε τὸ 2001 στὸ Durban τῆς Νότιας Ἀφρικῆς, ἔγραφε τὰ ἑξῆς φρικτά:  «Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία δέν ἐπιδιώκει νά πείσῃ τούς ἄλλους περί συγκεκριμένης τινός ἀντιλήψεως τῆς ἀληθείας ἤ τῆς ἀποκαλύψεως, οὔτε ἐπιδιώκει νά τούς μεταστρέψῃ εἰς συγκεκριμένον τινά τρόπον σκέψεως»!

  Δηλαδή, «Παναγιώτατε», ὁ Χριστὸς ὅταν διέταξε τοὺς μαθητᾶς Του, κατὰ τὴν ὥρα τῆς εἰς Οὐρανοὺς Ἀναλήψεώς Του, «Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη… διδάσκοντες αὐτοὺς τηρεῖν πάντα ὅσα ἐνετειλάμην ὑμίν», δὲν ἐπεδίωκε «νὰ τοὺς μεταστρέψη εἰς συγκεκριμένον τρόπον σκέψεως» ἀποκηρύσσοντας τὰς ψευδοθρησκείας των, δεχόμενοι τὸ κήρυγμα τῶν Ἀποστόλων;   

  Πῶς, λοιπόν, ὁ «ὀρθοτομῶν τὸν λόγον τῆς Ἀληθείας» διδάσκει ἀντίθετα ἀπὸ τὸν Χριστόν;  Ἤ, μήπως, τὰ λόγια του Χριστοῦ «ἐγὼ εἰμι ἡ ὁδὸς καὶ ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ ζωὴ» δὲν εἶναι ἀληθινὰ καὶ εἶναι ἀληθῆ τὰ ψεύδη τοῦ κ. Βαρθολομαίου;  Μᾶλλον θὰ πρέπει νὰ ἔχει δίκιο ὁ «ὀρθοτομῶν τὸν λόγον τῆς Ἀληθείας», καθότι ἀποκαλεῖται «Παναγιώτατος», ἐνῶ ὁ Χριστὸς καλεῖται, ἁπλῶς, «Ἅγιος», μολονότι εἶναι Θεός!  «Ἡ Αὐτοῦ Θειοτάτη Παναγιότης»(sic), βλέπετε, τὰ ἔχει ὅλα εἰς ὑπερθετικὸν βαθμόν! Τὸ μὲν «Παναγιώτατος» τὸ ἀπέκτησε χωρὶς κόπο, λόγῳ θέσεως (Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως) τὰ δὲ ἄλλα μετὰ κόπου καὶ μόχθου μεγάλου (βλάσφημος καὶ αἱρεσιάρχης) ταξιδεύοντας, μετὰ πάσης πολυτελείας, ἀνὰ τὴν ὑφήλιον!

  Καὶ ἐπανερχόμεθα εἰς τὰ «ἄρρητα ρήματα» τοῦ «ὀρθοτομοῦντος τὸν λόγον τῆς Ἀληθείας». Εἰς τὸ μήνυμά του πρὸς τοὺς Μουσουλμάνους  ὄλου τοῦ κόσμου ἐπί τῇ εὐκαιρίᾳ τῆς θρησκευτικῆς ἑορτῆς τοῦ Ραμαζανίου, το 2001, ἔγραφε: «Ὁ Θεός εὐαρεστεῖται εἰς τήν εἰρηνικήν συμβίωσιν τῶν ἀνθρώπων καί, μάλιστα, αὐτῶν οἱ ὁποῖοι Τόν λατρεύουν ἀνεξαρτήτως τῶν διαφορῶν, αἱ ὁποῖαι ὑπάρχουν εἰς τήν πίστιν μεταξύ τῶν τριῶν μεγάλων μονοθεϊστικῶν θρησκειῶν»!  Ποιός, λοιπὸν λέει, τώρα, τὴν ἀλήθεια; Ὁ Χριστὸς ποὺ λέγει ὅτι «οὐδεὶς ἔρχεται πρὸς τὸν Πατέρα εἰ μὴ δὶ' ἐμοῦ» ἢ ὁ «ὀρθοτομῶν τὸν λόγον τῆς Ἀληθείας» ποὺ λέει ὅτι ὁ Θεὸς εὐαρεστεῖται εἰς τὰς προσευχᾶς τῶν Μουσουλμάνων (καὶ τῶν Ἑβραίων);  Ἀπορῶ, πῶς ὁ Θεὸς ἀνέχεται νὰ ἀποκαλεῖται, ὁ μέγιστος αὐτὸς βλάσφημος καὶ αἱρεσιάρχης, ὡς «ὀρθοτομῶν τὸν λόγον τῆς Ἀληθείας» καὶ δὲν ρίχνει φωτιὰ νὰ μᾶς κάψη· καὶ αὐτοὺς ποὺ τὸν μνημονεύουν καὶ ἐμᾶς  ποὺ τοὺς ἀκοῦμε καὶ δὲν διαμαρτυρόμεθα!

  Καὶ τί νὰ ποῦμε γιὰ τὴν ἐπίσκεψή του εἰς τὴν Συναγωγὴ τῶν Ἑβραίων τῆς Νέας Ὑόρκης, τὸ 2009, καὶ τὰ ἄρρητα ρήματα ποὺ εἶπε καὶ ὅσα ἔπραξε ἐκεῖ, μολονότι οἱ Ἱεροὶ Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας μας ἀπαγορεύουν, μὲ βαριὰ ἐπιτίμια, καὶ τὴν ἁπλὴν εἴσοδον τῶν Χριστιανῶν εἰς Ἐβραϊκᾶς Συναγωγᾶς!  Καὶ ἐνῶ μιλοῦσε ἀρκετὴν ὥρα, οὐδεμία φορᾶ ἀνέφερε τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ, ἐνῶ ἔπρεπε νὰ τοὺς πῆ, στεντορείᾳ τῇ φωνῇ:  «Εἰπάτωσαν Ἰουδαῖοι, Πῶς οἱ στρατιῶται ἀπώλεσαν τηροῦντες τὸν βασιλέα; διὰ τὶ γὰρ ὁ λίθος οὐκ ἐφύλαξε τὴν πέτραν τῆς ζωῆς; Ἡ τὸν ταφέντα δότωσαν, ἢ ἀναστάντα προσκυνείτωσαν, λέγοντες σὺν ἡμῖν, Δόξα τῶ πλήθει τῶν οἰκτιρμῶν σου, Σωτὴρ ἡμῶν, δόξα σοί» (Κυριακὴ τῶν Μυροφόρων).

  Ἐπίσης, θὰ ἀναφερθῶ εἰς τὴν βλάσφημη προσφώνηση τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη κατὰ τὴν θρονικὴ ἑορτὴ τοῦ Πατριαρχείου, στὶς 30/11/1998, πρὸς τὴν Παπικὴ ἀντιπροσωπεία: «Σεβασμιώτατε Καρδινάλιε κύριε William Keeler καὶ λοιποὶ ἐν Χριστῷ ἀδελφοὶ, οἱ ἀποτελοῦντες τὴν Ἀντιπροσωπείαν τῆς Ἐκκλησίας Ρώμης,… Δὲν πρέπει νὰ σπαταλήσωμεν τὸν χρόνον εἰς ἀναζητήσεις εὐθυνῶν. Οἱ κληροδοτήσαντες εἰς ἡμᾶς τὴν διάσπασιν προπάτορες ἡμῶν ὑπῆρξαν ἀτυχῆ θύματα τοῦ ἀρχεκάκου ὄφεως καὶ εὑρίσκονται ἤδη εἰς χεῖρας τοῦ δικαιοκρίτου Θεοῦ. Αἰτούμεθα ὑπὲρ αὐτῶν τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ, ἀλλ’ ὀφείλομεν ἐνώπιον Αὐτοῦ ὅπως ἐπανορθώσωμεν τὰ σφάλματα ἐκείνων»!   Ὥστε, «Παναγιώτατε», οἱ Ἅγιοι πού μᾶς προστάτευσαν ἀπὸ τὸ «βδέλυγμα τῆς ἐρημώσεως», τὸν Πάπα ―στὸ ἀντίχριστο ἅρμα τοῦ ὁποίου ἀγωνίζεστε νὰ μᾶς δέσετε― ἤσαν ὄργανα τοῦ Διαβόλου;  Ὢ τῆς ὑποκρισίας, τοῦ «ὀρθοτομοῦντος τὸν λόγον τῆς Ἀληθείας»! Κι ἐνῶ τοὺς Ἁγίους αὐτούς, τοὺς ἀποκαλεῖ «θύματα τοῦ ἀρχεκάκου ὄφεως», ὅταν ἔλθη ἡ ἡμέρα τῆς ἑορτῆς των, τοὺς ἑορτάζει μεγαλοπρεπῶς!  Ἄλλωστε, ἐθεμελίωσε στὴν περιοχὴν μας μοναστήρι στὸν Ἅγιο Κοσμᾶ τὸν Αἰτωλό, τὸν πιὸ αὐστηρὸ ἀντιπαπικὸ Ἅγιο πού ἀποκάλεσε τὸν Πάπα «ἀντίχριστο»!  Εἶναι, ὅμως, τόσο «καλὸς» ὁ «ὀρθοτομῶν τὸν λόγον τῆς Ἀληθείας», ὥστε νὰ παρακαλῆ τὸν Θεὸ νὰ … ἐλεήση τοὺς ἀντιπαπικοὺς Ἁγίους! Καὶ μὴ χειρότερα!

  Τέλος, θὰ ἀναφέρω καὶ τὰ περὶ τοῦ «ἁγίου Κορανίου», τὸ ὁποῖον ἐδώρισε εἰς τὸν πρόεδρον τῆς Coca Cola, Μουχτὰρ Κέντ, στὴν Ἀτλάντα τῆς Ἀμερικῆς, τὸ 2009.  Φαίνεται ὅτι ὁ «Παναγιώτατος» συγχέει τὶς λέξεις «ἅγιον» καὶ «βέβηλον», γι’ αὐτὸ καὶ ἀποκαλεῖ τὸ ἀνίερο Κοράνιο «ἅγιον», χωρὶς φόβον Θεοῦ καὶ χωρὶς ἐντροπή!

  Ἐξ ὅλων τούτων καὶ πολλῶν ἄλλων ρήσεων καὶ πράξεων τοῦ «Παναγιωτάτου», καταφαίνεται ὅτι ὁ «ὀρθοτομῶν τὸν λόγον τῆς Ἀληθείας» εἶναι ὁ μεγαλύτερος βλάσφημος καὶ ὁ μεγαλύτερος Αἱρεσιάρχης ὅλων τῶν αἰώνων! 

  Παρὰ ταῦτα, ἐγκαρδίως εὔχομαι εἰς τὸν φιλάνθρωπον Θεὸν νὰ χαρίσει εἰς ἡμᾶς καὶ εἰς αὐτὸν μετάνοιαν καὶ ὁμολογίαν τοῦ Ὀνόματος τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ ―Πατρός, Υἱοῦ καὶ Ἁγίου Πνεύματος― εἰς σωτηρίαν πάντων τῶν ἀνθρώπων καὶ ἀπόλαυσιν τῶν αἰωνίων Ἀγαθῶν. Ἀμήν.

Μηλοχώριον, 25/10/2016

Ἀρχιμ. Μάξιμος Καραβᾶς

Ἱερὰ Μονὴ Ἀγίας Παρασκευῆς Ἐορδαίας.