Αγαπητέ κύριε Φίλιε, διάβασα το άρθρο σας «Μην διώκετε τον σεβασμιότατο μητροπολίτη Φλωρίνης κ.κ. θεόκλητο», σε Φλωρινιώτικες ιστοσελίδες, και θα ήθελα να κάνω κάποιες επισημάνσεις επ’ αυτού. Κατ’ αρχάς, συμφωνώ με όσα γράφετε για τον μητροπολίτη μας.
Πράγματι είναι ένας άνθρωπος με πολύ αγάπη, σεμνότητα και ανιδιοτέλεια. Δεν τον επέλεξε τυχαία ο π. Αυγουστίνος για πρωτοσύγκελο. Επί 40 χρόνια τον είχε στο πλάι του, στενό του συνεργάτη και βοηθό.
ΔΙΑΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ
ΝΑ ΘΕΩΡΟΥΜΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΑΙΡΕΤΙΚΟ;
Διαφωνώ, όμως, «κάθετα»
με τα υπόλοιπα που γράφετε. Ενώ ξεκαθαρίζετε ότι «εξ αρχής, δηλώνω ότι σκοπός της έκθεσης των σκέψεων μου δεν είναι να προβώ σε θεολογική
ανάλυση επί του θέματος», αλλά ότι, απλά επιθυμείτε να μιλήσετε «για τον
άνθρωπο π. Θεόκλητο», ωστόσο, αποφαίνεστε θεολογικά και διατυπώνετε μια
αθεολόγητη άποψη ότι ο πιστοί δεν δικαιούνται να ονομάσουν κάποιον «αιρετικό»,
παρά μόνο η Σύνοδος. Κάνετε λάθος κύριε. Σας ερωτώ: Ο Άρειος κατέστη αιρετικός
μετά την καταδίκη του, από την Α΄ Οικουμενική Σύνοδο, ενώ πριν απ’ αυτήν δεν
ήταν; Ο άγιος Γέροντάς μας, ο π.
Αυγουστίνος, δίνοντας τον ορισμό του αιρετικού, γράφει: «Αιρετικός είνε όποιος δεν
συμφωνεί με αυτά που διδάσκει η Εκκλησία. Όποιος διαφωνεί με την Εκκλησία
λέγεται αιρετικός»(1), ανεξάρτητα, προφανώς, από το αν έχει ή όχι
καταδικαστεί από Σύνοδο. Και φυσικά τα λεγόμενα του Γέροντα έρχονται σε
συμφωνία με την Καινή Διαθήκη όπου αιρετικός περιγράφεται ο άνθρωπος που «έρχεται προς υμάς και ταύτην την διδαχήν ου φέρει»(Ιω. Β΄1:10) δηλαδή
εκείνος που πρεσβεύει διαφορετικά απ’ αυτά που, εμείς οι χριστιανοί, έχουμε διδαχτεί.
Θα σας αναφέρω κι ένα παράδειγμα ενός σύγχρονου Αγίου: Ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς, αποκαλεσε τον Πατριάρχη Αθηναγόρα
«αιρετικό», μολονότι ο Αθηναγόρας δεν είχε καθαιρεθεί από καμία Σύνοδο (2).
ΑΥΤΑ
ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΑ Ή ΚΑΚΟΔΟΞΑ;
Αγαπητέ κύριε Φίλιε, εξακολουθώ
να εκκλησιάζομαι στην ενορία μου και έχω τις επιφυλάξεις μου κατά πόσο η
απόφαση του π. Παϊσίου, ηγουμένου της μονής Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά Φιλώτα,
να διακόψει το μνημόσυνο του σεβ. μητροπολίτη μας, είναι η ενδεδειγμένη, αυτή
τη χρονική στιγμή. Αυτό, όμως, με το οποίο θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί του είναι
δύο μεγάλες αλήθειες που είπε, την ημέρα που ανακοίνωσε την απόφασή του:
Πρώτον, ότι «ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος είναι ο
μεγαλύτερος αιρετικός όλων των αιώνων, χειρότερος απ’ όλους τους παλαιούς
αιρεσιάρχες, Άρειο, Νεστόριο, κ.ά» και
Δεύτερον, ότι «όσοι υπέγραψαν την ληστρική ψευτοσύνοδο της
Κρήτης είναι για καθαίρεση».
Ο Πατριάρχης
Βαρθολομαίος δεν αρνήθηκε ποτέ τον χαρακτηρισμό «Οικουμενιστής». Ο
Οικουμενισμός είναι κατεγνωσμένη αίρεση, κατά της οποίας έχουν καταφερθεί δύο
μεγάλοι Άγιοι: Ο Άγιος Ιουστίνος
Πόποβιτς, που την ονόμασε «παναίρεση»(3) και ο Γέροντας Παΐσιος ο
Αγιορείτης που έχει πει ότι ο
Οικουμενισμός είναι η αίρεση-πρόδρομος της αναμενόμενης δικτατορίας του
Αντιχρίστου, γιατί οδηγεί προς μία παγκόσμια ενιαία θρησκεία που θα τον
υποδεχτεί ως Μεσσία.(4) Είπε, επίσης, ότι: «Ο διάβολος έχει τρία πλοκάμια:
Για τους θρησκευόμενους τον Οικουμενισμό, για τους φτωχούς τον άθεο κομμουνισμό και για τους πλουσίους τη Μασωνία»(5).
Αλλά και ίδιος ο μητροπολίτης μας την
καταδίκασε, λέγοντας ότι «Ο Οικουμενισμός
είναι μεγάλος εχθρός της Ορθοδοξίας που λυμαίνεται την Εκκλησία μας»(6)
Ο Οικουμενισμός
περιλαμβάνει μέσα του, και αναγνωρίζει, σχεδόν όλες τις αιρέσεις που
εμφανίστηκαν στην ιστορία της Εκκλησίας, γι’ αυτό και είναι η χειρότερη αίρεση
της ιστορίας! Π.χ. οι Οικουμενιστές αναγνωρίζουν, ως Εκκλησία, τους
Μονοφυσίτες, που έχουν καταδικαστεί, αμετάκλητα, από την Δ΄ Οικουμενική Σύνοδο!
Και η ασέβειά τους προχωρεί ακόμη περισσότερο, γιατί αναγνωρίζουν και τις άλλες
θρησκείες ως ισότιμες οδούς σωτηρίας! Πλήρης κατεδάφιση του Ευαγγελίου!
Ο Πατριάρχης Αθηναγόρας
(†1972) είναι το πρότυπο όλων των Οικουμενιστών του Φαναρίου. Ειδικά, ο
Πατριάρχης Βαρθολομαίος τον έχει για ίνδαλμα και σε κάθε ευκαιρία καυχιέται ότι
ακολουθεί την πορεία που εκείνος έχει χαράξει. Έχει αποδειχθεί, με ντοκουμέντα,
ότι ήταν μασώνος(7), γι’ αυτό και προωθήθηκε στον πατριαρχικό θρόνο από τους
αμερικανούς και ειδικά από τον φίλο του, τέως πρόεδρο των Η.Π.Α., Χάρυ Τρούμαν,
που τον μετέφερε στην Κωνσταντινούπολη με το προσωπικό του αεροπλάνο!(8)
Το 1971, Άγιος Ιουστίνος
Πόποβιτς, εκφράστηκε για τον τότε Πατριάρχη Αθηναγόρα. Έχει πολύ ενδιαφέρον να
δούμε τι έχει πει για εκείνον. Μπορούμε να θεωρήσουμε ότι, αν ζούσε σήμερα, θα
έλεγε τα ίδια και χειρότερα για τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο, γιατί ο τελευταίος
ακολουθεί πιστά την Οικουμενιστική γραμμή του προκατόχου του και μάλιστα σε
πολύ μεγαλύτερο βαθμό, ένταση και χρονική διάρκεια. Λέγει, λοιπόν, ο Άγιος: «Ο Πατριάρχης Αθηναγόρας; Αυτός με την
νεοπαπιστική συμπεριφορά του, στους λόγους και στις πράξεις, σκανδαλίζει επί
μία ήδη δεκαετία τις ορθόδοξες συνειδήσεις, αρνούμενος την μοναδική Αλήθεια της
Ορθοδόξου Εκκλησίας, αναγνωρίζοντας τις Ρωμαϊκές και άλλες αιρέσεις ως ισότιμες
με την Αλήθεια και αναγνωρίζοντας τον Ρωμαίο Ποντίφικα με όλη τη δαιμονική
αντιεκκλησιαστική υπερηφάνεια του. Τον τελευταίο καιρό, αυτός, έχει γίνει πηγή
αναρχισμού και μηδενισμού στον ορθόδοξο κόσμο. Οι Αγιορείτες δικαίως τον ονομάζουν αιρετικό και αποστάτη στις επιστολές τους, που απευθύνονται προς αυτόν,
ανοικτώς δια του Τύπου»! (9)
Αν δεν είναι αιρετικός ο
Πατριάρχης Βαρθολομαίος, τότε δεν υπήρξαν ποτέ αιρέσεις και αιρετικοί στην
Εκκλησία! Ο ασεβέστατος προκαθήμενος δεν έχει αφήσει τίποτα όρθιο! Έχει
ποδοπατήσει τα πάντα: το Ευαγγέλιο, τις Οικουμενικές Συνόδους, τους Ιερούς
Κανόνες, τη μνήμη των Αγίων Πατέρων και το αίμα των αγίων μαρτύρων της
Εκκλησίας μας! Το μόνο που δεν έχει κάνει ακόμη, είναι να πάει στην Αμερική,
στο «ναό του Σατανά» του Anton LaVey,
για να εγκωμιάσει και αυτόν, και το «ναό» του και τον ίδιο το Διάβολο! Αλλά …τί
λέω; Κι αυτό το έχει κάνει! Έχει πάει σε
εβραϊκές Συναγωγές, αποκαλώντας τες «ευλογημένους
τόπους λατρείας του Θεού»(10) και εγκωμίασε τους Ραββίνους τους, ενώ ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, τίς αποκαλεί
«κατοικητήρια δαιμονίων»(11) και τους Ραββίνους «ανθρώπους που εξουσιάζονται από δαίμονες»! (12)
Θα σας αναφέρω ένα περιστατικό που έλαβε χώρα
στις 9 Απριλίου όταν, τέσσερα άτομα, επισκεφθήκαμε το μητροπολίτη για να
συζητήσουμε το θέμα του Οικουμενισμού. Παρόντες ήταν ο νυν πρωτοσύγκελος π.
Νικηφόρος Μανάδης, ο Αρχιερατικός Επίτροπος Φλωρίνης και 2-3 ακόμη
αρχιμανδρίτες και διάκοι, οι οποίοι, έπαιρναν μέρος στη συζήτηση που κράτησε
πάνω από δύο ώρες! Κάποια στιγμή, αυθόρμητα, ο γράφων στράφηκε προς το
μητροπολίτη και του είπε: «Σεβασμιώτατε, απορώ: πως νιώθετε την ώρα που
μνημονεύετε το όνομα του Πατριάρχη Βαρθολομαίου; Δεν ανατριχιάζετε; Δεν
φρίττετε μνημονεύοντας το όνομα ενός αντίχριστου; Πώς το ανέχεται αυτό η
συνείδησή σας;» Ο μητροπολίτης
δεν απάντησε. Όχι μόνο αυτός, αλλά δεν μίλησε και κανένας από τους παρευρισκομένους,
που μέχρι εκείνη τη στιγμή ήταν λαλίστατοι! Κανείς δεν επιχείρησε να υπερασπίσει τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο!
Σιωπή απλώθηκε στην αίθουσα του γραφείου του μητροπολίτη! Κανονικά, δεν έπρεπε
να «κατακεραυνώσουν» αυτόν που τόλμησε να πει αυτήν την κουβέντα; Κι όμως, δεν
είπαν τίποτα! Σιωπή. Μια σιωπή, όμως, …«εκκωφαντική»! Κύριε Φίλιε, είστε ευφυής άνθρωπος. Βγάλτε τα συμπεράσματά σας!
ΤΟ
ΑΛΗΘΙΝΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ
Θέλει, λοιπόν, πολύ
παλικαριά για να πει κάποιος κληρικός τις αλήθειες που είπε ο π. Παΐσιος, ο
οποίος «έσπασε» τη συνομωσία της σιωπής και το αρρωστημένο και αντιχριστιανικό
κλίμα του φόβου, της υποτέλειας και του ραγιαδισμού που κυριαρχεί στην ελλαδική
Εκκλησία, και είπε τα πράγματα με τ’ όνομά τους. Δυστυχώς, στην Εκκλησία του
Χριστού, στην οποία, κατ’ εξοχήν, θα έπρεπε να πνέει αέρας ελευθερίας,
κυριαρχεί …φόβος και τρόμος! Κανείς δεν τολμάει να πει την αλήθεια: ότι έχουμε
αιρετικό Πατριάρχη και Αρχιεπίσκοπο!
Το γεγονός ότι η αίρεση
του Οικουμενισμού έχει καταφέρει –με τη βοήθεια και της Μασωνίας– να
τοποθετήσει ανθρώπους της σε υψηλές διοικητικές θέσεις της Εκκλησίας, εξηγεί τη
«σιγή ιχθύος» που υπάρχει σήμερα. Οι περισσότεροι μητροπολίτες και ιερείς
φοβούνται να μιλήσουν, οι μεν πρώτοι για να μην εκθρονιστούν, οι δε δεύτεροι
για να μην χάσουν την εύνοια του δεσπότη, τον περικαλλή ναό τους, το μισθό
τους, κ.λ.π.
Πίσω από το γλυκό,
μειλίχιο και ειρηνικό πρόσωπό του «Πατριάρχη του Γένους», του «Πράσινου
Πατριάρχη», που τον προβάλουν συνεχώς τα ΝεοΤαξικά εγχώρια και διεθνή ΜΜΕ
(γιατί άραγε;), κρύβεται ένας «πολύ σκληρός» και αδίστακτος άνθρωπος. Θα σας
αναφέρω δυο, μόνο, παραδείγματα:
- Πρώτον, σύμφωνα με
μαρτυρία του μητροπολίτη Καλαβρύτων Αμβρόσιου, το 1989 ο κ. Βαρθολομαίος
«καθαίρεσε» …τηλεφωνικώς (!) τον τότε μητροπολίτη Θυατείρων Μεθόδιο, επειδή
έμαθε ότι ο Μεθόδιος έκανε ένα δυσμενές σχόλιο για το πρόσωπό του! Ούτε εκκλησιαστικό δικαστήριο, ούτε απολογία…
Τίποτα! «Όπως είσαι, φύγε!»
- Δεύτερον, το 1994, οργισμένος με την αντι-οικουμενιστική
δράση του θεολόγου Νίκου Σωτηρόπουλου, συγκάλεσε στο Φανάρι ένα αντικανονικό
μόρφωμα που το ονόμασε «Μείζων και Υπερτελή Σύνοδο» και «αφόρισε», με συνοπτικές διαδικασίες, τον αγωνιστή θεολόγο, χωρίς να
τον καλέσει σε απολογία, χωρίς να καλέσει μάρτυρες, χωρίς να απαγγείλει
κατηγορητήριο και χωρίς να του κοινοποιήσει τον «αφορισμό»! Ο άνθρωπος
έμαθε ότι «αφορίστηκε» από …τις εφημερίδες! Ζήτησε από το Πατριαρχείο να του
στείλουν όλα τα πρακτικά της ψευτοσυνόδου (στην οποία πλαστογράφησαν και την
υπογραφή του τότε Αρχιεπισκόπου Κύπρου!) και δεν του τα έστελναν! Αναγκάστηκε
να τα ζητήσει με εξώδικο, μέσω δικηγόρου! Φοβερά πράγματα! Τα γνωρίζετε αυτά κ.
Φίλιε; Τα γνωρίζει αυτά ο λαός της Φλώρινας που τον έραινε με ροδοπέταλα κατά
την εδώ επίσκεψή του, το 2005; Ακόμη και στα πλέον φασιστικά και ολοκληρωτικά
καθεστώτα καλούσαν σε απολογία τους αντιφρονούντες πριν τους καταδικάσουν και
τους απήγγειλαν ένα κατασκευασμένο, έστω, κατηγορητήριο!
Ήταν τόσο γελοίος αυτός
ο ψευτοαφορισμός που οι περισσότεροι μητροπολίτες δεν τον αναγνώριζαν (χωρίς να
το πουν, όμως, φανερά!). Υπ’ όψιν ότι ο
θεολόγος Νίκος Σωτηρόπουλος ήταν πνευματικό παιδί και «το δεξί χέρι» του π.
Αυγουστίνου Καντιώτη. Αρκετοί είπαν
ότι ο Πατριάρχης τον «αφόρισε» για να εκδικηθεί τον π. Αυγουστίνο που συνεχώς
ήλεγχε τον Οικουμενισμό. Το γεγονός αυτό πλήγωσε πολύ τον Γέροντα. Θυμάμαι,
το 1995, ήμουν φοιτητής στην Αθήνα και έτυχε να βρίσκομαι στην τεράστια αίθουσα
της οδού Ζωοδόχου Πηγής 44. Ανέβηκε στο βήμα για να μιλήσει ο π. Αυγουστίνος,
αλλά πριν ξεκινήσει την ομιλία του κάλεσε κοντά του τον Σωτηρόπουλο, τον
αγκάλιασε και… άρχισε να κλαίει σαν μικρό παιδί! «Είναι
περίλυπη η ψυχή μου έως θανάτου», είπε με λυγμούς. «Δεν θα ησυχάσω αν δεν αποκατασταθεί η αδικία που έγινε εις βάρος του
Νίκου. Αναθέτω το θέμα του στο Χριστό» φώναξε, και έδειξε την μεγάλη εικόνα
του Χριστού που κρεμόταν στον τοίχο, πίσω του. Κάτω δε απ’ την εικόνα ήταν
αναρτημένη μια επιγραφή από την Αγία Γραφή: «Έως θανάτου αγώνισαι υπέρ της Αληθείας και Κύριος ο Θεός πολεμήσει υπέρ
σού!» (Σοφία Σειράχ 4, 28)».
ΕΙΝΑΙ, Ο π. ΠΑΪΣΙΟΣ
«ΔΙΩΚΤΗΣ» ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΜΑΣ;
Αγαπητέ κύριε Φίλιε, με
το άρθρο σας αφήσατε να εννοηθεί ότι ο π. Παΐσιος είναι, τρόπον τινά, «διώκτης»
του π. Θεοκλήτου. Το μαρτυρεί και ο τίτλος του άρθρου σας: «Μην διώκετε τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη
Φλωρίνης κ.κ. Θεόκλητο». Κάνετε μεγάλο λάθος, κύριε. Τολμώ να πω ότι ο π. Παΐσιος αγαπά τον μητροπολίτη μας πολύ περισσότερο
απ’ αυτούς που τον κολακεύουν, τον λιβανίζουν και τον επαναπαύουν στην απραξία
και τη σιωπή απέναντι στην Οικουμενιστική ασέβεια. Ο Άγιος του μοναστηριού ―το οποίο έχτισε με
κόπους, με ξενύχτια, με δάκρυα και χρήματα που ο ίδιος μάζεψε― είναι ο Άγιος Γρηγόριος
ο Παλαμάς. Ο Άγιος αυτός έγραψε ότι υπάρχουν τρία είδη αθεΐας: Στο πρώτο
ανήκουν οι εκ πεποιθήσεως άθεοι. Στο δεύτερο, οι αιρετικοί (όπως ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος)
και στο τρίτο είδος αθεΐας ανήκουν όσοι
χριστιανοί σιωπούν τον καιρό που στην Εκκλησία κηρύσσεται αίρεση! (13). Αναφερόμενος
σ’ αυτό το κείμενο του αγίου, ο π. Αυγουστίνος αναφώνησε: «Λέγει ο άγιος Γρηγόριος [ο Παλαμάς] ότι το να σιωπά ο επίσκοπος, σε τέτοιες μέρες, είναι
έγκλημα εναντίον της Εκκλησίας. Η σιωπή του επισκόπου
είναι αθεΐα!»(14)
Εξ άλλου, όλοι οι Άγιοι της Εκκλησίας μας συμφωνούν στο
εξής σημείο: ότι σε καιρό αιρέσεως η σιωπή και του τελευταίου χριστιανού ―πόσο μάλλον του επισκόπου!― τον οδηγεί στην κόλαση! (15)
Ακούστε και κάτι ακόμη: Στις
15/6/1971 η εφημερίδα «Ορθόδοξος Τύπος» (φύλλο 144) μετέδωσε, από την
Γιουγκοσλαβία, την είδηση ότι π. Ιουστίνος Πόποβιτς μόλις έμαθε ότι, στην
Ελλάδα, το Άγιο Όρος και τρεις μητροπολίτες (μεταξύ των οποίων ήταν και ο π.
Αυγουστίνος) διέκοψαν το μνημόσυνο του Πατριάρχη Αθηναγόρα, έστειλε επιστολές
στον τότε Πατριάρχη Σερβίας Γερμανό παρακαλώντας τον να διακόψει κι εκείνος την
μνημόνευση του ασεβούς Οικουμενικού Πατριάρχη (όπως και ο π. Παΐσιος παρακαλεί,
εδώ και χρόνια, τον π. Θεόκλητο να κόψει το μνημόσυνο του Βαρθολομαίου). Μόλις
όμως κατάλαβε ότι ο Πατριάρχης Σερβίας δεν είχε σκοπό να πράξει κάτι τέτοιο, ο Άγιος πήρε την πρωτοβουλία και διέκοψε το
Μνημόσυνο του Πατριάρχη Γερμανού, μολονότι
εκείνος δεν ήταν Οικουμενιστής!
Σας θυμίζει τίποτε αυτό,
κ. Φίλιε; Δεν είναι ίδια περίπτωση με αυτή του π. Παϊσίου; Και σας ερωτώ:
Κατέστη και ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς «διώκτης» του Πατριάρχη Σερβίας και
προκάλεσε «σχίσμα» στη σερβική Εκκλησία;
Αγανάκτησε ο άνθρωπος, όπως έχει αγανακτήσει και ο π. Παΐσιος με την
πρωτοφανή αποστασία και προδοσία του βλάσφημου και αιρετικού Πατριάρχη ΚΠόλεως.
Μάλιστα, η προδοσία έχει μεγεθυνθεί σε τεράστιο βαθμό μετά και την ψευτοσύνοδο
της Κρήτης, όπου αναγνωρίστηκαν οι αιρέσεις ως «Εκκλησίες»! Η συνείδησή του,
λοιπόν, δεν αντέχει άλλο αυτήν την κατάσταση και συνεπώς, λογικά, κύριος
υπόλογος δεν είναι αυτός, αλλά ―ας με συγχωρήσει ο σεβασμιώτατος― ο ίδιος ο
μητροπολίτης μας ο οποίος όχι μόνο δεν κάνει χρήση του 15ου Ιερού
Κανόνος της Πρωτοδευτέρας Συνόδου για να διακόψει τη μνημόνευση του αντίχριστου
Πατριάρχη, αλλά και επικαλείται δικαιολογίες που στερούνται σοβαρότητος!
ΕΝ ΤΕΛΕΙ, ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ
ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ «ΔΙΩΚΤΕΣ» ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΘΕΟΚΛΗΤΟΥ;
Ναι,
έχει «διώκτες» ο σεβ. μητροπολίτης μας. Δεν είναι όμως ο π. Παΐσιος, αλλά εκείνοι που, όλ’ αυτά τα χρόνια,
επηρέασαν και αποπροσανατόλισαν τον σεβασμιώτατο. Τους
«φωτογράφησα» στο κείμενό μου «ποιοί διασπούν την ενότητα της μητροπόλεώς
μας»(16) και, αν χρειαστεί, θα τους ξαναφωτογραφήσω σε ποιο «ευδιάκριτες» «πόζες».
Είναι εκείνοι οι άνθρωποι που συνέβαλαν στο να εκκοσμικευθεί η μητρόπολή μας,
να υποστείλει τη «σημαία» του Αγώνα κατά του Οικουμενισμού και τελικά να
αποκτήσει ειδυλλιακές σχέσεις με τους εχθρούς του Χριστού, τους Οικουμενιστές.
Το άλλοτε «κάστρο της Φλώρινας» κατήντησε «κέντρο διερχομένων Οικουμενιστών» (Σύρου
Δωρόθεος, Προύσης Ελπιδοφόρος, Προικονήσου Ιωσήφ, Αυστρίας Μιχαήλ, Δημητριάδος
Ιγνάτιος, κ.ά.). Αυτοί οι άνθρωποι, λοιπόν, είναι οι αποκλειστικοί υπεύθυνοι
για τη διαμάχη που, δυστυχώς, υπάρχει σήμερα στη μητρόπολή μας· αυτοί οι
άνθρωποι γίνονται πρόσκομμα και στη σωτηρία του καλού μας του δεσπότη, που
οδεύει στο τέλος της επίγειας ζωής του. Έγραψα, κάπου, στον μητροπολίτη μας: «Σεβασμιώτατε, εύχομαι η Παναγία, βλέποντας
την αγνή ψυχή σας, να σας φωτίσει να καταλάβετε ―σ’ αυτή τη ζωή και όχι στην
άλλη, την αιώνια― ποιοί είναι οι πραγματικοί φίλοι και εχθροί σας». Αμήν!
Πτολεμαΐδα,
16/9/2016
Βασίλειος Π.
Κερμενιώτης
Kermeniotis_b@yahoo.gr
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ:
1. Απομαγνητοφωνημένη
ομιλία, η οποία έγινε στον ι. ναό Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Καλλιθέας - Αθηνών
την 14-7-1963 http://aktines.blogspot.gr/2014/07/blog-post_9627.html
2. Στο Υπόμνημά
του, «Περί την μελετωμένην “Μεγάλην Σύνοδον” της Ορθοδόξου Εκκλησίας», «Ορθοδοξος
Τυπος», αριθμ. 145-6, 1-15 Σεπτεμβρίου 1971
3. Ιουστίνου Πόποβιτς, Ορθόδοξος Εκκλησία και
Οικουμενισμός, Θεσσαλονίκη 1974, σελ. 224.
4. Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, Λόγοι, τ. Β΄-
Πνευματική αφύπνιση, Ι. Ησυχαστήριον «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος», Σουρωτή
Θεσ/νίκης 1999, σ. 176.
5. Μακαρίου ιερομονάχου, Γέροντος Παίσίου
Αγιορείτου, Λόγοι Σοφίας και Χάριτος, Άγιον Όρος, σελ. 73
6.
Κήρυγμα του μητροπολίτη μας την Κυριακή της Ορθοδοξίας, του 2008.
7. Στο
φύλλο 517 του «Ορθοδόξου Τύπου» (1982), δημοσιεύτηκε, στην πρώτη σελίδα, φωτογραφία
της αποδείξεως πληρωμής των εισφορών του Πατριάρχη Αθηναγόρα (με το κοσμικό του
όνομα Αριστοκλής Σπύρου) για την λήψη του 30ου Μασωνικού βαθμού, στις
25-5-1940, όταν, δηλαδή, ήταν ήδη Αρχιεπίσκοπος Βορείου και Νοτίου Αμερικής!
8. Βλέπε τη βιογραφία του στη Βικιπαίδεια.
9. Βλ. την παραπομπή 2.
10. Από την ομιλία του Οικουμενικού Πατριάρχη
στην εβραϊκή Συναγωγή της Νέας Υόρκης «Park East», στις 28/10/2009 (www.patriarchate.org/video-gallery) και το μήνυμα που
έστειλε στο «Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο» (ΚΙΣ), στις 20/1/2010 (http://anti-ecumenist.blogspot.gr/2012/09/o_9.html )
11. Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, «Λόγοι Κατά
Ιουδαίων», λόγοι 1:3 και 1:4, μετάφραση.
12. Αγίου
Ιωάννου του Χρυσοστόμου, «Λόγοι Κατά Ιουδαίων», λόγοι 4:7, μετάφραση.
13. Αγίου
Γρηγορίου του Παλαμά, αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης, επιστολή προς «Τον
ευλαβέστατον μοναχόν κυρ Διονύσιον» (Ε.Π.Ε., έργα Γρηγορίου Παλαμά, 4,404)
15. Βλ. Joannes
Chrysostomus Scr.
Eccl., De Babyla
con-tra Julianum et gentiles
(2062:373) / Μεγάλου βασιλείου, επιστολή
σξβ΄, κεφ. β΄, P.G. 32, 976A. / Αγίου
Θεοδώρου του Στουδίτου, επιστολή β΄, βιβλίο β΄, P.G. 99, 1120Β-1121Α
και Επιστολή προς Παντολέοντι Λογοθέτη,
PG 99, 1321Α.Β, PG 99,1321A-C. (μεταγλώττιση).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η εποικοδομητική κριτική και οι εναλλακτικές προτάσεις - απόψεις είναι απαραίτητες και ευπρόσδεκτες, ειδικά όταν το ζητούμενο είναι η ανταλλαγή ιδεών.
Τα σχόλια εκφράζουν τις απόψεις των αποστολέων τους και η ευθύνη (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Κάθε υβριστικό, προσβλητικό ή άσχετο με το θέμα της ανάρτησης σχόλιο, θα διαγράφεται όποτε εντοπίζεται από την ομάδα διαχείρισης.
Ευχαριστούμε για τη συμμετοχή σου.