Το ίδιο έργο, σ’ επανάληψη…

(Του Α.Θ.Ρ. από το ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ που κυκλοφορεί)...

  Η ιστορία επαναλαμβάνεται, σαν φάρσα… είπε εκείνος ο σοφός κα τόσο παρεξηγημένος κλασσικός Κάρολος, Γερμανός και Εβραίος μαζί…

  Ο Ιούλιος του ’65 ήταν ένας καυτός μήνας, που  έμεινε στην Ελληνική ιστορία σαν απαρχή της Δημοκρατικής Εκτροπής, που κατέληξε στον οδοστρωτήρα της χούντας, μετά 2 χρόνια.

  

  Ο Γέρο – Μητσοτάκης, σίγουρα αποφεύγει σαν μήνα τον Ιούλιο, που τόσο στενά δέθηκε τα’ όνομα του, μ’ ότι χαρακτηρίζεται στην νεώτερη ιστορία μας σαν «Ιουλιανά», αποστασία, εκτροπή, πραξικόπημα.

  Βγήκε λοιπόν στο «γυαλί» της αγωνιούσης (για τους φόρους που χρωστά), κι αγχωμένης TiVi των Λατσο – Μπομπολο – Βαρδινογιάννηδων, στα 97 του (και να τα …εκατοστίσει, ειλικρινά), να μας νουθετήσει και να μας υποδείξει τι πρέπει να ψηφίσουμε την 5^η του Ιούλη… Μπρρρ…

  Γύρω στο ’65, ο πριν 2 χρόνια μόλις εκλεγμένος με 53% ηγέτης της Δημοκρατικής Παράταξης, Γέρο – Παπανδρέου, έγινε στόχος, με σατανική μεθόδευση ενορχηστρωμένη απ’ το Παλάτι, το παρακράτος, τν ξένο παράγοντα, τα ντόπια μεγαλοσυμφέροντα, κι ανατράπηκε, αφού αποστάτησαν μεγαλοστελέχη της κυβέρνησης του, που εναλλάχθηκαν σαν χάρτινες μαριονέτες στη πρωθυπουργία, χωρίς να εδραιωθούν στην αδέκαστη λαϊκή συνείδηση και αποδοχή, του ανώνυμου Δημοκρατικού πολίτη, που έβλεπε το θλιβερό θέατρο που παιζόταν πίσω απ’ τις πλάτες του, πάνω σ’ ένα γελοίο κι εξευτελιστικό σχέδιο του παρακράτους και των μεγαλοσυμφερόντων της εποχής, ντόπιων και ξένων.

  Μοιάζει καθόλου το σήμερα, μ’ αυτό που παίχθηκε πριν 50 χρόνια και καταγράφηκε σαν μαύρη σελίδα στην αδέκαστη ιστορική μνήμη του Λαού μας;

  Φυσικά, στις αφηγήσεις του και σίγουρα στ’ απομνημονεύματα του, ο Γέρο – Μητσοτάκης, που υπήρξε απ’ τους σκηνοθέτες και κορυφαίους ηθοποιούς αυτής της τραγικής φαρσοκωμωδίας, λέει, μια άλλη τελείως ιστορία – σήριαλ, που ξεπερνά σε αλήθεια, τις ιστορίες του κόμη Μινχάουζεν…

  Εγώ πάντως, ένας απλός πολίτης, το αποφυλακιστήριο μετά τη δίκη, στο Στρατοδικείο των Γερμανών της Σαλονίκης, των δικών μου, το ’43, (για κατοχή όπλων), την έχω δημοσιεύσει στο «Περισκόπιο» κάποτε, πρέπει να διαβάσουμε στον τύπο τις «αποφάσεις» (2) καταδίκης σε θάνατο – και πώς γλύτωσε ο «δαιμόνιος» Μητσοτάκης, απ’ τα νύχια των φοβερών Γερμανών, που κάθε τόσο μας πετάν στα «μούτρα» οι δικοί του κι ο ίδιος…

  Φαντάζομαι, πως ένας ανερχόμενος από τότε πολιτικός αστέρας, θα φρόντιζε να βρει τα γνήσια αποδεικτικά στοιχεία της ιστορίας του…

  Κι αυτό, γιατί οι πλείστοι των Ελλήνων, θυμούνται εκείνη την ολοσέλιδη φωτογραφία, στην αλήστου μνήμης «Αυριανή», χαμογελαστός στη μέση, αγκαλιά με δύο στρατιώτες Γερμανούς, του Γ’ Ράιχ… χα! Χα! Χα!

  Περίεργες ιστορίες, για γέλια ή για κλάματα… πού βλέπεις ρε μυστήριε, ομοιότητες με τον σημερινό Ιούλιο (4 του μηνός, Σαββάτο, γράφο το άρθρο) και μας τσαμπουνάς …περσινά ξινά σταφύλια;

  Το παλάτι φίλε μου, κι η καμαρίλα που το πλαισίωνε, με το …παρακράτος παραπόδα, που έφτανα οι ρίζες του μέχρι τον …διμοιρίτη των ΤΕΑ, του …Βροντερού και του σταθμάρχη του Γκούγκοβου, είναι σήμερα το Γερμανοκρατούμενο ιεραρχείο της Ε.Ε., η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, το Δυο – Νου – Του.

  Ο Δρ Σόϊμπλε, η Μέρκελ, η Λαγκάρντ, είναι ο Βασιλιάς (τρομάρα τους)!!!

  Οι ηγετίσκοι οι λοιποί της Ευρωζώνης, είναι οι παρακεντέδες, αυλάρχες, σταβλάρχες, σφουγγοκωλάριοι και γελωτοποιοί του παλατιού του Βερολίνου, που στήνει ένα νέο Ευρωπαϊκό, οικονομικό Δ’ Ράιχ …και περαστικά μας…

  Μια εκλογική διαδικασία δημοψηφίσματος, που γίνεται με κλειστές τράπεζες – οικονομική ασφυξία, τρομολαγνεία, ουρές αγωνίας στα ΑΤΜ της χώρας και τα «κανάλια» να ουρλιάζουν εν χορώ, στην επικείμενη καταστροφή της χώρας, με τον ολετήρα ΣΥΡΙΖΑ στο τιμόνι, είναι …φόνος εκ προμελέτης…

  Έσπρωξαν, μεθοδικά και σχεδιασμένα τις διαπραγματεύσεις τους, με Τσίπρα – Βαρουφάκη, παραπλανητικά, μ’ όλο και νέες απαιτήσεις, στο τέλος του δρόμου της συμφωνίας της 30^ης Ιουνίου, του προηγούμενου προγράμματος.

  Και τώρα, με κλειστή τη στρόφιγγα του ELA με ζεστό ρευστό στις τράπεζες και την κλεψύδρα των αποταμιεύσεων να τελειώνει, εξώθησαν τα πράγματα, σε μια απελπισμένη καταφυγή στη ψήφο του Λαού, την ίδια στιγμή, που αγωνιά για τις ελάχιστες καταθέσεις του και την πενιχρή του σύνταξη.

  Είχαν μεθοδεύσει σχέδιο, κι ένα όπλο πιο αποτελεσματικό από τα Μ1 του ’65 και τα γκλοπ των χωροφυλάκων.

  Μανούλες, σε μεθόδους εκβιασμού και χειραγωγήσεις των ανθρώπων.

  Είναι γνωστό άλλωστε, ότι πριν 70 χρόνια, οδηγήθηκαν σαν πρόβατα επί σφαγή, χωρίς καμία αντίσταση –με μόνο τον σταδιακό εκβιασμό- 6 εκατομμύρια Εβραίοι, στον ναζιστικό τότε Γερμανικό όλεθρο.

  Αγνοώ –ειλικρινά- τα’ αποτελέσματα του δημοψηφίσματος της 5^ης Ιούλη, αλλά τα φαντάζομαι (κατέθεσα το γραπτό μου, στις 4/7/15).

  Το φοβερό όπλο των «κλειστών» τραπεζών θα συνεχιστεί, μέχρι ο Τσίπρας κι ο ΣΥΡΙΖΑ, να δεχθεί έναν … «Στεφανόπουλο», έναν «Τσιριμώκο», έναν «Νόβα», ίσως, έναν …γόνο Μητσοτάκη. Σε μια νέα έκδοση του ’65, τώρα το 2015, να ηγηθεί της «σωτηρίας» μας απ’ την επερχόμενη καταστροφή που σχεδίασαν αριστοτεχνικά και εν μέρει έπεισε.

  Αν πίστευαν ότι το «έργο» ΣΥΡΙΖΑ, θα ‘ταν στην ουσία μια προσωρινή αριστερή παρένθεση, δεν θα οργάνωναν τέτοιο σχέδιο.

  Ήταν όμως σίγουροι, ότι η αριστερή παρένθεση του ΣΥΡΙΖΑ, ήταν κάτι μεγαλύτερο από παρένθεση και το κυριότερο, δρούσε μολυσματικά στα ευαίσθητα αφτιά και μάτια κι άλλων Ευρωπαϊκών Λαών, που ασφυκτιούν σιωπηλά, κάτω απ’ το βαρύ Γερμανικό χέρι. Αλλοτινή μπότα…

  Ξυπνούσε ο ΣΥΡΙΖΑ, μια Σοσιαλίζουσα ανθρώπινη Δημοκρατική Ευρώπη των 40 μεταπολεμικών χρόνων, που ζει στις καρδιές των φοβισμένων και χειραγωγημένων σήμερα Ευρωπαίων.

  Αυτό είναι που χαλάει τη «μανέστρα» του Δρ (Τζέκiλ - Σόιμπλε, που έχει σχεδιάσει και δημιουργεί ένα νέο Imperium μιας Γερμανικής ηγεμονίας, οικονομικο – πολιτικής, πάνω σε Β’ και Γ’ κατηγορίας, Ευρωπαϊκά έθνη…