Εθνικό Σύστημα Υγείας (της περιφέρειας) – ένα οικοδόμημα, που καταρρέει…

  Η συντήρηση και τα «μαστορέματα» πάντοτε είν’ απαραίτητα σε ένα οικοδόμημα ή σύστημα ζωντανό, που έχει κάποιες δεκαετίες στη ράχη του.

  Τίποτε δεν είναι αιώνιο κι άφθαρτο. Ίσως, μόνο ο θεός, για τους πιστούς του.

  Κι η φθορά του χρόνου γίνεται πιο εμφανής και πολλές φορές με κραυγαλέες συνέπειες, όταν… πέσει φτώχεια… Εκείνο το …δει, δει χρημάτων, του Δημοσθένη.

    

  Τότε, εκτός απ’ τους σοβάδες, αρχίζουν να κλονίζονται οι κολώνες και τα θεμέλια, με κίνδυνο κατάρρευσης αιφνίδιας όλου του οικοδομήματος, μαζί με τους έγκατα βιούντες ή προσερχόμενους σ’ αυτό…

  Κι είν’ αλήθεια, ότι έχει υψηλό κι ασήκωτο –ακόμη και στις ΗΠΑ- κόστος, η Δημόσια Υγεία. Μόνο εμείς στον κόσμο, για χρόνια, πιστεύαμε ότι, «όλα είναι δωρεάν και δικαίωμα του καθενός». Χωρίς …από πού; …ως πού; …για ποιους; …πόσο;

  Σκέτοι Άγιοι Ανάργυροι οι θαυματουργοί… το σύστημα Υγείας.

  Παραποιήσαμε τελείως εκείνο το …Δωρεάν ελάβατε, δωρεάν δότε…

  Αφού κόστιζε πανάκριβα το στήσιμο και η λειτουργία του ΕΣΥ και κάποτε θα τελείωνε το « μέλι του τενεκέ» της χρηματοδότησης του, με πόρους που συνεχώς μειώνονταν ενώ οι ανάγκες ανέβαιναν.

  Τώρα, εδώ και λίγα χρόνια κι όλο και χειρότερα, προσπαθούμε να φτιάξουμε …ομελέτα, χωρίς να βάλουμε αυγά και λάδι στο τηγάνι… ίσως μόνο αλατοπίπερο…

  Μόνο που με φακιρικά και πιασάρικα τρυκάκια, δεν γίνεται ποτέ τίποτε σωστά.

  Άδειασε και υπολειτουργεί η Παθολογική του Νοσοκομείου Φλώρινας, επειδή έσπασε σοβαρά το πόδι του ο Διευθυντής της (περαστικά φίλε Πέτρο), όταν έχει άλλους δύο ειδικούς Παθολόγους δικούς της, απ’ τους οποίου ο ένας βρίσκεται με απόσπαση στο Μποδοσάκειο!! Και τώρα, με εκπαιδευτική άδεια(!!)

  Κι έτσι αρχίζει το γαϊτανάκι των μετακινήσεων, σαν τα πιόνια της τρίλιζας, γιατρών, άσχετων με το Νοσοκομείο.

  Ο Γιατρός του Χωριού, το οποίο είχε μέρα – νύχτα γιατρό, πριν 50 χρόνια, τώρα εφημερεύει στο Νοσοκομείο, κάνει πρωινή βάρδια στα εξωτερικά του…

  Ο Γιατρός του Κέντρου Υγείας, που έχει άλλο τελείως αντικείμενο και ρόλο, γίνεται νοσοκομειακός.

  Ο Γιατρός της Καστοριάς, πάει στο Μποδοσάκειο, των Γρεβενών στην Κοζάνη, ο ψυχίατρος της Φλώρινας στην Κοζάνη. Κάτι, σαν τους πλανόδιους πωλητές καρπουζιών και σεντονιών με δόσεις. Το DATSUN με το μεγάφωνο μόνο μας λείπει.

  Πρόσφατα, παραιτήθηκε απ’ το Κέντρο Υγείας Αμυνταίου, η αξιολογότατη Παιδίατρο, Σοφία Βελινού, που δεν άντεξε το τρέξιμο του κομάντος …από Νοσοκομείο σε Νοσοκομείο, ενώ ανήκε οργανικά στο Κέντρο Υγείας.

  Τα όποια πλέον κενά, καλύπτονται πυροσβεστικά, εκ των ενόντων, με μετακινήσεις γιατρών – πιονιών.

  Φαντάζεστε έναν δάσκαλο, ν’ αλλάζει κάθε τόσο στη διάρκεια της χρονιάς σχολείο και τάξη μαθητών; Τι έρμα γράμματα θα μάθουν οι μαθητές του;

  Ο πολίτης προσφεύγει στον γιατρό που γνωρίζει κι εμπιστεύεται.

  Και ο γιατρός κάνει καλύτερα τη δουλειά του, όταν γνωρίζει το άρρωστο και το ιστορικό του. Τα υπόλοιπα είναι πασαλείμματα και στάχτη στα μάτια (το έρμο πολιτικό κόστος).

  …Μαα, προκηρύσσουμε συνεχώς τις κενές θέσεις γιατρών, οι οποίοι δεν προσέρχονται (οι κακούργοι…), λέει αποστομωτικά η εξουσία…

  Σίγουρα κάτι συμβαίνει, αφού πράγματι έτσι είναι…

  Όπως συμβαίνει, όταν πουλάει τα προϊόντα του ο έμπορας, πανάκριβα …και δεν πλησιάζει το μαγαζί του αγοραστής… έτσι και οι άκαρδοι γιατροί, δεν έρχονται στην Φλώρινα, με μισθό που θα καλύπτει το νοίκι και τη θέρμανση τους, ενώ υπάρχουν τόσοι άνεργοι στη πόλη…

  Δεν καταλαβαίνω άλλη εξήγηση. Εκτός, εκτός, αν μας αεροψεκάζουν…

  Μια εξήγηση δική μου της κατάστασης είναι ότι, προδιαγεγραμμένα, οδηγούμαστε στην προ ΕΣΥ εποχή, προ 30ετίας, με 4 – 5 γιατρούς στο λειτουργόν και τότε Νοσοκομείο Φλώρινας, με νόμιμα ανοικτά ιδιωτικά Ιατρεία στη πόλη, που λειτουργούσαν σαν εξωτερικά ιατρεία του Νοσοκομείου, φυσικά με αμοιβή, για εισαγωγή στο Κρατικό Νοσοκομείο.

  Επαναφορά λοιπόν στο ηρωικό παρελθόν μας, 30 χρόνια πίσω!

  Θα ‘ταν υπέροχο, με απόφαση των κυβερνόντων μας, να γυρίζαμε και ηλικιακά 30 χρόνια πίσω. Θα τους ήμασταν ευγνώμονες.

Άγγελος Θ. Ρακόπουλος

Ειδικός Παθολόγος

Δ/ντής Κ.Υ. Αμυνταίου