Όταν κτίζαμε εμείς Παρθενώνες…

  Ποιος απ’ όλους μας δεν ψέλλισε ή δεν κραύγασε σε μια έξαρση πατριωτικού παραπόνου, ή εθνικιστικού ψευδομεγαλείου δεν αναφώνησε την έκφραση «κλισέ», που μας βγάζει αλώβητους κι ωραίους απ’ το στενό μαρκάρισμα, σήμερα, της άγριας τροϊκανής κλίκας;

  Στους κορυφαίους «φαν» του είδους ο «παλιός» Πάγκαλος, όταν αποκαλούσε πριν δεκαριά χρόνια τους Γερμανούς «γίγαντες με μυαλά μικρού παιδιού»!

  

  Κι έχει βάση το «ρωμαίικο» αυτό επιχείρημα, αν για παράδειγμα αναλογιστούμε ότι η Φιλανδία, που κυριαρχεί με τη NOKIA κι όχι μόνο στον κόσμο όλο κι έχει και την καλύτερη παιδεία απ’ όλους, απέκτησε αλφάβητο και γραπτό λόγο το 1.000 μ.Χ.!!

  Κι αυτό ήταν η Βίβλος του εκχριστιανισμού, που τους έβγαζε απ’ τα σκοτεινά δάση του παγανισμού, χιλιάδων χρόνων.

  1500 χρόνια προ Χριστού, στην Σαντορίνη, την Κνωσό, την Φαιστό, υπήρχε αποχετευτικό δίκτυο και λουτρά στα αρχοντόσπιτα, με ζεστό νερό, και δημόσιες κρήνες στην Σαντορίνη, όταν στα παλάτια των ευρωπαίων του μεσαίωνα, τα «κακά» τους οι βασιλικοί κώλοι τα κάναν σε καθίκια!

  Τέτοια ωραία – πορσελάνινα καθίκια βασιλικά, επιδεικνύουν στο παλάτι των Αψβούργων της Βιέννης.

  Για να μην πέσουμε σε καμιά βρώμικη «λούμπα» εθνικιστικού ναρκισσισμού και ανερμάτιστης και αγράμματης προγονολατρείας, που θα μας κάνει πειθήνια στρατιωτάκια της «Χρυσής Αυγής», καλό είναι ν’ αναλογιστούμε ότι αν εξαιρέσουμε ότι γεννηθήκαμε και ζούμε στη μαγική χώρα που μεγαλούργησε μ’ ότι εννοούμε «κλασικό Ελληνικό πολιτισμό» κι ότι μιλάμε την ελληνική γλώσσα, όπως αυτή εξελίχτηκε στην πορεία του χρόνου, σε τι άλλο και πόσο άλλο μοιάζουμε μ’ αυτούς που βαυκαλιζόμαστε και κολακευόμαστε να αποκαλούμε προγόνους;

  Το ότι γεννηθήκαμε εδώ, είναι ένα τελείως τυχαίο γεγονός που κανένας μας αφ’ εαυτού δεν επέλεξε. Λίγα χιλιόμετρα παραπέρα θα ήμασταν Αλβανοί, Σλάβοι ή Τούρκοι ορίτζιναλ…

  Το ότι μιλάμε τη Νέο-Ελληνική, χρωστούμε χάρη μεγάλη στον Πτολεμαίο Β’ τον Φιλάδελφο, ηγεμόνα της Αλεξάνδρειας, στρατηγό και επίγονο του Αλεξάνδρου, που είχε την έμπνευση ν’ αναθέσει σε 70 σοφούς Εβραίους ελληνομαθείς να μεταφράσουν στα τότε ελληνικά την Παλαιά Διαθήκη των Εβραίων, για εξυπηρέτηση των εξελληνισμένων Εβραίων, που οι πλείστοι απ’ αυτούς ζούσαν στα ελληνιστικά βασίλεια των επίγονων του Αλέξανδρου.

  Η τότε «παγκόσμια» γλώσσα, η Ελληνική των Ελληνιστικών χρόνων, ήταν η «διαθήκη» εκείνου του μεγαλοφυούς Αλέξανδρου, που ήταν κυρίαρχη μέχρι την επικράτηση της Λατινικής και Αραβικής, αιώνες μετά, κάτι αντίστοιχο δηλαδή με τα σημερινά Αγγλικά.

  Άλλο τώρα αν το νεοελληνικό Αθηνοκεντρικό και Πελοποννησιακό κράτος τον είχε «αμφισβητούμενης» ελληνικότητας (αφού δεν ήταν απ’ τη Μάνη ή την Πάτρα), μέχρι ευτυχώς που τον διεκδίκησε ο Γκλιγκόροφ και τότε, σαν τα μικρά παιδιά, ζηλότυπα είπαν …όχι, μη κακά… αυτός είναι Έλληνας!! Δικός μας …ξού!

  Μόνο που δεν έχουν να μας δείξουν ένα άγαλμά του στην Αθήνα!!!

  Γεμάτη βασιλιάδες και Βασίλισσες οι κεντρικές λεωφόροι της πρωτεύουσας, δεν έμεινε δρόμος για τον μεγαλύτερο στρατηλάτη του κόσμου όλου. Ή μάλλον, έχουν ένα σκοτεινό, ύποπτο στενοσόκακο, στην περιοχή Μεταξουργείου!

  Κι αν επί χούντας δεν στήνονταν το άγαλμα του στη Σαλονίκη, δεν θα ‘χαμε ούτε ένα μνημείο στ’ όνομα του!

  Για μένα –ίσως κάνω λάθος- η μεγαλύτερη προσφορά της χριστιανικής Ορθοδοξίας στον ελληνισμό, είναι η σωτηρία και επικράτηση της ελληνικής γλώσσας, που σαν θεμέλιο υλικό έφτιαξε και το νεοελληνικό έθνος.

  Από κει και πέρα ο Χριστιανός – Νεοέλληνας, έχει σχέση ομοιότητας και συγγένειας με τον ειδωλολάτρη αρχαίο, όσο ο «φάντης με το ρετσινόλαδο»!

  Εκείνος ο «ειδωλολάτρης», ο κατασυκοφαντημένος και κυνηγημένος, δεν προσκυνούσε κόκαλα και λείψανα αγίων!!! Και σίγουρα δεν γκρέμιζε ναούς, ακόμα και ομόδοξών του… Άκουγε προσεκτικά – κριτικά και ανεχόταν στο κεντρικότερο βήμα της πόλης του, να κηρύσσει κάποιος ξένος Εβραίος το λόγο του θεού του και να προσπαθεί να προσηλυτίσει τους φίλους του, χωρίς να τον προγκάρουν, να τον βρίσουν, να τον κυνηγήσουν!

  Αγαπούσε και πίστευε στην ελευθερία, τη δημοκρατία, τη γνώση, την έρευνα, την αμφισβήτηση, την ειρωνεία, την ομορφιά.

  Ολ’ αυτά είναι πράγματα γνωστά σε όλους μας, μόνο που αποφεύγουμε να τ’ αναφέρουμε, γιατί αισθανόμαστε ένοχοι, ξύνοντας παλιές πληγές.

  Κατά τα άλλα, στο πρώτο στρίμωγμα μας, πετάμε τη μπαρούφα …όταν εμείς χτίζαμε Παρθενώνες…

  Μόνο που εμείς, ούτε κτίσαμε ούτε θα κτίσουμε Παρθενώνες (εκτός αν αναφερόμαστε στη Μακρόνησο του ’49, που χαρακτήρισε ο τότε υπουργός Στρατιωτικών Κανελόπουλος, «Νέο Παρθενώνα»).

  «Παρθενώνες», δυστυχώς, έκτισαν μόνο κάποιοι συνονόματοί μας, πολύ μακρινοί «συγγενείς» μας, εν ονόματι των οποίων έχουμε διεθνείς συμπάθειες και κερδίζουμε απ’ την «αντιπροσωπεία» που μας άφησαν, σαν αποκλειστικούς κληρονόμους τους.

  Τέλος, επειδή πρέπει πάντα να έχουμε «μέτρο», όπως έλεγαν οι μακρινοί συγγενείς μας, είναι δίκαιο και ορθό να πούμε ότι  η «ζωή» του πλανήτη δεν άρχισε ούτε τελείωσε με τους Έλληνες.

Τι έχει να ζηλέψει η γόησσα καλομακιγιαρισμένη  

Νεφερτίτη 3500 χρόνια πριν τη σημερινή 

γαζέλα διάσημο

τοπ μόντελ Ναόμι Κάμπελ;

  Πολύ πριν κτίσουν οι «δικοί» μας Παρθενώνες (447 – 438 πΧ), κάποιοι άλλοι που σίγουρα όλοι γνωρίζουμε –αλλά ξεχνάμε-, έκτισαν τα δικά τους θαυμαστά μνημεία και το μοναδικό πολιτισμό τους, χιλιάδες χρόνια πριν την Αθήνα.

  Η πυραμίδα του Χέοπα με την «φύλακα» Σφίγγα της, έγινε στα μέσα της 3^ης χιλιετίας πΧ! Επώνυμες δυναστείες φαραώ, φτάνουν 5.000 χρόνια προ Χριστού! Με γραφή, με πολιτισμό, με μνημεία.

  Οι Σοφοί της Αιγύπτου είχαν προχωρημένες γνώσεις στην Αστρονομία, τα Μαθηματικά, την Ιατρική, χιλιάδες χρόνια πριν τους Ίωνες.

  2.000 χρόνια πριν τον Ιπποκράτη, ξεχώρισαν τις ειδικότητες της Ιατρικής, Παθολογία, Οφθαλμολογία, Οδοντιατρική!

  Στην Μεσοποταμία και το πολύπαθο Ιράκ, ανάμεσα στον Τίγρη και τον Ευφράτη, το 1700 πΧ, υπήρχε η μεγαλύτερη και λαμπρότερη πόλη του κόσμου, η Βαβυλώνα, με τους «κρεμαστούς κήπους», τα τρεχούμενα σε κανάλια νερά. Τον 6^ο πΧ αιώνα αριθμούσε 200.000 κατοίκους!

  Αστρονομία, Μαθηματικά, Γεωμετρία, Γλυπτική, Υφαντουργία, αναπτύχθηκαν στην τοτινή μυθική «Εδέμ» των πρωτόπλαστων, που ερήμωσε σήμερα η απληστία των νέο- αποικιοκρατόρων κυνηγών του πετρελαίου.

  Οι Κινέζοι, μεταξύ 5000 – 3000 πΧ, έφτιαχναν κεραμικά και πορσελάνες ποιότητας.

  Ο Κομφούκιος, ο δικός τους Σωκράτης, έζησε και δίδαξε πριν τον δικό μας.

  Οι Φοίνικες μας έδωσαν γραφή και αριθμούς και την τέχνη του εμπορίου και της ναυτιλίας.

  Τέλος, στο Πακιστάν υπήρξε το πρώτο γνωστό Πανεπιστήμιο, τον 7^ο πΧ αιώνα! Τους απογόνους αυτών κυνηγά η Χρυσή Αυγή, στη νέο - Ελλάδα μας…

  Αναλογιζόμενοι κι αναμετρώντας ολ’ αυτά, του «τι είχε, τι έχει, τι του πρέπει», στη «σούμα» βγαίνει ότι, ίσως πλην των Κινέζων και της Κίνας, η Ελλαδίτσα ή Ελλαδάρα στέκει ανάλογα πολύ καλά στο διεθνές στερέωμα, αφού χιλιάδες χρόνια παραμένει με το έτσι ή το αλλιώς, έστω τώρα και παραπατώντας, στα πόδια της.

  Πιθανόν βοηθάει …ο θεός της Ελλάδας… Η τύχη ή το «δαιμόνιο», που μέρος του σίγουρα κληρονομήσαμε.

  ΥΓ. Άρχισα να ψιλοφασίζω ή έτσι νομίζω;

(Γράφει ο Α.Θ.Ρ. στο ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ που κυκλοφορεί)