Πολίτική κουζίνα…

 (Από το ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ που κυκλοφορεί)…

Μια Πολίτισσα γιαγιά, μαγείρισσα κι ωραία, πάντα εμένα ρώταγε

για να της λέω νέα! Απόψε στην επίσκεψη τη βρήκα κουρασμένη,

κι αντί ν’ ακούει, άρχισε αυτή να απαγγέλει…

Τούτο στο κέντρο του χωριού δεν είναι δημαρχείο,

να ξέρεις από πάντοτε ήτανε …μαγειρείο!

 

Αλλοίμονο, ο τοίχος του καθόλου δε μιλάει,

θα έφτιαχνε κατάλογο για κάθε χαραμοφάη…

 

Μονάχα εκεί φτιάχνουν γλυκό χωρίς πολύ ουσία,

αλλά πολύ χορταστικό… Το λένε εξουσία!

 

Όλοι βουτάν το δάχτυλο, όσοι βρεθούνε δίπλα,

για να τ’ αποκτήσουνε κάνουνε κάθε ντρίπλα…

 

Τρεις συνδυασμοί μου είπανε θα παν για τη κουτάλα,

χωρίς κανείς να νοιάζεται… που πάμε κουτρουβάλα!

 

Αρκεί να πάρουν τους μισθούς, τζάμπα να ‘χουν αμάξια,

και να φωτογραφίζονται σε άδεια εργοτάξια!

 

Ο Γιάννης είναι φαβορί, μαζεύει πολύ πλήθος,

η διαφορά που έρχεται είναι μεγάλο στήθος...

 

Θα κατεβεί και ο Άνθιμος δήμαρχος, ποιον θ’ ακούσει;

Άσε που όλοι θέλουνε υπαρχηγό με μούσι…

 

Ο Μάκης θέλει το Ξινό και λίγο δημαρχείο,

αλλά αν είναι μόνος του το χάνει το λαχείο…

 

Όλη αυτή η συνταγή για να πετύχει θέλει,

ένα μικρό συστατικό κολλητικό σαν μέλι…

 

Η εξουσία για να γενεί πιο γλυκιά από τρούφα,

παντού θα βρίσκεις, πάντοτε, μια δόση από Μούφα!

 

Απ’ τη στιγμή που μείνανε μοναχοί στο σεργιάνι,

και με τον Μάκη θα βρεθούν και Άνθιμο και Γιάννη...

 

Όσο ν’ ανακατεύονται τα υλικά είναι ίδια,

πάλι θα την πατήσουμε… σαν απ’ τη στάνη γίδια!

 

Αφτός Ο. Ταίτιος

Όσο για σένα που ‘ψαχνες και βάραγες αστόχως,

άσε τους ανθρώπους ήσυχους, είναι μικρός ο τόπος…

Μπορεί να με μεγάλωσαν σε αστικά σαλόνια,

αλλά να ξέρεις έχουμε και …μαρμαρένια αλώνια!

(Ακολούθα τη μυρωδιά της κανέλλας, μπορεί να με βρεις…)