Πέτη Πέρκα: «Η τύχη της Αχλάδας στα χέρια του ομίλου Μυτιληναίου και η κυβέρνηση Πόντιος Πιλάτος»…

   Όταν η πολιτεία εναποθέτει την τύχη των πολιτών σε ιδιώτες, αποποιούμενη τον ρόλο του κράτους για την εύρυθμη λειτουργία του πολιτεύματος, την κοινωνική συνοχή, τη δίκαιη επίλυση των διαφορών, το αποτέλεσμα είναι αναμενόμενο.

  Χαρακτηριστικό παράδειγμα η περίπτωση της Αχλάδας. Μιας κοινότητας που είχε την «τύχη» να βρίσκεται στα σωθικά της λιγνίτης. Το χωριό καταρρέει, οι κάτοικοι φτωχοποιούνται και ο διχασμός διασπά την συνοχή της κοινότητας. Η πολιτεία νίπτει τας χείρας της και αναθέτει  στον όμιλο Μυτιληναίου να επιλύσει το ζήτημα. Πώς; Με κάθε μέσον, με εξαγορά, με εκβιασμό, με κόλπα και υποσχέσεις.

   Σήμερα έχουμε την απόδειξη ότι η εταιρεία του Ομίλου Μυτιληναίου λειτουργεί έξω από κάθε πλαίσιο νομιμότητας, κοινωνικής ευθύνης και θεσμικής τάξης. Παρά τις δημόσιες υποσχέσεις για «τίμια και σεβαστή πρόταση» προς τους κατοίκους της Αχλάδας, η εταιρεία επιμένει σε έναν εκβιασμό χωρίς προηγούμενο: μεθοδεύει παραβίαση  του άρθρου 17 του Συντάγματος, αγνοεί τη νομοθεσία και καταπατά το ΦΕΚ της 9ης Φεβρουαρίου 2024 δηλαδή της σχετικής απόφασης του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, το οποίο προβλέπει ρητά τη διατήρηση της κηρυχθείσας αναγκαστικής απαλλοτρίωσης ιδιωτικών εκτάσεων στον οικισμό Αχλάδας (Περιοχή Β) για λόγους δημόσιου συμφέροντος.

   Στην απόφαση αναφέρεται ρητά ότι το Υπουργείο αποδέχεται τα αιτήματα των θιγόμενων ιδιοκτητών και κρίνει απαραίτητη τη διατήρηση και συντέλεση αναγκαστικών απαλλοτριώσεων ιδιωτικών εκτάσεων στον οικισμό Αχλάδας (περιοχή Β).  

  Ορίζει ότι λόγοι ασφάλειας και υγείας των κατοίκων του οικισμού και των εργαζομένων συνηγορούν στην εκκένωση και μετεγκατάσταση όλων των οικισμών της κοινότητας Αχλάδας.

   Επίσης προβλέπει ότι συντρέχουν λόγοι αποφυγής περαιτέρω επιπρόσθετων δικαστικών διενέξεων και προσφυγών, καθώς η διατήρηση της κηρυχθείσας αναγκαστικής απαλλοτρίωσης συνεπάγεται την καταβολή των καθορισμένων από δικαστικές αποφάσεις αποζημιώσεις στους θιγόμενους ιδιοκτήτες από την υπόχρεη μισθώτρια.

   Αντί για διάλογο, η εταιρεία επιλέγει την πίεση, την παραπλάνηση και τις εκφοβιστικές πρακτικές απέναντι σε έναν τόπο που έχει ήδη πληρώσει βαρύ τίμημα. Σε μια διχασμένη κοινότητα,  οι τσάπες απειλούν καθημερινά να μπουν σε ιδιοκτησίες χωρίς να έχει καταβληθεί η παραμικρή αποζημίωση – όπως επιτάσσει το άρθρο 17 του Συντάγματος – πράγμα που συνιστά κατάφωρη παρανομία. Καμία απαλλοτρίωση δεν έχει συντελεστεί.

   Καμία εισχώρηση δεν είναι νόμιμη.

   Η εταιρεία δεν μπορεί να επικαλείται διαφάνεια, ενώ επιχειρεί να αποσπάσει «συναίνεση» υπό πίεση και με υποσχέσεις που δεν αντικατοπτρίζουν την αξία του τόπου και πραγματική ανακούφιση των πληγέντων. Δεν μπορεί να παρουσιάζει ως «πρόταση» ένα τελεσίγραφο 10 ημερών, που στην πράξη υπονομεύει το δικαίωμα κάθε πολίτη να διαφυλάξει το σπίτι, τη γη και την υγεία του. Και τώρα να έρχεται και να αναιρεί αυτά που είχε υποσχεθεί τον Φεβρουάριο του 2025 στους κατοίκους της περιοχής.

   Οι κάτοικοι της Αχλάδας έχουν απόλυτο δίκιο. Αγωνίζονται για το στοιχειώδες: να μην γκρεμιστούν τα σπίτια τους, να μην σβήσει το χωριό τους από τον χάρτη, να μην σαρωθεί η ζωή τους. Η  εταιρεία θέλει τον λιγνίτη και θα τον πάρει με οποιοδήποτε τρόπο. Το κέρδος πάνω από όλα. Εξαγωγή λιγνίτη στη Βόρεια Μακεδονία ώστε να καίγεται λίγα χιλιόμετρα μακρύτερα. Ποιος μίλησε για περιβαλλοντικό πρόβλημα; Όταν ο λιγνίτης καίγεται εκτός συνόρων δεν υπάρχει καμία επίπτωση στο περιβάλλον!

   Ας μας απαντήσει η κυβέρνηση -που προσπαθεί να μας πείσει για το φιλοπεριβαλλοντικό προφίλ της- και που η σιωπή της είναι εκκωφαντική. Ένα χωριό καταρρέει, διχάζεται και μόνο του έχει να αντιμετωπίσει τις επιβουλές αδηφάγου ιδιώτη.  

  Αυτά ακριβώς σημειώσαμε κατά τη συζήτηση με τους κατοίκους στην επίσκεψη του Προέδρου της Νέας Αριστεράς, Αλέξη Χαρίτση, στην Αχλάδα λίγους μήνες πριν.

 Είχα καταθέσει ερώτηση που προς τον Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας και αυτή ήταν που προκάλεσε την κινητοποίηση της εταιρίας του Ομίλου Μυτιληναίου και άρχισε τις επαφές με τους κατοίκους της Αχλάδας κατά τις αρχές του 2025. Θα επαναφέρω άμεσα το θέμα στο Ελληνικό Κοινοβούλιο με ερώτηση, με επίκαιρη ερώτηση, με οποιοδήποτε κοινοβουλευτικό μέσο απαιτείται.

   Καλώ την κυβέρνηση, τον Υπουργό κ. Παπασταύρου προσωπικά, να σταματήσει να λειτουργεί ως Πόντιος Πιλάτος  και να λάβει σαφή θέση: με τους κατοίκους ή με τις αυθαιρεσίες της ιδιωτικής εταιρείας; Να λυθεί το ζήτημα με πολιτική απόφαση.

   Και στέλνω ένα ξεκάθαρο μήνυμα και προς κάθε κατεύθυνση:

   Η Αχλάδα δεν εκβιάζεται. Οι κοινότητες δεν εξαγοράζονται. Ο δημόσιος πλούτος δεν εκχωρείται. Οι απειλές δεν θα περάσουν. Η νομιμότητα θα αποκατασταθεί. Και εμείς θα είμαστε εκεί, στο πλευρό των κατοίκων, σε κάθε βήμα του αγώνα τους.