…«Δύναμη μας, οι κοιλιές των γυναικών μας»!

 (Του Α.Θ.Ρ., από το ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ που κυκλοφορεί)…

  Είναι το δηλωτικό σύνθημα, το απελπιστικό, ενός Λαού που κτηνωδώς σφαγιάζονται, απ’ το πανίσχυρο σε όπλα και αμερικανο – Δυτική συμπάθεια Ισραήλ, δεκάδες χρόνια τώρα, με κορύφωση τα τελευταία.

   Μια εθνοκάθαρση γενοκτονική 80 χρόνια τώρα συντελείται, περίπου σιωπηλά, με θύμα έναν αρχαίο Λαό που σπρώχνεται στην προσφυγιά, την υποταγή ή τον θάνατο, στην πολύπαθη Παλαιστίνη, απ’ το νεότευκτο κράτος του Ισραήλ (είναι άλλο η γενοκτονία, κι άλλο η εθνοκάθαρση)…

   Η παιδίατρος, Παλαιστίνια Αλαά αλ-Νατζάρ, με τον επίσης γιατρό σύζυγο της Χαμντί, ζούσαν –μ’ ότι κι αν σημαίνει, ιδίως τα δύο τελευταία χρόνια στη Γάζα, ζωή- στο προάστιο Χαν Γιούνις και δούλευαν στο χτυπημένο κι αυτό –και σ’ ότι του απόμεινε- νοσοκομείο, Νάσερ!

   Την 25/5/25, η Αλαά εφημέρευε στο νοσοκομείο και γιατροπόρευε τα τραυματισμένα, υποσιτισμένα, άρρωστα παιδιά που φέρναν οι τσακισμένοι κι αυτοί γονείς τους, κακήν – κακώς, σε μια ανασκαπτόμενη απ’ τις βόμβες και τα ερείπια Γάζα.

   Ο σύζυγος της Αλαά, τη μέρα εκείνη, βρισκόταν στο σπιτικό τους, με τα 10 μικρά τους παιδιά, που είχαν ηλικία από 7 μηνών μέχρι 12 ετών!

   Μια βόμβα από αεροπλάνο Ισραηλινό (που πολεμάει τη Χαμάς!), έκανε ερείπιο το σπίτι των γιατρών, που άμεσα εκδηλώθηκε και φωτιά, κι έθαψε στα ερείπια κι έκαψε τα κορμάκια των 9 μικρών Παλαιστινίων!

   Ο σύζυγος, κι αυτός τραυματίστηκε βαριά, όπως και το ένα απ’ τα 10 μικρά τους, που μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο.

   7 παιδικά κορμάκια ανασύρθηκαν νεκρά μέσα απ’ τα ερείπια και παραμένουν μέσα τους ακόμη, 2 σίγουρα άψυχα – καταπλακωμένα, καμένα, που δύσκολα μπορούν να απεγκλωβιστούν!

   Ο Βρετανός (υπάρχουν και τέτοιοι) χειρουργός στο νοσοκομείο, που χειρούργησε το μόνο παιδί της οικογένειας που επέζησε, μίλησε για τη βαρύτητα του περιστατικού του παιδιού, αλλά και του πατέρα του που νοσηλεύεται στη ΜΕΘ (πόσα «κάκαλα» χρειάζονται, να είσαι εθελοντής στη Γάζα;).

   Η τραγική μάνα, έκανε η ίδια την αναγνώριση των πτωμάτων των 7 μικρών αγγέλων της, στο υπόγειο του νοσοκομείου που δούλευε!

   5/6/25 κατέληξε κι ο σύζυγος της, Χαμντί! Η φρίκη, είναι λέξη χωρίς βάθος…

   Υπάρχει περίπτωση, το μαρτύριο που ζει τώρα και θα ζει για χρόνια αυτή η μάνα, με τα σκοτωμένα της αθώα μικρούλια, να ‘ναι κάτι ελαφρύτερο απ’ τα περιγραφόμενα της βιβλικής, ή Μωαμεθανικής κόλασης;

   Τι μπορεί να γράψει τώρα κανείς και πώς να περιγράψεις τον πόνο, την συντριβή, την οδύνη, τον χαμό;

   Ποια ζούγκλα και ποια θηρία μπορούν να συγκριθούν μ την ανθρώπινη θηριωδία, από ανθρώπους που πήγαν σχολεία, μάθανε ιστορία, θρησκευτικά, λογοτεχνία και πιθανόν θρησκευόμενοι, είναι καλοί οικογενειάρχες, έχουν παιδιά, φίλους, αγαπητούς και συμπάθειες στον περίγυρο τους;

   Πόσο μπορεί ν’ αντέξει μια μάνα, με τυλιγμένα στο άσπρο σάβανο τα 9 μικρούλικα, σαν σφαγιασμένα αρνιά, παιδιά της;

   Πόσο σκατόψυχος πρέπει να ‘ναι κάποιος, διάσημος ή κοινός, που βλέπει ολ’ αυτό το δράμα, σαν κάτι ξένο, αδιάφορο, κάτι μακρινό, που πιθανόν τιμωρείται δίκαια, αυτό, με τέτοιου είδους τρόπο;

   Τι πόλεμος είν’ αυτός, εκεί στη σκαμμένη αμμουδιά της Γάζας, με ισοπεδωμένα κτήρια, μαζί με τους ανθρώπους;

   Που τους στερεί τροφή, νερό, φάρμακα και στέγη, ασφάλεια, 2,3 εκατομμύρια κατατρεγμένους και τσακισμένους συνανθρώπους;

   Κι όλ’ αυτά, με μια πολιτισμένη (;) δυτική κοινότητα, που κάνει πως δεν βλέπει, δεν την αφορά, δεν την αγγίζει το μαρτύριο ενός Λαού και με την αδιάντροπη άποψη… ότι κι ο άμαχος Παλαιστινιακός Λαός, και τα παιδιά, κι μάνες, και οι γέροι, κάπου σίγουρα κι αυτοί θα φταίνε!

   Τι είδους πολιτική είν’ αυτή, που στηρίζεται στο σκατοσυμφέρον, κι όχι στο δίκαιο, την ανθρωπιά, τη λογική, την ηθική, τους νόμους του πολέμου, την παλληκαριά στην άποψη και στο ειρηνικό μας μέλλον;

   Και το περίεργο, να ‘χει οπαδούς η πολιτική αυτή, σαν κάτι εύλογο, για όσους από εμάς, από τύχη, βολοδέρνουμε και ψιλοζούμε έξω απ’ τον τραγικό χορό.

   …«Δύναμη μας, οι κοιλιές των γυναικών μας»! Αυτό το μαγικό, το θεϊκό, το πανέμορφο… «εργοστάσιο» κατασκευής, νέων ανθρώπων!

   Δεν είναι η Χαμάς ο μεγαλύτερος εχθρός του Ισραήλ και των συνεργατών του… Είναι αυτές οι υπέροχες, οι νεανικές, οι θαυμαστές, οι γυναικείες Παλαιστινιακές κοιλιές, που γεννοβολούνε 10 μικρούλια μελαχρινά παιδιά!

   Αυτές τις ανίκητες κοιλιές να φοβάται το Ισραήλ, το κάθε φασιστικό, ανθρωποκτόνο Ισραήλ, κι όχι μόνο, με εκλεγμένους Νετανιάχους για πρωθυπουργούς!

   Αυτή η ανίκητη ανθρώπινη παραγωγή παιδιών που θα θυμούνται αιώνια τον κατατρεγμό, την στοχοποίηση, τις βόμβες, τα κυνηγητά, τον σκοτωμό!

   Τα αίματα, την ορφάνια, την πείνα και την απονιά, και θ’ ανασταίνουνε ανίκητες στρατιές των μαχητών, ηρώων, μαρτύρων κι αποφασισμένων αντιστασιακών (τους λένε «τρομοκράτες» τα καρτάλια δυτικών), σε μια ατέλειωτα επαναλαμβανόμενη σκηνή γεμάτη νεκρούς και αίματα!

   Τρομοκράτες για τους Τούρκους ήταν και ο Κολοκοτρώνης, ο Καραϊσκος, ο Κανάρης, ο Παπαφλέσσας, ο Διάκος, ο Ανδρούτσος, ο Υψηλάντης… Τρομοκράτες σίγουρα, για τους Τούρκους, ήταν όλοι!

   Κι «αρχιτρομοκράτης» για τους ναζιστο – Γερμανούς και για τους συνεργάτες τους Έλληνες ακροδεξιούς, ήταν κι ο Άρης Βελουχιώτης, ο Σάντας, ο Μανώλης Γλέζος, κι οι δικοί μας τραγικοί νεολαίοι, Κορίνας, Βακαλόπουλος, Θεοδωρίδης!

   Ένα «νικηφόρο σήμερα Ισραήλ, θα ζει για δεκάδες χρόνια μέσα στο φόβο, την ανασφάλεια, την αγωνία, την στρατοκρατία και τους εξοπλισμούς!

   Με το «όπλο παρα πόδας», συνεχώς, εκεί που θα μπορούσε να νικήσει τους Παλαιστίνιους, αν γκρέμιζε τα τοίχοι και τον φανατισμό, τη μισαλλοδοξία των Γιεχωβάδων και των Αγιατολαχ, που καλλιεργούν το μίσος, διαχρονικώς!

   Η συμφιλίωση των κατοίκων του Ισραήλ, της Παλαιστίνης, θα εκτίναξε στα ύψη επιστήμες, τεχνολογία και πολιτισμό, γιατί Παλαιστίνιοι και Εβραίοι, είναι απόγονοι κοινών σημιτικών φιλών, Φοινίκων και Εβραίων, με ιστορία σε βάθος χρόνου, μεγαλύτερο, χιλιάδες χρόνια απ’ αυτόν των δήθεν «πολιτισμένων» σήμερα Δυτικών!

   Είναι έξυπνοι, δημιουργικοί κι επίμονοι, Ισραηλινοί και Παλαιστίνιοι, δύο συγγενείς στην ουσία Λαοί, γι’ αυτό και δεν υπάρχει νίκη οριστική, χρόνια τώρα, στη διαμάχη τη βλακώδη μεταξύ τους!

   Το «όπλο» το ανίκητο, το έξυπνο κι αποτελεσματικό, είναι η συμφιλίωση η κατανόηση, η αφομοίωση Λαών σχεδόν ομοίων, κι όχι μόνο γεωργαφικώς!

   Οι θρησκείες, η προπαγάνδα κι ο φανατισμός, τους έκανε να σφάζονται δεκάδες χρόνια τώρα, χωρίς στο βάθος του χρόνου, να υπάρχει ακόμα φώς!

   Κι αλλοίμονο σε ‘κείνες τις ψυχούλες που φεύγουν τόσο πρόωρα κι αφήνουν πίσω τους, τους ανθρώπους τους, ζωντανούς – νεκρούς!

   ΥΓ 1: το νέο ΠΑΣΟΚ της σήμερον, με το αβέβαιο αύριο, διστάζει να καταγγείλει την Ισραηλινή βαρβαρότητα που σφαγιάζει τον Παλαιστινιακό Λαό, με τη πρόταση της λοιπής αριστεράς! Σίγουρα λείπανε απ’ τα παλιά συνέδρια του ΠΑΣΟΚ, όταν όρθιοι χειροκροτούσαμε για ώρα τον Γιάσερ Αραφάτ! Και τότε ο Γιάσερ Αραφάτ, για πλείστους Ευρωλιγούρηδες, ήταν… τρομοκράτης!

   ΥΓ 2: κι αφού ανασκάφτηκε και θάφτηκε η Γάζα, το αιμοβόρο θηρίο των φασιστο – Νετανιάχων, προχώρησε το ματωμένο δρεπάνι του 2.500 χιλιόμετρα πιο πέρα! Στο ιστορικό, το αρχαίο, το Ιράν των μουλάδων, αλλά και των ποιητών και των τριαντάφυλλων και των περήφανων Ιρανών.

   Ένα περιφερόμενο τραμπούκικο, δρεπανηφόρο άρμα του Ισραήλ «καθαρίζει» το τοπίο από κάθε διαφωνούντα με τους… «Αρίους Δυτικούς»!

   Κι όταν μπεις σ’ αυτό το γλιστερό τρυπάκι του τραμπούκου, τελικά θα κάτσεις ξεβράκωτος πάνω στο μαχαίρι που έβγαλες για τους άλλους…