Όταν περιμένεις, μεγαλώνεις…

   Αγαπημένα μου παιδιά,

  Η περίοδος των εξετάσεων έφτασε στο τέλος της. Τώρα δεν ακούγονται πια οι σφυγμοί της αγωνίας, οι ψίθυροι της επανάληψης, τα ξενύχτια με τον καφέ και την προσευχή. Αυτό που απομένει είναι η αναμονή.

   Και αλήθεια σας λέω εκεί, στην αναμονή ο άνθρωπος δοκιμάζεται πιο πολύ. «Πώς τα πήγα;», «Και αν δεν έγραψα όσο μπορούσα;», «Και αν δεν περάσω;». Μαζί με αυτά, υπάρχει και η ελπίδα: «Ίσως, τελικά, τα κατάφερα». Και μαζί της, ας μην το κρύβουμε και λίγος φόβος.

   Αγαπητά μου παιδιά, σας γράφω αυτές τις λίγες γραμμές ως Επίσκοπος, μα και ως πνευματικός πατέρας, για να σας πω ότι αυτή η περίοδος της αναμονής δεν πρέπει να είναι κενή. Δεν γράψατε απλώς για ένα μηχανογραφικό. Δώσατε εξετάσεις ζωής. Κι αυτές είναι αλήθεια δεν τελειώνουν ποτέ.

   Σας ζητήθηκε να παλέψετε, να στερηθείτε, να βάλετε πρόγραμμα, να πατήσετε pause σε φίλους, σε βόλτες και σε ξεκούραση. Και τα καταφέρατε. Δεν έχει σημασία αν η βαθμολογία θα γράψει “17”, “12”, ή “9”.

   Σημασία έχει ότι εσείς σταθήκατε στα πόδια σας. Αντέξατε! Ξέρω ότι, πολλοί σας λένε «μην αγχώνεστε».

   Μα είναι ανθρώπινο να αγχώνεστε. Το άγχος, όσο δεν σας κυβερνά είναι σημάδι ευθύνης. Κι αυτή η ευθύνη είναι απόδειξη ότι μεγαλώνετε. Όμως προσοχή, να μη γίνει το άγχος το τιμόνι της ψυχής σας. Το τιμόνι ανήκει στην Ελπίδα στον Χριστό. Μπορεί κάποιοι να περιμένουν να δουν τους αριθμούς για να σας πουν «Μπράβο».

   Εγώ σας το λέω από τώρα Μπράβο σας! Μπράβο που προσπαθήσατε. Μπράβο που δεν τα παρατήσατε. Μπράβο που μείνατε όρθιοι μέσα στην πίεση, στους πειρασμούς και στην εξάντληση. Μην αφήσετε τις μέρες αυτές να πάνε χαμένες.

   Μην περιμένετε παθητικά. Ζήστε! Πάρτε ανάσα. Προσευχηθείτε. Διαβάστε ένα βιβλίο. Περπατήστε στην όμορφη φύση του τόπου μας. Επικοινωνήστε με τους δικούς σας ανθρώπους και γελάστε όπως μας προτρέπει ο Χριστός να χαιρόμαστε την κάθε μέρα της ζωής μας. Δεν σας κρύβω ότι σας βλέπω και σας καμαρώνω. Όχι μόνο εσάς που θα μπείτε σε μια σχολή, αλλά και εκείνους που ίσως δεν περάσουν εκεί που ήθελαν. Γιατί όλοι, μα όλοι σας, έχετε δρόμο μπροστά.

   Ο Θεός δεν έχει μόνο ένα σχέδιο για τον καθένα. Έχει πολλά σχέδια. Και πολλές φορές το “σχέδιο Β” του Θεού είναι καλύτερο από το δικό μας “σχέδιο Α”. Και κάτι τελευταίο, που το λέω με αγάπη, μην αφήσετε την επιτυχία να σας κάνει υπερήφανους αλλά ούτε την αποτυχία να σας κάνει να απελπιστείτε. Και τα δύο είναι ψέματα αν λείπει η ταπείνωση και η ελπίδα.

   Σας εύχομαι ολόψυχα ό,τι καλύτερο, όχι μόνο για τον Ιούλιο που έρχεται αλλά για όλη σας τη ζωή. Θα είμαι  πάντα δίπλα σας. Μην το ξεχάσετε ποτέ αυτό. Με ευχές πολλές στον καθένα και στην καθεμία ξεχωριστά!

 Μητροπολίτης Φλωρίνης, Πρεσπών και Εορδαίας

 Ειρηναίος