Το μέλλον της εργασίας στα χέρια των νέων: Η αναγκαιότητα της συνδικαλιστικής συμμετοχής…

   Η συμμετοχή των νέων στις συλλογικότητες και ιδιαίτερα στα συνδικάτα αποτελεί στοιχείο μιας υγιούς και δημοκρατικής κοινωνίας. 

  Η ενεργή παρουσία των εργαζομένων στους θεσμούς που υπερασπίζονται τα δικαιώματά τους είναι ζήτημα τόσο ατομικής ευθύνης όσο και συλλογικής δύναμης. Δεν νοείται να είσαι εργαζόμενος και να μην συμμετέχεις σε αυτούς τους μηχανισμούς που διασφαλίζουν καλύτερες συνθήκες εργασίας και ένα δίκαιο μέλλον.

  Σε έναν κόσμο όπου οι εργασιακές σχέσεις μεταβάλλονται συνεχώς και οι πιέσεις προς τους εργαζομένους αυξάνονται, μόνο μέσω της συλλογικής δράσης μπορούν να επιτευχθούν ουσιαστικές βελτιώσεις.

   Η ατομική διαπραγμάτευση με τον εργοδότη έχει περιορισμένα αποτελέσματα, καθώς η δύναμη βρίσκεται στη μαζική έκφραση και τη συλλογική διαπραγμάτευση.

   Οι εργαζόμενοι, ενωμένοι, έχουν τη δυνατότητα να διεκδικήσουν αξιοπρεπείς μισθούς, συνθήκες εργασίας και κοινωνικά δικαιώματα που διαφορετικά θα ήταν αδύνατο να επιτευχθούν.

   Η ιστορία έχει αποδείξει τη σημασία των συλλογικοτήτων στην πρόοδο των εργαζομένων. Οι μεγάλες κατακτήσεις, όπως το οκτάωρο, η πληρωμένη άδεια, η κοινωνική ασφάλιση και τα εργασιακά δικαιώματα, δεν ήταν αποτέλεσμα ατομικών διεκδικήσεων αλλά συλλογικών αγώνων. Αν οι προηγούμενες γενιές εργαζομένων δεν είχαν οργανωθεί και αγωνιστεί, πολλά από τα δικαιώματα που σήμερα θεωρούμε δεδομένα δεν θα υπήρχαν.

   Οι χώρες και οι κοινωνίες με υψηλά ποσοστά συμμετοχής στα συνδικάτα απολαμβάνουν υψηλότερα επίπεδα εργασιακής προστασίας, δικαιωμάτων και κοινωνικής συνοχής. Σκανδιναβικές χώρες, όπως η Σουηδία και η Νορβηγία, αποτελούν παραδείγματα όπου η ενεργή συμμετοχή των εργαζομένων στα συνδικάτα έχει οδηγήσει σε ισχυρές κοινωνικές δομές και ευημερία. Εκεί, η συλλογικότητα δεν θεωρείται μόνο δικαίωμα αλλά και υποχρέωση απέναντι στο κοινό καλό.

   Αν και σε ορισμένες περιπτώσεις στην χώρα μας, τα συνδικάτα έχουν υποστεί απαξίωση λόγω κακών πρακτικών, αυτό δεν αναιρεί τη σημασία και την αναγκαιότητά τους.

   Η εξυγίανσή τους και η απομόνωση των αρνητικών στοιχείων μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσω της ενεργούς συμμετοχής των εργαζομένων.

   Τα συνδικάτα είναι κατεξοχήν δημοκρατικοί θεσμοί, αποτελούν χώρο διαλόγου και συνεννόησης, όπου κάθε εργαζόμενος έχει λόγο και δύναμη στη διαμόρφωση της εργασιακής του πραγματικότητας.

   Η δημοκρατική τους φύση τα καθιστά ουσιαστικό μέσο για την προστασία και τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας.

   Η συμμετοχή στα συνδικάτα είναι ακόμη πιο επιτακτική στη σύγχρονη εποχή, καθώς ο κόσμος αλλάζει ραγδαία λόγω της τεχνολογικής εξέλιξης. Οι εργασιακές σχέσεις μεταβάλλονται, νέα επαγγέλματα αναδύονται και οι μορφές απασχόλησης διαφοροποιούνται.

   Σε αυτό το περιβάλλον, η συλλογική δράση είναι απαραίτητη για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων και την προσαρμογή των συνδικαλιστικών οργανώσεων στις νέες προκλήσεις.

   Η νεολαία πρέπει να κατανοήσει ότι η αδιαφορία απέναντι στη συλλογική δράση οδηγεί σε αποδυνάμωση των εργασιακών δικαιωμάτων και σε περαιτέρω υποβάθμιση των συνθηκών εργασίας. Η συμμετοχή στα συνδικάτα δεν είναι πολυτέλεια, αλλά ανάγκη για την υπεράσπιση ενός καλύτερου εργασιακού μέλλοντος.

   Οι νέοι εργαζόμενοι οφείλουν να ενημερωθούν, να οργανωθούν και να ενισχύσουν τις συλλογικότητες, διαμορφώνοντας ένα πιο δίκαιο και αλληλέγγυο εργασιακό περιβάλλον. Η έλλειψη συμμετοχής οδηγεί στη σταδιακή αποδυνάμωση των συνδικάτων, γεγονός που ωφελεί μόνο εκείνους που θέλουν να περιορίσουν τις εργατικές κατακτήσεις.

   Η ενότητα είναι το ισχυρότερο όπλο απέναντι στις προκλήσεις της εποχής μας. Μόνο με τη συλλογική δράση μπορούμε να διεκδικήσουμε και να κερδίσουμε όσα μας ανήκουν!

 Συμπέρασμα:

 «Η συμμετοχή στα συνδικάτα δεν είναι λοιπόν πολυτέλεια, αλλά ανάγκη για την υπεράσπιση ενός καλύτερου εργασιακού μέλλοντος»...

 Κωνσταντίνος Σιάκος

 Πρόεδρος Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Φλώρινας

 Μέλος Δ.Σ. Γ.Σ.Ε.Ε