Η αξιοπρέπεια, (το κιμπαριλίκι λαϊκά), ποιο ψηλά σαν αξία, στέκει αυτό σήμερα στην …Ευρωπαΐζουσα Ελλαδάρα! Και πόσο βαθειά χρωματίζει την Μητσοκρατορική μας Ελλάδα…

 (Γράφει ο Α.Θ.Ρ., στο ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ που κυκλοφορεί)…

  Μια ανθρώπινη αξία, σημαίνουσα διαχρονικά κάτι ξεχωριστό, είναι, που όμως (πονηρά) δεν προσμετρείται, αξιολογείται στις επιδόσεις μιας χώρας στην ανάπτυξη και την υποτιθέμενη αναβάθμιση της, που κάθε τόσο ανακοινώνουν οι αυτόκλητοι διεθνείς αξιολογιτικοί οίκοι, που βαθμολογούν σαν μαθητές τις Δυτικές χώρες.

   Πιθανόν για τους βαθμολογητές τραπεζίτες, η αξιοπρέπεια είναι παράμετρος άσχετη με την ανάπτυξη, τη ποιότητα, το ήθος, τη σοβαρότητα, την εγγύηση στη πορεία μιας χώρας και των ανθρώπων της. Οι «προμήθειες» των τραπεζών, είναι σημαντικότερο γι’ αυτούς!

   Και κοντά στους αξιολογητές, κυβέρνηση και συνακόλουθα καρτέλ της δημοσιογραφίας  (προπαγάνδας), φτιάχνουν ένα φαινομενικά αποδεκτό και εθνικο-κοινωνικά παραδεκτό περίγραμμα πολιτικής πρακτικής και σκέψης, που στην ουσία λέει ότι… Ηθικό, νόμιμο, αξιοπρεπές, αληθινό, αποδεκτό και διακηρυσσόμενο, είναι ότι συμφέρει στην πάρτη μας, στα σχέδια, τις επιδιώξεις, τις συμμαχίες, τα συμφέροντα της χώρας μας! (τα δήθεν συμφέροντα…) Όλα τα’ άλλα είναι… παπαριές, κι αντιπολίτευση αποτυχημένων…

   Άρα στην ουσία, πλήρης αναίρεση των εννοιών… αξιοπρέπεια, αλήθεια,  ηθική πολιτική στάση, υψηλά ιδανικά, δίδαγμα για παραδειγματισμό των νέων μας και του Λαού μας!

   …Εσείς δηλαδή, κι εγώ, όταν αντιληφθούμε ότι σφαγιάζεται από κάποιον δυνατό η οικογένεια του γείτονα μας, θα… σφυρίξουμε αδιάφορα; Θα το βουλώσουμε; Θα πούμε, δεν μας ενδιαφέρει να εμπλακούμε έστω φωνάζοντας ένα «STOP στη σφαγή», ένα «βοήθεια» ή μια κλήση μας στην Αστυνομία να επέμβει, επειδή ο σφαγέας είναι φίλος μας, σύμμαχος, δυνατός, μεγαλοπαράγοντας, κολλητός άλλων ισχυρών μεγαλοπαραγόντων (ή μαφιόζων);

   Πιθανόν κάποιοι ελάχιστοι, έτσι να σκεφτούν και να πράξουν… Πως έλεγε ο αμίμητος Χάρυ Κλυν, για κάποιους πολλούς επώνυμους και τη στάση τους επί χούντας… «Δεν είναι καιρός για ηρωισμούς»! Μάλιστα!

   Οι πλείστοι όμως θα φωνάξουν, θα κραυγάσουν, θα πονέσουν, θα μπούνε ακόμη και μπροστά για το σταμάτημα του μακελειού! Αυτή είναι η αυτόματη, εύλογη ανθρώπινη αντίδραση στο φαινόμενο της βίας, που σηματοδοτεί την κοινωνική ευθύνη του καθενός μας.

   Ακούσατε όμως εσείς κι εγώ, πάνω από ένα χρόνο τώρα μια φωνή, έστω σιγανή, όχι κραυγή, απ’ τη κυβέρνηση Μητσοτάκη που μας εκπροσωπεί σαν χώρα, για καταδίκη ενός εγκλήματος μιας σύγχρονης γενοκτονίας, με 45.000 νεκρούς αμάχους (15 χιλ παιδιά) ως τα τώρα, που γίνεται στην ισοπεδωμένη Γάζα και στο Λίβανο;

   Στις τόσες χιλιάδες αμάχους – κιμά των πανίσχυρων Αμερικάνικων όπλων του Ισραήλ, θα ακουστεί ένα… ΣΤΟΠ στη γειτονική σφαγή ενός αρχαίου, πάντα φιλικού μας Λαού των Παλαιστινίων, των Φοινίκων της αρχαιότητας! Δαιμόνιοι έμποροι κι εκπολιτιστές, οι Φοίνικες! Το αλφάβητο που κληρονομήσαμε και μιλάμε, είναι Φοινικικό!

   Πόσο θα περιμένουμε ακόμη το ΟΚ απ’ την αμερικάνικη πρεσβεία την… σφουγγοκωλάρια Ε.Ε., να αρθρώσουμε ένα αυτονόητο… ΣΤΟΠ στη σφαγή, πέρα απ’ το χιλιοειπωμένο ρεφραίν… «Το Ισραήλ έχει απόλυτο δικαίωμα στην αυτοάμυνα του και τη καταδίκη της φονικής επίθεσης της Χαμάς την 7/10/23 στο Ισραήλ, με τους 1.200 νεκρούς και τους 250 ομήρους που πήρε μαζί της (εντάξει, το εμπεδώσαμε, το ξέρουμε «νεράκι» το μάθημα!).

   Στους πόσους νεκρούς Παλαιστίνιους σταματάει ο Αρμαγεδδών του Ισραήλ, στο όνομα των 1.200 χαμένων συμπατριωτών τους, των αδικοσκοτωμένων και των 250 ομήρων; Θύματα κι αυτά, ενός καλλιεργούμενου φανατισμού ένθεν κι ένθεν, αλλά και μιας κατοχικής συμπεριφοράς του Ισραήλ, δεκάδες χρόνια σε βάρος των μειονοτικών Παλαιστινίων, που ζούνε σ’ ένα ανύπαρκτο στην ουσία δικό τους δήθεν κράτος…

   Ακόμη κι ο θεϊκός τους Μωσαϊκός νόμος, επιτάσσει «οδόντα αντί οδόντος, κι οφθαλμόν αντί οφθαλμού»! Όχι, «έναν μας σκοτώσατε, χίλιους θα σκοτώσουμε»!  Φυσικά, η ζωή του ενός είναι απροσμέτρητη στην αξία, πόσο μάλλον όμως η ζωή των χιλίων… Τραγικοί λογαριασμοί…

   Η σφεντόνα του Δαβίδ, έγινε πλέον «διατρητική βόμβα» μεγατόνων (Αμερικάνικη), που γκρεμίζει μέχρι τα θεμέλια της 10όροφη πολυκατοικία, μ’ ότι ζωντανό οργανισμό υπάρχει και ζούσε μέσα της!

   Στόχος του Ισραήλ είναι η ισοπέδωση μιας πόλης της Γάζας 2 εκατ. Κατοίκων, κι η μετατροπή της σε ένα σωρό μπαζών, ακατοίκητη, σαν έκταση νεκρή, που θα ελέγχει στο διηνεκές! Σ’ αυτό το έγκλημα υπάρχει πλήρης αποσιώπηση.

   Σκοτώνει το Ισραήλ όλους τους αρχηγούς της Χαμάς και της Χεζμπολάχ, μαζί με τα παιδιά και τα εγγόνια τους, έτσι στη ψύχρα για παραδειγματισμό, με βόμβες που έρχονται από μακριά, τελείως αναίμακτα για τους εκτελεστές!

   Με F-35 πολεμάει τον Γολιάθ με τις ρουκέτες του ο πανίσχυρος τάρα Δαβίδ, σε μια άνιση και προβλέψιμη στο αποτέλεσμα, μάχη…

   Στους πόσους νεκρούς τα κανόνια του Νετανιάχου χορταίνουν; Ανταποκριτές – δημοσιογράφους στείλαν τα δικά μας κανάλια, που βλέπουν απ’ την ασφάλεια του Ισραήλ, τον χαλασμό σε Γάζα και Λίβανο και σπικάρουν κείμενα γραμμένα απ’ τη Μοσάντ! Μπράβο σας!

   Μας ενημερώνουν για τη τσάντα αξίας 30 χιλ Ευρώ της γυναίκας του Σινονάρ (ηγέτη της Χαμάς), που βλέπουμε όλη την οικογένεια της να κουβαλάει συμπράγκαλα, μέσα στην… «άνεση» των υπόγειων τούνελ!

   Έλληνες δημοσιογράφοι, που περίπου τη δυστυχία του χαλασμού τη βρίσκουν «καλώς καμωμένα», σα να ‘ναι ανταποκριτές του ισραηλινού στρατού.

   Στον πολύχρονο πόλεμο του Βιετνάμ, μια φωτογραφία, ενός μισοκαμένου γυμνού μικρού κοριτσιού, που έτρεχε κλαίγοντας να γλυτώσει απ’ τις βόμβες Ναπάλμ, που έπεσαν και έκαιγαν το χωριό της Μαϋ-Λαϋ, φωτογραφία ενός αμερικάνου ρεπόρτερ της πρώτης γραμμής του μετώπου, συνετέλεσε να γίνει ειρήνη στο Βιετνάμ, όταν οι δημοκρατικοί νεολαίοι αμερικάνοι, κάναν «σημαία» αυτό το μισοκαμένο κοριτσάκι και ξύπνησαν τις συνειδήσεις των Αμερικάνων.

   Ένα αναμαλλιασμένο, ξυπόλητο κοριτσάκι της Παλαιστίνης, που κουβαλάει για χιλιόμετρα την τραυματισμένη αδελφούλα της σε σημείο παροχής περίθαλψης, ενός Βίντεο κάποιου ξένου δημοσιογράφου, μπορεί με τη δύναμη των ΜΜΕ, του διαδικτύου, να γίνει αιτία να ξυπνήσουν οι μαστουρωμένες απ’ τα λιπαρά χάμπουργκερ και τα συμφέροντα, Δυτικές συνειδήσεις, σε ένα μυριόστομο «ΣΤΟΠ επιτέλους, στη σφαγή της Παλαιστίνης»!

   Να γλυτώσουν επιτέλους απ’ τον αφανισμό τους χιλιάδες άνθρωποι αθώοι, που είχαν την ατυχία να ‘χουν πατρίδα το ‘ναρκοπέδιο» Γάζα και τον Λίβανο, αρχαίους – ιστορικούς τόπους της γης μας.

   Η αξιοπρέπεια, η αλήθεια, ο ανθρωπισμός, ο πολιτισμός μας, γίναν έννοιες σκουπίδια, μέσα στα μπάζα και τα καταπλακωμένα κορμιά οικογενειών! Προσωπικά, ντρέπομαι! Φαντάζομαι κι άλλοι, που θα συμφωνούν…

   Η ευαίσθητη δημοκρατική Ευρωπαϊκή Δύση (παράρτημα των ΗΠΑ) κοιλοπονάει για μια άλλη συγκρουσιακή διαμάχη, δύο αδελφών σλαβικών λαών, που δυστυχώς κατέληξαν σε αδελφοσφαγή αντί τον διάλογο.

   Ο κίνδυνος απ’ την ασύμμετρη βλακεία της Δύσης, που στοχεύει να κάνει Νατοϊκή βάση της την Ουκρανία, είναι ένας 3^ος Παγκόσμιος πόλεμος, που θα κάψει δικαίους και αδίκους, ίσως και εμάς μαζί.

   …«Είμαστε σε πόλεμο με την Ρωσία»!  εκστόμισε πριν έναν χρόνο με στόμφο, ο …Ναπολέων Βοναπάρτης – Μητσοτάκης! Η μεγαλύτερη πολιτική παπαριά που έχει ειπωθεί απ’ την εποχή των «άθλων του Ηρακλή»… Πολλές ταινίες με τον Ρόκυ θα έβλεπε παλιά… (Μάλιστα σώβρακα, φανέλες και τσουράπια για τον στρατό μας, άρχισαν να πλέκουν Κολωνακιώτισσες κυρίες, σε σχέδια της επιχείρησης της Μαρέβας)!

   Ούτε οι Αμερικάνοι, οι Άγγλοι, οι Γερμανο – Γάλλοι εκστόμισαν τέτοια Mega – μακακία… (έμποροι όπλων όλοι τους, που κερδίζουν απ’ τον πόλεμο).

   Έχει κάτι προηγούμενο ο Μητσοτάκης με την Ρωσία, με τον Πούτιν; Αποκλείεται, απλά τον οδηγεί η κληρονομημένη τους εθελοδουλία, να καταφεύγει σε γλοιώδες υπερβολές (ο πατέρας του ήταν γλύφτης των Γερμανών και των Γκλύξμπουργκ)… «Σόι πάει το βασίλειο»!

   Εκείνη η «πολυδιάστατη» εξωτερική πολιτική των «δεξιότερων» του, Καραμανλήδων – Σαμαρά, έχει μετατραπεί σε «ορντινάτσα» και «yes men» την Ελληνική πολιτική, στις επιδιώξεις τις άμετρες των ΗΠΑ.

   Η αναξιοπρέπεια του δηλωμένου επίσημα ως «δεδομένος» στην σύγχρονη άκρως επικίνδυνη και για την Ευρώπη, πολιτική με φετφάδες του Αμερικάνικου Πενταγώνου και των εμπόρων όπλων, μας βάζουν όχι στα μετόπισθεν, που είναι στο απυρόβλητο, μιας άσχετης με εμάς πολεμικής εμπλοκής (Ουκρανικό), αλλά στα έμπεδα της… (Αλεξανδρούπολη, Λάρισα, Κρήτη) Μπρρρ!  Έτσι χωρίς αιτία, αμφισβήτηση εδάφους μας, ή απειλής μας!

   Εκείνος ο …μπήξε, ο δείξε, ο έτσι, ο αλλιώς, ο Ερντογάν, αναδεικνύεται «καθηγητής διεθνούς πολιτικής», που στέκει σε κάθε πρωτεύουσα των ισχυρών της γης, χωρίς να δηλώνει «δεδομένος» κανενός!

   Πάνω από 100 χιλ. έλληνες ομογενείς εγκαταβιούν από αιώνες στη Κριμαία, την Ουκρανία, τη Ρωσία, ακούσατε εσείς δηλαδή κάτι, μια δήλωση του Υπουργείου Εξωτερικών για την κατάσταση τους;

   Έστειλε κάποιο κανάλι δημοσιογράφο για μια ανταπόκριση σ’ έναν πόλεμο που γίνεται στο τόπο διαμονής, κι είναι η πατρίδα τους; Εκεί που γεννήθηκε η Φιλική Εταιρεία, οι Υψηλάντηδες, οι Καποδίστριες, οι Σούτσοι, από κει που ξεκίνησε η λευτεριά μας απ’ την Τουρκία!

   Εκείνο το «ξανθό γένος» (με το οποίο είμαστε σε πόλεμο) μπρρρ, ήταν η ελπίδα, η στήριξη, η αγάπη και προστασία των χριστιανών ομόδοξων των Ρωμιών! Η ιστορία, όσο κι αν προσπαθούν κάποιοι, δεν διαγράφεται!

   Κι έρχομαι σε κάτι άλλο, που σε σύγκριση με τα προηγούμενα μπορεί να μοιάζει με …μια τρίχα μέσα σε κουβά με γάλα!

   Πόσο αξιοπρεπείς πρέπει να ‘ναι κάποιος και πόσο να σέβεται ο ίδιος τον εαυτό του, όταν γνωρίζουν οι πάντες, ότι για μήνες τον παρακολουθούσε, όχι η τουρκική ΜΙΤ, αλλά η ελληνική

ΕΥΠ κι είναι υπουργός, αρχηγός στρατού, στρατηγός (σαν κατάσκοπο; Σαν μεγάλο λαμόγιο; Σαν επικίνδυνο για τη χώρα άτομο;) και δεν κραυγάζει ένα πελώριο ΓΙΑΤΙ; Δεν βάζει δικηγόρους, δεν κάνει δηλώσεις, δεν κατηγορεί, δεν κάνει μηνύσεις, δεν απαιτεί να φανεί σύντομα η αλήθεια; Ούτε καν δηλώνει ανοιχτά, ότι… πρόκειται για λάθος τραγικό! Ότι είναι αθώος και κακώς τον παρακολουθούσαν κάποιοι κακοί!

   Αυτό δε θα ‘κανε ένας κοινός πολίτης, που πολύ λίγο θα ξέρανε ότι τον παρακολουθεί η ΕΥΠ, σε καιρό Δημοκρατίας, έτσι στα ξεκάρφωτα; (…«Έλα ρε Ρακόπουλε, πάντα υπερβάλεις, απλά κάνεις προπαγάνδα»… όλοι οι πολιτικοί έτσι φέρονται…)

   Εκτός, αν ισχύει στην συμπεριφορά των ανθρώπων κάτι διαφορετικό, όταν είσαι υπουργός, στρατηγός και… αρχηγός!

   Η αξιοπρέπεια όμως, απ’ αυτή του ασήμαντου ανθρωπάκου, μέχρι του «γυαλιστερού» και δυνατού, σαν έννοια, έχει το αυτό απαράλλακτο νόημα!

   Και φυσικά, δεν ζητήσαμε απ’ τους υπουργούς και στρατηγούς, που βρήκαν τα ονόματα τους φαρδιά – πλατιά να κάνουν… χαρακίρι, όπως θα ‘καμνε κάποιος αξιωματούχος Γιαπωνέζος που προσβάλανε τα’ όνομα του, τη τιμή και την υπόληψη του! Απλά, ζητήσαμε να μην κάνουν …την πάπια! Την κότα! Τη σουπιά! Να αρθρώσουν ένα Γιατί; Ένα μόνο γιατί; Τίποτε άλλο… τα άλλα τα «δικολαβίστικα» περί δικαιοσύνης, που ανέλαβε… και… και το κράτος δικαίου… και έτσι και αλλιώς…  εντάξει, καταλάβαμε…

   Κι επειδή δε ζούμε σε καθεστώς Βόρειας Κορέας, κι ευτυχώς δηλαδή, κι ο τύπος είναι λίγο ελεύθερος, είναι περίεργο που οι «ελεύθεροι» δημοσιογράφοι μας δεν έχουν σε πρωτοσέλιδο σε επανάληψη, αυτό το δύσοσμο ηθικο – πολιτικό θέμα, δεν έχουν μια συνέντευξη απ’ τους θιγόμενους, δεν γράφουν δύο γραμμές τέλος πάντων!

   Εκτός, αν ο βούρκος της αναξιοπρέπειας, της γαϊδουριάς, της ρεμούλας, έχει φτάσει τόσο ψηλά, που θεωρείται κάτι ασήμαντο να σε παρακολουθεί, όχι ο αστυφύλακας της περιοχής, σαν κλεφτρόνι, σαν αναρχικό, σαν Ρομά κλέφτη καλωδίων και παλιοσίδερων, αλλά ο πρωθυπουργός της χώρας ή έστω ο αρχηγός της ΕΥΠ, ή το Predador για κάτι μυστήριο; Ανομολόγητο; Για εκβιασμό; Για εκφοβισμό; Ευτυχώς που έχει υποληφθεί του θέματος η ανεξάρτητη Ελληνική δικαιοσύνη, κι αν δεν μπει το θέμα στο αρχείο, σίγουρα μετά κάποια τέρμινα θα ενημερωθούμε, όπως πάντα γίνεται, για τα πάντα, ανελλιπώς, που αφορούν στο τι φορούσε στην βραδινή της έξοδο με τον κολλητό της η Πίτσα – Κίτσα, η γνωστή!

   Πέρα από ακρίβεια, φτωχοποίηση, δημοσιογραφική κατάρρευση, αποβιομηχανοποίηση της χώρας, η απώλεια της αξιοπρέπειας μιας χώρας και του Λαού της, είναι πληγή βρώμικη, που οδηγεί σε γάγγραινα, σαπίλα, ξευτίλα, ξεπεσμό και στην ανυπαρξία τελικά, σαν υπόσταση της χώρας!

   ΥΓ 1: Ένα απόνερα, εκτός των άλλων δήθεν δημοκρατικών χωρών της Δύσης, είναι και η… νεκρανάσταση ενός «σωτήρα», ενός απίθανου πορτοκαλόχρωμου Τραμπάκουλα! Που σάρωσε στις πρόσφατες Αμερικάνικες εκλογές και δίνει και ραπόρτο στη γερασμένη Αμερικανογλυφτική Ευρώπη της Δύσης, για αντίστοιχα σενάρια – ρεπλίκες για την υποτιθέμενη σωτηρία της, απ’ την επέλαση της Κινεζικής δρακογενιάς…

   Οι πάγιες Ευρωπαϊκές αρχές στη πίστη σε δημοκρατικά ιδεώδη, κι ευγενή ιδανικά, που άφησε ο διαφωτισμός, σύντομα θα ακούγονται σαν «έπεα πτερόεντα», όταν ακροδεξιοί τύποι σαν τον Ίλον Μασκ θα κυριαρχούν στην… Δημοκρατική Δύση.

   Η ακρίβεια που καλπάζει (και στην Αμερική), όχι φυσικά στο δικό μας Κουλο-ρυθμό, η ανασφάλεια του απλού πολίτη, οι όλο και περισσότερες ώρες εργασίας που απαιτούνται τώρα, ενώ τα ρομπότ εργάζονται ασταμάτητα, το αβέβαιο αύριο με την απειλή ενός Γ’ Παγκόσμιου πόλεμου, η όλο και αυξανόμενη κυριαρχία του άκρατου πλούτου μιας ανέλεγκτης ολιγαρχίας, η «βουβαμάρα» της σοσιαλδημοκρατίας, όλα μαζί, οδηγούν σε… πορτοκαλόχρωμους ζόμπι – σωτήρες!

   Το αλλοτινό όνειρο του απλού ανθρώπου για τον παράδεισο της Δυτ. Ευρώπης και Αμερικής, απέμεινε μόνο στον πεινασμένο παράτυπο μετανάστη, σαν λύση ζωής.

   Πριν 90 χρόνια, κάποια αντίστοιχα αδιέξοδα και μπόλικη αφέλεια, οδήγησαν σ’ έναν καταστροφικό Β’ Παγκόσμιο πόλεμο, για τον Δυτικό κόσμο (50 εκατ. νεκροί συνολικά, 10 εκατ. Γερμανοί, που «θεοποίησαν» προηγούμενα τον Χίτλερ).

   ΥΓ 2: Ο Γιάννης Μπουτάρης που έφυγε πρόσφατα (9/11/24), υπήρξε σαν προσωπικότητα – παρουσία – ιδέα, αυτό που χαρακτήριζε τον ορισμό του «ΕΛΛΗΝΑΣ»! (όχι Ελληνάρας). Αμφισβητίας, αντισυμβατικός, Δημοκράτης, οραματικός, δημιουργικός, ελεύθερος, πετυχημένος!

   Ένα σπανιότατο ανθρώπινο, σήμερα στην Ελλάδα είδος προσώπου. Κι είναι μεγάλη τιμή για τον τόπο μας, να ‘ναι συμπατριώτης μας.

   Μια πλατεία, μια οδός στο Νυμφαίο, στο Αμύνταιο, είναι το λιγότερο που του χρωστάμε σαν Δημότες.

   ΥΓ 3: Σύσσωμοι κι ομόφωνα, πλην ΚΚΕ και Νέας Αριστεράς, οι εθνοπατέρες μας ψήφισαν τις όλο και μεγαλύτερες «αμυντικές δαπάνες’ για το 2025!

   …Να πάρουμε, να πάρουμε και να ξαναπάρουμε! Αυτόματα έρχεται στα χείλη μας, εκείνο το ΕΑΜίτικο αιρετικό(;) ουτοπικό, ειρηνόφιλο, ανθρώπινο, ελπιδοφόρο μήνυμα… «Τι τα θέλουμε τα όπλα, τα κανόνια, τα σπαθιά, να τα κάνουμε εργαλεία να δουλέψει η εργατιά! Να τα κάνουμε τρακτέρια να οργώνει η αγροτιά»!

   Πριν μισόν αιώνα, τέτοιες απόψεις επικίνδυνες για τους εμπόρους όπλων και τα τσιράκια τους, οδηγούσαν στα «εκτελεστικά», που κάναν υπερωρίες, να προλαβαίνουν τις αποφάσεις της σεβαστής μας δικαιοσύνης! Τουλάχιστον (προσώρας), δεν γίνεται αυτό!

   ΥΓ 4: Όταν στις ΗΠΑ ένα δικαστής μπορεί να βγάζει καταδικαστική απόφαση για ποινική υπόθεση ενός… Τραμπάκουλα, αυτό και μόνο σηματοδοτεί μια Δικαιοσύνη ανεξάρτητη, άφοβη, ελεύθερη! Ε; Ε; ορίστε;

   Σε αντίθεση με άλλες πασίγνωστες Βαλκάνιες τριτοκοσμικές, δημοσιοϋπαλληλικές, που μοστράρουν για δήθεν… Ευρωπαϊκές! (Ο κόσμος το ‘χει τούμπανο, και αυτές κρυφό καμάρι).

   Καλή Χρονιά (παρ’ όλ’ αυτά).

   ΥΓ 5: Ο Κώστας Σημίτης που «έφυγε» (5/1/25), έχει αδιαμφισβήτητα μια εμφανή θέση στο κάδρο των πολιτικών με θετικό πρόσημο, της χώρας μας.

   Απ’ την ακριτική Φλώρινα και σε ποσοστό 90% οι εκλεγμένοι σύνεδροι, σε κείνο το συγκρουσιακό συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, για την ανάδειξη της μετα – Ανδρεϊκής ηγεσίας, στηρίξαμε ανοιχτά Σημίτη, κόντρα στο «βαθύ κράτος» του τοτινού ΠΑΣΟΚ.

   Πέρα απ’ το σημαντικό γνωστό έργο του εκλιπόντος, εγώ θα σταθώ μόνο σ’ ένα χαρακτηριστικό σημείο, που φωτογραφίζει τον άνθρωπο – πολιτικό Σημίτη.

   «Δεν είδαμε ποτέ μια εικόνα, μια είδηση, μια σκηνή, μια προβολή, των δύο του κοριτσιών»! Το ήθος, η ποιότητα, η αξιοπρέπεια, το ξεχωριστό, βρίσκεται σε ασήμαντες φαινομενικά λεπτομέρειες, που συνήθως προσπερνάμε επιπόλαια. Καλό του ταξίδι…