Γαλατικό χωριό…

(Γράφει ο ΑΘΡ, στο ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ που κυκλοφορεί)…

  Εκείνη η μετεκλογική εικόνα μιας γαλάζιας Μητσοτοκατακτημένης Ελλάδας, πέρα ως πέρα, με μόνη εξαίρεση ένα ροζ συννεφάκι στο Νομό Κομοτηνής, (κουτσουλιά το είπε, απρεπώς, ο Κομοτηνάρχης Στυλιανίδης!), είναι ένα μήνυμα μιας νέας Ελλάδας, άγνωστο, προσώρας, σε τι βάθος χρόνου.

   Σίγουρα ο Λαός, που με τη ψήφο του, σαν πινέλο, έβαψε αυτό το μονόχρωμο γαλάζιο, χωρίς να προσθέσει κάποιες άλλες χρωματικές πινελιές διάσπαρτα στον χάρτη, κάτι υπονοεί, κάτι πιστεύει, προσδοκά, περιμένει και μακάρι να μην λαθεύει και πόνταρε τα ρέστα του, σε ρουλέτα του καζίνο!

   Εκτός, αν βρήκε το δοχείο με το χρώμα σε χαμηλή προσφερόμενη τιμή, με έντονη διαφημιστική καμπάνια και το επέλεξε, όπως τα τελευταία χρόνια επιλέγει τις «προσφορές’ τις φτηνιάρικες, στις αγορές του στα σούπερ μάρκετ…

   Άλλωστε, σχεδόν πάντα, ο πελάτης (κι ο ψηφοφόρος) δελεάζεται από προϊόντα στον «μπάγκο», σε περίοπτη θέση, με έντονη διαφημιστική προβολή, μαγικές ιδιότητες και θαυμαστή χρησιμότητα, που αργότερα στο σπίτι ανακαλύπτει ότι αγόρασε ένα άχρηστο, ψεύτικο, ακριβό προϊόν, παρασυρόμενος από το μπλα – μπλα διαφημιστών, το χλιδάτο ντιζάιν, τη μόδα, την απερισκεψία του και την αφέλεια του!

   Κερδισμένοι, ο κατασκευαστής του ψευτοπροϊόντος, ο διαφημιστής κι ο σουπερμαρκετάς, που αυξάνει ο τζίρος του.

   Πάντως, μια μονόχρωμη, πέρα ως πέρα βαμμένη κατακόκκινη, Βόρεια Κορέα, εκείνου του… μπούλη του Κίμ, στις εκεί δήθεν εκλογές της, δεν είναι ότι κολακευτικότερο, για τον κάθε εραστή της μονοχρωμίας μιας χώρας, έστω με ελεύθερες εκλογές!

   Η Δημοκρατική αντίθεση, αντίρρηση, διαφωνία, με την πινελιά του άλλου χρώματος, δίνει αξία, ουσία, ομορφιά, στην εξουσία μιας χώρας!

   Η κυριαρχία της μονοχρωμίας, δίνει επιχείρημα να αναρωτηθεί ο αντιφρονούντας… «Ρε, μπας και έγινε κάποια κασκαρίκα σε βάρος μας και βάφτηκε όλη η χώρα, με τη μπογιά τους;». Λέμε τώρα…

   Ποιος στα νιάτα του, απ’ όλους μας, δεν διάβασε Αστερίξ και δεν ήταν ταυτισμένος με το ανορθόδοξο Γαλατικό χωριό, που αντιστεκόταν με επιτυχία στην ισοπεδωτική απ’ τις πανίσχυρες – σιδερόφρακτες Ρωμαϊκές λεγεώνες;

   Η Ευρώπη, η Δύση, ο πολιτισμός, η πρόοδος, η λογική, ο ισχυρός της εποχής, ο θεός, οι νοικοκυραίοι, οι επενδυτές, η σημερινή Ε.Ε., το ΝΑΤΟ, ο Μπάιντεν, όλοι μαζί, είναι πίσω απ’ τις… Ρωμαϊκές λεγεώνες!

   Τι να σημαίνει άραγε και πως εξηγείται, αυτή μας η νεανική και κατοπινή ταύτιση με το ανορθόδοξο, το αιρετικό, το εκ πρώτης όψης χαμένο αφήγημα, που τουλάχιστον, στην ιστορία του Αστερίξ, όλοι μα όλοι μας είμαστε αντίπαλοι των λεγεώνων;

   Και γιατί στην πραγματική ζωή, αλλάζει το πρόσημο και η κατεύθυνση της στάσης μας, σε συμπάθεια, ταύτιση και προτιμήσεις; Στην ουσία δηλαδή…

   …Να ‘σαι άνεργος και να ψηφίζεις, ίδια και όμοια, με τον… εργοστασιάρχη! (Η παρθένα με το σατανά αγκαλιά!).

   …Ναυτάκι σε σκυλοπνίχτη και να ψηφίζεις, ίδια με τον εφοπλιστή!

   …Κολλήγος, ίδια με τον τσιφλικά! Δε είναι παρανοϊκό;

   Κι εννοείται, χωρίς σήμερα τουλάχιστον, τη βία, την τρομοκρατία αλλοτινών εποχών! Έτσι, απόλυτα αυτοκτονικά!

   Σίγουρα στα όνειρα και τη λογοτεχνία, παίζει άλλο «έργο» μ’ αυτό της σκληρής πραγματικότητας, της καθημερινότητας, στη ζωή, στο κυνήγι του ψωμιού! Σαν κάποιο πονηρό χέρι, να κλείνει τον διακόπτη με το… όνειρο! Να το απαγορεύει, σαν επικίνδυνο καρπό…

   Όμως, όμως, γίνεται να κινούνται αντίθετα σε κατεύθυνση, τα όνειρα απ’ τη ζωή; Κι είναι λογική, μια τέτοια αντίθεση;

   Μια σύμπλευση, ένας συγκερασμός, ένα πλησίασμα, δε θα ‘ταν πιο λογικό, πιο ανθρώπινο, πιο ωραίο;

   Τεράστια εισαγωγή, για ένα ήδη διαμορφωμένο γεγονός! Και σίγουρα, δεν σημαίνει… παρηγοριάς στον άρρωστο! Ο Λαός είπε… γαλάζια –προς μαβί- όλη σχεδόν την Ελλάδα, κι ούτε ροζ στην Κοκκινιά, το Πέραμα, ούτε πράσινο τη λεβεντογέννα Κρήτη. Μητσοτοκρατορία απέραντη!

   Στη Φλώρινα εμείς, στο σκούρο μπλε, ρίξαμε μια τζούρα ροζάκι και σίγουρα, στεναχωρήθηκαν οι μαθημένοι στο σκούρο, προς μαύρο, που βάφονταν για χρόνια, ιδίως παλιότερα, ο νομός!

   Σίγουρα δεν είναι τυχαίο, ούτε ανεξήγητο, κι έχει τις ρίζες του, όταν, με ανοιχτούς ακόμη τους τάφους του εμφυλίου το ’51, γεμάτα τα μπουντρούμια και τα ξερονήσια, εξόριστους και φυλακισμένους πατριώτες μας, Φλώρινα – Καστοριά (μια εκλογική περιφέρεια τότε), ψήφιζε αντι-δεξιά!

   Γαλατικό χωριό κι η Φλώρινα και σ’ αυτές τις εκλογές, έστω, κι αν, όχι «κουτσουλιά» ροζ στο χάρτη! Και σίγουρα χωρίς (κι ευτυχώς) τη κατηγορία, ότι κάποιο ξένο προξενείο, έδωσε γραμμή για ρίψη ροζ μπογιάς στον κουβά τον μπλαβί! Παλιότερα η Φλώρινα ήταν στο… στόχο!

   Μάλλον, η απομείωση του πληθυσμού (10.000 κάτοικοι λιγότεροι, απ’ την προηγούμενη του 2011 απογραφή!), όχι βέβαια απ’ την εκτίναξη της ανάπτυξης στη περιοχή, αλλά απ’ την κατρακύλα της την οικονομική, την ανεργία, στην πορεία του χρόνου, ιδίως, μετά την «μεταλαγνιτική» εποχή!

   Κι αυτή η κατρακύλα, χρόνο με το χρόνο, όλο και πιο βαριά θα τραυματίζει πιο βαθειά την Ελλάδα τη μισή! Και επόμενο, θα την επηρεάζει στην επιλογή χρώματος και πολιτικής…

   Τα Δωδεκάνησα, οι Κυκλάδες, η Κρήτη, τα Ιόνια, η Αθήνα, που διαχρονικά ψήφιζαν αντιδεξιά, δημοκρατικότερα και προοδευτικά, τώρα με την τρελή κονόμα απ’ τον τουρισμό, ψηφίζουν σαν την Εκάλη, τη Κηφισιά, το Ψυχικό!

   Το χρήμα, ο έρωτας κι ο βήχας, ευτυχώς ή δυστυχώς, δεν κρύβονται, γενικώς! Και σου αλλάζουν συνήθειες, χαρακτήρα, παράδοση, ιδεολογία.

   Η «αρπαχτή» που διογκώνεται χρόνο με το χρόνο στον εκτινασσόμενο, τα τελευταία χρόνια, τουρισμό, πολύ σύντομα θα την πληρώσουμε ακριβά, με μια αγνώριστη, ακριβή, απλησίαστη για τον μέσο πολίτη Ελλάδα, που θα χάσει απ’ την αγάπη, τη συμπάθεια, την επισκεψιμότητα του μέσου οικονομικά πολίτη του πλανήτη…

   Ο βιασμός του περιβάλλοντος χώρου, με το μοναδικό Ελληνικό χρώμα, η κατασπατάληση των γήινων πόρων νερού, δασών, ακτών, βουνών, με κατακαμένα δάση, με βουνά τα σκουπίδια, με τσιμεντοποίηση ιδίως των πόλεων, σε συνδυασμό με τους επερχόμενους καύσωνες και τις πλημύρες της κλιματικής αλλαγής που εισβάλει, όλα μαζί πακέτο εκρηκτικό, απόκοσμο, αποκρουστικό…

   Το μόνο αισιόδοξο, ελπιδοφόρο, ή απλά εκτός τόπου και χρόνου, είν’ εκείνο τα σαγηνευτικό, μελιστάλακτο χαμόγελο του Κούλη! (που χάθηκε μέρες τώρα, αυτή η ψυχούλα;). Ακόμη, κι όταν πάει στο αρχηγείο της Πυροσβεστικής να συντονίσει τις φωτιές, απ’ άκρου σε άκρο της Ελλάδας, που μέρες τώρα κατακαίνε τα δάση και περιουσίες!

   …Ναίαι, αλλά στο Μάτι;

   Το σύνθημα… «εκκενώστε τη χώρα», σώζει! Πρώτοι το αντιλήφθηκαν οι φευγάτοι στο εξωτερικό νέοι μας… Εμείς, θα φάμε τα αποκαΐδια μιας αγνώριστης, σκληρής χώρας!

   ΥΓ 1: Είναι ωραίο πράγμα ο «εκσυγχρονισμός» και τα «112»… «φύγετε γρήγορα απ’ τα σπίτια σας», (εγώ πάντως, αν ο μη γένοιτο μας τύχει τέτοιο κακό, θα μείνω να προστατέψω το σπίτι μου…). Ακόμη και σε εισβολή εχθρού, δεν σφαγιάζονται οι πάντες…

   Όταν μπήκαν το ’41 τον Απρίλη οι Γερμανοί στο Αμύνταιο… «English – English» φώναζαν και αναζητούσαν και σκότωσαν τους δύο Νεοζηλανδούς σαμποτέρ, στο σπίτι, στο πασάζο της γραμμής προς Βεγόρα! Τους πρόδωσε ένα κοπρόσκυλο – Αμυντιώτης!

   Το μήνυμα κι ο πόνος του «εκσυγχρονιστικού» επιτελικού μας κράτους, είναι… Μη την πάθουμε όπως στο Μάτι! (του Τσίπρα)… Και ξεχνάμε την καμένη Ηλεία – Ολυμπία, με τους τραγικούς καμένους επί Καραμανλή! (εκείνη η καμένη μανούλα, με τα 4 αγγελούδια της…). Το πολιτικό κόστος τους νοιάζει, όχι οι ανθρώπινες ζωές…

   Τώρα πόσο αποτελεσματικός, στην Ελλάδα, είναι ο μαγικός «εκσυγχρονισμός», θα αποδείξω μ’ ένα προσωπικό παράδειγμα…

   Επί πέντε μέρες, στο φουλ του καύσωνα του Ιούλη, ένα κομμένο καλώδιο τηλεφώνου από κολώνα σε κολώνα, κρέμεται απελπιστικά, κι εμείς, η γειτονιά όλη, είμαστε χωρίς τηλέφωνο – ιντερνέτ! …«Είστε σε προτεραιότητα», μου λένε απ’ την Cosmote, που την χρυσοπληρώνω 50-60€ κάθε μήνα!

   Όταν υπήρχε ο τοπικός ΟΤΕ, ο φίλος ο Σάββας, ο Τσώλης, ο Κυριακίδης, σε μια – δύο μέρες, τότε, προ «εκσυγχρονισμού» και διαφημίσεων στη TiVi της Cosmote, θα έλυναν το «τεράστιο» πρόβλημα των καλοπληρωτών της! (ειλώτων)… (ένα κομμένο καλώδιο)…

   Τότε μπορούσες και να βρίσεις και να μαλώσεις με τον υπεύθυνο προϊστάμενο, προσωπικά, τώρα, πώς να βρίσεις ένα ευγενικό νεαρό που σου απαντά στο τηλέφωνο και ξέρεις ότι πληρώνεται 700€; Είναι ο «εκσυγχρονισμός» μακάκα μου… φάτον και σκάσε!

   Το μόνο όπλο (ίσως άσφαιρο) στα πανίσχυρα «εκσυγχρονιστικά» τραστ που μας θεωρούν είλωτες κι όχι πελάτες, ή ψηφοφόρους, είναι η… δημοσιοποιημένη (έστω στο φτωχό «Περισκόπιο»), μιας επώνυμης διαμαρτυρίας και καταγγελία μας!

   ΥΓ 2: Ο «εκσυγχρονισμός» μας, σίγουρα επηρεάζει και τις αυξανόμενες με ταχύτητα Ferrari, τιμές των προϊόντων της αλλοτινής προσιτής Ελλάδας!

   Κι άιντε, το φάγαμε με το ηλιέλαιο, τα σιτηρά και τις ζωοτροφές, που εκτινάχτηκαν με τον πόλεμο στην Ουκρανία… Από πότε ρε μαυραγορίτες λαδέμποροι της κατοχής, παράγει λαδάκι ελιάς η Ουκρανία, που έγινε και απλησίαστο, σα να ζούμε στην Ισλανδία;

   Ε! Ε! Βεβαίως, μάλιστα, οσονούπω, θα υπάρξει ευρεία σύσκεψη στο Μαξίμου και θα δώσει οδηγίες, κι αυστηρές εντολές, ο (εξαφανισμένος) πρωθυπουργός…

   Πάει, λύθηκε κι αυτό το πρόβλημα!