Ο Λαός… Κοκλώνη θέλει! (γκλαμουριά, βλαχομπαρόκ, τικ-τοκ, υφάκι, καναπέ και τσιφτετέλι!)…

(Του Α.Θ.Ρ., από το ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ που κυκλοφορεί)…

  …Τελείωσε, τέλος, ο Λαός τον Κούλη θέλει!

  Θέλει την ανιδιοτέλεια, την αθωότητα, το γλυκό χαμόγελο του, τη λαμπερή και τη σκερτσόζικη ματιά του, την ταπεινότητα του, τη γνώση που ο ίδιος, κι όλο του το σόι, πάνω από έναν αιώνα αδιάλειπτα αποπνέει!

  Ψηφίζω Μητσοτακέϊκο, γιατί… εκεί είναι βρε αδελφέ μου, τα συμφέροντά μου! Τα ακριβά μου αυτοκίνητα, οι μετοχές, οι καταθέσεις μου, τα εισοδήματα μου τα αδήλωτα σε Off shore, τα αγαθά και τα διαμαντικά μου!

  Δηλαδή, ποιόν ήθελες εσύ να ψηφίσω; Τους μπατηρο – κουλτουριάρηδες του ΣΥΡΙΖΑ; Την ΑΝΤΑΡΣΥΑ; Τον Βαρουφίκο; Τον Κουτσούμπα; Σοβαρέψου τώρα! Βρωμάν τα χνώτα τους απ’ την πείνα! Άλλωστε, αναντάν – μπαμπαντάν ήμουν εθνικόφρονας, βασιλικός, ψιλοχουντικός, δεξιός και συντηρητικός, εγώ κι όλο μου το σόι! …Είπε κανείς τίποτε;

  Ευτυχώς φίλοι ου γλυτώσαμε, με ελευθερωτή τον Κούλη, απ’ τη χολέρα της αριστεράς που κυβερνούσε 4 χρόνια τώρα, τη χώρα όλη!

  Με ακρίβεια, με πληθωρισμό, με παρακολουθήσεις μέχρι και του στρατού τον αρχηγό!

  Με κουπόνια αμέτρητα για τον φτωχό, με κολλητούς και κυρίαρχα λαμόγια να ρουφάν με το μπουρί το αίμα του λαού!

  Σωθήκαμε, τελείωσε, νικήσαμε, λευτερωθήκαμε απ’ το κακό και το χαμό!

  Μια καινούργια μέρα ξημερώνει τώρα για τους Λατσο – Βαρδινο – Μαρινακο – Αλαφούζους και για όλους τους, τους κολαούζους!

  Ο Λαός θέλει γυαλιστερά τα φο-μπιζού, θέλει κρέμες, αρώματα, τατουάζ, λόγια μεγαλειώδικα, νάιλον, όλο φρου – φρου. Θέλει να πιστεύει το μεγαλείο του εγώ του, σ’ ότι γυαλίζει κι είναι αστραφτερό, σαν το σπιρτόζικο μυαλό του.

  Γουστάρει περικεφαλαίες, χλαμύδες, σάρισες, εικόνες περιφερόμενες που δακρύζουν, βουκεφάλες κι αλησμόνητες πατρίδες!

  Θαυμάζει τον Κάρολο και τη Γκαμήλα, τα χρυσά σιρίτια τους και τα ρουμπίνια, τις άμαξες, τα άλογα, φτερά και φούμαρα και φρέσκια καβαλίνα!

  Αισθάνεται και ο ίδιος πρίγκιπας, πλούσιος, χορτάτος, με ξέχειλη την ονείρωξη κι από χυμούς γεμάτος! Άλλωστε, έχει και ο ίδιος όνειρα που τον ανεβάζουν σε ύψη δυσθεώρητα, που κάποτε θα φτάσουν!

  Αισθάνεται, σαν ίσους του και κολλητούς τους πλούσιους και τους φιρμάτους, κι αυτό, γιατί πάντοτε στα εκλογές ψηφίζει ίδια και όμοια μ’ αυτούς, όπως η Εκάλη με τη Δραπετσώνα!

  Ένας κομμουνισμός ισότητας κι αδελφοσύνης γίνονται σε τέτοιες εκλογές, οι άνθρωποι κι οι ψήφοι.

  …«Η παρθένα με το σατανά», όπως τραγουδά ο Νιόνιος, ο παλιός αριστερός, που είδε ξαφνικά το φώς του! Χορεύουν αγκαλιασμένοι αγαπησιάρικα, σαν ίσοι!

  Τι Μητσοτάκης, τι Τσίπρας, τι Κουτσούμπας, τι ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ΚουΚουΕ μου-λου, όλοι τους ίδιοι και απαράλλακτοι, όλοι τους ίσοι!

  Ένα (Δημοκρατικό) πανηγυράκι διασκέδασης κατάντησαν οι εκλογές, με κουρντισμένα από τα πριν τα όργανα της ορχήστρας απ’ τα ΜΜΕ, τους δημοσκόπους, τους παρόχους ενέργειας, τους μεγαλο – σουπερμαρκατάδες, τα βυσματωμένα ρεμάλια της δημοσιογραφίας και κάθε άλλον συμφερτό!

  Κάτι σαν τον μέγιστο Κοκλώνη, τον ατάλαντο, που ξεσηκώνει το κοινό και το αποθεώνει! Αυτός μάλιστα είναι ταλέντο, είναι star, είναι άξιος, είναι κανόνι! Και μοιάζει λίγο στο πρεστίζ, στο ύφος του, με τον Κούλη και τον… μίστερ Μπήν!

  Κέρδισαν στις εκλογές, με διαφορά, οι «αυτοδύναμες» οι κυβερνήσεις, οι ισχυρές! Ίδιες κι απαράλλακτες, μ’ αυτές που πριν 10 χρόνια περίπου μας ρίξανε στις ξέρες, τις κακοτοπιές και τις ξεχασμένες τοτινές περικοπές!

  Γούστα, θα πει κάποιος είν’ όλ’ αυτά! Ο ίδιος ο φίλος μας θέλει φράχτες, ασφάλεια κι αστυνόμους, Ραφάλ, σημαίες, παρελάσεις, πανηγυρικούς και συνεχείς αναφορές στους ένδοξους προγόνους. Θέλει λεζαντιάρικα Μύκονο, Πάρο, Ζάκυνθο και Σαντορίνη, για να ξεσαλώνει!

  Όμως, με 600€ το μήνα, το μισθό και παρά τη «τσόντα» απ’ τη σύνταξη του παππού, το νοίκι δεν πληρώνεται κι όλο αυγαταίνει…

  Σε βλέπω τελικά φίλε μου, στον καναπέ με ανοιχτή τη TiVi, ολονυκτίς, τα βράδια σου με τον Κοκλώνη, να μερακλώνεις.

  Οι παρακολουθήσεις των πάντων απ’ τον Κούλη και την ΕΥΠ, το Predator, αυτόν δεν τον πληγώνει κι ούτε και πολυνοιάζεται, αν ο αρχηγός του στρατού μας ήταν κατάσκοπος και τον παρακολουθούσαν, ίσα – ίσα, αισθάνεται και πιο ασφαλής τώρα!

  Άλλωστε, μια μόνη Δημόσια υπηρεσία, η ΕΥΠ, δουλεύει με ζήλο και επαγγελματισμό, δε θα την καταστρέψουμε τώρα!

  Καλά, τα τραίνα τρέχουν στα τυφλά, με αξιολογημένους αυστηρά όμως (αλίμονο), τους σταθμάρχες τους, τους κολλητούς!

  Ακούει καθημερινά στην αμερόληπτη TiVi, ότι θα πάρει αύξηση του μισθού, από Αφτιάδες, Υπονόμους, Ντερμεντέρηδες, να λένε τέτοια κι άλλα τόσα, για λεφτά, για μείωση φόρων, για χιλιάδες αναδρομικά, γλυκά σερμπέτια, καθρεφτάκια, χαϊμαλιά!

  Αυτά θέλει να πιστεύει, να ονειρεύεται και μισοζαλισμένο, ο ύπνος να τον παίρνει… τότε πραγματικά γίνεται Κάρολος, γίνεται πρίγκιπας, με δίπλα του όχι Γκαμήλα, αλλά την Μέγκαν την μελαχρινή τσαχπίνα!

  Αυτή είναι ζωάρα φίλε μου στην Ελλάδα! Κι άσε τους άλλους τους μίζερους, τους Συριζαίους να λένε τα δικά τους… τα αριστερο – αναρχικά! Εμάς δεν καίγεται καρφί για την ακρίβεια, την ανεργία, τις παρακολουθήσεις, τη μαφία, για τις απευθείας αναθέσεις δισεκατομμυρίων Ευρώ, έργων υλικών, σε απίθανες εταιρείες, τα μύρια όσα που βγήκανε στο φως, στη φόρα!

  Εμείς ζούμε τη ζωάρα μας και το γλεντάμε τώρα κάθε βραδιά, στα σκανδαλιάρικα τα όνειρα μας. Κι εκεί, κανείς δεν μπορεί (τουλάχιστον ακόμα) να βάλει φόρο, ΦΠΑ, ΕΝΦΙΑ, σου – ξου – μου και πόρο…

  Εγώ πραγματικά το χάρηκα και λέω μπράβο στους Γρεβενιώτες και Σερραίους! Δεν υπολόγισαν, οι αξιοπρεπείς αυτοί συμπολίτες μας, τα μύρια όσα ακούστηκαν για Καραμανλή και Πάτση και ψήφισαν φανατικά Καραμανλή και έναν διάδοχο του Πάτση!

  Αυτό θα πει ποιότητα Λαού, σοβαρότητα, τιμιότητα, εμπιστοσύνη στις ανώτερες ανθρώπινες αξίες!

  Καλά, εμείς οι Έλληνες, κι ιδίως οι Ελληναράδες, πάντοτε ξεχωρίζουμε σε παλληκαριά, σε ιστορία, κοτζαμπάσηδες στη Τουρκοκρατία, υπήρξαμε Γερμανοτσολιάδες στη κατοχή, πάντα δείξαμε την ιδιαιτερότητα μας, την υπεροχή!

  Εκείνο που εγώ ο άσχετος ξέρω, είναι ότι για τη κατάντια και το χάλι μας, κανένας άλλος, εκτός από εμάς, δεν φταίει! Κι ας μη ψάχνουμε ενόχους… στον φούφοτο, τον Κούλη, τον Κοκλώνη!

  Η μορφίνη, που είναι ένα μαγικό χρήσιμο φάρμακο, αναντικατάστατο, έναν αιώνα τώρα, σε τίποτε δε φταίει αν υπάρχουν στην κοινωνία μας οι τοξικομανείς, οι έμποροι ναρκωτικών κι οι διώκτες τους οι αστυνομικοί! Οι άνθρωποι, όλοι εμείς, η κοινωνία φταίει!

  Τελείωσε! Ο Λαός τον Κούλη θέλει! Θέλει τον Άδωνη, τον Πλεύρη, τον Βορίδη, τον Τραμπάκουλα, τον… Παπαρίδη! Θέλει καγκελόπορτες κλειστές και φράχτες, κι οι παρακολουθήσεις δεν τον πληγώνουν, ούτε η ακρίβεια που καλπάζει και διπλασιάστηκε η τιμή στο λάδι, τη φέτα, τις πατάτες, τα κρεμμύδια, το κρέας και τα μύρια όσα, δύο χρόνια τώρα!

  Οι τιμές στα super market γίνανε πλέον Γερμανίας, κι οι μισθοί κι απολαβές των περισσότερων μας, κοντά στης Βουλγαρίας!

  Φάνηκε στις εκλογές, ότι περίπου αυτά τα θέλει! Χαλάλι του λοιπόν, κι εμείς επιθυμίες δε χαλάμε, απλά, τη μύτη μας κλειστή τώρα θα κρατάμε. Και δε θα σταματήσουμε με τα τερτίπια τους ελεύθερα να γελάμε και να φωνάζουμε και να κράζουμε… «τη λεκάνη καμαρότο»!

  Άλλοι γουστάρουν κολοκυθόπιτα, σ’ άλλους αρέσει η πρέζα, η μπύρα Κάιζερ, η… Κατερίνα Καινούργιου, η Βίση, η Βανδή κι ο Βέρτης!

  Σ’ άλλους ο Κοκός, ο Κάρολος και η Γκαμήλα. Η ΕΡΕ κι η Νέα Δημοκρατία! Γούστο και καπέλο τους, αλλά ευτυχώς μακριά από εμάς τέτοιες τρελές επιθυμίες!

  Ο Λαός, τουλάχιστον τώρα φάνηκε ότι… τον Μητσοτάκη θέλει! Χαλάλι του, κι επιθυμίες οι Δημοκράτες δε χαλάμε! Και να τον χαίρονται!

  Κι έχουμε σε λίγες ημέρες το δεύτερο ημίχρονο, που θα επικυρώσει ή θ’ ακυρώσει το αποτέλεσμα! Οι αριστεροί, σαν τους χιλιαστές, δε χάνουνε ποτέ τους την ελπίδα, κι είναι αυτό που τελικά τους σώζει…

  Εγώ εκείνο που θέλω μόνο, είναι να μην ακούσω αύριο, από κοψοχέρη δεξιό, Πασόκο, κομμούνα ή αναρχικό… «τι είναι αυτό που πάθαμε στις επαναληπτικές και θα ‘χουμε τον Κούλη πανίσχυρο στη γκλάβα μας, να δίνει διαταγές 4 χρόνια τώρα»!

  Ουδέν λάθος, ή μακακία, συγχωρείται, μετά την απομάκρυνση από την κάλπη! Ως τα τώρα, η «Μητσοτάκης ΑΕ» νίκησε, με το έτσι ή το αλλιώς, τη μαγκιά ή την κλεψιά του! Κι αλίμονο σ’ όλους εμάς τώρα, που δεν έχουμε τα όβολα και… παξιμάδι θα κάνουμε τώρα το σκ@@@ μας!

  Σε λίγο θα αρχίσουμε τα… πρέπει, τα… δεν έχει, τα… δύσκολοι καιροί, που καταλήγουνε στο… «το διάλειμμα τελείωσε λεβέντες μου, τώρα, τα κεφάλια στο βόθρο μέσα»!

  Το …καρότο που λάνσαρε, με το γλυκό κι ανεπανάληπτο χαμόγελο του, ο πορφυρογέννητος ο Κούλης, θα γίνει σύντομα μαστίγιο, φραγγέλιο, αγριάδες και απειλές, που θα θυμίζουν στους παλαιότερους, άλλες, άγριες εποχές!

  Εγώ, το μόνο που εχθρεύομαι, δεν είναι ο δεξιός ή ο αριστερός, ο απολίτικος που ψήφισαν τον Κούλη.

  Εκείνον που σιχαίνομαι, είναι ο… κοψοχέρης! Και τέτοια νούμερα δυστυχώς, αμέτρητα, σύντομα θα δούμε τώρα…