Αναξιόπιστο πλέον το Επιμελητήριο Φλώρινας…

  Για άλλη μια φορά γίναμε μάρτυρες κωμικοτραγικών γεγονότων. Τη βδομάδα που μας πέρασε παρακολουθήσαμε δύο σημαντικά κατά την άποψη μας γεγονότα, που είχαν ως πρωταγωνιστή το επιμελητήριο Φλώρινας.

  Το ένα ήταν   με τίτλο « Πρόγραμμα Στήριξης και Ενίσχυσης Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων στο Επιμελητήριο Φλώρινας» και το άλλο «το μέλλον και τις προοπτικές του Λιανικού Εμπορίου στην Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας».

  Σημαντικά εκ πρώτης όψεως μιας και οι μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις αποτελούν τον συνεκτικό κρίκο των τοπικών κοινωνιών.

  Φιλότιμες οι προσπάθειες των εισηγητών, όμως από τις αντιδράσεις των ενδιαφερομένων διαπίστωνες αβίαστα ότι ήταν έξω από τις ανάγκες  των μικροεπιχειρηματιών μακριά από τα προβλήματα της τοπικής αγοράς.

  Και πώς να μην είναι έξω από την  πραγματικότητα όταν «ο επιλέξιμος επιχορηγούμενος προϋπολογισμός κάθε επενδυτικού σχεδίου κυμαίνεται από 20.000 έως 200.000 ευρώ. Τα ποσοστά ενίσχυσης για το σύνολο των επιλέξιμων δαπανών θα ανέρχονται σε 80% δημόσια επιχορήγηση και 20% ιδιωτική συμμετοχή».

  Δηλαδή ένας ο οποίος είναι 3 και 4 χρόνια άνεργος του ζητάς 20% ιδιωτική συμμετοχή, ζεστό χρήμα, όταν αυτός δυσκολεύεται να αγοράσει και το ψωμί από τον φούρνο. Του λες να αλλάξει επάγγελμα στα 50 η τα 60 του και πως;

  Σίγουρα κάτι δεν πήγε καλά στην προετοιμασία αυτού του προγράμματος. Ίσως κάποιοι κλείστηκαν στους 4 τοίχους ενός γραφείου και αποφάσισαν για λογαριασμό όλων αυτών που έλειπαν από την ενημερωτική εκδήλωση.

  Προφανώς θεώρησαν ότι περιττεύει η συνεργασία μαζί τους, πως δεν είναι χρήσιμος ο προβληματισμός τους, ότι είναι ανώφελη και χωρίς ουσία  η άποψη τους για την αντιμετώπιση της  δεινής οικονομικής τους κατάστασης.

  Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και η ημερίδα για το λιανεμπόριο που ακολούθησε σε διάστημα ολίγων ημερών.

  Κι εδώ ακούσαμε για προγράμματα που έρχονται αλλά ποτέ δεν φαίνονται ή και όταν φαίνονται έχουν κάκιστη προετοιμασία, με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν παρά ελαχιστότατοι ωφελούμενοι μικροεπαγγελματίες και η αγορά μας να βαριανεστενάζει.

  Μας θυμίσανε τα εκατοντάδες εκατομμύρια που θα επενδυθούν στη Δυτική Μακεδονία στο πλαίσιο της δίκαιης αναπτυξιακής μετάβασης αλλά δεν προβλέπεται ούτε ένα ευρώ για το λιανεμπόριο και για το  πως θα αντιμετωπίσουν οι μικροεπαγγελματίες της αγοράς της Φλώρινας  τη  «χασούρα» τους από την απολιγνιτοποίηση και  το κλείσιμο των ενεργειακών μονάδων της περιοχής μας. Δεν υπάρχει ελπίδα.

  Όπως επισήμανε κι ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ ο κ. Καρανίκας δεν περιμένει τίποτα για την στήριξη του λιανεμπορίου από το πρόγραμμα της δίκαιης αναπτυξιακής μετάβασης παρά μόνο από τα προγράμματα του ΕΣΠΑ…  «Τον όρο δίκαιη μετάβαση πρέπει να τον εννοήσει η πολιτεία. Το λιανεμπόριο είναι ο τελευταίος κρίκος μιας αλυσίδας , άρα είναι αυτό που θα δείξει αν υπάρχει ανάπτυξη, αν υπάρχουν μέτρα, αν θα είναι αυτό που λέμε δίκαιη αναπτυξιακή μετάβαση στην μεταλιγνιτική περίοδο στη Δυτική Μακεδονία. Είναι αυτό το οποίο θα δείξει αν όντως έχουν γίνει βήματα».

  Οι εισηγητές τόνισαν πως η περίοδος αυτή της μετάβασης , «η στροφή αυτή προϋποθέτει πόρους, ανθρώπινο κεφάλαιο και στρατηγικό σχεδιασμό». Βέβαια τίποτα από αυτά δεν υπάρχει στην Περιφερειακή Ενότητα Φλώρινας. Είναι γυμνός ο βασιλιάς.

  Όντως πέφτει βαρύ φορτίο τους ώμους της διοίκησης του ΕΒΕ και κυρίως του προέδρου του.  Δυστυχώς αποδεικνύεται κατώτερη των περιστάσεων.  Και στις δυο εκδηλώσεις κοινή η διαπίστωση. Συμμετείχαν ελάχιστοι που δεν ξεπερνούσαν τους 10!!!

  Οι εκδηλώσεις αυτές πρέπει να γίνονται προς όφελος των ανθρώπων της αγοράς  και όχι για προβολή του προέδρου  του Επιμελητηρίου. Για άλλη μια φορά φαίνεται να αρμενίζει στραβά.

  Αλήθεια δεν αισθάνονται άσχημα ο πρόεδρος του ΕΒΕ και τα μέλη της διοίκησης που δεν συμμετέχουν οι άνθρωποι της αγοράς, που γίνονται άδικα έξοδα και χάνεται χρόνος; Δεν τους ελέγχει η συνείδηση τους; Δεν προβληματίζονται από την παντελή απουσία των μελών του επιμελητηρίου;

  Μήπως τελικά η διοίκηση είναι πλέον αναξιόπιστη στα μέλη του επιμελητηρίου; Είναι δυνατόν να είναι γαντζωμένοι στην εξουσία και να αδιαφορούν για τα τεκταινόμενα; Δεν βλέπουν ότι η κατάσταση στην αγορά χειροτερεύει καθημερινά και οι ίδιοι δεν μπορούν να προσφέρουν τίποτα; Ότι πια δεν τους ακούει κανείς γιατί δεν τους εμπιστεύονται;

  Η παραίτηση τους  είναι η ενδεδειγμένη λύση, ώστε αυτή την κρίσιμη περίοδο η νέα διοίκηση να μην μείνει στα κούφια λόγια, όπως η τωρινή, αλλά με ιδέες και προτάσεις να καταρτίσει ένα ολοκληρωμένο και προσαρμοσμένο στην τοπική αγορά  πρόγραμμα  να θέσει το διεκδικητικό πλαίσιο που θα το στηρίξει όλη η τοπική εξουσία και θα αποτελέσει μέρος της δικής τους πολιτικής παρουσίας.

  Με όλη αυτή την απραξία πρέπει να  απορούμε γιατί μειώθηκε ο πληθυσμός στην ΠΕ Φλώρινας; 

Μπάμπης Θ. Τριανταφυλλίδης