Για όλα φταίν’ οι Ρώσοι!

 (Είτε κομμούνια, είτε καπιτάλες… Πως λέγαμε παλιά… για όλα φταίν’ οι γκόμενες!)

Του Α.Θ.Ρ., από το ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ που κυκλοφορεί)….

  Η Ρωσία, είναι ένα μυστήριο, τυλιγμένο σ’ ένα γρίφο, που όλα μαζί αποτελούν ένα αίνιγμα! Το είπε άλλωστε κι ο Άδωνης… ότι οι τιμές που καλπάζουν ξέφρενα την ανηφόρα, σαν άγρια άλογα… φταίνε οι Ρώσοι!

  Όχι, αυτή τη φορά δεν κατηγόρησε γι’ αυτό τον Πολάκη! Ο οποίος, παρεμπιπτόντως, με δυσκολία κρατιέται να μη κηρύξει αγώνα Ρωσοφιλίας και να τινάξει την μπάνκα του Αλέξη στον αέρα… Μάλιστα!

  Να ξεκινήσουμε όμως με κάποιες εύλογες παραδοχές, για να μπορέσουμε να ξεμπερδέψουμε το μπλεγμένο κουβάρι…

  Και κατά πρώτον, ότι στον πόλεμο, το πρώτο θύμα είναι η αλήθεια! Όπως και το άλλο το ωραίο… «τα μεγαλύτερα ψέματα λέγονται στον πόλεμο και στο κυνήγι»!

- 13/3/22. 10.000 νεκροί, οι Ρώσοι στρατιώτες, πριν ακόμα πάρουν το Κίεβο, ακούμε με καρμπόν σε όλα τα Ελληνικά κανάλια (σίγουρα το ίδιο παίζουν και τα δυτικά ξένα). Μάλλον άοπλοι εισβάλουν οι Ρώσοι…

- 13.3.22. 3 Ρώσοι στρατηγοί νεκροί ως τα τώρα! Καλά ρε Γκεμπελίσκοι ακράτητοι, αυτό δηλαδή το λέτε σαν κατηγορία, ή σαν έπαινο για τον Ρωσικό στρατό;

  Ότι δηλαδή οι Ρώσοι στρατηγοί είναι στην πρώτη γραμμή, μπροστά με το πιστόλι στο χέρι, πριν τους στρατιώτες και πολεμάνε; Όπως οι δικοί μας έφεδροι ανθυπολοχαγοί στην Αλβανία! Γιατί εγώ δε ξέρω για κανέναν στρατηγό να σκοτώθηκε ποτέ σε μάχη. Οι δικοί μας (συνταξιούχοι), πολεμάνε (ευτυχώς) στα κανάλια της TiVi…

  Ούτε ακόμα και ο …Γούσιας κι ο Βλαντάς των ανταρτών, που μακελεύτηκαν σαν σφαχτά οι μαχητές τους, σε Γράμμο – Βίτσι…

  Μόνο ο θεός – Αλέξανδρος κάλπαζε ασυγκράτητος μπροστά απ’ τον στρατό του και παραλίγο να τον κάρφωνε ο Πέρσης, αν δεν του ‘κοβε το χέρι ο Κλείτος! (τον οποίο αργότερα σκότωσε ο Αλέξανδρος, σαν… συνωμότη!). Ε! ήταν κι αρκετά πιωμένος ο Αλέκος μας…

  Σίγουρα κι ο Μογγόλος Τζένγκις Χαν θα κάλπαζε μπροστά στις ορδές των ανήμερων ιππέων του, ίσως κι ο Αττίλας, ο Αννίβας, ο Σπαρτιάτης Λεωνίδας. Μια χούφτα ήρωες δηλαδή…

  Ακούμε, στην πολύπλευρη μας ενημέρωση, από ΜΟΝΟ φιλο-Ουκρανικά δυτικά μέσα, τριγυρνούν με το μαρκούτσι στο χέρι, άνετοι κι ωραίοι, σα να μεταδίδουν μια πολιτιστική εκδήλωση, (καλά, οι Ρώσοι δημοσιογράφοι, γιατί αποφεύγουν την Ουκρανία που γίνονται οι μάχες, που βρίσκονται; Στη Σιβηρία;), ακούμε λοιπόν, ότι τους ανθρωπιστικούς διαδρόμους που θα αδειάσουν τις μεγάλες πόλεις από αμάχους, τους κτυπάνε οι Ρώσοι…             

  Χωρίς εύλογη εξήγηση απ’ τους πρυτάνεις (στα στούντιο μεγαλο-δημοσιογράφους), για το ποιό συμφέρον έχει ο επιτιθέμενος σε μια πόλη, που είναι γεμάτη γυναικόπαιδα και λογικά θα τον βάζουν φρένο, σε μαζικό βομβαρδισμό, με το μακέλεμα τους, που θα ξεσηκώσει παγκόσμια κατακραυγή; Μια εξήγηση δεν ακούσαμε ως τα τώρα!

  Ασπίδα με αμάχους εκμεταλλεύεται ο αμυνόμενος, όχι ο επιτιθέμενος… Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα…

  Εκείνη η εικόνα στη TiVi, σε συνέντευξη με τους τρείς αιχμαλώτους αεροπόρους Ρώσους, μου θύμισε την εικόνα εκείνου του ξεφτήλα Μαστοράκη, με τους φυλακισμένους φοιτητές, μετά την πτώση του Πολυτεχνείου το ’73. Οι αιχμάλωτοι, είναι προστατευόμενα πρόσωπα, με διεθνή συνθήκη και δεν τους βάζουμε να κατηγορούν την πατρίδα τους, ότι κι αν συμβαίνει (κύριοι Δυτικοί Δημοκράτες)!

  Ψιλοειρωνεύονται, άκαπνοι στρατηγοί και πολιτικάντηδες του αέρα, την μεγάλη(!) καθυστέρηση της προέλασης των Ρώσων προς Κίεβο.

  Ξεχνούν, ότι με συνθηκολογημένη την Ελλάδα το ’41 και μόνη ψευτοαντίσταση στην υποχώρηση τους, Αγγλικών δυνάμεων, τα μηχανοκίνητα του Χίτλερ έκαναν 15 μέρες απ’ τα Βόρεια σύνορα μας, να φτάσουν και να μπουν ανενόχλητα στην Αθήνα!

  Ότι στο Κουβέιτ και στο Ιράκ, επί Σαντάμ Χουσεϊν, οι Αμερικάνοι κάναν ένα μήνα μέχρι να πάρουν τη Βαγδάτη…

  Ξεχνούν, ότι είναι άλλο πράγμα η ισοπέδωση με την αεροπορία, το πυροβολικό, τα τανκς, μιας χώρας, για τον επιτιθέμενο ισχυρό, κι άλλο η προσπάθεια να μην στοχοποιηθούν άμαχοι, υποδομές, κοινή ωφέλεια…

  Στο πολιορκημένο Κίεβο, λειτουργεί ανενόχλητη η τηλεθέρμανση της πόλης… Είναι δύσκολο για την αεροπορία και τους πυραύλους, να παγώσουν τους άμαχους της πόλης; Το ίδιο με ηλεκτρικό, νερό, εφοδιαστική αλυσίδα στα τρόφιμα.

  Δε θέλω να γίνω «Γραφείο Τύπου» της Ρωσικής Πρεσβείας (εκτός αν με καλέσει για βοηθό της, έστω να κουβαλάω τη τσάντα της, η Ρωσίδα super Ζαχάροβα…) Πα, πα, πα! Έχω γυναίκα, που έφυγε το ’74 απ’ το σπίτι της στην Αμμόχωστο, χωρίς καν μια τσάντα… Κακήν – κακώς, με το φόβο στα μάτια…

  Το βιός της, το σπίτι της, τα χαίρονται Τούρκοι εισβολείς! Κλαίει, κι εγώ μαζί, (όλο και λιγότερο, χρόνο με το χρόνο), έξω απ’ την αυλόπορτα του σπιτιού της, όταν πηγαίνουμε Κύπρο…

  Οι παππούδες μου, από μεριά πατέρα, απελάθηκαν το 1914 απ’ την Κεσάνη της Αν. Θράκης, απ’ τους Τούρκους…

  Οι μισοί Έλληνες έχουμε και κάποια προσφυγική ρίζα. Και εύλογα, ακόμα κι αν δεν υπήρχε ένας προσφυγικός καημός, κάθε άνθρωπος ευαίσθητος, συμπονάει το δράμα του πρόσφυγα. Εύχεται με την καρδιά του, την ειρήνη, αντί τον πόλεμο και τη σφαγή.

  Η αλήθεια όμως, που πρώτη πεθαίνει στον πόλεμο, τουλάχιστον από εμάς που απολαμβάνουμε τη ζεστασιά του σπιτικού μας και των δικών μας, πρέπει να ψάχνεται, να αποκαλύπτεται, πέρα από μικροφανατισμούς, απολυτότητες, κολητιλίκια…

  Όχι ότι είναι τα καλύτερα παιδιά του κόσμου, οι άχρωμοι, ψυχροί, θρησκόληπτοι, μουντρούχοι, χωρίς διόλου αίσθηση του χιούμορ, πιανίτσες (πότες), Ρώσοι, που έζησαν εκατοντάδες χρόνια σε απολυταρχία και τα τελευταία 20, σε σκληρά ελεγχόμενη Δημοκρατία, που όμως τους έβγαλε απ’ τη διάλυση και το ξεπούλημα μιας τεράστιας, πλούσιας, χαώδους και πολυφυλετικής χώρας. γνωστός μου, που σπούδαζε πριν 20 χρόνια στη Μόσχα, κι αρραβωνιάστηκε με συμφοιτήτρια του Ρωσίδα, μου έλεγε ότι στην πρώτη του επίσημη επίσκεψη στα πεθερικά του, στο πλούσιο τραπέζι που στρώθηκε, ήταν και συγγενείς του κοριτσιού… πλακώθηκαν λοιπόν στην Βότκα και τα τουρσιά, μέχρι σκασμού (κι ο φίλος ήταν γερό ποτήρι), κι αφού άντεξε και δεν κατέρρευσε, κι έφυγε όρθιος, άκουσε την άλλη μέρα απ’ την κοπέλα του, ότι οι δικοί της κι οι συγγενείς, τον εγκρίνουν και τον συμπάθησαν, κι ότι… είναι δικός μας! (στο πιοτό!).

  Το 1/3 του αντρικού πληθυσμού της Ρωσίας, πεθαίνει πριν τα 60(!) του χρόνια! Το προσδόκιμο ζωής, στην μετα-σοβιετική Ρωσία, βρίσκεται για τους άνδρες στα 59 χρόνια! Ο αριθμός μπορεί να συγκριθεί, μόνο με αυτόν της Υποσαχάριας Αφρικής.

  Το 2004, 36.000 Ρώσοι πέθαναν από υπερβολική χρήση αλκοόλ! Σήμερα, ο πληθυσμός της Ρωσίας είναι 142,9 εκατ., που ζουν σε μια επικράτεια διπλάσια της Κίνας και 30 φορές μεγαλύτερης της Γαλλίας!

  Ο Πούτιν σε ομιλία του, έχει πει ότι η χώρα του θα’ πρεπε να ‘χει 500 εκατ. κατοίκους, για να είναι ζωντανή! Ο ΟΗΕ έχει υπολογίσει τον πληθυσμό της Ρωσίας, για το 2025, στα 128,7 εκατ.!

  Κανείς δεν αντιλέγει ότι την εισβολή στην Ουκρανία (24/2/22) την έκαναν Ρώσοι, κι όχι καουμπόηδες Αμερικάνοι, ή σεμνότυφες Ευρωπαίες παρθένες (που σφάγιασαν την Γιουγκοσλαβία) και κάναν την πάπια στην εισβολή των Τούρκων, στην Κύπρο το ’74.

  Αν λοιπόν, αν λέμε, το Μεξικό με ελεύθερη απόφαση του Λαού του αποφασίσει να τακιμιάσει με τους Ρώσους, να τους δώσει χώρο για βάση, για αεροπλάνα, πυραύλους, κάτω απ’ το μαλακό υπογάστριο της Δημοκρατικής Αμερικής, πως πιστεύεται ότι θα αντιδράσει αυτή;

  Πάνω από μια 10ετία, όλη η Αμερικανο – Δύση ασχολούνταν με Τσάβες και Μαδούρο, εκλεγμένους ηγέτες της Βενεζουέλας. Τραβούσαν μεγάλο ζόρι για τον λαό της Βενεζουέλας που τους είχαν εκλέξει, γιατί, δεν ήταν …του γούστου και του χεριού του θείου Σαμ!

  Ο δικός μας ο Μητσοτάκης, απ’ τις πρώτες αποφάσεις της κυβέρνησης του, όταν κέρδισε τις εκλογές το ’19, ήταν η αναγνώριση σαν «προέδρου» της Βενεζουέλας, κάποιου αυτοανακηρυχθέντα «προέδρου», του Γκουαϊδό!

  Τέτοια πρεμούρα! Σίγουρα το όνομα του το είχαν δώσει γραπτά, απ’ την Αμερικάνικη Πρεσβεία! Ούτε θα το ήξερε… Yes men!

  Τώρα, Αμερική και Ευρώπη, ψάχνουν για πετρέλαιο απ’ την Βενεζουέλα του Μαδούρο! Λίγη τσίπα υπάρχει;

  Γιουγκοσλαβία, Ιράκ, Αφγανιστάν, Συρία, Λιβύη, γνώρισαν τα τελευταία χρόνια όλη την ευσπλαχνία και την ευαισθησία της Δημοκρατικής Δύσης..

  Δε ψάχνω ελαφρυντικά στην εισβολή των Ρώσων, με επιχείρημα το γνωστό… «Ναίαί, αλλά και σεις βασανίζατε τους μαύρους»! Απλά, θυμίζω πόσο μοιάζουν σε κατακριτέες συμπεριφορές, οι δήθεν Δημοκράτες με τους αυταρχικούς! Γεγονός που το ενορχηστρωμένο δυτικό μπίρι – μπίρι των συστημικών ΜΜΕ, το ξεχνάει και το προσπερνά.

  Αν η Αλβανία, η Βορ. Μακεδονία, η Βουλγαρία, άρχιζαν ξαφνικά τα αγαπητιλίκια και τα πάρε – δώσε με την μόνη μας αντίπαλο Τουρκία, κι έδιναν βάσεις για αεροπλάνα, πυραύλους, drone, στους Τούρκους, γεγονός που θα μας περικύκλωνε επικίνδυνα και ασφυκτικά, ποια θα ήταν η αντίδραση της Δημοκρατικής Ελλάδας, με σύμφωνη σε μεγάλη πλειοψηφία του λαού μας;

  Γιατί πάντα, πριν έναν πόλεμο, μια εισβολή, μια αιματοχυσία, υπάρχει ένα αφήγημα – δικαιολογία (πραγματική ή παραμύθι) Εθνικό, θρησκευτικό, πολιτικό, ακόμα κι απ’ την εισβολή του Ξέρξη τότε στην Ελλάδα.

  Ο εκπολιτισμός τότε του δικού μας Αλέξανδρου στους πολιτισμένους Πέρσες, ο εκπολιτισμός των Δυτικών Ρωμαίων, ο εκχριστιανισμός των Βυζαντινών, ο εκμουσουλμανισμός των Αράβων, Οθωμανών, τα λιβάδια για τη τροφή των κοπαδιών των Δανών, οι αρπαγές των Γότθων – Βησιγότθων, ο ζωτικός χώρος που διεκδικούσε ο Χίτλερ, οι πλουτοπαραγωγικές πηγές της αποικιοκρατίας που στράγγιξε η Δύση.

  Αμέτρητες τέτοιες έωλες οι πλείστες δικαιολογίες, σαν αυτή του λύκου που είπε στο αρνάκι, ότι… «θα σε φάω γιατί λερώνεις το νερό του ποταμού, που πίνω κι εγώ»! Μόνο που το άμοιρο αρνάκι, βρίσκονταν πιο χαμηλά στη ροή του ποταμιού!

  Πάντα μια δικαιολογία, είναι καλύτερο απ’ τον να μην έχεις, λένε οι αλεπουδιάρηδες στη διπλωματία αλλά ξεδοντιασμένοι σε ισχύ, Εγγλέζοι!

  Πετρέλαιο, αέριο σήμερα, που αντί να εφοδιάζεται η Ευρώπη κι εμείς απ’ τη γειτονική Ρωσία, θα το παίρνουμε απ’ την άλλη άκρη του κόσμου, την Αμερική! Οι εφοπλιστές μας, ανοίγουν σαμπάνιες!!!

  Τινάχτηκαν στα ύψη οι τιμές των καυσίμων, χωρίς ως τα τώρα να μειωθεί η παροχή του προϊόντος, προς τη κατανάλωση! Ποιός παίζει χρηματιστηριακά και σπεκουλάρει τη τιμή της ενέργειας; Βούβα, κουβέντα δεν ακούς… άλλα λόγια τώρα… Οι Ρώσοι; Οι Ουκρανοί; Οι Αλβανοί; Οι Ιρακινοί; Ή μήπως εμείς; Απλά, ο λύκος που χαίρεται στην αντάρα!

  Κι ο «λύκος», έχει προβιά αρνιού και μας χαμογελάει γλυκά… Κινδυνεύει από επισιτιστική κρίση ο πλανήτης, με τις κυρώσεις που επέβαλαν οι Δυτικοί στη Ρωσία.

  Το σιτάρι, τα λιπάσματα, ο τουρισμός, τινάζονται στον αέρα! Πάνω από 100 χιλ. ομοεθνείς μας στη μέγγενη του πολέμου και στην μετέπειτα αντιμετώπιση τους, αφού ταχτήκαμε εμείς φανατικά, με το αντι – ρωσικό μπλοκ.

  Ακούσατε στα ΜΜΕ, μια ανταπόκριση, μια θέση απ’ τους προβληματισμένους – πιεσμένους βωβούς ομοεθνείς μας; Πάντα οι μειονότητες γίνονται θύματα στον πόλεμο… (ιδίως όταν η «μητέρα πατρίδα» δεν κρατάει… πισινή!

  Ο Ερντογάν (που περίπου πριν τον πόλεμο τον είχαν ξάπλα στα σχοινιά του ρίγη, τα δικά μας ΜΜΕ), αναδεικνύεται σε διαπραγματευτή μιας μεγάλης κρίσης, με τη στάση που κράτησε!

  Μέχρι και ο Μητσοτάκης έτρεξε να κερδίσει μια στιγμή αναγνωρισιμότητας, τώρα που αναβαπτίστηκε ο Ερντογάν… Και φυσικά, δεν τολμήσαμε να μουρμουρίσουμε έστω υπόκωφα, για την υπάρχουσα, σχεδόν μισό αιώνα τώρα, εισβολή της Τουρκίας στην αδύναμη Κύπρο! (Ε! περασμένα – ξεχασμένα)… περσινά σταφύλια! Και πάντα στις αποφάσεις για την Κύπρο, μας στήριζαν οι Ρώσοι…

  Τρία αδελφά έθνη ήταν ιστορικά αυτά που τώρα σφάζονται, μεγαλορώσοι, οι Ρώσοι, Μικρορώσοι, οι Ουκρανοί και Λευκορώσοι.

  Οι Τσαρικοί Ρώσοι, τότε με την αίγλη των πριγκίπων, των εγγράμματων, των Βογιάρων, αποκαλούσαν σχεδόν επίσημα τους Ουκρανούς, Χαχόλ! Που ελληνοποιήθηκε σε Χαχόλους! (Χαχόλος: ο κρεμανταλάς, ο αγροίκος, ο ασουλούπωτος – Χαχόλ θα πει «τσουλούφια». Οι Ουκρανοί Τάταροι είχαν ξυρισμένο το κεφάλι τους, κι άφηναν μόνο ένα τσουλούφι. –από τη Βικιπάιδια αυτά, δεν κάνω τον έξυπνο)…

  Μακάρι και τρισμακάρι, να υπάρξει επιτυχής διαπραγμάτευση με αμοιβαίες υποχωρήσεις, για να σταματήσει η αιματοχυσία. Το Κίεβο, στην εισβολή των ναζιστών, ισοπεδώθηκε κυριολεκτικά. Ανατίναξαν με εκρηκτικά οι Γερμανοί (πατέρες του Σολτς, του Σόϊμπλε) όλα τα δημόσια κτίρια, μνημεία, όμορφα οικήματα, μόνο και μόνο γιατί δεν μπορούσαν να φανταστούν και να δεχτούν, ότι «υπάνθρωποι» Σλάβοι, μπορούσαν να ‘χουν πολιτισμό!

  Και δυστυχώς σήμερα, υπάρχουν Ουκρανοί νεοναζιστές, τους λένε (εθνικιστές), με σημαίες τον αγκυλωτό σταυρό, που μέχρι πριν την εισβολή επιδείκνυαν (Τάγμα Αζόφ) περήφανα, που μάχονται εναντίων των Ρώσων.

  Είδατε κάπου, έστω και μια εικόνα, απ’ αυτούς τους λεβέντες; Στον πόλεμο, το πρώτο θύμα είναι η αλήθεια! (ακόμα και στους πρυτάνεις κι έμπορους της Δημοκρατίας). Κι εγώ επειδή πιστεύω στο… «μηδενί δίκην δικάσεις, πριν αμφοίν μύθον ακούσεις», κι επειδή, κι ο χειρότερος εγκληματίας έχει δικαίωμα στην υπεράσπιση του και την απολογία του στο δικαστήριο, στέκομαι επιφυλακτικά στον ορυμαγδό της «Δημοκρατικής» μονόπλευρης πληροφόρησης που υφιστάμεθα, σα να ‘μαστε μαθητές παλιού νηπιαγωγείου!

  Τότε που μας έβαζαν, η κυρία Σουλτάνα Μαρκαντώνη ή η κυρία Φρόσω Κωτσοπούλου να κοιμηθούμε στο θρανίο, ή να κάνουμε πως κοιμόμαστε και να πούμε μετά… τι όνειρο είδαμε! Τις υπόλοιπες ώρες είχαμε σταυρωμένα τα χεράκια, τρείς – τρείς στο θρανίο φρόνιμοι κι αμίλητοι, σαν προβατάκια, ομοιόμορφοι, μέσα στις μπλε ποδιές μας.

  Έτσι φτιάχνονται πειθήνιες κι υποτακτικές προσωπικότητες, που ακούνε σήμερα αμίλητοι, σαν νήπια, τους σημερινούς νηπιαγωγούς μας! (ΜΜΕ – κυβερνόντες, εργοδότες, παπάδες και χοτζάδες, δημοσιολογούντες και… παπαρολογούντες)…

  Ζήσαμε στα μικράτα μας, σε καθεστώς Βορ. Κορέας οι παλιοί, κι αυτό σίγουρα έχει αφήσει σημάδια στο «είναι» μας, ανεξίτηλα…

ΥΓ 1: Ένα ωραίο, άκοπο και περίεργα αξιόπιστο test Ρωσοφιλίας, ή της εμπιστοσύνης του απλού ανθρώπου σε συγκεκριμένα αγαθά, θα προτείνω να διαπιστώσει, σ’ όποιον κάτοικο της περιοχής μας επισκέπτεται τα γειτονικά Μπίτολα, ιδίως τώρα που σε μας η βενζίνη ξέφυγε τα 2 Ευρώ!

  Λίγο πριν την είσοδο της πόλης, ένα αριστερά κι ένα δεξιά, ακριβώς απέναντι, υπάρχουν δύο καινούργια (5ετίας) βενζινάδικα.

  Το ένα της Ρώσικης LUK OIL, το άλλο μιας άλλης, μη Ρωσικής εταιρείας. Οι τιμές της μη Ρώσικης, πάντα ελαφρώς χαμηλότερες σε υγρά καύσιμα και αέριο.

  Ε, λοιπόν, χρόνια τώρα, υπάρχει ουρά μόνιμα στις 3-4 αντλίες βενζίνης – αερίου της Ρώσικης εταιρείας, από αυτοκίνητα Ελληνικά και των Βορ. Μακεδόνων! Τι να σημαίνει άραγε αυτή η αληθινή κι εύκολα παρατηρούμενη εικόνα απ’ τον καθένα, ένδειξη σε σχέση με την ποιότητα, την εμπιστοσύνη στο Ρώσικο προϊόν;  (Με βλέπω να με παίρνει σύντομα για συνεργάτη της η Μ. Ζαχάροβα! Αμήν Παναγιά μου…).

ΥΓ 2: (8/4/22) Αυτή η φοβερή Νεάντερνταλ φάτσα ομογενούς μας ναζιστάκου, που απευθύνθηκε στους Έλληνες βουλευτές, είναι μια εικόνα που ούτε η Ρωσική KGB, δε θα μπορούσε να διανοηθεί σαν προπαγάνδα υπέρ της Ρωσίας!

  Κι εδώ γκαντεμιά της Κουλο – κυβέρνησης μας…

ΥΓ 3: Στην αναμπουμπούλα, οι μαυραγορίτες κάνουν πάρτι! Καταλαβαίνω, το φυσικό αέριο απ’ την Ρωσία, το ηλιέλαιο, το σιτάρι κι καλαμπόκι απ’ την Ουκρανία, ν’ ανεβαίνουν σε τιμές σοκ! Το Ελληνικό λαδάκι γιατί σάλταρε στα ύψη κύριες λαλίστατε ολημερίς στα κανάλια, πατριώτη μας Άδωνη;

  Καλά – καλά, για όλα φταίν’ οι Ρώσοι! Μόνο που για το «φούμο» που θα φάτε στις εκλογές, θα …φταίνε οι Έλληνες!

ΥΓ 4: Αυτή η φοβερή ιστορία, με τη μυστήρια – πιθανή Μήδεια, Πισπιρίγκου, που έγινε πρώτο και μεγαλύτερο θέμα σε όλα τα πετσο – κάναλα, μας κάνει να ξεχνάμε πόσο πάει το αρνί, το λάδι, η ΔΕΗ, η ζάχαρη, η βενζίνη, το αλεύρι κι η φακή!

  Σίγουρα στο Μαξίμου, έχουν βάλει καντήλα μπρος στην εικόνα της κι ολημερίς τη προσκυνούμε, ο Άδωνης, ο Χ/Δάκης, ο Κούλης κι ο λαλούκης!

  Που λέγανε επί κατοχής, οι Γερμανόφιλοι μαυραγορίτες, όταν είχε πάρει φαλάγγι τους Ναζί ο κόκκινος στρατός… «Βάστα Ρόμελ! Βάστα Ρόμελ!». (Σ’ αυτόν ελπίζανε για να σωθούνε)!

ΥΓ 5: Παντελής Βαλασόπουλος, ανταποκριτής MEGA στο Βερολίνο (20/4/22)… «8 Ρώσοι στρατηγοί σκοτώθηκαν ως τα τώρα στην εισβολή στην Ουκρανία!». Όταν η δημοσιογραφία γίνεται όχι ασόβαρη, αλλά αστεία! Ε! οι 3 που λέγαμε πριν ένα μήνα, λογικό να γίνουν 8! Είστε καλά ρε νούμερα;