Π. Πέρκα στο Κόκκινο: «Μπαλάκι οι ευθύνες μεταξύ παραχωρησιούχων και κυβέρνησης»…

 Για την ταλαιπωρία κατοίκων και οδηγών της Αττικής με αφορμή τη χθεσινή χιονόπτωση

  Αυτά είναι όλα θέματα Πολιτείας, το πώς θα οργανωθεί, το πώς θα συντονιστεί, ποιες ενέργειες θα κάνουν όλοι οι αρμόδιοι φορείς, ποιο είναι το Plan A και ποιο το Plan B. Εδώ δεν υπήρξε τίποτα. Βεβαίως μας έχει συνηθίσει αυτή η κυβέρνηση στην αποτυχία διαχείρισης κρίσεων. Να θυμηθούμε και τις πυρκαγιές το καλοκαίρι. Τότε το σχέδιο ήταν να φύγουν όλοι από τα σπίτια τους μέχρι να σβήσει η φωτιά , τώρα να μείνουν όλοι στα σπίτια τους μέχρι να σταματήσει το χιόνι. Υπήρχε έγκαιρη πρόβλεψη για την ένταση της χιονόπτωσης και ενώ μας έλεγαν ότι ο κρατικός μηχανισμός είναι σε ετοιμότητα, τελικά επικράτησε το απόλυτο χάος. Χάθηκε ο έλεγχος.

Για τις βλάβες και τις εκτεταμένες διακοπές ρεύματος

  Μας είχαν πει πριν ξεσπάσει το καιρικό φαινόμενο ότι είναι όλα έτοιμα και στον τομέα της ηλεκτροδότησης. Αυτό που συνέβη όμως είναι τραγικό. Αυτό που ξέρουμε εμείς είναι ότι πάνω από 50 γραμμές μέσης τάσης διακόπηκαν, μιλάμε για περίπου 100 χιλιάδες ρολόγια,  με διάρκεια από 5 έως και 24 ώρες ανάλογα με την περιοχή. Ψυχικό, Κηφισιά, Χολαργός, Παιανία, Μάτι, Λούτσα, Σπάτα. Έμειναν άνθρωποι ηλικιωμένοι χωρίς ρεύμα, δηλαδή και χωρίς θέρμανση κι αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία. Βεβαίως είχε κοπεί και η τηλεφωνία. Αυτά  δεν μπορεί να συμβαίνουν στην πρωτεύουσα μιας ευρωπαϊκής χώρας, αλλά όλα έχουν και την εξήγησή τους.

  Ο ΔΕΔΔΗΕ ήταν ένα asset του ελληνικού δημοσίου, το οποίο ιδιωτικοποιήθηκε, ένα φυσικό μονοπώλιο, το οποίο έγινε ιδιωτικό. Προσφάτως δόθηκε και bonus στα στελέχη του αλλά δεν έγινε καμία νέα πρόσληψη. Σε αυτές τις συνθήκες το μυαλό μας πρέπει να είναι σ’ αυτούς τους εργαζόμενους του ΔΕΔΔΗΕ, οι οποίοι όλη τη νύχτα πάλευαν μόνοι τους.

Τώρα βγήκε ο κ. Σκρέκας και είπε ότι μέχρι το βράδυ θα έχουν αποκατασταθεί οι ζημιές. Το παρακολουθούμε, το περιμένουμε να το δούμε.

Συμβάσεις παραχώρησης – ΣΔΙΤ – διαφοροποίηση ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ

  Εν πάση περιπτώσει, όταν φορείς όπως ο ΔΕΔΔΗΕ αλλά και η ΤΡΑΙΝΟΣΕ ιδιωτικοποιούνται και το κράτος νίπτει τας χείρας του, σε περιόδους κρίσης, οποιασδήποτε κρίσης, μικρής ή μεγάλης, θα έχουμε τέτοια φαινόμενα. Σήμερα βλέπουμε και αυτό είναι πολύ ενοχλητικό, ότι αναφέρονται όλοι στην Αττική Οδό, βεβαίως υπάρχουν ευθύνες, βεβαίως γνωρίζουμε γι’ αυτές τις συμβάσεις, τις έχουμε καταγγείλει επανειλημμένως, αλλά για τους υπόλοιπους δρόμους; Για την Κατεχάκη; Για τη Νέα Οδό που έκοψε την Ελλάδα στη μέση, γιατί δε μιλάει κανείς; Εκεί δεν έγινε απολύτως τίποτα και βεβαίως κανένα κόστος για την παραχωρησιούχο εταιρεία. Δεν είναι αυτό το υπο-αναπτυξιακό μοντέλο για τη χώρα μας.

  Η παραχώρηση σε ιδιώτες βασικών δραστηριοτήτων του δημοσίου, με το πρόσχημα ότι  αυτό θα βελτίωνε το επίπεδο υπηρεσιών προς τους πολίτες και θα μείωνε τις τιμές, τελικά δεν επιβεβαιώνεται. Το αφήγημα για  τις συμβάσεις παραχώρησης και  τα ΣΔΙΤ, ήταν ότι ο επενδυτής αναλαμβάνει το ρίσκο της επένδυσης. Ήδη από την περίοδο της οικονομικής κρίσης αποδείχθηκε ότι δεν αναλαμβάνεται κανένα ρίσκο αλλά το δημόσιο αποζημιώνει τους παραχωρησιούχους για τη μείωση των εσόδων τους. Αυτό προκύπτει από τις συμβάσεις που έχουν υπογράψει κατά καιρούς  οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, οι οποίες δεν προασπίζουν το δημόσιο συμφέρον. Προβλέπονται ρήτρες και γεγονότα ευθύνης του δημοσίου και παίρνουν συνεχώς αποζημιώσεις.

  Είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός, γι’ αυτό λέμε ως ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και επιμένουμε ότι κάποιες υποδομές πρέπει να μείνουν υπό δημόσιο έλεγχο, για τέτοιες περιπτώσεις. Το ίδιο ισχύει και για τον τομέα της υγείας βεβαίως, που το είδαμε πολύ καλά την περίοδο της πανδημίας.

  Αυτή είναι και η πολιτική μας διαφοροποίηση. Ο ιδιώτης θέλει το κέρδος και ο πολυαναμενόμενος ανταγωνισμός δεν έχει λειτουργήσει προς όφελος των πολλών και της κοινωνίας. Γίνονται καρτέλ, γίνεται χειραγώγηση τιμών, όπως είδαμε και με τη ΔΕΗ και το ρεύμα, διότι ναι μεν η τιμή του ρεύματος έχει ακριβύνει παντού, η χώρα μας όμως την πληρώνει πιο ακριβά, είμαστε πρωταθλητές και σ’ αυτόν τον τομέα. Όσο η ΔΕΗ χάνει το δημόσιο χαρακτήρα της και τον κοινωνικό της ρόλο, αυτό δεν μπορεί να σταματήσει πουθενά.

  Είναι ανεξέλεγκτο πια, γιατί το κέρδος και όχι η παροχή υπηρεσιών στην κοινωνία είναι το μοναδικό κριτήριο. Πόσο  μάλλον όταν έχεις μια κυβέρνηση, η οποία δεν τα βάζει με τα συμφέροντα, αφού τα έχει εξυπηρετήσει, δεν τους ελέγχει, δεν εποπτεύει. Όλες αυτές οι συμβάσεις παραχώρησης συμπεριλαμβάνουν και διατάξεις σχετικά με την ευθύνη και διατάξεις για την εποπτεία του κράτος. Θα τα δούμε όμως αυτά, γιατί μάλλον θα εμπλακεί και η δικαιοσύνη, οπότε θα δούμε ξανά και τις συμβάσεις.

Αποζημιώσεις

  Να πω για την ΤΡΑΙΝΟΣΕ ότι υπάρχουν τα δικαιώματα των επιβατών. Αυτό δεν είναι χάρισμα και bonus, όποιος προσφύγει, -το ίδιο ισχύει και για τους οδηγούς,- δικαιούται αποζημίωσης, όπως και στις αεροπορικές μεταφορές, δεν το καταλαβαίνω αυτό.

Και προσοχή! είναι πολύ πιθανόν να ζητηθεί όσοι λάβουν αποζημίωση να υπογράφουν ότι δε θα διεκδικήσουν τίποτε άλλο.

  Επίσης δε θα εκπλαγώ καθόλου, αν σε λίγο καιρό δω ένα αίτημα αποζημίωσης της Αττικής Οδού γι’ αυτή τη μέρα και να πάρει και λεφτά, πήρε και για τον covid. Μπορεί να πάει στη διαιτησία και να πει έχασα έσοδα, το έχει κάνει πολλές φορές. Και για την οικονομική κρίση και για τον covid. Δε θα εκπλαγώ, θα το δούμε αυτό, ότι η Αττική Οδός γι’ αυτά που θα δώσει, το διχίλιαρο ανά εγκλωβισμένο, θα ζητήσει και αποζημίωση επικαλούμενη ευθύνη του ελληνικού δημοσίου, το οποίο δε μερίμνησε, δεν εξασφάλισε πρόσβαση, δεν συντόνισε κτλ.

  Αυτό που προέχει είναι να απεγκλωβιστούν άμεσα όλοι οι πολίτες  και να επανέλθει άμεσα το ηλεκτρικό ρεύμα όπου έχει διακοπεί. Ντροπή!

Για το ότι στη Φλώρινα είναι «συνηθισμένοι» σε τέτοιες βαριές κακοκαιρίες

  Είναι λάθος να λέγεται ότι οι πολίτες στην Φλώρινα είναι συνηθισμένοι σε τέτοιες βαριές κακοκαιρίες. Η αλήθεια είναι ότι είναι συνηθισμένοι να πληρώνουν. Τέτοια καιρικά φαινόμενα είναι συνήθη για την Φλώρινα και στοιχίζουν στους πολίτες, οι οποίοι δίνουν πάρα πολλά λεφτά για τη θέρμανση, έχουν χειμερινά λάστιχα στα αυτοκίνητα, θερμομονώσεις, κ.α. είναι ένα κόστος ζωής πραγματικά πολύ υψηλότερο.