Τα
τελευταία χρόνια, ένα ξαναγράψιμο της ιστορίας επιχειρείται από κάποιους
νεόκοπους ιστορικούς, ή «ιστορικούς», σαν κάποιος κορωνοϊός να ‘χει βλάψει,
εκτός των άλλων, την ιστορική μνήμη και συνείδηση του Λαού.
Έτσι,
οι ταγματαλήτες της κατοχής, γίνονται απλά, άνθρωποι καθημερινοί, που αγαπούν
την Ελλάδα και τους ανθρώπους της, κι αγωνιούν ειλικρινά για το μετακατοχικό
της μέλλον!
Η «πηγάδα
του Μελιγαλά» γίνεται τόπος προσκυνήματος, σαν τα μαρτυρικά Καλάβρυτα, την
Κάνδανο, το Μεσόβουνο, τους Πύργους, τον Αετό, την Κλαδοράχη, την Κλεισούρα…
Οι
Λεβεντάνθρωποι Κρητικοί, τελείως άνανδρα, σκοτώνουν με γκράδες τους Αρίους
ευγενείς, αλεξιπτωτιστές των Ναζί, πριν προσεδαφιστούν και στήνουν τα μυδράλια
και τους όλμους τους και ισοπεδώνουν τη χώρα…
Οι Γλέζος – Σάντας, δεν κατέβασαν και βεβήλωσαν τη Ναζιστική σημαία της
Ακρόπολης την 30-31/5/41… αφού τη νύχτα πάντα γίνεται… υποστολή της σημαίας!
Ότι
το 1971, στη χουντοκρατούμενη Ελλάδα, γίνονταν ελεύθερες (!!!) εκλογές, κι
έπαιρναν οι γόνοι οικογενειών της παλιάς ΕΡΕ, 192 ψήφους, κι έβγαινα πρόεδροι
φοιτητικών εκλογών, όπως ο Ηλίας
Χασιώτης…
Ενώ
οι αντίπαλοι τους έπαιρναν μόνο 88 ψήφους… Άλλωστε, αντίπαλοι ήταν κάτι ρεμάλια
– μαλλιάδες, που δεν φοβούνταν ασφαλίτες, μπουντρούμια, φάλαγγα, τραμπούκους
και βγαίναν οι αθεόφοβοι κόντρα στους γραβατωμένους τσανακογλείφτες των
καραβανοδο – κυβερνητών!
Θυμάμαι τέτοιες (ελεύθερες!) εκλογές να κάνουν τα ΛΟΚ, του διπλανού Γ’
Σώματος Στρατού, ασκήσεις με τα όπλα και συνθήματα, μέσα στο χώρο το
Πανεπιστημιακό!
Εγώ
δεν ισχυρίστηκα ποτέ μου ότι η Χούντα ήταν «πράσινα ανθρωπάκια» που μας ήρθαν
απ’ το Άλφα του Κενταύρου… Γέννημα και θρέμμα ήταν τέτοιων γόνων και προγόνων
(δεξιών), που κάποιοι διέπρεψαν και διαπρέπουν σε Πανεπιστήμια, κρατικό
μηχανισμό, δικαστικό σώμα και στην κοινωνία, δυστυχώς. Οι πλείστοι όμως απ’
αυτούς, δεν αναφέρουν το προηγούμενο τους χουντικό παρελθόν, όπως περηφανεύεται
γι’ αυτό, ο κύριος Χασιώτης.
Πάντως εγώ θα του ζητήσω αντίγραφο του «φακέλου» μου, που με κόπο και
επιμέλεια επιμελήθηκε, σαν παλιός χωροφύλακας (τώρα που η Αστυνομία δεν
φακελώνει(;)) και παρουσίασε στο ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ (φύλλο 358), λεπτομέρειες, σαν
πανελίστας πρωινής ξευτιλο- εκπομπής, με γαργαλιστικές και μοναδικές
λεπτομέρειες και παραποιήσεις…
Θα
χρειαστώ όλο αυτόν τον κουτσομπολίστικο συρφετό, όταν ασχοληθώ με τα
απομνημονεύματα μου. Έτσι σαν …αλατοπίπερο…
Είναι αγχώδης και πιεστική η αγωνία του, να στρέψει εναντίον μου –σαν
επικίνδυνο εχθρό τους-, Πόντιους, Βλάχους και Θρακιώτες, (ξέχασε βέβαια
Αρβανίτες, Μικρασιάτες, Κρητικούς και Ρουμελιώτες), Χριστιανούς, Μητσοτακικούς,
ζωντανούς και νεκρούς, φίλους μακαρίτες και αγαπητούς!
Και
λογικά, αν υπάρχει λογική στα γραφόμενα του, «Τουρκόφιλος κι εραστής του
Ερντογάν» δε μπορεί να ‘ναι κάποιος που έχει Κύπρια πρόσφυγα για γυναίκα, που
έχασε πατρίδα, σπίτι και πατρική περιουσία…
Ο κ.
Χασιώτης, κολλημένος ακόμα στο
Χουντοκαθεστώς, που πέρασε μπέικα σαν στέλεχος του (χουντο – συνδικαλιστής),
ξεχνάει ότι στη Δημοκρατία μας υπάρχει κριτική, ειρωνεία, απόρριψη, καταγγελία,
κι έχει προ πολλού καταργηθεί ο φασιστο – νόμος για «περιύβριση αρχής»…
Εγώ,
για να μη θεωρητικολογώ, θα του θυμίσω κάποιες ιστορικές στιγμές που πρωταγωνίστικε,
εκείνα τα «ηρωικά» χρόνια η αφεντιά του. Τον θυμάμαι μάλιστα, πάντα
κουστουμαρισμένο – γραβατωμένο, σαν γαμπρό…
Α) 22/2/1973. Έγινε η
πρώτη μαζική, ανοιχτή αντιχουντική εκδήλωση στη Σαλονίκη, ίσως και πανελλαδικά.
Στο
τεράστιο αμφιθέατρο της Φυσικομαθηματικής, κατάμεστο από ασφαλίτες, χουντικούς
φοιτητές, αλλά με πολύ περισσότερους όλους εμάς, που στην αρχή σιωπηλά ακούγαμε
τις χουντο – παπαρολογίες σου, σαν κεντρικός ομιλητής της εκδήλωσης και
«πρόεδρος» των φοιτητών Γεωπονικής που ήσουν.
Κι
όταν ξεσπάσαμε ουρλιάζοντας… «Δημοκρατία», «Κάτω η χούντα», «Ελευθερία», θυμάσαι σίγουρα πώς έφυγες μαζί με τους ομοίους σου, σαν
βρεγμένες γάτες!
Β) Όταν από ένα
τυχαίο γεγονός, χρειάστηκε να κρύψουμε στο σπίτι μας (Π. Μελά 22), εγώ, ο Γ. Στάιος κι ο Λ. Κωτσόπουλος, τον Αθηναίο φοιτητή που ήρθε να συντονίσει τον
απεργιακό αγώνα της Γεωπονικής Αθήνας – Σαλονίκης, αρχές Νοέμβρη του ’73 και
παρ’ ολίγο να συλλάβει η ασφάλεια, όταν μίλησε στο αμφιθέατρο της Γεωπονικής,
όταν τον ρωτήσαμε αργά στο σπίτι… «ποιος
σε κυνηγάει», μας είπε… «Ο Χασιώτης,
με τους ασφαλίτες»!!! Έτσι απλά!
(και χριστιανικά! κι Ελληνικά!)
Γ) το βράδυ της
εξέγερσης του Πολυτεχνείου, 16-17/11/73. Όταν αλώνιζαν οι ασφαλίτες, οι
τραμπούκοι, οι ΕΣΑτζήδες με πολιτικά και τρομοκρατούσαν τους συγκεντρωμένους
τριγύρω απ’ το Πολυτεχνείο, εσύ, με μια τέτοια κουστωδία τραμπούκων, μόλις μας
είδες, εμένα με τον Γιάννη Στάϊο,
μας πλησίασες και με ύφος φονικό και όλο νόημα, μας είπες… «Αυτά θέλατε εσείς»!!!
Μετά
της επίθεση σου (δήθεν κριτική) στο πρόσφατο βιβλίο του φίλου Νίκου Νικολαϊδη, επόμενο ήταν να
περιμένω τη σειρά μου…
Ευτυχώς όμως ζούμε στο 2021 κι όχι στο ’49 ή στο ’67, το ’73. Γιατί κάτι
τέτοιες κακοήθειες κάποιων κακών, ιδίως στον τόπο μας, οδήγησαν ανθρώπους, στο
πουθενά…
Αυτό
άλλωστε αποδείκνυε με στοιχεία ο Ν.Ν.
στο βιβλίο του, γεγονός που δεν σου άρεσε. Γιατί αλήθεια;
Εδώ
κλείνω Ηλία, γιατί με σένα και την παπαρολογία σου –καθόλου αθώα κι ακίνδυνη-
η… επιστήμη σηκώνει τα χέρια της και ψάξε αλλού το θέμα σου. Στη θέση σου, θα
έκαμνα βούβα εκκωφαντική, θα ασχολούμουν με τον κήπο μου και τα ζαρζαβατικά, ή
θα άνοιγα μια τρύπα, να μπω, να εξαφανιστώ!
Γιατί ως τα τώρα, είσαι αμετανόητος κι αδιόρθωτος… ευτυχώς ή δυστυχώς,
είναι μικρός ο κόσμος μας, κι όλοι γνωρίζουν όλους μας, έτσι κι αλλιώς…
Προσωπικά, δεν σου κρατώ κακία, κι ούτε πρόκειται να επανέλθω, έστω κι
αν συνεχίσεις να με βρίζεις με κακία και συκοφαντίες…
Άγγελος
Ρακόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η εποικοδομητική κριτική και οι εναλλακτικές προτάσεις - απόψεις είναι απαραίτητες και ευπρόσδεκτες, ειδικά όταν το ζητούμενο είναι η ανταλλαγή ιδεών.
Τα σχόλια εκφράζουν τις απόψεις των αποστολέων τους και η ευθύνη (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Κάθε υβριστικό, προσβλητικό ή άσχετο με το θέμα της ανάρτησης σχόλιο, θα διαγράφεται όποτε εντοπίζεται από την ομάδα διαχείρισης.
Ευχαριστούμε για τη συμμετοχή σου.