Αλλεργίες στον σκύλο και τη γάτα μας…

 Γράφει η Τζένη Κων. Σέλτσα* στο ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ που κυκλοφορεί)…

  Τα κατοικίδια μας, όπως και εμείς, μπορεί να εμφανίσουν αλλεργίες. Είναι μια από τις πιο συχνές δερματοπάθειες του σκύλου και λιγότερο συχνή στη γάτα.

Τι είναι η αλλεργία

  Η αλλεργία είναι μια υπερβολική αντίδραση του αμυντικού συστήματος του οργανισμού σε ένα, κατά τα άλλα, αθώο αντιγόνο (δηλαδή μια πρωτεΐνη) που ονομάζεται αλλεργιογόνο.

  Οι ουσίες που προκαλούν τις αλλεργίες είναι τα τροφικά ή τα περιβαλλοντικά αλλεργιογόνα.

Τα αλλεργιογόνα μπορεί να εισέλθουν με τέσσερις τρόπους:

• από το αναπνευστικό σύστημα με την εισπνοή

• από το πεπτικό σύστημα με την κατάποση

• από το δέρμα

• με ένεση όπως συμβαίνει στην αλλεργία σε ενέσιμα φάρμακα.

Ποια είναι τα πιο συχνά αλλεργιογόνα στον σκύλο και στη γάτα:

- Τα αλλεργιογόνα του περιβάλλοντος που ενοχοποιούνται είναι τα ακάρεα της σκόνης, οι γύρεις (δέντρων, χόρτων και ζιζανίων), τα αρθροσπόρια από μούχλες, τα επιθηλιακά κύτταρα (πιτυρίδα), τα έντομα (σκόρος, κατσαρίδες κτλ.) και διάφορα άλλα αλλεργιογόνα.

- Η αλλεργική δερματίτιδα από ψύλλους είναι από τις πιο συχνές δερματοπάθειες του σκύλου και της γάτας.

- Στον σκύλο τα συνηθέστερα τρόφιμα που έχουν χαρακτηριστεί αλλεργιογόνα είναι το βοδινό κρέας, η σόγια, τα γαλακτοκομικά προϊόντα και τα δημητριακά.

  Στα άλλα αλλεργιογόνα, που έχουν κατά καιρούς αναφερθεί, περιλαμβάνονται το τυρί, το κοτόπουλο,  τα αυγά και το αρνί.

- Στη γάτα τα συνηθέστερα τροφικά αλλεργιογόνα είναι το βοδινό κρέας, το γάλα και το ψάρι.  

Συμπτώματα που υποδηλώνουν ένα αλλεργικό ζώο είναι τα εξής:

Δερματικά συμπτώματα

- Κνησμός (φαγούρα) εντοπισμένος ή γενικευμένος,

- Δερματικές αλλοιώσεις λόγω κνησμού ή δευτερογενών επιπλοκών,

- Ωτίτιδες.

  Συμπτώματα από το αναπνευστικό (πταρμοί, βρογχίτιδα), το πεπτικό (έμετος, διάρροιες λεπτού εντέρου ή κολίτιδα), επιπεφυκίτιδες στα μάτια,  η και ως αλλεργική αναφυλακτική αντίδραση.

  Η εμφάνιση των συμπτωμάτων που αναφέρθηκαν παραπάνω, δε σημαίνει αυτόματα ότι ο σκύλος ή η γάτα μας παρουσιάζει το συγκεκριμένο πρόβλημα.

  Απαιτείται πάντα εξέταση από τον κτηνίατρο και αναλυτική συζήτηση για τα συμπτώματα και τη συχνότητα εμφάνισης τους.

Τζένη Κων. Σέλτσα

Κτηνίατρος, Msc Χειρουργικής ΑΠΘ, MRCVS