Το όπιο του Λαού! (Δεν κολλάει κορωνοϊό)…

(Του Α.Θ.Ρ., από το ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ που κυκλοφορεί)…

  Στη γνωστή ρήση του για τη Θρησκεία, ο Μαρξ, συνεχίζει   …«Σ’ έναν άκαρδο κόσμο, οι άνθρωποι δεν μπορούν παρά ν’ αναζητούν παρηγοριά, στον επέκεινα κόσμο!».

  Ακούσατε κάτι, σαν αντίλογο έστω και συζήτηση, στα δεκάδες σχολικά μας χρόνια, όχι σε σχολεία της Σαουδικής Αραβίας, της Υεμένης, του Ιράν, αλλά της δημοκρατικής και Ευρωπαίας Ελλάδας μας, μοναδικό κληρονόμο εκείνης της διαλεκτικής κι αμφισβητιάρας αρχαίας Ελλάδας, απ’ τα οικονομικά αγαθά και τα πολιτικά ωφέλει, της οποίας, σχεδόν αποκλειστικά, σιτίζεται σαν Νέο – Ελλάδα;

  Αλλά, αν ο Γερμανο – Εβραίος σοφός Μαρξ, απωθεί πολιτικο – ιδεολογικά κάποιους πολλούς ορκισμένους και πολιτογραφημένους Έλληνες, θα ρωτήσω, αν ακούσατε φίλοι μου, σαν μαθητές ή πολίτες, κουβέντα, για τον Έλληνα – Ίωνα, Ηράκλειτο, που πριν 2.500 χρόνια απ’ τον Μαρξ είπε… «Κόσμον τόνδε των αυτών απάντων ούτε τις θεών ούτε τις ανθρώπων εποίησεν, αλλά ην αεί και έστιν και έσται πυρ αείζωον, απτόμενον μέτρα και αποσβεννύμενον μέτρα!»,  (Αυτόν τον κόσμο, κι όσα βρίσκονται σ’ αυτόν, ούτε κανείς θεός, ούτε κανένας άνθρωπος τον έπλασε. Αλλά ήταν, και είναι, αθάνατη φωτιά, που ανάβει και σβήνει, βάση νόμων).

  Σιωπή ασυρμάτου λοιπόν για τον Ηράκλειτο, στη γαλανή μας θεούσα Ελλάδα. Ίσως το μόνο που μάθαμε γι’ αυτόν είναι το ρητό του… «τα πάντα ρεί»!

  Του κόλλησαν αργότερα (αλήθεια ποιος;) και κείνο το άσχημο προσωνύμιο… «σκοτεινός φιλόσοφος»(!!!) εξαφάνισαν, σχεδόν και όλα τα γραπτά του.

  «Σκοτεινός» αυτός, που έριχνε φως στα σκοτεινά μυαλά των ανθρώπων, όχι μόνο της εποχής του, αλλά και χιλιάδες χρόνια μπροστά!

  Εκείνο το Ελληνο – γραμμένο «τα πάντα ρεί», το καμάρωνα πάντα, δεκάδες χρόνια, στις συχνές επισκέψεις –προ κορωνοϊού- στα Μπίτολα, στον τοίχο ενός σπιτιού –σίγουρα Έλληνα του Μοναστηρίου- στο κέντρο της πόλης, στον πεζόδρομο τους.

  Θα πρότεινα, έτσι σαν άσκηση, να φανταστούμε τη τύχη μιας σλάβικης ρήσης, ακόμα και ευχής στον Χριστό, στον τοίχο ενός σπιτιού, στη κόγχη μιας παλιάς εκκλησίας, στον τάφο ενός παλιού Μακεδόνα!  Σίγουρα, θ’ αναλάμβανε δράση η μπουλντόζα…

  Στο Αμύνταιο, στον Άγιο Κωνσταντίνο, δούλεψε αποτελεσματικά …τανκ! Ίδιο μ’ αυτό που δύο χρόνια αργότερα γκρέμισε τη πύλη του Πολυτεχνείου!

  Μια άλλη άσκηση για προβληματισμό, θα ήταν η απόφαση, της όποιας κυβερνώσας εξουσίας, να στήσει εκεί, στο κεντρικότερο σημείο της Αθήνας, τον αρχαίο Άρειο Πάγο, ένα απλό μνημείο με την επιγραφή… «Τω αγνώστο θεώ»! Ή ακόμα καλύτερα… «Τω ουδενί θεώ»!

  Στο ίδιο σημείο που υπήρχε πριν 2.500 χρόνια, ο βωμός των προγόνων μας(!), κι όπου κήρυξε ο Παύλος, ελεύθερα, για μια νέα θρησκεία. Κι ήταν αυτό, το μόνο κήρυγμα του Παύλου, εκτός Εβραϊκής Συναγωγής στην Ελλάδα.

  Λογικά, λογικότατα και με το νόμο σύμμαχο, θα δικαιούνταν ίσως κάποιοι, σε μια ευνοούμενη πολιτεία, έστω λίγοι ή ελάχιστοι, να’ χουν το δικό τους λατρευτικό βωμό σ’ έναν άγνωστο θεό, ή ακόμη και σε κανέναν θεό!

  Αυτό, χωρίς την απαιτούμενη σήμερα αναγνώριση επίσημης θρησκείας, με ΑΦΜ, ΑΜΚΑ και δημοτολόγιο, σαν να’ ναι επιχείρηση ή πολίτης του κράτους… Εκτός, αν η θρησκεία δεν είναι ιδέα, πίστη, αγάπη, κι είναι επιχείρηση, με ταμείο, σφραγίδα και θυρίδα στην τράπεζα για τις εισπράξεις.

  Για 3.000 χρόνια, οι άνθρωποι της Αιγύπτου λάτρευαν τον Ρα, τον Άμμωνα, την Ίσιδα και μεγαλούργησαν σαν πολιτισμός και ιστορική παρουσία στη ιστορία, φωτεινή.

  Μετά 1.000, 5, 10.000 χρόνια, ποιος μας βεβαιώνει ότι δεν θα λατρεύεται ο Χι, ο Ψι, ο Ωμέγα θεός, σωτήρας και δημιουργός του κόσμου; Ή ακόμα και ο κανένας θεός;

  Καλά, απορώ, αν όπως πιστεύουν οι σούπερ – Έλληνες, είμαστε απευθείας απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων, να έχουμε τόσο αλλάξει σε νοοτροπία, πιστεύω, δημοκρατικότητα, ανεκτικότητα, προοδευτικότητα. Διόλου δεν τους προβληματίζει, πως έγινε αυτή η μετάλλαξη και ποιος την έκανε;

  Να μπορεί σήμερα κάποιος Έλληνας, να βαφτίσει το παιδί του… Κόπρο(!), γιορτάζει 24/9 αλλά όχι Πυγμαλίωνα (σαν τον φίλο του Ρήγα)!

  Ν’ ακούει σιωπηλός εκείνες τις κατάρες και τα’ αναθέματα που διαβάζουν οι ρασοφόροι την Κυριακή της Ορθοδοξίας, εναντίον των τρισκατάρατων Ελλήνων Πολυθεϊστών, ειδωλολατρών, με παρουσία (υποχρεωτική) όλης της πολιτικής, στρατιωτικής ηγεσίας, με τα «όλα» τους, κι όλα τα «λιλιά» τους, «κλαρίνο» κι αμίλητους! Ότι πιο προδοτικό, ανθελληνικό, κατάπτυστο, για κάθε λογικό πατριώτη Έλληνα!

  Φυσικά, ούτε ο Ερντογάνης, ούτε ο πιο φασίστας Τούρκος καταριέται τους προγόνους μας…

  Οι Τρείς Ιεράρχες, είναι οι επίσημοι «φωτοδότες» της παιδείας μας, λες και τα σχολεία μας είναι Μεντρεσέδες (ιεροδιδασκαλεία ισλαμικά)!

  Εκείνοι οι παγκόσμια αναγνωρισμένοι και σε βάθος μελετημένοι από τους ξένους, Πλάτων, Αριστοτέλης, Προσωκρατικού φιλόσοφοι και φυσικοί, γεωγράφοι, μαθηματικοί, αστρονόμοι, οι ρήτορες, οι ποιητές, οι τραγωδοί, οι ιστορικοί αρχαίοι Έλληνες, της δικής μας δηλαδή, θα ‘πρεπε να ‘ναι φωτοδότες ή οδηγητές;

  Αγιασμοί (χωρίς μάσκα) και χειροφιλήματα των μαθητών, με τον κορωνοϊό να καλπάζει, αγιαστούρες και θρησκευτικά κατηχητικού, σε μεγάλα παιδιά. Μόνο εκείνος ο υποχρεωτικός, επί των ημερών μας, εκκλησιασμός των μαθητών, καταργήθηκε τα τελευταία 50 χρόνια!

  Ένα διαχρονικά ψοφοδεές κράτος, που κυβερνιέται κάτω απ’ τον φόβο «μουλάδων» που αναπολούν κι επιζητούν την εξουσία που είχαν, τον μεσαίωνα και επί τουρκοκρατίας…

  Σκληροί πολιτικάντηδες και διαπραγματευτές αδιάλλακτοι οι Δεσποτάδες, απορώ, πως δεν τους χρησιμοποιεί το Υπουργείο Εξωτερικών στις διαπραγματεύσεις του με τους ξένους…

  Και μόνο ότι δεν είχαν ούτε έταζαν στους πιστούς, παράδεισο, οι αρχαίοι μας θεοί (που τους έφτιαξαν έτσι οι έξυπνοι Έλληνες) και που τόσο σκληρά πολεμήθηκαν, λοιδορήθηκαν, στραπατσαρίστηκαν απ’ τη νέα κρατική θρησκεία, σαν ειδωλολάτρες, πολυθεϊστές, αξίζουν κάθε έπαινο και σεβασμό απ’ όλους.

  Φυσικά, οι χιλιάδες άγιοι, όσιοι, μάρτυρες, που θεοποιήθηκαν με τα «μάτσα – μούτσα» των αμέτρητων ειδώλων τους, των λειψάνων, των τεμαχίων οστών, δεν είναι …πολυθεϊσμός!

  Γιατί είναι σαγηνευτικό δέλεαρ, κάτι σαν πενταπλό τζόκερ, να σου τάζουν αιώνιο παράδεισο, κι αλλού, πιλάφια και ουρί του παράδεισου εκλεκτά, με μόνο αίτημα τα λιγοστά χρόνια της ζωής σου, να ‘σαι ενάρετος και να πιστεύεις σε θεό, Χριστό, Αλλάχ και Γιεχωβά! Ιδίως, αν σου μένουν λιγοστά χρόνια, μέχρι το …δώτε τελευταίον ασπασμόν!

  Ίσως έτσι εξηγείται που ‘ναι γεμάτες οι εκκλησίες από άσπρα μαλλιά, ηλικιωμένων πιστών! Ακόμη και ο αδιάφορος στα θεοτικά, όταν βλέπει το τέλος του κοντά, κάτι εύλογο – ανθρώπινο, τον σπρώχνει στις εκκλησίας την αγκαλιά.

  Έστω και για τους τύπους, το έθιμο, τον φόβο του επερχόμενου αγνώστου, όλα συνηγορούν για μεγάλες μετάνοιες, χοντρά κεριά, νηστείες, ψαλμωδίες και αγιωτικά. Ακόμα και εκείνος, που στην προηγούμενη ζωή του, είχε για οδηγό του τον… Μαμωνά!

  Οι αρχαίοι μας λοιπόν, δεν είχαν τέτοια προσφορά. Έπρεπε να ‘σαι «καλός και αγαθός», γιατί έτσι έπρεπε! Όχι γιατί στο τέλος θα κέρδιζες «λουφέ»!

  Τα εκατομμύρια των Βουδιστών, δεν έχουν στη λατρεία τους, ούτε θεό! Το ίδιο κι οι Κινέζοι, οι Κουμφουκιανοί! Απλά, έχουν αρχές, αξίες, αρετές που πρέπει ν’ ακολουθεί στη ζωή του ο πιστός…

  Η θρησκεία των Ιαπώνων, ο Σιντοϊσμός, μοιάζει περισσότερο μ’ αυτήν των αρχαίων Ελλήνων, κι όχι μονάχα στην πολυθεΐα.

  Τώρα, πόσο συμβάλει η θρησκεία στο επίπεδο πολιτισμού, ανάπτυξης, ευημερίας, νοοτροπίας ενός λαού και μιας χώρας, είναι κάτι που δύσκολα αποδεικνύεται από μόνο του.

  Η Ιαπωνία ας πούμε, ανατρέπει το ευνόητο επιχείρημα της ανωτερότητας του Χριστιανισμού, του Ιουδαϊσμού, που δήθεν συνετέλεσαν σημαντικά στην ανάπτυξη και τον πολιτισμό της Δύσης.

  Δεύτερη, μετά την Σιγκαπούρη, σε λιγοστή εγκληματικότητα, παγκόσμια, η Ιαπωνία!

  Τρίτη χώρα παγκόσμια σε ανάπτυξη!

  Απόλυτα φιλειρηνική (μετά το 1945), μ’ έναν άκρως ευγενικό, πολιτισμένο, ευτυχισμένο Λαό!

  Σίγουρα γλίτωσε απ’ τον εκπολιτισμό – εκχριστιανισμό των Παπικών Ιεραποστόλων, επειδή ήταν χώρα σκληρών Σαμουράι, που λάτρευαν τους προγόνους και την πατρίδα τους, κι επιπλέον, δεν είχε χρυσό, ασήμι, διαμάντια να τα’ αρπάξουν τα Δυτικά Παπικά καρτάλια.

  Τι χάρισε ο Χριστιανισμός στην Ελλάδα;

  Ίσως, το μόνο πραγματικό, χειροπιαστό στοιχείο που μας δένει με την Αρχαιότητα μας, τη ΓΛΩΣΣΑ! Την Ελληνιστική γλώσσα των Γραφών και των Ευαγγελίων!

  Αυτό είναι ένα ασύλληπτης αξίας δώρο που έκανε την Ελλάδα προσφιλή στους Δυτικούς, το Φιλελληνικό κίνημα, που βοήθησε στην ανεξαρτησία μας και στο νέο Ελληνικό κράτος.

  Ακόμη κι η διαχρονική μας στήριξη απ’ τη Δύση, γεγονός που εκνευρίζει τους Τούρκους, έχει βάθος, μέχρι τη θαυμαστή γι’ αυτούς Αρχαιότητα μας.

  Η Αλεξανδρινή Ελληνική, ήταν για τους σλάβικους ορθόδοξους λαούς μια γλώσσα ξεχωριστή, ιερή, γλώσσα του Πατριαρχείου. Γλώσσα των λογίων, των ξεχωριστών, των ευγενών.

  Ο Χριστιανισμός, μας χάρισε τα Βυζαντινά θρησκευτικά μνημεία, τη θαυμαστή υμνολογία, εικονογραφία, τη διασπορά του Ελληνισμού σε Μικρά Ασία, Μέση Ανατολή, Αφρική, Παραδουνάβιες χώρες, Ρωσία.

  Τα Ελληνορθόδοξα Πατριαρχεία, κι ιδίως το Οικουμενικό της Πόλης που εξουσίαζε Ρωμιούς και λοιπούς Ορθοδόξους, υπόδουλους στον Τούρκο Λαούς, μας έδωσε δύναμη και αίγλη, ιδίως στον Βαλκανικό χώρο, τα χρόνια που η κατάσταση ήταν ρευστή εθνικά, όταν κατέρρευσε η Οθωμανική κυριαρχία.

  Βέβαια, την Ελληνιστική Γλώσσα δεν την ανακάλυψαν οι Χριστιανοί, αλλά το χρωστάμε στο απέραντο κράτος του Μακεδόνα Αλέξανδρου και των επιγόνων του, που κυριάρχησε πολιτισμικά στον τότε γνωστό Ανατολικό κόσμο.

  Τα Ελληνικά της τότε εποχής, είχαν την αξία της σημερινής Αγγλικής γλώσσας.

  Την Ελληνιστική γραφή της Παλαιάς Διαθήκης την χρωστάμε στον Πτολεμαίο Φιλάδελφο της Αιγύπτου, που ανέθεσε στους 70 σοφούς Ελληνομαθείς Εβραίους, να μεταφράσουν την «Τορά» (Παλαιά Διαθήκη), 250 χρόνια προ Χριστού, βασικά για τους Ελληνομαθείς Εβραίους του κράτους του, που αγνοούσαν την Εβραϊκή γλώσσα.

  Ήταν επόμενο, μετά Χριστόν, τα Ευαγγέλια, οι Επιστολές του Παύλου και οι όποιες Γραφές, να γράφονται πλέον στα Ελληνικά, που κυριαρχούσαν στην Μεσόγειο και Μέση Ανατολή.

  Ο Ορθόδοξος Χριστιανισμός, μας χάρισε αυτόν τον Νεοελληνικό, Λαϊκό πολιτισμό του απλού ανθρώπου, του εξωκλησιού σε κάποια ερημιά, την ιδιαιτερότητα και γραφικότητα μιας θρησκευτικής λατρείας, με θυμιατήρια, χρυσοκέντητα άμφια, χιλιάδες εικόνες αγίων, που σίγουρα δεν απέχει απ’ την αρχαία λατρεία θεών, θεοτήτων, περιφορών ιερών πέπλων ή ομοιωμάτων θεών, που τόσο εξιτάρουν από παλιά, τη ψυχή και τη λογική των πιστών.

  Οι ιερείς των αρχαίων ναών, ήταν ιέρειες. Από κει συνεχίζουν οι σημερινοί ιερείς, άντρες πλέον, να φορούν άμφια, που μοιάζουν με γυναικεία ρούχα…

  Τίποτε δεν ξεκίνησε απ’ το μηδέν. Η θρησκευτική παράδοση και λατρεία, πολύ δύσκολα κόβεται με τη βία.

  Όμως, όλ’ αυτά τα θετικά δε δίνουν σε κανέναν αρχιρασοφόρο το δικαίωμα να μας κάνει …Ορθόδοξη Σαουδική Αραβία! Γιατί, τότε λογικά κι ο Μητσοτάκης θα πρέπει ν’ αναγορευτεί, βασιλέας της Ελλάς!

  Ένας Ιμπν Σαουντ – Κούλης, κανονικά. Κι η Ντόρα, πριγκίπισσα και αδελφή σατανική, που θα του πριονίζει τον θρόνο! Κι εμείς, το πόπολο, θα ντυθούμε με κελεμπίες, όχι χρυσοκέντητες και πλουμιστές όπως των εμίρηδων (πού τέτοια χάρη!), αλλά αυτές τις …τρύπιες των κακομοίρηδων!

  Φυσικά, με την προοπτική, ν’ αναβλύζει σίγουρα, σε λίγα χρόνια στο Αιγαίο, το πετρέλαιο! Όλ’ αυτά, αν τα αναλάβει στο μπίρι – μπίρι ο ΣΚΑΪ, κοψοχρονιά, μπορεί να γίνουν από όνειρο, πραγματικότητα (εικονική).

  Εγώ. Ήδη μαζεύω άδειους τενεκέδες στη αυλή μου, να το αποθηκεύσω…

Μόνο, έως ότου γίνουν πραγματικότητα ολ’ αυτά τα μαγικά,

το πετρέλαιο θα είναι πλέον άχρηστο,

κι η ενέργεια θα παράγεται απ’ τη βιομάζα γαϊδουράγκαθου,

όπως προφήτευε –πολύ σωστά- ένας μεγάλος, σύγχρονος σοφός,

κατάδικός μας και γνωστός,

όμως αγνοημένος σαν τον Ηράκλειτο κι αυτός!!! Κλαψ… κλάψ… κλάψ…

  Δυστυχώς στη χώρα μας, αυτή είναι η τύχη των ξεχωριστών!

  Δυστυχώς δεν είμαστε γενικώς, ένας σωστός λαός!

  …Σ’ έναν άκαρδο κόσμο, οι άνθρωποι, δεν μπορεί παρά ν’ αναζητούν παρηγοριά στον επέκεινα κόσμο! (Κάρολος Μάρξ)

  Ζηλεύω πραγματικά, αυτούς που πιστεύουν. Έχουν κάπου να στηριχτούν, να ελπίζουν, κάτι να περιμένουν… ίσως, είναι τυχεροί!

  Όμως, θαυμάζω τους άπιστους. Αυτούς που δεν φοβούνται, δεν ξεγελιούνται, δεν ακολουθούνε τους πολλούς και δεν περιμένουν ανταμοιβή, παρότι υπήρξαν πραγματικά καλοί!

  Δεν ξέρω φίλοι μου εσείς, αλλά εγώ θα προτιμούσα σίγουρα να είμαι πολίτης στα ανεξίθρησκα, Λονδίνο, Όσλο, Βερολίνο, Νέα Υόρκη, απ’ τις θεούσες και μανδηλοφορούσες, Τεχεράνη, Μέκκα, Φλώρινα (του Καντιώτη), την Ιερουσαλήμ! Γούστα θα πείτε είν’ αυτά… Και περί ορέξεως, κολοκυθόπιτα!

ΥΓ 1. Για εγκληματικά κηρύγματα από άμβωνος, κατήγγειλε συναδέλφους του Δεσποτάδες ο Άνθιμος Αλεξανδρούπολης, που οδήγησαν συνανθρώπους μας στον θάνατο! Χρειάζεται να συμπληρώσει κάτι άλλο, κανείς;

ΥΓ 2. Ο άλλος, ο (δήθεν) και μορφωμένος δεσπότης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής, όταν επέβαλε πρόστιμο η Αστυνομία σε εκκλησία του, για παράβαση των οδηγιών για τον κορωνοϊό, δήλωσε ο θεομπαίχτης… «Τα πρόστιμα θα τα πληρώνουν απ’ το Φιλόπτωχο Ταμείο»!!!

  Απ’ το ταμείο δηλαδή που στηρίζει με το υστέρημα του ο πιστός ελεήμονας, που συνήθως είναι ι αυτός φτωχός, ή λίγο πιο πλούσιος απ’ τον φτωχό…

  Εκβιασμός; Ακαρδία; Φιλοχρηματία; Άμετρη υπεροψία; Ή απλά και λαϊκά… ξευτίλα!

  …Καημένε Ιησού με τους εκπροσώπους σου, τους επί γης, που ξεπέρασαν σε αδιαντροπιά τους Τελώνες και Φαρισαίους της Γραφής!

ΥΓ 3. Εκείνη η εικόνα με τους υπερόπτες αμάσκωτους ρασοφόρους και τα πλήθη των πιστών στη Σαλονίκη, τη γιορτή του πολιούχου της, έχει υπολογισθεί σε τραγικούς αριθμούς, σε πόσους θανάτους, διασωληνωμένους, ταλαιπωρημένους αρρώστους οδήγησαν την πόλη; Πήρε κανείς ευθύνη; Ζήτησε κανείς σεμνά, συγνώμη; Ψάχνω ψύλλους στ’ άχυρα!

Επίλογος…

  Κράτος εν κράτει το δεσποταριό, σε μια Δυτική, Ευρωπαϊκή, Δημοκρατική χώρα, που ανέλεγκτο και αδέσμευτο, συγκυβερνά τη χώρα!

  Και το ανέχονται αυτό και το υφίστανται, όχι μόνο οι δεξιοί αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑΣ και το ΚουΚουέ! Κι αυτό τους δίνει τη δύναμη, την έπαρση να αισθάνονται κυρίαρχοι «ελέω θεώ», κυβερνήτες, αλάθητοι, αδιαπραγμάτευτοι και ιεροί!

  Ξεχνάνε όμως, ότι σ’ αυτόν τον μυστήριο κόσμο, ισχύει σαν κανόνας η ρήση του σοφού Ηράκλειτου, του Ίωνα, που έλεγε… «Τα πάντα ρεί»! (έστω κι αν εξαφάνισαν οι καλόγεροι, όλα τα άλλα του γραπτά)…