Σαλονίκη χωρίς Μπουτάρη …σκορδαλιά χωρίς σκόρδο! Ή τσιμπούσι μουσουλμάνικο, χωρίς ίχνος αλκοόλ…

(Από το ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ που κυκλοφορεί)...   
  Κι είναι τόσο δεμένη η Σαλονίκη με τσιμπούσια, μεζεκλίκια, μεράκια και γενναίες κρασοκατανύξεις, στους πλείστους πού έζησαν, ιδίως τη νιότη τους, στην πολυτραγουδισμένη, αγαπησιάρα αυτή χωριατού – πολη, που δε ξεχνά όποιος την έζησε.

 

  Όσο κι αν είχαν κυρίαρχο λόγο και ρόλο, τότε παλιά, πολλές δεκαετίες, σκοτεινοί ασφαλίτες, ρουφιάνοι πληρωμένοι και εθελοντές (περιπτεράδες, θυρωροί, ταξιτζήδες, εισπράκτορες λεωφορείων, κουλουρτζήδες, καστανάδες, λαχειοπώλες κτλ), δεσποτάδες και παρεκκλησιαστικοί μεγαλοπαράγοντες και παραγοντίσκοι, καθηγητάδες του ΑΠΘ που χειροκροτούσαν ξέφρενα δικτάτορες, κι ένα 3^ο Σώμα Στρατού, που συγκυβερνούσε –μαζί με την ΚΥΠ- την πόλη, το πανεπιστήμιο, τη ζωή, την ιστορία και τη πορεία της πόλης και εν πολλοίς, των ανθρώπων της.
  Ήταν περίπου λογικό και φυσικό, πολιτευτάδες και πολιτευόμενοι, να γλείφουν, να εξυπηρετούν, να φροντίζουν, να ακούνε, να ποδηγετούνται απ’ όλο αυτό το οργανωμένο φασισταριό, που ιδίως μετά τον Εμφύλιο, θρονιάστηκε με κράτος και παρακράτος, ιδίως στη Σαλονίκη.
  Η Αθήνα ήταν διαφορετική, δυσκολότερα ελεγχόμενη, πιο ελεύθερη, με άλλη προϊστορία και με κατοίκους «αναντάμ – παπαντάμ» Έλληνες, ιδίως Πελοπονήσιους, που κουμαντάρουν την Ελλάδα απ’ το ’21 και εδώ, μ’ όλα τα στραβά και τα καλά τους.
  Κουβαλάει βαρύ φορτίο, απ’ το μακρινό της παρελθόν, αυτή η βόρεια εσχατιά του Ελληνισμού, που έβλεπαν πάντα με «μισό μάτι» οι Αθηναίοι – Έλληνες, από τότε που κορυφαίοι ρήτορες σαν τον Δημοσθένη, θεωρούσαν βάρβαρο και κατακτητή τον Φίλιππο της Μακεδονίας! Κι αλήθεια είναι, ότι κάπου είχαν δίκιο…
  Κι ακόμα, μετά 2500 χρόνια, ψάχνουν πλατεία να στήσουν ένα άγαλμα για τον Μεγαλέξανδρο, που δεν είχε τη τύχη να ‘ναι απ’ την Μάνη, τον Μοριά, ή βασιλιάς απ’ τη Δανία και βασίλισσα απ’ την Ρωσία! Μάλλον τους κακοφαίνεται αυτή η Ηπειρώτισσα η Ολυμπιάδα, η μητέρα του! 
  …Ε! όχι να συμπεθεριάσουμε και με Αλβανούς γειτονιά, έλεος! Αν κι αυτή η διασταύρωση Μακεδόνα – Ηπειρώτισσας, έβγαλε ένα μοναδικό είδος ανθρώπου… (Συγνώμη αν στεναχωρώ κάποιους, κατευθείαν απογόνους του γένους των …Αλκμαιωνιδών…).
  Ήταν διαφορετική η Σαλονίκη, από τότε που ο Μέγας(;) Θεοδόσιος μακέλεψε, μέσα στον ιππόδρομο της πόλης, 15.000 ξεσηκωμένους Σαλονικιούς! (Το «Μέγας» του το δώρισαν οι Δεσποτάδες, όχι οι επιστήμονες ιστορικοί).
  Από τότε που έγινε η Σαλονίκη δεύτερη Ιερουσαλήμ για τους Εβραίους Σεφαραδίτες, που έδιωξε ο καθολικός Φερδινάνδος με την Ισαβέλλα της Ισπανίας και βρήκαν απάγκιο στο μυχό του Θερμαϊκού και την ανοιχτή πόλη του Κασσάνδρου, που διαφεντεύουν τώρα ανοιχτομάτηδες αυτοκρατορικοί Οθωμανοί.
  Από τότε που συνταράχθηκε όλη η πόλη απ’ τις βόμβες που έβαλε η ανατρεπτική κατά των Τούρκων, φιλοβουλγαρική οργάνωση του VMRO, που ιδρύθηκε στη Σαλονίκη από σπουδαστές.

   Από τότε, που ο νουχελής κι αριστοκράτης Ελληνομαθής Τουρκο – Αλβανός Ταχσίν Πασάς, υπέγραψε με τους έλληνες τη παράδοση της πόλης, χωρίς να χυθεί σταγόνα αίμα, κι όχι με τους Βουλγάρους που τη διεκδικούσαν …Εμείς, απ’ τους Ρωμιούς τη πήραμε, σ’ αυτούς θα την παραδώσουμε! 

  Το ίδιο ακριβώς σενάριο, με τα ίδια λόγια και λογική, έγινε η παράδοση της Φλώρινας στους Έλληνες που ήταν μέχρι την Βεύη, κι όχι στους Σέρβους που είχαν φτάσει μετά το Μοναστήρι, μέχρι τον κάμπο της Φλώρινας. (Η συμφωνία έγινε από μεριάς Ελλήνων, με παρουσία του Δεσπότη Φλώρινας και του προεστού Κελλιώτη, Τέγου Σαπουτζή).
  Κιμπάρικη, ανατολίτικη, φιλοσοφημένη, λογική και γλώσσα που προσπερνάμε, άλλοτε από φανατίλα κι άλλοτε από άγνοια ή το χειρότερο από βλακεία…
  Οι σφαγές, το αίμα, οι βιασμοί, οι λεηλασίες, έχουν μεγαλύτερη «θεαματικότητα» στην ιστορία και ιδίως στην ιδιωτική τηλεόραση (π.χ. ΣΚΑΪ).
  Τρίτοι σε αριθμό οι Έλληνες το 1912 στην Σαλονίκη, μετά τους Τούρκους, τους Εβραίους και αρκετά μπροστά απ’ τους Βούλγαρους.
  Τίποτε δεν πρέπει να ‘ναι ταμπού στην ιστορία και να …σκεπάζεται κάτω απ’ το χαλί, γιατί αργότερα θα βγει και θα ‘ναι χειρότερα…Για μας, την Ελλάδα, δεν υπάρχει Μακεδονικό!
  Δεκάδες χρόνια, αυτή ήταν η επίσημη επωδός του κράτους. Τελεία και παύλα!

  Πώς προέκυψε τότε ξαφνικά, κι εδώ και 20 χρόνια έγινε ζήτημα της πολικής;

  Η Σαλονίκη της FEDERACION και του Αβραάμ Μπεναρόγια, η πρώτη κομμουνιστική οργάνωση στην Ελλάδα!

  Με συλλαλητήρια, Πρωτομαγιές, συνέδρια και συνειδητοποίηση της εργατιάς των καπνομάγαζων, των τσαγκαράδων, των λιμενεργατών, που τη δεκαετία του ’30 γνώριζαν τη βίαιη καταστολή, με γυμνά σπαθιά της χωροφυλακής, που άφησε πίσω της νεκρούς.

  Η Σαλονίκη του «Επιτάφιου» του Ρίτσου…

  Η προσφυγομάνα Σαλονίκη, που δέχθηκε τον μεγαλύτερο πληθυσμό ξεριζωμένου Ελληνισμού, που μαζί με το μπογαλάκι και τα εικονίσματα, έφεραν άλλα ήθη, πολιτισμό, κουζίνα, εργατικά χέρια και αριστερές ιδέες, απ’ τη ξεσηκωμένη Ρουσία της Επανάστασης. Και μια αγιάτρευτη πληγή, για τη χαμένη πατρίδα…
  Η Σαλονίκη, του μεγαλύτερου πογκρόμ πόλης, απ’ τα ναζιστικά θηρία του ’43, αφού έχασε το 1/3 του πληθυσμού της, με το ξεκλήρισμα 46.000 Εβραίων Σαλονικιών! Οι πλείστοι στο Άουσβιτς.
  Η Σαλονίκη του δοσιλογισμού, της αρπαγής των χρυσών λιρών, των μαγαζιών, σπιτιών των Εβραίων, πρώην συμπολιτών τους…
  Αυτή η ένοχη σιωπή της πόλης για 60 χρόνια, έπαψε μετά τη δημόσια συγνώμη του Γιάννη Μπουτάρη, μπροστά στο μνημείο του ολοκαυτώματος που έφτιαξε όπως όφειλε, για τους χαμένους συνδημότες τους.

  Σίγουρα, ήταν η πρώτη αιτία στοχοποίησης του απ’ τους φασίστες που τον κακοποίησαν σε συγκέντρωση για το Μακεδονικό, αργότερα.

  Και θέλει θάρρος να ‘χει ο πολιτικός, που μετράει πάντα τους ψήφους όταν συντάσσεται με μικρές μειοψηφίες (οι Εβραίοι της Σαλονίκης τώρα είναι γύρω στους 1.500).

  Το θάρρος και το τσαγανό, ο Μπάρμπα – Γιάννης, το απέδειξε πάμπολλες φορές, όταν δε στρογγύλευε τα λόγια και τη στάση του σε καυτά ζητήματα πολιτικά, με εθνικές και εθνικίστικες προεκτάσεις (Μακεδονικό, Τουρκία, Εβραίοι, ομοφυλόφιλοι).
  Κι αυτό είναι που κάνει ξεχωριστό τον πολιτικό. Αυτόν που λέει ένοχα κρυμμένες αλήθειες, αυτόν που ανοίγει νέους δρόμους, πέρα απ’ τη γνωστή παπαρο – πεπατημένη από τζιτζιφιόγκους της εξέδρας της πολιτικής βιτρίνας, ή ακόμα χειρότερα, της …αρπαχτής!

  Κι άνοιξε νέους δρόμους με γείτονες ο Μπάρμπα – Γιάννης, προς όφελος της πόλης, της κατανόησης, της επαφής, της ανάπτυξης, με Ισραηλινούς, Τούρκους, βόρειο – Μακεδόνες, Βουλγάρους, που κατακλύζουν πλέον σαν ειρηνικοί επισκέπτες καταναλωτές, προσκυνητές, την αλλοτινή «θυμωμένη» και «αγριεμένη» Σαλονίκη.
  Τη Σαλονίκη, την μετ’ μετεμφυλιακή του αστυνομικού κράτους και παρακράτους των Κοτζαμάνηδων, που σκότωναν ειρηνιστές Λαμπράκηδες, Τσαρουχάδες.
  Στη χουντική βουβαμάρα της Σαλονίκης που τάραξαν οι πιστολιές που σκότωσαν τον Χαλκίδη, κι ερπύστριες των τανκς του Πολυτεχνείου.

  Η βαθειά πληγή της δοσιλογικής Σαλονίκης, που έστησε τις πολυκατοικίες πάνω σε ξένα σπίτια και ξεπάτωσε το μεγαλύτερο νεκροταφείο των Εβραίων στην Ευρώπη, μ’ ένα επίπλαστο – θεατρινίστικο – αρχοντοχωριάτικο καθωσπρεπισμό, κάτι ήθελε να κρύψει.

  Με τις υπερβολές της σε εθνικοφροσύνη, χριστιανοσύνη, νοικοκυροσύνη και συμβατικότητα.

  Και βέβαια, σημαιοφόροι αυτής της πρακτικής φαρισαϊσμού, οι πολιτικοί της, οι Δήμαρχοι, οι παράγοντες και παραγοντίσκοι, με τα μνημειώδη συλλαλητήρια και τις υπερβολές σε πατριδοκαπηλία.
  Κάποτε βέβαια έσκασε το απόστημα, που έλεγε ότι έκλεβε ο μεγαλόσχημος εθνικόφρονας – ελληνόφρονας και χριστιανόφρονος επί σειρά ετών δήμαρχος εκλεκτός τους, μαζί με τους κολλητούς παρακεντέδες του (17 εκατομμύρια)!
  Ο αλλοτινά υπεραγαπητός Νομάρχης τους, ο Ζορό, σε δίκες για άλλα αδικήματα.
  Και τότε προβάλει σαν από μηχανής θεός, ένας αρειμάνιος, αντισυμβατικός, αγρεβάτωτος, αθυρόστομος, με σκουλαρίκι στ’ αυτί σαν αλάνι, ένας λεβεντόγερος, Βλάχος Μπουτάρης!
  100% αντίθετος με τους Πελοποννήσιους, Πόντιους, ντόπιους πολιτικάντηδες, που γνώριζαν και χειροκροτούσαν, δεκάδες χρόνια, σαν υπνωτισμένοι.
  Ένας Βλάχος, Βαλκάνιος, κοσμοπολίτης, ακομπλάριστος, αυτοδημιούργητος, ανεξάρτητος, αιρετικός και αληθινός, χωρίς στήριξη σε ξένα δεκανίκια, πολιτικά, θεοτικά, Κυπατζήδικα.
  Φυσικά, ήταν πρώτα να τον δεχθεί η νεολαία, οι πιο ψαγμένοι, οι επιχειρηματίες, οι αιρετικοί.
  Ένας Δήμαρχος, που δε δίστασε να περιγράψει στη TiVi το πρώτο μπουρδέλο που πήγε στα νιάτα του και ν’ απαντάει θετικά στο αν χρησιμοποιεί στην ηλικία του σεξουαλικά βοηθήματα.
  Εκτός όμως απ’ αυτά τα γαργαλιστικά ή αισχρά για τους κυριλέδες και τις θεούσες, ήταν αυτός που άνοιξε την αγκαλιά της πόλης του στους Ισραηλίτες, τους Τούρκους, τους Βαλκάνιους, τους Κύπριους, κι έφτασαν το 2017, τα 3 εκατομμύρια οι διανυχτερεύσεις ξένων στην Σαλονίκη.
  Το 2010, 47 εκατ. Τα χρέη του Δήμου στους προμηθευτές όταν ανέλαβε, 4 εκατ. Τώρα!
  Είχε το θάρρος, να μειώσει τις υπερορίες στους υπαλλήλους του Δήμου από τα 4 εκατ. € το χρόνο, σε 1!
  Τα έξοδα τη Δημοτικής Τηλεόρασης, από 10 εκατ. €, σε 4 εκατ. € (εννοείται, αυτή που προβάλει το όποιο έργο του αφεντικού – Δημάρχου της)!
  Γέμισε τουρίστες η πόλη, φαγάδικα, καφέ μαγαζιά ξανάνοιξαν, σε μια δύσκολη για όλους εποχή.
  Είχε θάρρος και τσαγανό ο Βλάχος, ο ανέλεγκτος, να γονατίσει με φορεμένο Εβραϊκό «κιπά» στο κεφάλι, στο Εβραϊκό μνημείο.
  Να μιλήσει ανοιχτά κι ελεύθερα για μια άλλη οπτική του Μακεδονικού, που δεν θέλει να βλέπει η εθελότυφλη εθνικοφροσύνη των συλλαλητηρίων.
  Αυτά όλα, όταν άρχισαν να βγαίνουν απ’ τις …τρύπες τους και να πολλαπλασιάζονται, οι ανεγκέφαλοι και οι φασίστες, δεν του τα συγχώρεσαν…
  Και τον χτύπησαν ξεδιάντροπα, μπροστά στις κάμερες, έναν γέρο, που μπορούσαν και να σκοτώσουν με τα κτυπήματα τους.
  Όμως ο Μπάρμπα Γιάννης «έγραψε» κι αφήνει γερό αποτύπωμα στη πόλη, τώρα που δήλωσε ότι δε θα ξανακατέβει για Δήμαρχος.
  Να ‘σαι καλά Μπουτάρη, που έδειξες ότι υπάρχει –έστω και σπάνιο- κι αυτό το είδος του πολιτικού…
  Πέρα από σιδερωμένους τιποτολόγους, αεριτζήδες, πολιτευόμενους της πεντάρας, ή ακόμα χειρότερα της αρπαχτής και της λαμογιάς.
  Το μόνο μείον της παρουσίας σου, είναι ότι εμφανίστηκες τουλάχιστον έναν αιώνα νωρίτερα να κυβερνήσεις παλιομοδίτες υπηκόους, της εποχής του 19^ου αιώνα!
  Και πάντα η αξία αυτών που προηγούνται της εποχής τους, αναγνωρίζεται πολύ αργότερα. Βέβαια …ουδείς αναντικατάστατος! Και τα νεκροταφεία είναι γεμάτα αναντικατάστατους.
  Παράλληλα όμως, είναι τόσο σπάνιοι οι ξεχωριστοί, ενδιαφέροντες κι άξιοι άνθρωποι, που τους αξίζει κάθε τιμή και μπράβο.
  Η φρεσκάδα της Νοτοπούλου, μπορεί να γίνει συνέχεια της αύρας του γέρο – Ροκά Μπουτάρη. Οι ρίζες γα μια άλλη Σαλονίκη έχουν πλέον φυτρώσει…
  Μετά τον άγριο προπηλακισμό του (Μάης του ’18), απ’ το φασισταριό –που στο δικαστήριο ζητούσαν κλαίγοντας συγνώμη … «δεν ήξερα, δεν ήθελα»- (ποτέ οι αριστεροί στα δικαστήρια δε ζητούσαν συγνώμη), ο Μπαρμπα Γιάννης, σε συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου όρισε ανεπανάληπτα, τα χαρακτηριστικά του σωστού Δήμαρχου ένας μπούσουλας για τον ξεχωριστό Δήμαρχο!
…Να μην κλέβει και να μη σπαταλά τα χρήματα των πολιτών!
… Ν’ αντιμετωπίζει με ειλικρίνεια, την ιστορία της πόλης!
…Ν’ αποφεύγει τα κούφια λόγια, για ανωτερότητα της φυλής!
…Να φέρνει λεφτά στη πόλη, κι όχι φούμαρα πασπαλισμένα με ανιστόρητη μπουρδολογία, εθνικισμούς και θρησκο – πατριδοκαπηλίες του παρελθόντος!
  Τελειότερο πρόγραμμα για τον ιδανικό Δήμαρχο, δε νομίζω ν’ ακούσουμε!!! Και είναι το μόνο που δε θ’ ακούσουμε απ’ τους πλείστους…

  Γεια σου Βλαχο – λεβεντόγερε Πατριώτη!
  ΥΓ 1. Ξανάγραψα για τη 10χρονη καταδίκη στη φυλάκα, εκείνης της άμοιρης καθαρίστριας, που ξεγέλασε το άσπιλο κι αμόλυντο Ελληνικό γκουβέρνο, με το παραποιημένο απολυτήριο Δημοτικού.
  Φυσικά, όταν ξεσηκώθηκαν και οι πέτρες υπέρ της, την αθώωσαν πάραυτα οι δίκαιοι δικαστές μας…

Τη ξαναθυμήθηκα τώρα, με την καταδίκη με αναστολή 28!!! μηνών φυλάκισης –λίγων περισσότερων απ’ αυτούς στην Φλώρινα που άρπαξα εγώ-, του συμβούλου του Μητσοτάκη και πρώην βουλευτή της ΝΔ, του Νίκου Γεωργιάδη, όχι γιατί διόρθωσε το απολυτήριο Δημοτικού, αλλά για ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΙΑ!!! (άπειρα θαυμαστικά χρειάζονται)

  Σε κείνη της έρμη Μολδαβία που λύσσαξε στην πείνα και τη διαφθορά μετά την «απελευθέρωση» της απ’ τα αιμοβόρα νύχια της Σοβιετίας, εκτός απ’ τις υπηρεσίες του για την ανασυγκρότηση της χώρας –θέση που είχε εκπροσωπώντας την Ελλάδα στον ΟΗΕ-, ο φέρελπις αυτός εθνικόφρονας, παράλληλα με τον «παρά» του, τακτοποιούσε όχι την κυρά του, όπως λέει ο λαός, αλλά 16χρονα φτωχαδάκια αγόρια!!! Ουστ ρε κοπρόσκυλο!
  … «Ναιαιαι, βέβαια, αλλά για τον προκλητικό Πολάκη που δε σέβεται τον Μητσοτάκη, τον ΣΚΑΪ, τον μαγαλοτραπεζίτη μας τον Άδωνι, τον Μαρτίνη, το Ε. Ντινάν και πήρε και δάνειο προσωπικό με υποθήκη το σπίτι του, τι έχετε να μας πείτε»; φωνάζουν σε χορωδία ομόθυμη τα «βοθροκάναλα!
…Βούβα για τον Ν. Γεωργιάδη… Ε! Ε! συκοφαντίες των εθνικομηδενιστών… 
… «Έλα ρε τώρα, γυναίκες, άνδρες και παιδιά στην Μολδαβία το συνηθίζουν το σπορ, για τα λεφτά. Τι ψάχνεις τώρα… Ουφ πια»! 
  Τέλος. Τελεία, κι άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε. Έρχονται εκλογές…
  Αυτό το έργο της δήθεν αόμματης –αλλά ανοιχτομάτας- δικαιοσύνης, που δικάζει στο όνομα του λαού, παίζεται δυστυχώς απ’ την αρχαιότητα.
… «Η δικαιοσύνη, σαν την αράχνη υφαίνει ένα δίχτυ, που πιάνει μόνο έντομα… Γιατί τα κοράκια και τα όρνεα, το ξεσχίζουν»! (Ανάχαρσις)

  Το καλύτερο όμως το λέει ο παθών λαός μας, «Η δικαιοσύνη, σαν τα φίδια, δαγκώνει μόνο τους ξυπόλητους»!!! Τέλειο…

ΥΓ 2. Πολύ μπίρι – μπίρι έπεσε στα εθνικά μας μετερίζια των ηρωικών Παπαδακηδο – Αφτιάδων, για το φοβερό ανοσιούργημα που έγινε στην Διεθνή Έκθεση Βερολίνου για τον τουρισμό, για το ότι οι «ακατανόμαστοι» γι’ αυτούς, γείτονες μας, είχαν αφίσες στο περίπτερο τους με το εγκληματικό, σκέτο ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, κι όχι ΒΟΡΕΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ!

  Το οποίο, μετά τις παρεμβάσεις –και πολύ ορθά- του πρεσβευτή μας στο Βερολίνο, έγινε η διόρθωση, όπως δέχθηκαν με την «κατάπτυστη» Συμφωνία των Πρεσπών, να ονοματίζονται!

  Εάν ίσχυε το προηγούμενο της συμφωνίας, ρε καραγκιόζηδες της δημοσιογραφίας, ποιος θα τους υποχρέωνε ν’ αλλάξουν τις αφίσες τους σε ΒΟΡΕΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ;

  Φυσικά, το ότι η Κουντουρά βραβεύθηκε στην έκθεση, που είναι η μεγαλύτερη του κόσμου, σαν «καλύτερη υπουργός τουρισμού του κόσμου», αυτό είναι μια αμελητέα είδηση για τα κοράκια της θρησκευο – πατριδοκαπηλίας!

  Ε! Ε! Ε! ναίααι, βεβαίως, αλλά, η κατάπτυστη συμφωνία κτλ, κτλ…

ΥΓ 3. 10 χρόνια μετά τον ανθρωποβόρο Εμφύλιο και με το «όπλο παρα πόδα», Ελλήνων, Αλβανών, Γιουγκοσλάβων, Βουλγάρων, με τους Τούρκους τότε ήμασταν «καρντάσια», με σκληρή αστυνομοκρατία κι αυταρχισμό, απ’ όλα τα Βαλκάνια κράτη, αν όχι όλη την υφήλιο.

  Ο δεξιότατος Γέρο – Καραμανλής, υπέγραψε με τον Τίτο μισο – ελεύθερη διακίνηση ανθρώπων και αγαθών των όμορων κατοίκων των συνόρων Ελλάδας – Γιουγκοσλαβίας.

  Στις Πρέσπες, στον Λαιμό, υπήρχε ελεγχόμενη διάβαση για τους κατοίκους εκατέρωθεν, φυσικά λειτουργούσε και το τελωνείο Νίκης, στο Νομό μας.

  60 χρόνια μετά, υπογράφηκε επιτέλους απ’ τους αρμόδιους υπουργούς εξωτερικών –σίγουρα και στα πλαίσια- της «Συμφωνίας των Πρεσπών, η επαναλειτουργία της διέλευσης, στον Λαιμό προς Ρέσεν, που θα ενώσει το Πάρκο των Πρεσπών και θα φέρει ανάπτυξη, τουρισμό, κίνηση, επαφή, στην ρημαγμένη εσχατιά αυτή της Ελλάδας.

  Βέβαια ο Δήμος Πρεσπών, με ψήφισμα του, όταν έπεφταν βροχή τα αρνητικά ψηφίσματα για τη «Συμφωνία», ομόφωνα την είχε καταδικάσει… Τώρα ζητάει την άμεση λειτουργία της μεθοριακής διάβασης.

  Άτιμη ψηφοθηρία που ρεζιλεύεις τόσο γρήγορα αυτούς που πολιτεύονται, με τη σκέψη στην επανεκλογή τους, κι όχι στο γενικότερο καλό, τη λογική και τη σύνεση.

  Κι όλα αυτά γίνονται …πριν αλέκτωρ λαλήσει…

  Ευτυχώς ο χρόνος πάντα αποκαλύπτει κι αναδεικνύει το σωστό, το αληθινό, το χρήσιμο, το πατριωτικό, χωρίς τη ψεύτικη χρυσόσκονη που το τύλιγε για να κρύψει την αξία, την ουσία, την ομορφιά του… 
Α.Θ.Ρ.