Οι …ανεπιτήρητες αίγες, με τον έρμο και καταποντισμένο κτηνοτρόφο τους, κι η προσπάθεια μιας απλοϊκής ερμηνείας της εκλογής ΤΡΑΜΠ – άκουλα…

  Θέμα: …Λήψη απόφασης μίσθωσης σταυλικής εγκατάστασης, για σταυλισμό 750 ανεπιτήρητων αιγών!!! (Από την συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου μας, της 25/1/17).

  

  Παίρνω αφορμή απ’ το «περίεργο θέμα των …ανεπιτήρητων αιγών, που πρέπει να σταυλίσει και να φροντίσει ο Δήμος μας, όπως κάνει με τα αδέσποτα σκυλιά, που όμως, δεν είναι …αίγες.

  Είναι ένα θέμα, που όπως στη συνέχεια θα δούμε, εμπεριέχει μεγάλο μέρος της παθογένειας του πρωτογενούς τομέα της οικονομίας, της κτηνοτροφίας στην περίπτωση μας, που χρόνια τώρα, όπως κάθε παραγωγικός τομέας, καταβαραθρώνεται μέχρις αφανισμού.

  Κόβουμε, απερίσκεπτα κι ανενδοίαστα το καδί που στρογγυλοκαθόμαστε όλοι μας και το κάνουμε με μια ακατανόητη συνέπεια.

  Κάποιοι μάλιστα, ακόμα και τώρα, στον κολοφώνα της κρίσης, στρογγυλοκάθονται σε αναπαυτικές πολυθρόνες και περί άλλων τυρβάζουν.

  Ναίαιαι… βεβαίως, απαρέγκλιτα, οπωσδήποτε, έτσι πρέπει να εφαρμόζονται οι νόμοι, όσο αυστηροί και σκληροί κι αν είναι…

  …Αυτό φυσικά, όταν αφορά τους άλλους…

  Βέβαια… Βέβαια… να ‘ναι αυστηρό το κράτος… Τι Ευρώπη είμαστε; Να κτυπάει χωρίς έλεος τη παρανομία…

  Έτσι ακριβώς, όπως κατεδαφίζει τις βίλες των λεφτάδων, πάνω στα θαλάσσιο κύμα…

  Όπως ισοπεδώνει τις σπιταρόνες των κονομημένων, που ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια, ιδίως στα δάση της Αττικής…

  Όπως φυλακώνει, χωρίς δεύτερη κουβέντα, τους χοντρο – φοροφυγάδες, τους λήσταρχους μεγαλοκαρχαρίες, τους μιζαδόρους χοντρο – υπαλλήλους…

  Αυτούς, που δεκάδες χρόνια παίρνανε χοντρά δάνεια με υποθήκη «αέρα», όπως είπα στην εξεταστική της Βουλής, ο ολίγον αγαθούλης, υιός Ψυχάρης.

  Αυτούς που δώσανε εκατοντάδες εκατομμύρια δάνεια, σε ΝΟΥ ΔΟΥ – ΠΑΣΟΚΟ, και τώρα οι αρχηγοί τους κατηγορούν σκληρά τον ΣΥΡΙΖΑ, επειδή έχει ο Τσίπρας για σύμβουλό του, τον …Καρανίκα!!!

  Έρχομαι λοιπόν στη «τρελή» υπόθεση του θέματος μας, με τον παρανομούντα κτηνοτρόφο μας…

  Πριν κάποια 20ετία, ένας κτηνοτρόφος απ’ το Λέχοβο, ζήτησε απ’ τις υπηρεσίες της τότε Νομαρχίας μας, να του ορίσουν χώρο, να φτιάξει σταυλικές εγκαταστάσεις, έξω απ’ το χωριό, όπως σωστά ο νόμος ορίζει, σε κτηνοτροφική ζώνη.

  Του όρισαν λοιπόν οικόπεδο, το πλήρωσε, απέναντι απ’ το Λιμνοχώρι κοντά στη Χειμαδίτιδα. Έβγαλε νόμιμη άδεια, έκτισε εγκαταστάσεις, κι έφτιαξε επιχείρηση κτηνοτροφική – κι όχι αεριτζίδικη, 10 χιλιόμετρα μακριά απ’ το σπίτι του, πάνω στο βουνό.

  Πίστευε ο έρμος, ότι στην Ελλάδα, με τη δουλειά κάνεις χαΐρι και προκοπή! Αμ δε!!!

  Κι έτρεχε ολημερίς, στο κρύο, το χιόνι, τη ζέστη, χωρίς γιορτή και σχόλη, με αρρώστιες, απώλειες, κοπριές, μύγες, βαρβατίλα –που όλοι αντιπαθούμε- να βγάλει τον επιούσιο, κόντρα στους άγριους και πονηρούς δίποδους και τετράποδους λύκους, που πάντα θέλουν μερτικό απ’ το κοπάδι…

  Όλα σχεδόν καλά ως εδώ. Κι έβγαινε κουτσά – στραβά ο επιούσιος του δουλευτή.

  Έλα μου όμως που …ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες… και ξεφυτρώνει εκεί που δεν τον περιμένεις!

  Από κακό υπολογισμό της επιτροπής, ή του μηχανικού που του έβγαλε την άδεια οικοδόμησης, βρέθηκε μετά 20 χρόνια, να ‘χει κτίσει εκτός των ορίων που του υποδείχθηκαν τότε, κι έτσι να ‘χει τώρα παράνομες και κατεδαφιστέες εγκαταστάσεις!!!

  Έγγραφα επί εγγράφων, προθεσμίες επί προθεσμιών, έφτασε το θέμα στο …αμήν, να του σφραγίσουν σε 2 – 3 μήνες τον στάυλο και να τον ισοπεδώσουν στη συνέχεια …τη παράνομη βίλα του… (για πισίνα, είχε δίπλα τη Χειμαδίτιδα…). Τέλεια.

  Εδώ λοιπό, μπαίνει στο παιχνίδι ο Δήμος μας, όπως ο νόμος το ορίζει, να περιμαζέψει τα ζωντανά και να τα μαντρώσει και ταΐσει, τις 750 αίγες, που δεν χαμπαριάζουν από αποφάσεις υπηρεσιών, νόμους κι αστυνόμους… κι ότι σύντομα θα βρεθούν …ανέστιες κι …ανεπιτήρητες και θα ‘χουν για τσομπάνη τους τώρα, τον αντιδήμαρχο του Δήμου μας! (Αποστόλη, έχεις γκλίτσα)!

  Το μαρτύριο του σύγχρονου Σίσυφου – κτηνοτρόφου μας, όμως, δεν τελειώνει εδώ!

  Ο υπήκοος λοιπόν αυτός, του πολυχρονεμένου μας Ελληνικού Δεσποτάτου, με το ξεπάτωμα της επιχείρησης του, έχει να πληρώσει πρόστιμα για παράνομα κτίσματα και …50 Ευρώ, για τη τροφή της κάθε κατσικούλας του, στο Δήμο μας!!!

  …Ε! ρε Μούφα, έγινες πάλι τσέλιγκας, όπως στα νιάτα σου, τότε στα Βαλτόνερα…

  Με λίγα λόγια …ψώνισε από σβέρκο! ο συνδημότης μας Λεχοβίτης…

  Δεν ξέρω, αν στα Αρβανίτικα υπήρχε η έκφραση, που υπήρχε στα Σλαβομακεδόνικα …καλύτερα α σε βρει Τούρκικη σφαίρα, παρά να σε περιλάβει Ελληνική πένα!!! (μεταφρασμένο το γράφω, φυσικά).

  Και βέβαια, για τους Αρβανίτες η Ελληνική πένα ήταν πιο ανώδυνη, ανέκαθεν.

  Είδαμε λοιπόν, στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου μας, περίπου έκπληκτοι κι ασυνήθιστοι, έναν σοβαρό, αξιοπρεπή, συνετό άνθρωπο (ένα σπάνιο φαινόμενο για αληθινά αδικημένο Έλληνα), να ακούει, χωρίς να φωνάζει, χωρίς να καταριέται, όπως σίγουρα θα δικαιούνταν, Έλληνες θεούς και δαίμονες κρατικούς, για το κατατρεγμό του…

  Κι είμαι σίγουρος, ότι, ούτε θα κλείσει το δρόμο με το τρακτέρ του στους πατριώτες του, αν κι αυτός τουλάχιστον, έχει κάθε δίκιο να μας τιμωρήσει όλους.

  Εγώ, κι οι περισσότεροι από εμάς, νοιώσαμε ασυναίσθητα ένοχοι, όχι για την όποια ευθύνη της υπόθεσης, την οποία δεν έχουμε, αλλά για τη σιωπή μας, που καλύπτει την υποκρισία που διέπει την εφαρμογή των νόμων, σε μια Ευρωπαϊκή – Δημοκρατική –εννοείται- χώρα.

  Όλοι γνωρίζουμε αλλά σιωπάμε, ότι το δίχτυ της αράχνης (ο νόμος), πιάνει κουνούπια, μύγες, πεταλούδες. Τα κοράκια, το ξεσκίζουν όταν το συναντούν εμπόδιο, στον ένοχο δρόμο τους…

  Με αυτό και ανάλογα τέτοια περιστατικά, μικρότερα ή μεγαλύτερα, εξηγείται η εκλογή του Τράμπ, που σίγουρα –αλίμονο-, είναι η αρχή του τέλους για τις Δημοκρατίες του κόσμου…