Φέτος για τα
γενέθλια τι δώρο να σου κάνω;
Πονέσανε τα πόδια
μου για δήμαρχο να ψάχνω…
Μάλλον όπως
ξεκίνησες έτσι θα καταλήξεις,
με Μούφα πάλι
δήμαρχο να λείπουν οι εκπλήξεις…
12 χρόνια
έκλεισες, σε φάγαμε στη μάπα,
είμαι πολύ
περίεργος πως γλύτωσες τη φάπα...
Τους βλέπω που
χορεύουνε τα αλυτρωτικά,
τώρα λοιπόν
θυμήθηκα να πω «χρόνια πολλά»…
Εκεί που λες που
άκουγα τα «λέλε - μάικο»,
ετούτο εδώ το
ποίημα άρχισα να σου γράφω...
Τα δώδεκα σου
έκλεισες μπαίνεις στην εφηβεία,
μπορεί να ήρθε η
στιγμή να κόψεις τη μ……α (Μαρία;)
Θέλοντας να σου
ευχηθώ που κλείνεις μια ντουζίνα,
μπας και μας πας
για κέρασμα και εκλεκτή κουζίνα…
Για τόσα χρόνια
πολεμάς και το κακό και τα’ άδικο,
πάλι θα τη
γλιτώσεις με ‘κανα τσιπουράδικο;
Αλλιώς θα φύγω
μακριά θα πάω στον Στρατηγό,
μας έχει στα
καλύτερα και σπέσιαλ φαγητό…
Πρώτα λοιπόν σου
εύχομαι να έχεις πάντα υγεία,
αλλιώς θα
ονομάσουμε για σένα την πλατεία!
Όλοι να σε
διαβάζουνε σε τούτη δω τη πόλη,
να ‘χεις πιο
δυνατή φωνή και από τον Αποστόλη...
Πάντοτε να
στηρίζουνε όλοι το Περισκόπιο,
γιατρός να μη τους
βλέπει με το στηθοσκόπιο…
Και τέλος άλλο τι
να πω, να έχεις λίγο χώρο,
για να
ψιλοβολεύουμε κανένα ψηφοφόρο...
Αφτός Ο. Ταίτιος
(Σβήνω τα κεριά)
Εσείς, εμείς και το ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ γιορτάζουμε και θα
γιορτάζουμε μέχρι το επόμενο έτος…
Και να λοιπόν που φτάσαμε αισίως τα 12 χρόνια
ζωής και κυκλοφορίας της εφημερίδας μας, παρόλο που το μνημόνιο επεκτείνεται σφόδρα
και δεν βλέπουμε να μένει τίποτα όρθιο…
12 χρόνια ανελλιπούς κυκλοφορίας είναι μια
νίκη, ένα κατόρθωμα, μια σιγουριά, μια ανακούφιση, μια υπόσχεση, μια υποχρέωση.
12 χρόνια δεν είναι πολλά. Πολλά
είναι αυτά που καταφέραμε, εμείς και εσείς, χωρίς τη δύναμη της εξουσίας...
χρονια πολλα περισκόπιε Αμυνταίου κι άλλα τόσα με υγεία Εμείς αντέχουμε στα δύσκολα ... οι άλλοι ….μόλις θα δουν τα δύσκολα όλοι ντουγρού κάνουν βουτιά σαν τα γίδια ολοι τους μία θέση στην χαράδρα
ΑπάντησηΔιαγραφή