Τῇ ἁγίᾳ καὶ μεγάλῃ Τετάρτῃ…

Τῇ ἁγίᾳ καὶ μεγάλῃ Τετάρτῃ, τῆς ἀλειψάσης τὸν Κύριον μύρῳ Πόρνης γυναικός, μνείαν ποιεῖσθαι οἱ θειότατοι Πατέρες ἐθέσπισαν, ὅτι πρὸ τοῦ σωτηρίου Πάθους μικρὸν τοῦτο γέγονε

  Δεν μπορείς να δεχτείς τον Χριστό, να δίνει τα πόδια Του να τα φιλά μια πόρνη. Γκρεμίζεται το πρότυπο σου, εσύ τον έχεις μάθει εξουσιαστή, δυνατό, μα εκείνος διακονεί μια πόρνη.

  

  Ιερουργεί το μυστήριο της μετανοίας της, γίνεται πόθος της καρδιάς της δυνατός. Μέσα στο δείπνο στο σπίτι του Φαρισαίου, κάθονται οι μαθητές, οι αρχιερείς, οι τηρητές του νόμου και των τύπων, αυτοί που σέβονται τον Χριστό, δεν τον αγγίζουν από μακριά, περιμένουν να επαινέσει την αρετή τους και να μια ξεπροβάλλει μια πόρνη και τον ακουμπά Του φιλά τα πόδια, τα σκουπίζει με τα μαλλιά της,

  Τον αγγίζει και απαιτεί να την κοιτάξει, καταγής, όχι ψηλά,  μα χαμηλά στα πόδια Του, για να του δείξει σε ποίο σημείο έχει φτάσει, γυρεύει την λύτρωση, ανοίγεται καθαρά, του παραδίδει την αμαρτία για να την κάνει αρετή. Κι Αυτός την συγχωρεί, την κάνει αγία από αμαρτωλή, μα όμως απογοητεύει τους ανθρώπους του νόμου, που περίμεναν την καταδίκη, την επίπληξη, τον έλεγχο.

  Είναι εκείνες οι φορές που όλοι απογοητευόμαστε με τον Θεό που μας αγαπά. Εμείς θέλουμε ελέγχους, εξουσία, φόβο και τιμωρία. Φοβόμαστε την αγάπη του Θεού, δεν την θέλουμε, γι’ αυτό μας αρέσουν οι φωνές, οι έλεγχοι, θέλουμε η εκκλησία να καταδικάζει, να στηλιτεύει, όμως μας απογοητεύει αγαπώντας και συγχωρώντας, μεταμορφώνοντας τον κόσμο, προσφέροντας τον Χριστό, το Σώμα και το Αίμα του, για να ζήσει ο κόσμος και όχι να τον καταδικάσει σε θάνατο.

  Το μεγαλύτερο θαύμα του Χριστού είναι να μεταμορφώνει, την πόρνη σε αγία, να νικά η αγάπη γι’ Αυτόν, την αγάπη της αμαρτίας...

Τρυφωνόπουλος Γεώργιος

Θεολόγος

tgeorgiosam@gmail.com